به نقل از «همشهری آنلاین»

ناوچه ایرانی چطور هواپیمای آمریکایی را فراری داد؟

تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۴۵۴۲۵

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مشرق، حسین فرقدان کارگردان مستند «از غرق‌آباد تا جوشن» همزمان با عرضه اینترنتی این مستند، درباره آن توضیح داد: این مستند درباره شهید علی زارع نعمتی است و از آنجایی که او متولد غرق‌آباد ساوه بود و سرانجام داستان فیلم هم منتهی به ماجرای «جوشن» و تقابل با ناوگان نیروی دریایی آمریکا در فروردین‌ماه سال ۶۷ می‌شود، نام فیلم را «از غرق‌آباد تا جوشن» گذاشتیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: شهید زارع‌نعمتی در همان سنین کودکی به همراه خانواده به تهران مهاجرت می‌کند و بعدها به فوتبال علاقمند می‌شود. او فردی خوش‌مشرب بود تا اینکه در سال ۵۶ به لیبرنو ایتالیا اعزام می‌شود. زمانی که جنگ آغاز می‌شود و درس او به پایان می‌رسد، با توجه به اینکه از سوی رژیم پهلوی به خارج اعزام شده بودند، به‌دلیل وقوع انقلاب امکانش را داشت که در ایتالیا بماند، اما علی‌رغم این امکان، در شرایط جنگ به ایران بازمی‌گردد و با عضویت در نیروی دریایی، وارد جنگ می‌شود.

این مستندساز درباره نحوه شهادت شهید زارع نعمتی هم توضیح داد: در سال ۶۷ هواپیماهای آمریکایی سکوهای نفتی «نصر» و «سلمان» در ایران را بمباران می‌کنند. همان زمان به ناوچه «جوشن» اطلاع می‌دهند که برای کمک به این منطقه برود اما در مسیری که برای امدادرسانی می‌روند، از سوی ناوگان دریایی آمریکا محاصره می‌شوند به آن‌ها اخطار داده می‌شود و از طریق جنگ الکترونیک همه رادارهای ناوچه ایرانی را قطع می‌کنند. آمریکایی‌ها تهدید می‌کنند که شما باید ناوچه را به ما تحویل دهید. ناوچه جوشن اما اعلام می‌کند ما صرفاً برای کمک آمده‌ایم و جنگی هم با شما نداریم. علی‌رغم این مذاکرات اما آمریکایی‌ها تأکید بر تسلیم ناوچه «جوشن» داشتند.

وی مطرح کرد: همان زمان جلسه‌ای میان اعضای ناوچه شکل می‌گیرد و تصمیم می‌گیرند به هیچ‌وجه تسلیم نشوند و تا پایان بجنگند. استدلال جالبی هم برای این تصمیم خود داشتند؛ وقتی از فرمانده ناوچه «جوشن» پرسیدم که چرا تسلیم نشدید، استدلال‌شان این بود که اگر تسلیم آن‌ها می‌شدیم، کلی کار تبلیغاتی روی گرفتن این ناوچه انجام می‌دادند و می‌گفتند ایرانی که تازه انقلاب کرده و مدعی استقلال است، به همین راحتی و با یک تشر، ناوچه خود را تسلیم ما کرد. استدلالشان این بود که اگر تسلیم می‌شدیم، حیثیت کشور زیر سوال می‌رفت. این تصمیم در حالی بود که به همه آن‌ها پیشنهاد شده بود در صورت تسلیم می‌توانند به آمریکا و یا عمان بروند و هرگاه خواستند به ایران بازگردند اما با وجود این پیشنهاد هم آن‌ها تسلیم نشدند و کار به تبادل آتش می‌کشد. اولین شلیک هم از سوی آمریکایی‌ها اتفاق می‌افتد.

فرقدان ادامه داد: زمانی که آمریکایی‌ها مطمئن می‌شوند که ایرانی‌ها تسلیم نمی‌شوند، از طریق یکی از هواپیماهای خود موشکی را به سمت ناوچه «جوشن» شلیک می‌کنند و در پاسخ ایرانی‌ها یکی از هلی‌کوپترهای آن‌ها را هدف قرار می‌دهند و همین باعث می‌شود که آمریکایی‌ها متواری شوند. بعد از آن تبادل آتش از طریق شلیک موشک میان ناوشکن آمریکایی و ناوچه ایرانی ادامه پیدا می‌کند.

این مستندساز درباره این تقابل نابرابر میان نیروهای ایرانی و آمریکایی توضیح داد: واقعیت این است که نیروهای ایرانی در این ناوچه، نیروهای نخبه‌ای بودند که استعداد رویارویی در این میدان را داشتند. البته در شرایطی که جنگ الکترونیک صورت گرفته و همه تجهیزات فنی و راداری ناوچه ایرانی دچار اختلال شده، دیگر نبوغ و استعداد صرف کفایت نمی‌کند و اینجا باید به غیرت و اعتماد به نفس این افراد هم اشاره کنیم که ثمره انقلاب بوده، غیرت انقلابی در آن مقطع به گونه‌ای بوده است که آن‌ها تلاش کنند تا عزت خود را حفظ کنند.

وی با اشاره به بازگشت شهید زارع نعمتی به ایران در زمان جنگ ادامه داد: افراد بسیاری در همان زمان بودند که در خارج از کشور ماندند و در همین مستند هم یکی از دوستان شهید می‌گوید که یکی دو نفر از هم‌دوره‌ای‌های آن‌ها هم در ایتالیا مانده‌اند و به ایران نیامدند. برای ما که پس از ۴ دهه شرایط امروز را می‌بینیم شاید این تصمیم عجیب باشد اما در دهه ۶۰ این تصمیم اوج وطن‌پرستی این شهید بوده است. هرچند در همان سال‌های دهه ۶۰ افرادی حتی در همین ایران بودند که می‌ترسیدند به میدان جنگ بروند و ترجیح می‌دادند اگر کمکی هم می‌خواهند داشته باشند در همین شهر بمانند و دورادور کمک کنند.

فرقدان در پایان گفت: نکته‌ای که برای من همچنان دردناک است، این است که خانواده شهید زارع‌نعمتی هنوز در انتظار بازگشت او هستند. با برادر این شهید در مستند صحبت کرده‌ایم که می‌گوید ما می‌دانیم علی شهید شده اما از آنجایی که هنوز هیچ اثر و پیگیری از او تحویل خانواده‌اش نشده است، با خود می‌گویند شاید یک روزی، از یک جایی او به خانه برگردد. این برادر می‌گوید هنوز ته دلمان یک کورسوی امید برای بازگشت او هست. مادر این شهید هم که فوت شده‌اند، تا لحظات آخر چشم به در داشت تا شاید پسرش به خانه بازگردد.

کد خبر 671531 برچسب‌ها ایران و آمریکا خبر ویژه

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: ایران و آمریکا خبر ویژه ناوچه ایرانی آمریکایی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۴۵۴۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سلطان گولر: رئال تسلیم جواهر ترک

به گزارش "ورزش سه"، آردا گلر، ستاره ترکیه ای 19 ساله، با استعداد خود رختکن رئال را غافلگیر کرده  و آنچلوتی دیشب تایید کرد که او فصل بعد می ماند و به تیمی قرض داده نخواهد شد.

با اجازه بلینگام که در 20 سالگی تبدیل به ستاره برتر رئال مادرید شده و در اولین فصل حضورش در لالیگا همه را بهت زده کرده، در این تیم جواهر دیگری نیز وجود دارد که در 19 سالگی هم تیمی ها و آنچلوتی را مجذوب خود کرده است. 

آردا گولر سرانجام در ترکیب اصلی رئال قرار گرفت و از آن بی نهایت نیز لذت برد. او در آنوئتا به توقعات زیاد از خودش پاسخ داد. 

آردا قبلاً در 98 دقیقه ای که کارلتو به او داده بود، استعداد خود را نشان داده بود: گلزنی و گرفتن یک پنالتی برابر سلتا و نزتیک شدن به ثبت گل فصل لالیگا برابر اوساسونا با ضربه ای که از وسط زمین به تیر زد. او دیشب برابر سوسیداد تک گل سه امتیازی تیمش را زد که ارزش قهرمانی داشت.

رئال مادرید در سال های اخیر به جذب جوانان با استعداد عادت کرده است. گولر بدون شک در زمره همین استعدادهای درخشان است، اما چیزی که او را از بسیاری دیگر متمایز می کند این است که سریعتر از توقعات پیش می رود. 

وینیسیوس و رودریگو که اکنون بازیکنانی اثبات شده هستند، به روند کندتری برای این مهم نیاز داشتند. این بازیکن ترک که بر خلاف وینی و رودریگو برای کاستیا بازی نکرده، در این فصل تنها مصدومیت را مانع درخشش زودهنگامش در رئال دیده است. او به محض اینکه خوب شد و به ریتم مورد انتظار رسید، با اصرار در خانه کارلتو را زد. مربی ایتالیایی با وجود فرصت های اندک این پسر در فصل جاری تایید کرد که سال آینده او در مادرید ادامه خواهد داد و این حتما دلیلی دارد.

حالا علاوه بر این، او یک پیست آزاد نیز پیش روی خود دارد. با تقریبا قطعی شدن قهرمانی در لیگ، بدیهی است که او دقایقی  بیشتر را در 5 بزای بعدی خواهد داشت که به اذعان آنچلوتی، مدتی بود که استحقاق آن را داشت ولی نتوانسته بود به او دقایق بیشتری میدان بدهد. در لیگ قهرمانان، ولی داستان کمی متفاوت است و باید دید کارلتو آنجا نیز به آردا اعتماد می کند یا خیر.

آنچلوتی دیروز تایید کرد که گولر می ماند. بدیهی است که اگر تصمیم قطعی شود، آردا بیشتر از این فصل بازی خواهد کرد، هرچند که این کار برایش آسان نخواهد بود. همه می دانند که در رئال فصل بعد، امباپه، اندریک و بازیکنان جدید دیگری نیز خواهند بود و رقابت سخت تر از امسال است.

حقیقت این است که از زمان ورود او، تیم مادریدی از آنچه گولر در تمرینات ارائه داده، شگفت زده شده است. کروس یکی از اولین ها بود. 

فران گارسیا دیروز در آنوئتا گفت: «همه می دانند که آردا بازیکن متفاوتی است، من برای او خوشحالم.» 

مودریچ وقتی دیشب نزدیک آردا شد تا بعد از گلزنی او را در آغوش بگیرد، گفت: «تو نابغه ای آردا. عالی.»

آردا روی دور پیشرفت

وقتی او به رئال مادرید رسید، در والدبباس آن را به وضوح بیان کردند؛  این پسر خاص است اما باید بزرگ شود چون هنوز فیزیک بدنی یک بچه را دارد. آردا پس از بازی اعتراف کرد که برای به دست آوردن قدرت و همچنین اعتماد به نفسش سخت تلاش کرده است.

او گفت: «من فقط روی جنبه فیزیکی کار نمی کنم، بلکه روی روحیاتم نیز کار می کنم. آرام هستم و منتظر رسیدن فرصت. من می خواهم به هم تیمی هایم تبریک بگویم و همچنین از مربی به خاطر دادن این فرصت تشکر کنم. بسیار خوشحالم، این بهترین باشگاه جهان است و خوشحالم که اینجا هستم. کیفیت بازیکنان باورنکردنی است.»

آردا 166 دقیقه برای رئال در میدان بوده و دو گل زده است. او دیشب به خاوی گالان نیز یک دریبل تماشایی زد و حالا او در رئال یک لقب خاص دارد:  سلطان گولر!

منبع مارکا