بیکاری کم شد
تاریخ انتشار: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۰۳۸۳۷
گزارش مرکز آمار خبر از کاهش اندک نرخ بیکاری در سال گذشته دارد.
خبرگزاری میزان _ روزنامه همشهری نوشت: گسترش کرونا در کشور نهتنها به صاحبان بسیاری از مشاغل لطمه زد و کسبوکارهای خدماتی را با وقفه روبهرو کرد، به بیکاری و از بین رفتن کسبوکار بیش از ۹۰۰هزار کارگر در کشور منجر شد. این آمار را حسن صادقی، معاون دبیرکل خانه کارگر اعلام کرده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شیوع کرونا نهتنها موجب از بین رفتن بسیاری از مشاغل و توقف فعالیت صنوف خدماتی و بیکاری کارگران این بخشها شد بلکه در این بین کارگرانی هم که به این بیماری مبتلا شدند بعضا از سوی کارفرمایان اخراج شدند و این امر به خانهنشین شدن آنها منجر شد. نزدیک به ۲ میلیون شغل در دوران کرونا دچار ریزش شدند که با پرداخت تسهیلات حمایتی حدود یکمیلیونو۱۰۰هزار شغل مجددا به چرخه کار بازگشتند و بیش از ۷۳۰هزار نفر بهطور اختصاصی مشمول دریافت مقرری بیمه بیکاری شدند.
با اعلام مرکز آمار؛ جمعیت فعال ۱۵ سال و بیشتر در سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ روندی صعودی داشت و از ۲۶۵۰۴ به ۲۷۱۶۷ هزار نفر رسید. همین جمعیت در سال ۱۳۹۹ نسبت به سال ۱۳۹۸ کاهش یافت و به ۲۵ هزارو ۷۳۷ نفر رسیده است. در پاییز ۱۴۰۰ جمعیت فعال کشور برابر ۲۵ هزارو ۸۳۸ نفر بوده که نسبت به فصل قبل ۶۳ هزار نفر و نسبت به فصل مشابه سال قبل ۱۱ هزار نفر کاهش داشته. در پاییز ۱۴۰۰، ۱۹ هزارو ۶۰۰ نفر در مناطق شهری و ۶ هزارو ۲۳۸ نفر در مناطق روستایی در جمعیت فعال قرار داشتهاند. نرخ بیکاری جوانان ١٥ تا ٢٤ساله نشان میدهد که ۲۳.۶ درصد از فعالان این گروه سنی در پاییز١٤٠٠ بیکار بودهاند. بررسی تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان از آن دارد که این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (پاییز١٣٩٩) ۰.۱ درصد کاهش یافته. نرخ بیکاری افراد ١٥ساله و بیشتر میگوید که ۸.۹ درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بودهاند. روند تغییرات نرخ بیکاری نسبت به فصل مشابه سال قبل (پاییز١٣٩٩)، ۰.۵ درصد کاهش یافته. بررسی اشتغال در بخشهای عمده اقتصادی نشان میدهد که در پاییز١٤٠٠، بخش خدمات با ۴۹.۹ درصد بیشترین سهم اشتغال را بهخود اختصاص داده. در مراتب بعدی بخشهای صنعت با ۳۴.۷ درصد و کشاورزی با ۱۵.۴ درصد قرار دارند.
در گروه سنی ١٨ تا ٣٥ساله نیز نشان میدهد که در پاییز سال گذشته، ۱۶.۱ درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار بودهاند. این در حالی است که تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان میدهد این نرخ نسبت به پاییز١٣٩٩، بهمیزان ۰.۴ درصد کاهش یافته.
۷۳ بیکار از هر ۱۰۰ زن فارغالتحصیلدر این میان نرخ بیکاران فارغالتحصیل آموزش عالی پاییز ۱۳۹۸ پیش از آغاز پاندمی ۱۷.۴ و در پاییز ۱۳۹۹ به ۱۴.۳ و حالا به ۱۳.۸ درصد رسیده است. نرخ بیکاران فارغالتحصیل آموزش عالی در ۱۴۰۰ نسبت بهمدت مشابه سال گذشته ۰.۵ درصد بهبود پیدا کرده، این شاید منطقی بهنظر برسد، چون با واکسیناسیون و بهبود شرایط قرنطینه میتوان این رشد را انتظار داشت، اما اینکه آمار نسبت به پاییز سال ۱۳۹۸ بهبود یافته است، کمی عجیب بهنظر میرسد. کمترین نرخ بیکاران فارغالتحصیل آموزش عالی در ۴ سال گذشته مربوط به بهار ۱۴۰۰ با نرخ ۱۳.۴ درصد است. اغلب بیکاران فارغالتحصیل را زنان تشکیل میدهند. این شاید به آن دلیل است که زنان نیز جامعه بزرگتری از تحصیلکردهها را بهخود اختصاص دادهاند. در ۴ سال گذشته، پاییز ۱۴۰۰، فارغالتحصیلان آموزش عالی بیشترین سهم را از جمعیت کل شاغلان با نرخ ۲۵.۸ درصد به خود اختصاص داده و زنان همچنان مانند ۴ سال گذشته سهمی بیش از مردان در این آمار را بهخود اختصاص دادهاند. بهعبارت دیگر سهم زنان فارغالتحصیل شاغل در آمار کل شاغلان ۴۶.۵ درصد و سهم مردان ۲۲.۲ درصد است و هر دو بهترین آمار این سالها را بهخود اختصاص دادهاند. از کل بیکاران ۴۲.۳ درصد بنا به آمار پاییز ۱۴۰۰، جمعیت بیکار آموزش عالی هستند و در ۴ سال اخیر بیشترین درصد را بهخود اختصاص داده است. سهم زنان بیکار فارغالتحصیل از جمعیت بیکار ۷۲.۹ و سهم مردان ۳۰.۲ درصد است. حدود ۷۳ درصد از زنان فارغ التحصیل در بازار کار پیدا نمیکنند یعنی از هر ۱۰۰ زن فارغالتحصیل ۷۳ نفر بیکار میماند.
کاهش نرخ بیکاری را جدی نگیریمنرخ بیکاری زنان در کشور از سال ۱۳۸۴ تا پایان سال ۱۴۰۰ در ظاهر خوشایندی است؛ چراکه در ۳ سال اخیر و پس از شیوع کرونا بهطور قابلتوجهی کاهش یافته و از بالای ۲۰ درصد در سالهای ۹۵ و ۹۶ به ۱۶ درصد در سالهای ۹۹ و ۱۴۰۰ رسیده است، اما وقتی کاهش نرخ بیکاری را کنار آمار جمعیت فعال (نرخ مشارکت نیروی کار) و تعداد شاغلان قرار دهیم متوجه میشویم یکمیلیونو ۱۷۰ هزار نفر از جمعیت فعال زنان به جمعیت غیرفعال پیوستهاند. اما چطور چنین امری ممکن است؟ بررسیها نشان میدهد یکی از دلایل این موضوع، وضعیت ترکیب شغلی شاغلان کشور است؛ بهگونهای که از کل شاغلان ایران ۶.۵۴ درصد مزد و حقوقبگیر، ۷.۳ درصد کارفرما، ۸.۳۶ درصد کارکن مستقل و ۹.۴ درصد کارکن فامیلی بدون مزد هستند. این درحالی است که در کشوری همچون آمریکا از کل شاغلان کشور، نزدیک به ۹۴ درصد مزد و حقوقبگیر، ۶ درصد کارکن مستقل و کمتر از یک درصد نیز کارکن فامیلی بدون مزد هستند. در آلمان نیز ۹۰.۴ درصد از شاغلان جزو افراد مزد و حقوقبگیر، در فرانسه نزدیک به ۸۸ درصد، در کانادا نزدیک به ۸۵ درصد، در استرالیا ۴.۸۳ درصد و در کرهجنوبی نیز بیش از ۷۵ درصد شاغلان جزو افراد مزد و حقوقبگیر هستند. مهربانو شکور، کارشناس اقتصاد درباره بروز چنین پدیدهای میگوید: «در اقتصادهایی که بازار کار متشکلتری دارند سهم کارکنان حقوقبگیر از کل شاغلان بسیار بالاتر از اقتصادهایی است که سهم کارکنان مزبور به نسبت، کمتر است. در شرایط مشابه رکودی، در اقتصادی که بازار کار متشکلتری دارد، افراد حتی با از دست دادن کار خود از بازار کار خارج نمیشوند و در حالت بیکار یا در جستوجوی کار باقی میمانند. این نیز بهدلیل وجود سیستمهای تامین اجتماعی و بیمههای بیکاری اتفاق میافتد؛ بنابراین عدد بیکاران در این نوع اقتصادها بهدلیل تبدیل بخشی از جمعیت شاغل به بیکار افزایش یافته و جمعیت غیرفعال و نرخ مشارکت اقتصادی نیز بهخاطر خارج نشدن از بازار کار بدون تغییر میماند.» بهگفته او در اقتصادهایی مانند کشور ما که بازار کار متشکلتری ندارند و درصد شاغلان حقوقبگیر و دارای بیمه تامین اجتماعی کمتر است، افراد بیکارشده در حالت رکود، از جمعیت شاغل و بیکار به جمعیت غیرفعال تبدیل میشوند؛ «دنبال کار بودن منافعی برای افراد نداشته و شاید زندگی آنها را با هزینههایی هم مواجه کند؛ بنابراین در این شرایط حتی ممکن است نرخ بیکاری با کاهش مواجه شود. شاخصهای نرخ مشارکت و نسبت اشتغال، هر دو با کاهش مواجه میشوند و به تعداد جمعیت غیرفعال اضافه میشود. این وضعیتی است که کاهش نرخ بیکاری در کشورمان در دوره کرونا را منطقی میکند.».
اما چرا آمار کاهش نرخ بیکاری زنان امری خوشایند و مثبت نیست؟ براساس آمارهای مرکز آمار ایران، در پایان سال ۱۴۰۰ از ۲۳ میلیونو ۴۴۷ هزار شاغل در کشور، حدود ۸۵ درصد (۱۹ میلیونو ۹۳۲ هزار) شاغل مرد و ۳ میلیونو ۵۱۵ هزار نفر شاغل زن بودهاند. در مقایسه آمار اشتغال، تعداد شاغلان سال ۱۴۰۰ با سال ۱۳۹۷ که هنوز کرونا در کشور شیوع پیدا نکرده بود نشان میدهد پس از شیوع ویروس کرونا در کشور ۸۳۰ هزار نفر از جمعیت شاغلان زن کاسته شده که امری بیسابقه از سال ۱۳۸۴ تاکنون است.
آمار وزارت رفاه نیز نشان میدهد امنیت شغلی زنان وضعیت نامطلوبتری نسبت به مردان دارد؛ چراکه درحالی بهطور میانگین ۵۴ درصد از شاغلان کشور کمتر از ۱۰ سال در یک شغل ثابت هستند که این میزان برای مردان ۷.۵۲ درصد و برای زنان ۶۱ درصد است. در آخرین گزارش این مرکز که مربوط به وضعیت اشتغال و بیکاری زمستان ۱۴۰۰ است، نرخ بیکاری کشور ۹.۴ درصد شده درحالیکه نرخ بیکاری مردان ۴.۸ درصد بوده و این میزان برای زنان ۹.۱۴ درصد است.
هزینههای کار کمدرآمداین امر بسیار روشن است که با وجود هزینه سبد معیشتی ۱۱ میلیون تومانی و وضع تورمی موجود، گاهی بیکار بودن برای افراد به صرفهتر از کار با دستمزدهای حداقلی است. کارگران معتقدند حداقل دستمزد باید به هزینه سبد حداقل معیشت میرسید. تعیین حداقل دستمزد در ایران تا حدی وابسته به مناسبات قدرت، زورآزمایی صنفی و همچنین توان چانهزنی است. ولی با وضعیت موجود در یک دهه اخیر شاهد این هستیم که همواره در کشمکش طرف کار با طرف سرمایه، این طرف نیروی کار است که در فرایند چانهزنی و تعیین مزد آسیب دیده است. بهعبارتی تورم هر ساله افزایش مزد سالانه را پیشخور میکند.
افزایش ریالی حداقل دستمزد و مزایا، امسال حدود ۲میلیونو۱۰۰هزار تومان است و تورم سبد معاش ۱۴۰۱ به نسبت سبد معاش سال قبل، حدود ۲میلیونو۸۰ هزار تومان. علی میری که ۶ ماه است بیکار شده و در جستوجوی کار است میگوید: «حالا در حالی دنبال کار جدیدی هستم که هیچیک از دستمزدهای موجود با هزینههای جاری زندگی مطابقتی ندارد. کرایههای خانه در فصل جدید افزایش داشته. این به استثنای هزینههایی است که هر روز افزایش پیدا میکند. کرایه تاکسی نیز افزایش داشته است. تقریبا یک سوم حقوق دریافتی باید صرف هزینه رفتوآمد به محل کار شود و باقی کرایه خانه. به همینخاطر است که اصلا رقمی برای پرداخت قسط و خوراک باقی نمیماند. همین باعث میشود در خانه ماندن و خارج نشدن و استفاده از بیمه بیکاری هزینههای موجود را تا حدی پوشش دهد.» همین امر در میان انبوه افرادی که در سال گذشته بیکار شدهاند باعث شده است تا با توجه به افزایش حداقلی دستمزد، استفاده از بیمه بیکاری و دفع بازار کار یا رجوع به بازارهای کاذب برایشان در اولویت قرار بگیرد.
بیشتر بخوانید: نرخ بیکاری تک رقمی ماند انتهای پیام/ خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود. برچسب ها: بیکاری اخبار اقتصادیمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: بیکاری اخبار اقتصادی بیکاران فارغ التحصیل خود اختصاص داده درصد کاهش یافته کاهش نرخ بیکاری مزد و حقوق بگیر جمعیت غیرفعال بیمه بیکاری نسبت به فصل نشان می دهد جمعیت فعال آموزش عالی پاییز ۱۴۰۰ کل شاغلان مرکز آمار سال گذشته بازار کار اقتصاد ها مشابه سال سال ۱۴۰۰ هزار نفر بوده اند سال قبل سال ها ۸ درصد ۹ درصد بی کار ۴ درصد ۶ درصد ۳ درصد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۰۳۸۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمار مرگ و میر در سال گذشته
سازمان ثبت احوال کشور اعلام کرد: در سال گذشته ثبت فوت مردان ۱۱.۲ درصد بیشتر از زنان بود و در مقابل هر ۱۳۰ مرد فوت شده، ۱۰۰ زن فوت شده است.
به گزارش مشرق، با اعلام سازمان ثبت احوال کشور و بر اساس آمار مرکز رصد جمعیت کشور در سال ۱۴۰۲ مردان ۵۵.۶ درصد و زنان ۴۴.۴ درصد از ثبت فوت ها را به خود اختصاص داده اند که این میزان در مدت مشابه سال قبل برابر ۵۶.۶ درصد برای مردان و ۴۳.۴ درصد برای زنان بوده است.
همچنین آمارهای ثبت شده در سازمان ثبت احوال کشور نشان می دهد در مقابل هر ۱۳۰ مرد فوت شده، ۱۰۰ زن فوت شدهاند.
بر اساس این گزارش در سال گذشته ۴۴۲ هزار و۲۱۳ رویداد فوت به ثبت رسیده است که این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل با ۴۱۸هزار و ۷۴۱ رویداد فوت ثبت شده، ۵.۶درصد افزایش داشته است.
سازمان ثبت احوال کشور اعلام کرد: میانگین سنی فوتشدگان در کشور در سال گذشته برابر با ۶۶.۲ سال بوده که در بین استانها بالاترین میانگین سن مربوط به استان گیلان با ۷۱.۳ سال و کمترین مربوط به استان سیستان و بلوچستان با ۵۰.۷ سال است.
بر اساس گزارش های آماری مرکز رصد جمعیت کشور سازمان ثبت احوال میزان نرخ خام فوت کل کشور در سال ۱۴۰۲ برابر با ۵.۳ در هزار نفرجمعیت بوده است که استان گیلان با نرخ ۷.۴ در هزار نفر جمعیت بیشترین نرخ فوت و استان کهگیلویه و بویر احمد با نرخ ۳.۹ در هزار نفر جمعیت کمترین نرخ فوت را در بین استانها داشتهاند.
در این گزارش تاکید شده است بیشترین تعداد فوت شدگان مربوط به گروه سنی ۸۹-۸۵ سال است، به طوری که ۹.۹ درصد از کل فوت شدگان مرد و ۱۲.۵ درصد از کل فوت شدگان زن مربوط به این گروه سنی بودهاند.
بر اساس قانون، مهلت قانونی ثبت فوت در ثبت احوال ۱۰ روز است و برابر ماده ۲۲ قانون ثبت احوال کشور، وفات هر فرد اعم از ایرانی یا خارجی باید به یکی از ادارات ثبت احوال سراسر کشور اعلام شود همچنین وفات ایرانیان در خارج از کشور به ماموران کنسولی محل اقامت یا به یکی از ادارات سازمان ثبت احوال کشور اعلام میشود.
نزدیکترین خویشاوند متوفی یا هر شخصی که در موقع وفات حاضر بوده با ارائه مدرک شناسائی، ماموران انتظامی متصدی یا صاحب مکانی که وفات در آن رخ داده است، متصدیان گورستان ها، مقامات قضایی و نظامی و گروه های امدادی، می توانند برای اعلام وفات واخذ گواهی فوت اقدام کنند.
شبکه اعلام وقایع حیاتی در کشور از سال ۱۳۸۵ و با مشارکت بیش از ۳۵ هزار ثبت یار شکل گرفته است و ثبت یاران شامل دهیاران، بهورزان، متصدیان آرامستان ها، اعضای شوراهای اسلامی، شورایاران، مسئولان پایگاه های بسیج و مدیران مدارس هستند.
این مجموعه در ذیل شورای هماهنگی ثبت احوال استان ها و شهرستان ها به ریاست استانداران و فرمانداران فعال بوده و با برنامه ریزی و تلاش مستمر به انجام رسیده، در حال حاضر بیش از ۹۸ درصد فوت های ثبت شده در فاصله کمتر از یک سال از رخداد، در مهلت قانونی ۱۰ روزه به ثبت می رسند.