مناجات «بی‌انتها» با خدا/ کنج خلوتی که در حرم امام رضا(ع) برپا شد
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۵۵۶۸۸
محمدامین پرواس تهیه کننده ویژه برنامه افطار شبکه نسیم با نام «بی انتها» درباره ویژگی‌های این برنامه از ابتدای ساخت آن به خبرنگار مهر بیان کرد: ایده این برنامه به چهار سال پیش برمیگردد زمانی که محتوا و فرم برنامه‌های تلویزیون در آستانه سحر ماه مبارک را می‌دیدیم و حس کردیم که این برنامه‌ای می‌تواند تولید و به حرف دل مردم نزدیک شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: ما فکر کردیم این مدل حرف زدن در برنامه‌های افطار و سحر در شبکه‌های سیما می‌تواند متنوع‌تر شود و ما هم به سمتی رفتیم تا مطابق با ماموریت شبکه نسیم کار متفاوتی رقم بزنیم. همین دغدغه تلنگری شد تا به مناجات‌هایی با مدلی خاص فکر کنیم. محتوا همان محتوا معمول بود اما با ظرافت در فرم و این کار رو در سال ۹۷ در اولین فصل از این بااستاد سیدمهدی شجاعی کلید زدیم.
پرواس درباره محتواهای این برنامه عنوان کرد: محتوا همان دعا و مناجات ابوحمزه یا جوشن کبیر یا… است که حالا به شیوه‌ای دیگر روایت می‌شد. هر سال هم سعی کردیم مجموعه آیتم‌های متفاوتی داشته باشیم و با هنرمندان مختلف برای آیتم‌های برنامه کار کردیم و حتی برای یک مناجات موسیقی اختصاصی از آهنگسازی آریا عظیمی نژاد و گویندگی احسان علیخانی بهره بردیم. از سال گذشته نیز فضاهایی که با ویژگی خاص اجرا و گفتار محمدحسین پویانفر کار کردیم که باعث شدن موج جدیدی در تولیداتی از این دست در تلویزیون و فضای مجازی انتشار پیدا کند.
آیتم ناشنوایان در یک برنامه که بازتاب پیدا کرد
وی در ادامه گفت: در ساختار برنامه سعی کردیم چیدمان آیتم‌ها به گونه‌ای باشد که برای هر مخاطبی محتوا و فرم مورد نظرش را در برنامه ببیند چون نمی‌خواهیم برنامه فقط مختص یک سلیقه و طیف خاص باشد بلکه همه اعضای خانواده مخاطب برنامه قرار بگیرند.
این تهیه کننده در توضیح بیشتر از آیتمی که برای ناشنوایان طراحی شده است گفت: ما دوست داشتیم آیتمی برای کسانی که کمتر به آنها توجه می‌شود تولید کنیم و از وجودشان بهره بگیریم مثلاً آیتمی در «با حسین حرف بزن» داشته‌ایم که بچه‌هایی سندروم داون یا بیماران پروانه‌ای در آن مشارکت داشتند و نیت مان هم این است که اینها احساس بهتری در جامعه داشته باشند. درباره این آیتم که برای ناشنوایان است هم همین رویکرد را داشتیم و فکر می‌کنم برای اولین بار بود که از سال گذشته مترجم این طیف گوشه تلویزیون نبود و خودش اتفاق مستقلی در یک برنامه است هرچند که یک آیتم چند دقیقه‌ای است اما بازخوردهای خیلی خوبی داشتیم و حتی انجمن‌های مرتبط با ناشنوایان آنها را بازنشر کرد و امسال به شکل گسترده‌تری در تولیدات تلویزیون مورد توجه قرار گرفته که جای خوشحالی و مسرت دارد.
پرواس درباره عوامل برنامه و دیگر جزئیات عنوان کرد: برنامه را با فشردگی و از ابتدای عید استارت زدیم. خروجی را هم که روی آنتن می‌بینید حاصل زحمات سه تیم و گروه تصویر و تولید متفاوت است. تیمی که از ابتددای سال به صورت مستمر و شبانه روزی کار کردند و فقط روز اول فروردین را در منازل خود بودند.
وی با اشاره به آیتم مشاغل که برنامه با آن شروع می‌شود توضیح داد: این آیتم «حرف دل» نام دارد که در آن سراغ مشاغل مختلفی از میوه فروشی و خشکشویی تا راننده کامیون و… رفته‌ایم. ۱۵ شغل را انتخاب کردیم و خواستیم بخشی از مناجات با خدا را از زبان همین افراد بیان کنیم. تیم نویسنده هم سعی کرد مناجاتی را از جنس خود این مشاغل تنظیم کند.
پرواس درباره اینکه چرا برعکس خیلی از برنامه‌های تلویزیونی سراغ مشاعل عجیب و غریب نرفته‌اند یادآور شد: خود ما هم آدم‌های عجیب و غریبی نیستیم. کسانی هم که با خدا حرف می‌زنند آدم‌های عجیبی نیستند همین افرادی هستند که در روزمره با آنها ارتباط داریم، زندگی‌های ما اتفاقاً شبیه به هم است، ارتباطمان با خدا هم با یک جزئیاتی شبیه است و خدا هم از ما کار عجیبی نمی‌خواهد. اگر مخاطب با اینها وجه شباهت و اشتراکی پیدا نکند برنامه هم برایش اثر ندارد.
این تهیه کننده با اشاره به یکی دیگر از آیتم‌های برنامه گفت: حتی اگر به آیتم «سی پند» ما توجه کنید که در یک بلک باکس با آدم‌ها گپ می زنیم همه آنها افراد معمولی جامعه هستند از زن و مرد تا کودک و نوجوان افرادی عادی بوده‌اند و قرار نبود دنبال ادم های عجیبی بگردیم.
قبل از گفتگو سوال را مطرح نمی‌کنیم
تهیه کننده «با حسین حرف بزن» درباره این حرف‌های خودمانی و گفتگوهایی که با مردم عادی درباره خدا و ائمه در برنامه‌هایش دارد اظهار کرد: این گفتگوها در طول برنامه شکل می‌گیرد و حتی یک بار هم نشده است که سوالات را با انها مطرح کنیم چون معتقدم اینها جواب‌هایی نیست که بخواهند درباره اش فکر کنند و آنها را بسازند بلکه در لحظه باید بگویند. اگر هم جوابش را نمی‌دانند می‌توانند بگویند بعدی. اما در این چند سال هیچ گاه سوالات قبل از برنامه با آنها مطرح نشده است.
طراح «بی انتها» درباره نام بردن از اسامی خداوند در سیر کلی برنامه عنوان کرد: برنامه خط سیری دارد که در هر قسمت رعایت شده است ما ۱۵ سرفصل داریم که اسامی خداوند است مثل بخشاینده، رفیق، ستار، رزاق، ضامن و… که اینها محور و مفهوم اصلی برنامه است و ایتم ها روی این صفات خداوند بنا شده است. مثلاً حامد عسکری که اجرای برنامه را هم بر عهده دارد در پلاتوهایش روی این صفات اشاره می‌کند.
این تهیه کننده درباره حضور خود حامد عسکری که بیشتر با عنوان شاعر شناخته می‌شود در این برنامه توضیح داد: من با او رفاقت دیرینه داریم از او خواستم برنامه را اجرا کند که لطف کرد و پذیرفت، خودش مولف است و توانایی دارد در لحظه از خودش بداهه‌هایی ارائه بدهد و گاهی با پلاتوهایی که از طرف تیم نویسنده ارائه می‌شود ترکیب می‌کند.
وی درباره دکور برنامه نیز گفت: دکور مینی مالی داریم به نظرم دکور باید با مخاطب همراه باشد و نباید ذهن مخاطب را درگیر کند و آنچه باید درگیرش شویم محتواست.
حرف‌هایی که در کنج خلوت می‌توان گفت
پرواس در ادامه درباره آیتم «کنج خلوت» که گپ‌های خودمانی «با حسین حرف بزن» را تداعی می‌کند توضیح داد: برای تولید آیتم «کنج خلوت» با یک تیم هفت نفره به مشهد رفتیم و همه آیتم در مشهد ضبط شده است، ما راهی آستان قدس شدیم و حدود ۱۲۰ نفر از کسانی که در حرم امام رضا بودند، بدون اینکه بدانند به این کنج دعوت می‌کردیم.
وی درباره شرایط انتخاب این ادم ها بیان کرد: ما بدون اینکه توضیحی بدهیم که چه قصدی داریم می‌گفتیم هدیه‌ای از طرف امام رضا (ع) داریم و آنها می‌پرسیدند که کی هستید؟ یا کجا می‌خواهیم برویم و… و بعد ما بدون توضیح آنها را پای دوربین می‌بردیم و روی صندلی در مقابل صحن انقلاب و روبه روی گنبد می‌نشستند و سخن می‌گفتند.
پرواس در پایان درباره آیتم کنج خلوت به نظر خودم اتفاق نویی است، سعی کردیم از فضای کارشناسی دور باشد. آنها من را نمی بیند و فقط از اسپیکر صدا و سوالات مرا می‌شنوند. تلاشمان این است که این کنج خلوت برای همه ادم ها راه بیفتد چون اگر هر ادمی آن کنج مخصوص به خود را داشته باشد می‌تواند اتفاق ویژه ای برایش رخ دهد. در این آیتم از قومیت‌های مختلف و از پیرمرد ۸۳ ساله تا دختر هشت ساله داشتیم. خیلی تلاش شد که انچه که می‌خواستیم اتفاق بیفتد ما واقعاً فکر می‌کنیم اگر حال خود و اطرافیانمان را در ماه مبارک خوب کنیم خودش یک ارزش افزوده است.
کد خبر 5473415منبع: مهر
کلیدواژه: شبکه نسیم ماه رمضان 1401 ماه امید ماه امید تئاتر ایران ماه رمضان 1401 رادیو شبکه دو سیما هنرمندان تئاتر برنامه رخ به رخ سریال ایرانی موسیقی ایرانی کارگردان تئاتر سینمای مستند جشنواره فیلم کن فیلم کوتاه علی سرتیپی تهیه کننده آیتم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۵۵۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هیولای کنکور را با افتخار برپا کردیم!
کنکور و ماادریک کنکور! در دو روز گذشته یک‌بار دیگر آن مناره عظمای نظام تعلیمی ما با افتخار برپا شد. با آنکه به حقیقت یک چاله است، صدها برابر عمیق‌تر از آن مناره‌ای است که برپا و تظاهر می‌شود. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، غلامرضا صادقیان در یادداشتی نوشت: اکنون از کنکور گریزی نیست، اما اگر در سه دهه اخیر جست‌و‌جو کنید، صدها بار (صدها یعنی صدها) کسانی از وزیران علوم و آموزش‌وپرورش و نمایندگان پر ادعای مجلس و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و بسا کسان باربط و بی‌ربط دیگر وعده داده‌اند که کنکور را چند سال دیگر (و حتی سال بعد) حذف خواهند کرد و اکنون کنکور همچنان قامت برافراشته و ایستاده است و آن مدعیان رفته‌اند، بی‌آنکه به مجازات آن حرف‌های گزاف، کسی یقه آنها را گرفته باشد و به پشت در‌های کنکور برده باشد که: از نوبیاموز! که هیچ چیز نیاموختی!
کنکور به اشکال دیگر یعنی با اعتماد به ساختار و انتخاب دانشگاه در همه‌جای دنیا هست. اما حالا که در کشور ما به این شکل هیولایی برگزار می‌شود، فقط به این آمار و تحلیلی که از آن دارم، توجه کنید تا ببینید این چه هیولایی است درون یک چاله عمیق به نام کنکور. امسال یک میلیون و 152 هزار و 518 نفر در کنکور شرکت کردند. با آنکه کسانی که در سن مناسب تحصیلات دانشگاهی و تکمیلی هستند، چندین‌برابر این است ولی جوانان از رفتن به دانشگاه دل کنده‌اند. در کنکور امسال، زنان (63 درصد) دوبرابر مردان (37 درصد) هستند. این یک فاجعه است. مقصود اول اغلب دانشجویان دختر از رفتن به دانشگاه، به‌دست‌آوردن قدرت انتخاب شریک زندگی بهتر است. اما آن شریک نگون بخت خود را از دانشگاه کنار کشیده و برای فراهم‌آوردن فرصت سریع‌تر ازدواج، به دست‌آوردن یک شغل را بر چهار سال تحصیل یک لیسانس بی‌خاصیت ترجیح داده است! پس در آینده همان دختر درس‌خوانده حاضر نمی‌شود همسر چنین پسر درس‌نخوانده‌ای شود؛ و این اوج چرخه باطل است. به همین‌سادگی، پسر درس نمی‌خواند تا زودتر به کار و پول برسد و بتواند ازدواج کند و دختر درس می‌خواند تا بتواند همسر بهتری انتخاب کند ولی هر دو به‌شدت در حال دورشدن از یکدیگرند! و آمار ازدواج و فرزندآوری گواه این مدعاست!
از رقم ثبت‌نامی‌های کنکور امسال که کمتر از پارسال و پارسال کمتر از پیارسال است، نزدیک 170 هزار نفر برای گرفتن کارت ورودی اقدام نکردند! این خودش خوب نشان می‌دهد که کنکور چه موجودی است! و از کسانی که کارت ورودی گرفتند حدود 50 هزار نفر در کنکور شرکت نکردند. اینها تحلیل‌های متعددی می‌تواند داشته باشد، ولی دست‌کم می‌توان گفت هیولایی است که هرچه به آن نزدیک می‌شویم، دسته‌ای از روبه‌روشدن با آن می‌گریزند! از این تعداد که به کنکور شرفیاب شدند (به‌جز کسانی که می‌دانیم درس نخوانده‌اند و تست نمی‌زنند و به جبر خانواده‌ها یا برای راضی‌کردن آنان یا برای احتمال به‌دست‌آوردن فرصت گریز موقت از سربازی، پاسخ‌نامه‌ها را شانسی پر می‌کنند)، شمار بسیار بالایی از کسانی که مجاز به انتخاب رشته می‌شوند، رشته‌ای را انتخاب نمی‌کنند! آمار پارسال نشان می‌دهد در کنکور 1402، یک میلیون و 60 هزار نفر مجاز به انتخاب رشته شدند و فقط 600 هزار نفر انتخاب رشته کردند! از این رقم بسیاری هرگز برای ثبت‌نام در دانشگاه مراجعه نمی‌کنند و بسیاری دیگر در همان ترم اول یا سال اول و دوم انصراف می‌دهند! در یک مورد مشخص دانشجویان رشته باستان‌سنجی در یکی از دانشگاه‌های هنر ابتدا 14 نفر پس از قبولی در کنکور، دانشگاه ثبت‌نام کردند، اما 9 نفر در ترم اول حاضر نشدند و یک‌نفر دیگر هم در ادامه منصرف شد! این رشته واحد شیمی دشواری برای علوم‌انسانی‌ها و آقایان و خانم‌ها گویا آن رشته را که یکی از آموزه‌هایش سنجش قدمت آثار با ایزوتوپ کربن 14 است، با رشته باستان‌شناسی اشتباه گرفته بودند، یا دلایل متورم دیگر! همین‌جا لازم است یادآوری کنم در بسیاری از دانشگاه‌های دنیا به دانشجوی ورودی، دقیق و با ذکر مصادیق می‌گویند که چه درسی می‌خواند و در آینده چه‌کاره خواهد شد یا چه فرصت‌های شغلی انتظار او را می‌کشد.
اما کنکوری‌های ما بسیاری هیچ‌شناختی (هیچ یعنی هیچ) از رشته‌ای که انتخاب می‌کنند، ندارند. اما این هیولا هنوز ترسناک‌ترین روی خود را نشان نداده است. روی بی رحم این هیولا آنجاست که بیشتر فارغ‌التحصیلان رشته‌های دانشگاهی، هرگز (هرگز یعنی هرگز) در رشته‌ای که درس می‌خوانند، وارد شغل و حرفه نمی‌شوند و در شغلی که انتخاب می‌کنند، هیچ وابستگی به دروسی که خوانده‌اند، ندارند! در این‌باره پژوهش‌هایی شده است که می‌توان دید، اما شخصاً مدعی هستم در طول سه‌دهه کار روزنامه‌نگاری فقط یک‌درصد همکارانم روزنامه‌نگاری خوانده بودند و از تحصیلات دیگر از مهندسی دامپروری تا حسابداری و حقوق و پزشکی و پرستاری تا میکروبیولوژی در میان آنان فراوان بود. تصور کنید استاد فیزیک را که چهار سال تمام از مکانیک کوانتومی برای دانشجو می‌گوید و عرق می‌ریزد و بعد دانشجوی خود را می‌بیند که در یک شرکت تجاری، پشت میز نشسته و بازاریابی می‌کند و همه به او می‌گویند آقای مهندس! این است آن هیولای کنکور و آنچه گفتم به‌قدر ضرورت یک مقاله ژورنالیستی بود نه به‌قدر اندازة آن هیولای ماندگار!
منبع: جوان
انتهای پیام/
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است