دیدار با تبار ایثار| ۸۰درصد جانبازان اعصاب و روان مشکل معیشتی دارند
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۲۹۳۹۷
دریافت 10 MB
بیمارستان روانپزشکی صدر، پذیرای جانبازان و ایثارگران در بخش اعصاب و روان است. این مرکز که در شهر تهران واقع است، از سراسر کشور به خانواده های ایثارگران نیز خدمات می دهد. گروه ایثار و شهادت ایرنا در دیداری که از این مرکز داشت، با مسوولان و کادر درمان آن گفت وگو کرد.
طیبه محمدی مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه بیش از ۸۰ درصد از جانبازان اعصاب و روان معیشتی بگیر و با مشکلات مالی مواجهاند،گفت: بیشتر خانواده این جانبازان قادر به پذیرش آنها نیستند و درخواست آسایشگاه دارند این در حالیست که جانبازان با این موضوع به شدت مخالفت هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: جانبازان بخصوص جانبازان اعصاب و روان که اوایل پیروزی دفاع مقدس برای اخذ درصد جانبازی اقدام نکردند و یا مدارک آنها معتبر نبوده از درصد جانبازی بسیار پایینی برخوردار شدند، آنها با گذشت زمان، بالا رفتن سن و مصرف داروهای اعصاب و روان دچار عدم کارایی شده اند و قادر به کار برای تامین مخارج زندگی نیستند، تنها درآمد آنها همان ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان حقوقی است که از سوی بنیاد شهید دریافت میکنند.
محمدی ادامه داد: آسایشگاهها شرایط خاص خود را دارد ما نمیتوانیم بگوئیم جانباز اعصاب و روان به فلان مرکز مراجعه کند، برای رفتن جانبازان به آسایشگاهها باید مراحل اداری و رایزنی صورت بگیرد.
این مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر که دارای ۲۸ سال سابقه کار در بنیاد شهید و این بیمارستان است و سالها شاهد مشکلات و پیر شدن جانبازان بوده میگوید: کار مددکار در بیمارستان فراتر از بحث مالی است جانبازان اعصاب و روان بسیار مظلوم واقعه شدند، بعد از سالها سختی کشیدن حتی خانوادههایشان آنها را به عنوان یک بیمار نپذیرفته اند و به مشکل آنان به چشم یک اختلال شخصیتی نگاه میکنند.
محمدی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مشکلات جانبازان اعصاب و روان بخصوص آنانی که زیر ۲۵ درصد جانبازی دارند هزینههای دانپزشکی است و ما در حال رایزنی برای حل این مشکل هستیم.
مشکلات خانواده جانبازان اعصاب و روان بیش از دیگر جانبازان است
مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر تاکید کرد: با توجه به تجربه همکاری ۱۵ سالهای که با جانبازان و خانواده آنان دارم به صراحت میتوانم بگویم که مشکلات این دسته از جانبازان با گذشت زمان نسبت به خانواده شهدا و شاهد بیشتر میشود چراکه خانواده شهدا با مباحثی مانند ازدواج مجدد همسران شهدا، ادامه تحصیل و اشتغال فرزندان مواجه اند و امروزه مسائل آنها به نقطه پایدار رسیده و جانبازان قطع نخاء بیش از ۳۰ سال در آسایشگاه به سر میبرند و خانوادها زیاد درگیر آنان نیستند ولی جانبازان اعصاب و روان مقطعی به بیمارستان مراجعه میکنند و باید دوباره به خانه باز گردند و مشکلات آنها با خانواده همچنان ادامه دارد، برخی از خانوادهها حاضر نیستند جانبازان را بپذیرند چراکه آستانه تحمل آنها به پایان رسیده است.
محمدی با بیان اینکه بیشتر جانبازانی که به این بیمارستان مراجعه میکنند از یک معیشت خیلی مختصر برخوردارند و به شدت با مشکلات مالی دست و پنجه نرم میکنند این درحالیست که فرزندان آنان در آستانه ازدواج قرار دارند، یادآور شد: واحد مددکاری بیمارستان علاوه بر کمک به جانبازان باید پیگر مسائل مالی آنها باشد، به دلیل اینکه بیمارستان بودجهای ندارد که به طور مستقیم به آنها کمک کند.
وی افزود: مددکاران از خیران و نهادهای مختلف برای جانبازان درخواست کمک میکنند اما کمکهای خیران در این زمینه مختصر و تنها باعث کاهش بخشی کمی از مشکلات معیشتی آنان میشود.
بستری شدن فرزندان جانبازان به دلیل مشکلات اعصاب و روان در بیمارستان
مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر گفت: بسیاری از فرزندان جانبازان اعصاب و روان به دلیل کتکها و برخوردهای نامناسب پدران، دچار مشکلات روحی و روانی شده و در این بیمارستان بستری می شوند.
محمدی افزود: اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) زمان جنگ تا آخر عمر با جانبازان اعصاب و روان همراه است زمانی که خانوادهها آنها را به بیمارستان میآورند به مددکاران میگویند که به هیچ عنوان حاضر نیستند آنان را به خانه باز گردانند و با آنها زندگی کنند.
وی خاطرنشان کرد: افرادی از بیمارستان در حال ترخیص هستند که خانوادهها حاضر نیستند آنها را بپذیرند و در این خصوص با خانوادههای آنها به کرات صحبت میکنیم.
محمدی با بیان اینکه جانباز ۲۰ روز در بیمارستان میماند و با استفاده از دارو و رواندرمانی به وضعیت پایدار می رسد، توضیح داد: پس از درمان حال بیمار خیلی بهتر می شود و دیگر همانند روز اول نیست خانوادهها باید آنها را بپذیرند، وقتی ما می بینیم خانواده ای قبول می کند بیمار خود را به خانه بازگرداند بسیار خرسند میشویم و برای ادامه کار انگیزه پیدا میکنیم.
سختیهای کار مددکاری
مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر بیان کرد: وقتی فردی شغل مددکاری را انتخاب میکند با آگاهی پذیرفته که درگیر مشکلات زندگی دیگران شود، هر روز صبح باید مانند یک ظرف خالی به سرکار بیاید و با افکاری مملو از مشکلات و خاطرات جانبازان به خانه بازگردد.
وی تاکید کرد: در اثر تکرار کار و دست و پنجه نرم کردن با این نوع از مشکلات پذیرش مسائل جانبازان اعصاب و روان برای ما کمی راحت تر می شود وگرنه خاطرات قشنگی در حرفه ما وجود ندارد.
محمدی در پاسخ به این پرسش که چه چیزی باعث شده با این همه سختی در این فضا بمانید و به کار ادامه دهید نیز گفت: برخی اوقات علاوه بر لحاظ روحی از لحاظ جسمی دچار مشکل میشوم و می خواهم چند روز بر سر کار نیایم اما امکان مرخصی برای ما وجود ندارد، جدا از ارش معنوی بنده بحث ارزشی و اینکه این افراد در جامعه مظلوم واقعه شدند را در نظر میگیرم، شاید برخی ها فکر کنند این افراد در رفاه کامل به سر میبرند در صورتی که اصلا چنین چیزی وجود ندارد.
برچسبها بنیاد شهید و امور ایثارگران جمهوری اسلامی ایران دفاع مقدس جانباز اعصاب و روان مددکاری اجتماعی آسایشگاه جانبازانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: بنیاد شهید و امور ایثارگران جمهوری اسلامی ایران دفاع مقدس جانباز اعصاب و روان بنیاد شهید و امور ایثارگران جمهوری اسلامی ایران دفاع مقدس جانباز اعصاب و روان مددکاری اجتماعی آسایشگاه جانبازان جانبازان اعصاب و روان خانواده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۲۹۳۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت توجه به سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی در کنار سلامت جسم
معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت نوشت:« یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که میتوان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینهسازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون کرد. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمیماند بلکه حیطههای پر اهمیت دیگری را نیز در بر میگیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزونتری هستند. نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند.
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین میتوان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بیهیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفتهساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق میشود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جزو آن را فرو نگذارد و برای بیشینهسازی آنها پیوسته بکوشد. سرانجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیبهای مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را میتوان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر میگذارند. اما، تردیدی نمیتوان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجستهتر است. چون همانگونه که می دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل میگیرد، «شخصیت» فرا میبالد، «منش» نضج مییابد، «نگرش به خویشتن» پایهریزی می شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیدهها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده میشود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام میکند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فروشدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش میتوان انبوهی شاخص و ملاک را برای « خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص های زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱.سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری میرساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف میکند.
۲.پیروی از الگوی گفتوگوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانوادهای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده میشود. چه، اینگونه خانوادهها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار میگیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان میشوند.
۳.افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانوادهها پیوسته دانایی خود را افزایش میدهند و اندیشه خود را زیبا و غنی میسازند. آنان همچنین میکوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیباییهای بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴.فضیلتمند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده میشود. به همین سبب اینگونه خانوادهها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴.برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختیها و رنج های ناگزیر زندگی حفاظت میکند. یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن.
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.»
انتهای پیام