گسست فرهنگی مهمترین هدف جریان بهائیت است

به گزارش مهر، سید هادی سید وکیلی پژوهشگر تاریخ در سلسله جلسات برنامه رادیویی «راه و بیراه» که به همت فرهنگسرای اندیشه و با مشارکت رادیو گفتگو تولید و پخش شد، به بررسی بهائیت، آفات و تهدیدات فرهنگی و اجتماعی آن در جامعه پرداخت و اظهار داشت: بهائیت بحث حساسی است و صحبت کردن در این موضوع دشوار است و این به خاطر آن است که ماهیت جریان بهایی یک جریان فریبکارانه است و از هر گونه صحبت‌ها سو برداشت و سو استفاده تبلیغاتی انجام می‌دهد برای همین این جریان مانع آزاد اندیشی دینی و فکری می‌بندد و با شانتاژ تبلیغاتی و با راه اندازی هرج و مرج فکری اجازه نمی‌دهد یک تفکر آزاد در این زمینه وجود داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وکیلی با بیان اینکه جریان بهائیت مبتنی بر جریان بابیت است، عنوان کرد: جریان بابیت در دوران قاجار شکل گرفت و اوج این جریان در دوره ناصرالدین قاجار بود لازم به ذکر است امیرکبیر با این جریان به شدت مخالفت کرد و این یک نقطه مثبت تاریخی است که او با جریان‌های منحرف و خرافی چون بابیت مبارزه می‌کرد. در این فضا و حوزه شخصی با نام محمد علی شیرازی می‌آید و ادعای مهدویت می‌کند. همین امر در جامعه بلوا و آشوبی را ایجاد می‌کند که این بلوا و آشوب دقیقاً به نفع دولت‌های بیگانه که در آن زمان با ایران سر جنگ دارند قرار می‌گیرد و امتیازها و موقعیت‌هایی را در اختیار دولت‌های بیگانه از جمله روسیه قرار می‌دهند تا آنها بتوانند نفوذ بیشتری را در فضای فرهنگی ایران داشته باشد. قراردادهای ترکمانچای و… همه نتیجه آن بلوای درونی است که در آن زمان جامعه به آن گرفتار شده بود. بنابراین بین این بلوای درونی و آن حمله خارجی هماهنگی وجود داشت.

پژوهشگر تاریخ بیان داشت: البته این جریان با درایت امیرکبیر جمع می‌شود و با تفکیک بین مردم و سردسته این آشوب‌ها به مقابله با این آشوب‌ها اقدام می‌کند به همین دلیل جریان بابیت و بهائیت کینه امیر کبیر را به دل می‌گیرند امیر کبیری که قهرمان ملی ایران محسوب می‌شود این جریان وقتی می‌بیند در ایران جایگاهی ندارد به دنبال پایگاه خارجی می‌گردد از این رو می‌رود و در رقیب حکومت ایران یعنی حکومت عثمانی قرار می‌گیرد و در آنجا با تغییر شکل یک جریانی با عنوان جریان بهائیت شکل می‌گیرد. بنابراین بهائیت تغییر شکل یافته جریان بابیت است. در اینجا دیگر صحبت از امام زمان و نایب امام زمان و قیام برای ظهور مطرح نمی‌شود و شعارها را کم کم تغییر می‌کند و شعارها در قالب آزادی، حقوق زنان، عدم تعصب و… مطرح می‌شود شعارهای زیبایی که فریبنده است در حالی که حقیقتی در آن وجود ندارد چرا که هدفش این مباحث نیست بلکه ساماندهی مباحث سیاسی خودشان است.

وی بیان داشت: می‌توان شواهدی داشت که قدرت‌های استعماری از ابتدا این جریان را رصد می‌کردند و در جهت دهی و رساندن آن به آن نقطه اوج تنش و آن اوجی که بتواند در جامعه تنش ایجاد کند آن را همراهی می‌کند بنابراین از ابتدا نیروهای تربیت شده‌ای را وارد این جریان کردند. البته این به آن معنا نیست که تک تک افرادی که در جریان بابیت وجود داشتند عوامل دست نشانده بودند زیرا ما عوامل فریب خورده نیز کم نداشتیم. مهم این است که این افراد فریب خورده در خدمت کسانی قرار می‌گیرند که آگاهانه در حال خیانت کردن هستند. در جریان بهائیت سردمداران آن آگاهانه حرکت خود را به نفع دولت‌های بیگانه پیش می‌برد در جریان بابیت نیز شاهد این مساله هستیم.

وکیلی درباره بهائیت ستیزی در ایران عنوان کرد: در نظام جمهوری اسلامی و نه در فرهنگ شیعی به هیچ عنوان ستیز با اندیشه‌ها وجود ندارد اما کجا مشکل به وجود می‌آید آنجا که بهائیت همواره در ستیز بود به گونه‌ای که در کنار حکومت رقیب ایران قرار می‌گیرد و فعالیت خود را گسترش می‌دهد و با دولت‌هایی که مخالف ایران هستند سعی می‌کند با دشمنان ارتباط برقرار کند تا به جامعه ایرانی ضربه بزند بنابراین طبیعی است که جامعه بعد از فهمیدن این مسیر اقدام به پس زدن آن بزند. جامعه آشکارا شاهد خیانت این جریان هست. در کتاب‌های بهائیت هر گونه عالم دینی ادیان آسمانی محکوم به فنا هستند و با همه آنها برخورد می‌کند زیرا معتقد است که علم نیازمند دین نیست و علم تجربی است.

پژوهشگر تاریخ ادامه داد: آن نقطه‌ای که فرقه و جریان بهائیت مانور می‌دهند بر روی گسست فرهنگی است. آنان با عالمان دینی مشکل دارند زیرا می‌دانند که عالمان دینی می‌توانند وفاق دینی، فکری، اجتماعی، سیاسی و… در جامعه ایجاد کنند. برای مثال این جریان زن را علیه مرد و مرد را علیه زن و فرزند را علیه والدین می‌شوراند تا از این طریق وفاق جامعه را بر هم بزند؛ بهائیت با استفاده از این ترفند منافع خود را کسب می‌کند زیرا این جریان همواره خواستار تنها شدن افراد هستند. بهائیت یک حزب بوده که با القای برخی اطلاعات افراد را مجبور می‌کنند کارهایی انجام دهند که فقط خواسته آنان است و چنانچه آن اقدامات را فرد انجام ندهند طرد و حتی تهدید به قتل می‌شوند.

وی با بیان اینکه فرقه بهائیت از ابزار روانی بهره می‌برد اظهار داشت: این جریان از یک حالت روحی بهره می‌برد تا فرد را از یک طرف با جلب قدرت اجتماعی درون ساخته وابسته خود می‌کند و از سوی دیگر آن را از طرد شدن می‌ترساند و در نهایت فرد را از جامعه می‌ترساند. کسانی که جذب این فرقه می‌شود از جامعه دوستان خانواده و یاران جدا می‌شوند و این خاصیت فرقه‌ها است و فرقه‌ها ویژگی‌شان شستشوی مغزی است به گونه‌ای که این فرقه‌ها مریدان خود را از طرد شدن می‌ترسانند. از این رو فرد با دلبستگی که فرقه پیدا کرده از جدا شدن از آن نیز می ترسد برای همین فکر و ذهن مریدان این فرقه مختل می‌شود و قادر به آزاد اندیشی ندارد.

کد خبر 5480967 فاطمه علی آبادی

منبع: مهر

کلیدواژه: ایران جمهوری اسلامی روسیه فرقه ضاله بهائیت ماه رمضان 1401 ماه امید ماه مبارك رمضان قرآن کریم عید فطر 1401 عید سعید فطر روز جهانی قدس انقلاب اسلامی ایران خادمان قرآن امام خمینی قرآن ایران سازمان تبلیغات اسلامی فعالیت های قرآنی جریان بهائیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۱۹۲۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جامعه‌ای برهنه نبوده‌ایم بلکه متنوع به لحاظ حجاب بوده‌ایم | طرفداران جمهوری اسلامی کلاه بر سرش گذاشتند | تمام جهان را در مقابل‌مان قرار داده‌ایم

وقتی شما حیاء جامعه را مورد سؤال قرار می‌دهید، مردم را دعوت به اخلاق نمی‌کنید و بی اخلاقی موضوع شما قرار می‌گیرد، خبر خطای یک نفر میلیون‌ها لایک می‌خورد، ولی خبر ابداع چهار تا لایک بیشتر نمی‌خورد؛ بعد باعث می‌شود که یک کمپانی خارجی این ابداع را ببرد. کلاهی که طرفداران جمهوری اسلامی روی سر آن گذاشتند این بود که موضوع ایدئولوژیک جمهوری اسلامی که می‌خواست غرب‌ستیزی داشته باشد و بعد انسجام فرهنگی ایجاد کند را به ظاهر افراد تغییر دادند؛ بعد زنان موضوع قرار گرفتند.

استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه مسأله حجاب ابعاد عجیب و غریب ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی پیدا کرده است، گفت: وقتی شما حیاء جامعه را مورد سؤال قرار می‌دهید، مردم را دعوت به اخلاق نمی‌کنید و بی اخلاقی موضوع شما قرار می‌گیرد، خبر خطای یک نفر میلیون‌ها لایک می‌خورد ولی خبر ابداع چهار تا لایک بیشتر نمی‌خورد؛ بعد باعث می‌شود که یک کمپانی خارجی این ابداع را ببرد.

جماران در خبری نوشت: کلاهی که طرفداران جمهوری اسلامی روی سر آن گذاشتند این بود که موضوع ایدئولوژیک جمهوری اسلامی که می‌خواست غرب‌ستیزی داشته باشد و بعد انسجام فرهنگی ایجاد کند را به ظاهر افراد تغییر دادند؛ بعد زنان موضوع قرار گرفتند.

مشروح گفت‌وگو با تقی آزاد ارمکی را در ادامه می‌خوانید:

فرمانده انتظامی کشور چند روز پیش اعلام کرد که «موضوع عفاف و حجاب را کاملا فرهنگی و اجتماعی می‌بینیم و اصلاً امنیتی و انتظامی نمی‌بینیم». شما به عنوان جامعه شناس ریشه مسائل اجتماعی از جمله این قضیه را چطور می بینید؟

به نظر من حجاب یک موضوع اساسی نیست، ولی در شرایط امروز دارد اساسی می‌شود و متأسفانه ابعاد عجیب و غریب ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی پیدا کرده و درگیری، تزاحم و برخورد هم از دل آن در آمده است. لذا من مسأله حجاب را بیشتر مسأله امنیتی می‌دانم؛ تا یک مسأله فرهنگی و عقیدتی. یک علت اساسی نگاه من این است که به طور پنهان وارد یک جنگ شده‌ایم و شاید در موضع پیچیده‌ترین جنگ زمانه قرار گرفته‌ایم. یک زمانی جنگ کلاسیک و اشغال سرزمینی بود؛ مثل جنگ عراق علیه ایران که همه آدم‌ها می‌توانستند ببینند واقعا جنگ اتفاق افتاده؛ چون سرزمین ما اشغال شده و صدام آثار و نشانه‌های فرهنگی را ویران کرده بود. امروز بر خلاف گذشته وارد جنگ شده‌ایم بدون اینکه این اتفاقات بیفتد و این تخریب‌های صورت بگیرد. ما الآن در جنگ با همه غرب قرار گرفته‌ایم.

تمام جهان را در مقابل خودمان قرار داده‌ایم

یعنی شما هم قائل به «جنگ ترکیبی» هستید که در حاکمیت بر آن تأکید دارند؟

کاملا؛ در جنگ با غرب به معنای وسیع آمریکا، اروپا و حتی روسیه قرار گرفته‌ایم. تمام جهان را در مقابل خودمان قرار داده‌ایم و ما در مقابل جهان قرار گرفته‌ایم و طبیعی است که این شرایط نیاز به اعلام وضعیت امنیتی دارد. یعنی جمهوری اسلامی الآن نمی‌تواند اعلام کند که ما حکومت نظامی هستیم و کسی حرکت نکند که مبادا نیروهایی اقدام کنند و شرایط جنگی به هم بریزد. مثلا اسرائیل از ترس حمله ایران اعلام شرایط اضطرار کرد و مردم جمع کردن آب و مواد غذایی را شروع کردند و به پناهگاه رفتند. در واقع به نوعی اعلام شد که ایران می‌خواهد حمله کند و شما آماده باشید. ولی جمهوری اسلامی هیچ وقت اعلام نکرد که امکان دارد اسرائیل ایران را بزند.

شرایط جامعه ایرانی کاملا خاص شده، بدون اینکه ما قصد ورود به جنگ داشته باشیم

به نظر من امروز به طور نانوشته و پنهان حکومت نظامی برقرار شده است. مثلا اگر کسی بخواهد در دانشکده من را ببیند، درها بسته است و هیچ کس به جز دانشجو حق ورود به دانشکده ندارد؛ این وضعیت پنهان به معنای این نیست که شما سراپا در مقابل غرب قرار گرفته‌اید و اراده جنگ دارید؛ شرایط جامعه ایرانی کاملا امنیتی شده، بدون اینکه ما قصد ورود به جنگ داشته باشیم. وقتی قصد ورود به جنگ نداریم، باید مسائل داخلی خودمان را حل کنیم.

عرضم این است که حکومت ما مثل اسرائیل به جامعه اعلام نمی‌کند که من وارد جنگ شده‌ام. وقتی گفته شد احتمالا تعدادی اشیاء خارجی در آسمان اصفهان بودند، تحت هیچ شرایطی آژیر کشیده نمی‌شود؛ ولی شرایط امنیتی است و همه نیروهای نظامی و امنیتی آماده‌باش صد درصد هستند و پلیس و نیروهای امنیتی در شهر آشکارا حضور گسترده دارند. شما برای این سطح از حضور نیروها در شهر مستمسک نیاز دارید؛ و پدیده‌ای به نام «حجاب» اینجا موضوعیت پیدا می‌کند. کنترل انضباط اجتماعی و اخلاق اجتماعی موضوع می‌شود به خاطر اینکه ساده‌ترین و قابل دسترس‌ترین موضوعی که می‌تواند جامعه را تحت تأثیر قرار بدهد و کل نیروها را سازماندهی کند تا وارد قصه شوند، همین است.

تا وقتی شرایط امنیتی از دستور کار جمهوری اسلامی خارج نشود، ماجرای زد و خورد، درگیری و حضور نیروهای انتظامی و امنیتی در سراسر شهرها به نام حجاب باقی خواهد ماند؛ الّا اینکه ما از این شرایط عبور کنیم. یعنی احساس کنیم که نه غرب می‌خواهد ما را سرنگون کند، نه اسرائیل اراده‌ای دارد و نه ما اراده ورود به جنگ داریم. یعنی جامعه یواش یواش دارد می‌فهمد که اسرائیل که نمی‌خواهد ما را بزند و غرب هم که اراده اشغال سرزمین ندارد که بخواهد جایی را بزند.

جنگ با ایران همیشه در دستور کار آمریکا بوده است

به نظر می‌رسد اگر در آمریکا دولت جمهوری‌خواه بر سر کار بود، شرایط پیچیده‌تر می‌شد. مثلا اگر به جای بایدن، ترامپ رئیس جمهور آمریکا بود، شاید به جنگ هم می‌رسید. از سوی دیگر آمریکا الآن در قضیه اوکراین درگیر است و نمی‌خواهد وارد درگیری نظامی دیگری شود. نظر شما در این خصوص چیست؟

اینها دلایل آمریکایی است که چرا وارد این ماجرا نشده‌اند؛ ولی جنگ با ایران همیشه در دستور کار آمریکا بوده است. اما چرا در این شرایطی که اجماع بین‌المللی هم وجود دارد، اقدام صورت نمی‌گیرد؟ این از بحث ما خارج است. ولی جامعه می‌بیند که همه چیز برای یک جنگ آماده بود ولی انجام نشد؛ پس می‌گویند که جنگ منتفی است. وقتی این در افکار عمومی شکل بگیرد، گزاره شرایط اضطرار از منظر نظام سیاسی و حضور همه جانبه نیروهای امنیتی منتفی خواهد شد.

گام دوم سیاست‌های حجاب نمی‌تواند با مسیر فعلی دنبال شود

گام دوم سیاست‌های حجاب نمی‌تواند با مسیر فعلی دنبال شود و باید توجیه‌های اجتماعی و فرهنگی بدهند. وقتی فرمانده انتظامی کشور می‌گوید که مسأله ما امنیتی نیست و اجتماعی و فرهنگی است، نشان می‌دهد که حساسیت امنیتی منتفی است، الآن دنبال توجیهی برای حضورشان به لحاظ فرهنگی و اجتماعی هستند.

اساسا چرا مسأله حجاب در دستور کار جمهوری اسلامی قرار گرفت؟ مگر جمهوری اسلامی امروز با بی‌حجابی رو به رو شده است؟ مگر از روز اول با این مسایل رو به رو نبوده است؟ من معتقدم که ایران از اول با بی‌حجابی رو به رو بوده است. به دلیل اینکه جامعه ایرانی متنوع است؛ به لحاظ دینی، قومیتی، زبانی، جفرافیای سرزمینی و فرهنگی. ما اصرار کردیم که قالب واحدی در باب حجاب برای زنان طرح کنیم. خود «ارائه قالب واحد» به سرعت درون و بیرون نظام آلترناتیوهای خودش را پیدا کرد. مثلا وقتی روی چادر تأکید شد، قالب‌های جدیدی مثل مانتو و روسری آمد و حجاب اداری و حجاب بازار و غیره درون حکومت درست شد.

ما از این غفلت کرده‌ایم که جامعه ای متنوع به لحاظ حجاب بوده‌ایم

یعنی یک تکثر در عین وحدت همیشه شکل گرفته؟

در خود جامعه نگاه کنید. مثلا اقوام مختلف ایرانی یکی از یکی عفیف‌تر و باحجاب‌تر هستند. البته مفهوم «غیرت» و حمایت از خانه و همسر و ناموس در برخی اقوام بیشتر از جاهای دیگر است. ببینید که در همین اقوام ایرانی چه تنوع حجابی وجود دارد؛ در حالی که خودش خیلی متنوع با حجاب مرکزی و حاشیه‌های شمالی و جنوبی است، داخل خودش چقدر تنوع به لحاظ موقعیت‌های فرهنگی و قبیله‌ای جاری و ساری هست. شما یک شکل خیلی تاریخی، مهم، مطلوب و قابل دفاع حجاب لری، کردی، آذری، کاشانی، رشتی و... دارید. اصلا جامعه به لحاظ حجاب متنوع بوده و داخل همان مقوله حجاب و بی‌حجابی قابل حل بوده است. مثلا حجاب خانم‌های پیر و جوان را ببینید که چقدر فرق می‌کند. ما از این غفلت کرده‌ایم که جامعه متنوع به لحاظ حجاب و بی‌حجابی بوده‌ایم.

ما هیچ وقت جامعه برهنه نبوده‌ایم و برهنگی برای غرب بوده است/ کلاهی بر سر جمهوری اسلامی رفت که باید جامعه یکسان و یکدست شود

ما هیچ وقت جامعه برهنه نبوده‌ایم و برهنگی برای غرب بوده است. سخت‌ترین دوره‌ای که حجاب رسمی چادر را حاکم کردیم، این را در زیست اجتماعی می‌دیدیم و در خانه ما جاری بود و در ورزشگاه، عروسی، خلوت و بازار ما وجود داشت. حالا چرا یک دفعه یادشان می‌آید باید اینها را همسان کند؟ این بر می‌گردد به قصه مهمی که در جمهوری اسلامی در دستور کار قرار گرفت؛ و آن «یکسان‌سازی فرهنگی» است. کلاهی بر سر جمهوری اسلامی رفت که باید جامعه یکسان و یکدست شود.

 

اصلا تجربه بشری برای سیاستگذار فرهنگی ما مهم نیست و تجربه زیسته مردم ایران هم اهمیت ندارد

برخی اندیشمندان معتقدند این یکدست‌سازی در هیچ جای دنیا نتیجه مطلوب نداشته و همه آنها شکست خورده است. از شوروی گرفته تا خود ایران که دوره پهلوی اول به شکل دیگری این یکدست‌سازی را شاهد بوده‌ایم. این تجربه‌ها نمی‌توانست درس‌آموز باشد؟

اصلا تجربه بشری برای سیاستگذار فرهنگی ما مهم نیست و تجربه زیسته مردم ایران هم اهمیت ندارد و قرار نیست به تجربه گوش کنند. بر اساس یک ضرورت‌های تاریخی انقلاب اسلامی شکل گرفت و همه گروه‌های سیاسی و فرهنگی آنجا بودند. وقتی جمهوری اسلامی شکل گرفت، این تنوع را یادمان رفت و به یک ایدئولوژی پناه بردیم. آنجا بود که یواش یواش دموکراسی، توسعه و امثال اینها را تعطیل کردیم. آدم‌هایی که درون این ایدئولوژی عمل می‌کنند، دیگران را به نگاه رقیب می‌بینند؛ لذا به حرف کسی گوش نمی‌دهند و فقط در گزاره‌های درون ایدئولوژی عمل می‌کنند.

مردم با فرهنگ کسانی هستند که قابلیت تنظیم زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خودشان را در بدترین و بهترین شرایط دارند

ایرانیان هیچ وقت مردمان بی‌عفتی نبوده‌اند؛ تن‌فروشی همیشه پدیده نظام‌های سیاسی است. به نظر من گروه‌های گنگ که یک نوعی خودشان را با نظام سیاسی هم تنظیم کرده‌اند، فحشا، دزدی و اعتیاد را دامن می‌زنند؛ پس فحشا یک پدیده سیاسی است. چون مردم با فرهنگ کسانی هستند که قابلیت تنظیم زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خودشان را در بدترین و بهترین شرایط دارند؛ در بدترین شرایط نمی‌میرند و در بهترین شرایط مست نمی‌شوند.