به نقل از «قدس آنلاین»

اعتراف جوزپ بورل

تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۶۰۰۲۳

‌درحالی‌که تروئیکای اروپایی به نمایندگی از ۲۴ کشور دیگر اروپا، یکی از ارکان راهبرد «فشار حداکثری» آمریکا در به صفر رساندن فروش نفت ایران بود، «جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی این اتحادیه اظهاراتی کاملاً مغایر با گذشته بیان کرده است. او اعتراف  کرد که «ما اروپایی‌ها از این توافق بسیار ذی‌نفع خواهیم بود؛ اوضاع اکنون تغییر کرده و برای ما بسیار جالب است که یک تأمین‌کننده نفت دیگر (ایران) داشته باشیم».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر همین اساس، «انریکه مورا»، معاون «بورل» قرار است این هفته به کشورمان سفر کند تا چند و چون توافق هسته‌ای را با محوریت این پیشنهاد، مورد ارزیابی قرار دهد. این سیاست در حالی علنی می‌شود که اروپا همگام با آمریکا برای مواجهه با تهاجم روسیه به اوکراین، به‌جای رویارویی مستقیم با مسکو به تحریم گسترده روسیه روی آورده و به جهت وابستگی سنتی به نفت و گاز این کشور، به دنبال جایگزین برای آن می‌گردد. علاوه بر این، ششمین بسته تحریمی اروپا علیه روسیه ظرف ۶ ماه آینده عملی شده و بر اساس آن، واردات محصولات نفت خام و تا پایان سال جاری میلادی، واردات نفت پالایش‌شده از روسیه به‌طور کامل محدود خواهد شد.  
اینکه اروپا با مطرح کردن خرید نفت از ایران به‌جای واردات از روسیه، قصد تشویق کشورمان را دارد تا از این رهگذر، جمهوری اسلامی را برای کنار گذاشتن شروط برجامی خود متقاعد کند. ایران اما از انگیزه اروپا آگاه است و پیش‌ازاین نیز صراحتاً به طرف‌های غربی اعلام کرده که از خطوط قرمز خود عدول نمی‌کند. اروپا گویا فراموش کرده «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه فرانسه و «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان، ایران را که در میانه شدیدترین فشارهای اقتصادی آمریکا قرار داشت، تهدید کرده بودند که در صورت کوتاه نیامدن از برنامه موشکی، تحریم خواهد شد. جمهوری اسلامی رفتاری مغایر با قطعنامه ۲۲۳۱ نداشت چون اساساً قصدی برای توسعه برنامه هسته‌ای نظامی ندارد اما گروکشی غرب به این بهانه را هم فراموش نخواهد کرد.
اما بااین‌حال، چنانچه منافع برجامی ایران مورد ملاحظه جدی اروپا قرار گیرد و مصالح کلی نظام در صادرات نفت به غرب تأمین گردد، فروش نفت به اروپا و کمک به حل بحران انرژی در قاره سبز، غیرمحتمل نیست. سفر «مورا» به تهران به گفته «بورل» با اکراه ایران همراه بود و این امر حاکی از آن است که کشورمان بر سر سیاست قطعی خود برای رفع تحریم‌ها مصالحه نمی‌کند. اروپا تنها وقتی می‌تواند به بازار نفت ایران دسترسی داشته باشد که کم‌کاری‌های گذشته خود را در جبران تحریم‌های غیرقانونی آمریکا، کنار گذاشته و کاخ سفید را متقاعد کند که پیش‌شرط هر گونه تعاملی با ایران، تن دادن به ملاحظات و مطالبات مشروع جمهوری اسلامی است.
در آن‌سوی آتلانتیک، واشنگتن همین سیاست را در قبال ونزوئلا در پیش‌گرفته است. به‌این‌ترتیب که واشنگتن درصدد بهبود ارتباط خود با ونزوئلاست تا نفت این کشور را جایگزین نفت روسیه کند. ونزوئلا از سال گذشته تولید این محصول را دو برابر کرده و به ۸۰۰ هزار بشکه در روز رسانده است. جالب اینجاست که آمریکا سال گذشته از همه ظرفیت‌های خود برای به مقصد نرسیدن نفت‌کش‌های ایرانی به مقصد ونزوئلا ممانعت می‌کرد و حالا که این کشور به کمک جمهوری اسلامی و شرکایش، تولید نفت خود را افزایش داده، راهی جز اعزام هیئت مذاکره‌کننده به کاراکاس و درخواست برای خرید نفت از این کشور ندارد.
نکته بعدی آن است که لبخند دیپلماتیک غرب به ایران برای خرید نفت را باید در پازل تخاصم غرب با روسیه تحلیل کرد. اروپا به دنبال یارگیری و افزایش عِدّه و عُدّه در هماورد علیه مسکوست و در حال تشکیل حلقه سوم برای صف‌آرایی همه‌جانبه در جنگ اوکراین است. به‌عبارت‌دیگر، بلوک غرب شامل اتحادیه اروپا و آمریکا در حلقه اول، متحدین اروپا در سراسر جهان شامل ژاپن، کره جنوبی و ... در حلقه دوم و کشورهای غیرهمسو اما راغب به مراوده با غرب در حلقه سوم قرار می‌گیرند.
جلب مشارکت و هم‌افزایی حلقه سوم ازنظر اروپا، جنبه فصلی و مقطعی دارد و به‌محض اینکه نیاز به این دست کشورها برطرف شود، از این حلقه حذف خواهند شد. به این مفهوم که اگر همین امروز، واشنگتن و بروکسل به صلح با مسکو دست یابند و بتوانند از مسیرهای ارزان‌قیمت و به‌صرفه‌تر، انرژی خود را تأمین کنند، لحظه‌ای در قطع کردن تجارت نفت و گاز با ایران یا هر کشور دیگری که در حلقه سوم قرار داشته باشد، درنگ نخواهد کرد.
در همین راستا، در ماجرای ورود شرکت‌های نفتی غربی به ایران همچون «توتال فرانسه» ثابت شد که هر جا منافع آن‌ها دچار خطر شود و یا در جای دیگری سود بیشتری به دست آورند، قراردادها و وعده‌های خود را نادیده گرفته و از تعهداتشان شانه خالی می‌کنند.
از سوی دیگر، جمهوری اسلامی شراکت راهبردی خود را با روسیه و دیگر بازیگران مهم منطقه فدای منافع فصلی اروپا نمی‌کند چراکه اروپا پرونده‌ای غیرقابل‌قبول در مناقشه هسته‌ای ایران داشته است. برخی از دولت‌های گذشته کشورمان با هدف جلب حمایت غرب در ماجرای توافق هسته‌ای، دست رد به سینه قدرت‌های بزرگ منطقه‌ای زدند و رسماً، خط بطلان به دیپلماسی اقتصادی منطقه‌ای کشیدند. کار به‌جایی رسید که وزیر خارجه یکی از همین دولت‌ها، رسماً علیه روسیه موضع گرفت و کوشید مسکو را مخالفت برجام نشان دهد.
این گزاره به این معنی نیست که سیاست‌های روسیه در جنگ اوکراین، تمام و کمال مورد قبال ماست. جمهوری اسلامی نسبت به تخریب زیرساخت‌ها، آوارگی و کشته شدن غیرنظامیان انتقاد دارد اما درعین‌حال، آمریکا و ناتو را به جهت توسعه‌طلبی به شرق اروپا، مسبب جنگ می‌داند.
درهرصورت، استراتژی حذف نفت ایران از چرخه بازار انرژی جهان از همان ابتدا ایده‌ای اشتباه بود و بسیاری از کارشناسان در همان مقطع، نسبت به آن هشدار داده بودند. تقلای اتحادیه اروپا برای خرید نفت از ایران در بحبوحه افزایش سرسام‌آور قیمت‌های انرژی، مؤید این واقعیت بوده اما غرب نمی‌تواند هم‌زمان نسبت به شروط برجامی ایران بی‌توجه باشد و خرید انرژی از ایران را به‌عنوان یک مشوق بدون پشتوانه روی میز مذاکرات قرار دهد.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: جوزپ بورل یادداشت جمهوری اسلامی خرید نفت حلقه سوم هسته ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۶۰۰۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اعتراف وزیر خارجه اوکراین به برتری‌های نظامی روسیه در مقابل کل غرب

وزیر خارجه اوکراین با انتقاد از عقب‌ ماندن غرب در برنامه‌هایش برای کمک به اوکراین توانمندی آمریکا و غرب در مواجهه با جنگ‌ها و بحران‌های بزرگ را زیر سوال برد.

به گزارش ایسنا، دیمیترو کولبا، وزیرخارجه اوکراین در گفتگو با فارن پالسی بار دیگر بر درخواست کی‌یف جهت دریافت سیستم‌های دفاع موشکی پاتریوت تاکید کرد و وجود این سیستم‌ها را برای مقابله با موشک‌های بالستیک روسی مهم خواند.

کولبا با اعتراف به کمبود مهمات توپخانه از متحدان اوکراین به دلیل عقب‌ ماندن از برنامه‌ها برای ارائه کمک به کشورش انتقاد کرد و گفت: وقتی به دستاوردهای روسیه در بازگرداندن تولید پایگاه صنعتی مدافعانش و آنچه که کل غرب تاکنون دست یافته نگاه می‌کنم، باید با حقیقت روبرو شویم و اعتراف کنیم که روسیه در تلاش‌های جنگی خود مؤثرتر بوده است و این سوال اساسی‌تری را برای غرب ایجاد می کند. اگر در این تلاش جنگی خاص نمی‌تواند به اندازه کافی کارآمد باشد، پس اگر جنگ‌ها و بحران‌های دیگری در همین مقیاس رخ دهد چقدر می‌تواند کارآمد باشد؟

کولبا بار دیگر  مهمات توپخانه برای خط مقدم و سیستم‌های دفاع هوایی و رهگیرهای موشکی و پارازیت رادیویی را مهمترین نیازهای ارتش کشورش عنوان کرد و گفت: جنگ مدرن عمدتاً جنگ پهپادها و نرم افزارها است و بنابراین، برای مبارزه با این سلاح‌های مدرن و پیشرفته به جنگ الکترونیک فراوانی نیاز دارید. پدافند هوایی چیزی است که اقتصاد ما و همچنین شهرهای ما و زندگی غیرنظامیان ما به آن وابسته است. من از ترغیب جهان به سخت‌تر کار کردن و دو و سه برابر کردن کار روی این موضوع خسته شده‌ام، زیرا همه می‌دانند این سیستم‌ها کجا هستند. همه می‌دانند که برای تحویل آنها به اوکراین چه باید کرد. بنابراین درخواست ما این است: فقط این کار را انجام دهید.

وزیر خارجه اوکراین درباره ریاست‌جمهوری مجدد ترامپ گفت: آخرین چیزی که من نگران آن هستم نتیجه انتخابات در کشورهای دیگر است، حتی در مهمترین متحد ما، ایالات متحده. و این به این دلیل نیست که من به تحولات سیاسی بی احترامی می کنم یا نادیده می‌گیرم. فقط به این دلیل است که زندگی به ما آموخت که برای هر سناریویی آماده باشیم. نمی‌توانید تصور کنید در دو سال گذشته چند بار به ما گفته شد که از ایده الحاق کامل به اتحادیه اروپا دست برداریم. حتی نزدیک‌ترین دوستانمان به ما توصیه می‌کردند که نصفه و نیمه را بپذیریم و سازش کنیم. ما این کار را نکردیم و در مسیر عضویت هستیم. نمی‌توانید تصور کنید که در ماه‌های گذشته چند نفر به ما می‌گفتند: «بر روی بسته‌ نظامی که ایالات متحده به شکل فعلی آن بحث می‌کند، اصرار نکنید. برای به دست آوردن آن مصالحه کنید.» ما این کار را نکردیم، زیرا می‌دانیم که در مورد بقا، باید سرسخت باشید و برای هر نوع سناریویی آماده باشید و باید روی پلن الف که بهترین طرح برای کشور شماست پافشاری کنید. این دیپلماسی زمان جنگ است. این با دیپلماسی کلاسیک متفاوت است.

او در پاسخ به نظرات و انتقادهای جمهوری خواهان آمریکا که می‌گویند اوکراین مدام درخواست رهگیرهای پاتریوت بیشتری می‌کند، در حالی که آمریکا فقط ۵۵۰ فروند در سال تولید می‌کند، گفت: وقتی به آرای اعضای حزب جمهوری‌خواه در هر دو مجلس کنگره نگاه می‌کنم، تصور نمی‌کنم نظری که شما ذکر کردید نماینده اکثریت باشد. دوم، اگر جنگ فقط در مورد ریاضی بود، من و شما امروز با هم صحبت نمی‌کردیم، زیرا پست وزیر امور خارجه اوکراین دیگر وجود نداشت. ما قبلاً جنگ را باخته بودیم. استدلال سوم: چه جمهوری خواه باشید چه دموکرات، باید یک چیز را به خاطر بسپارید. امنیت و رفاه آمریکا ناشی از نظم جهانی کنونی است. اگر این نظم جهانی از بین برود، امنیت و رفاه مالیات دهندگان آمریکایی بلافاصله مورد حمله قرار خواهد گرفت و اگر نمی‌توانید نیازهای نظامی را برآورده کنید، اگر نمی‌توانید رهگیرهای کافی برای کمک به اوکراین برای پیروزی در جنگ تولید کنید، پس چگونه می‌خواهید در جنگ علیه دشمنی که احتمالاً قوی‌تر از آن است پیروز شوید. دو قدم جلوتر فکر کنید. واقعیت بسیار ساده این است که اگر در اوکراین شکست بخورید، یک اثر دومینویی خواهد داشت و در همه جا شروع به باخت خواهید کرد. به همین دلیل است که من به تفاوت پایگاه صنعتی دفاعی روسیه و همه متحدان غربی ما با هم اشاره کردم.

کولبا گفت: در دو سال جنگ، روسیه در تولید تسلیحات از کل اتحاد غربی کارآمدتر شده است. اگر توقعات خود را پایین بیاورید و با چیزی که معمولاً پلن B نامیده می شود شروع کنید، در نهایت به پلن B خواهید رسید. پس باید با برنامه A شروع کنید. دوم، نگاه کردن به اوکراین از منظر روابط با روسیه را متوقف کنید. من می‌دانم که هنوز ایده‌هایی وجود دارد که نتیجه این جنگ هر چه باشد، ایالات متحده باید روابط خود را با روسیه حفظ کند و بنابراین باید از خراب کردن پل‌ها اجتناب کند. اما شما نمی‌توانید در زمان ریاست‌جمهوری ولادیمیر پوتین روابط مناسبی با روسیه داشته باشید. روسیه در زمان پوتین را به عنوان یک دشمن در نظر بگیرید. قرار دادن تمام مسئولیت بر دوش اوکراین به معنای چشم پوشی آگاهانه از مسئولیت است.

بعید است که اوکراین در اجلاس سران که در ماه ژوئیه برنامه ریزی شده، دعوت رسمی برای پیوستن به ناتو دریافت کند. کی‌یف همچنین خواهان عضویت در نیروی اعزامی مشترک بود که یک مشارکت نظامی چندملیتی به رهبری بریتانیا است، اما به نظر می‌رسد واشنگتن نیز اجازه این کار را نخواهد داد. دیپلمات ارشد اوکراین همه اینها را سیگنالی برای مسکو دانست و گفت: قانون جنگ ساده است. هر چه عدم اطمینان بیشتر باشد، دشمن عزم بیشتری پیدا می کند. همه ما باید راهبردی را دنبال کنیم که بر اساس آن دشمن درک روشنی داشته باشد که اوکراین بخشی از غرب است و متحدان در کنار اوکراین خواهند ایستاد. نه آنقدر که طول می کشد، بلکه تا زمانی که برای پیروزی اوکراین لازم است.

او همچنین با درخواست مسدود شدن دارایی‌های روسیه از آمریکا خواست بیشتر با متحدان اروپایی کار کند تا برخی از نگرانی‌های آنها را برطرف کند و این پول را برای تلاش های جنگی در دسترس قرار دهد.

کولبا در باره کنفرانس صلح سوئیس که قرار است ماه آینده در سطح عالی و بدون حضور روسیه برگزار شود، گفت: بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲، ما تقریباً ۲۰۰ دور مذاکره با روسیه در قالب‌های مختلف، با میانجی‌گری و دوجانبه داشتیم. اما نتیجه‌ای نداشت. تنها دو راه داریم یا موفقیت در میدان جنگ یا داشتن ائتلافی از کشورهایی که اصول و رویکردهای مشابهی دارند. بنابراین به همین دلیل است که اجلاس قصد ندارد روسیه را به عنوان شرکت کننده داشته باشد. زیرا هدف این اجلاس اتحاد کشورهایی است که اصول و رویکردهای مشترکی دارند که اقدامات بعدی را بر اساس آن بنا خواهند کرد. پس از آن ممکن است ارتباط با روسیه برقرار شود و روسیه بتواند بخشی از مذاکرات باشد. زیرا در نهایت، شما نمی‌توانید بدون هر دو طرف جنگ را به پایان برسانید.

 وزیر خارجه اوکراین چین را اهرم فشاری بر روسیه دانست که می‌تواند برای متقاعد کردن روسیه به تغییر رفتار اقداماتی انجام دهد و به همین دلیل از چین برای شرکت در نشست فرمول صلح دعوت شده است. اما نگرانی‌های دیگری هم هست اینکه روسیه در دست چین باشد همین نگرانی برخی محدودیت‌ها را باعث شده است.

کولبا در توجیه شکست کی‌یف در دستیابی به جنوب جهانی گفت: در جنگ حمایتی که دریافت می‌کنید چند لایه است. برخی به شما اسلحه می‌دهند. دیگران خود را فقط به فشار دادن دکمه سبز در مجمع عمومی سازمان ملل دو بار در سال محدود می‌کنند. بنابراین چیزی که در دو سال گذشته در مورد جنوب جهانی یاد گرفتم این است که وجود ندارد و ما باید با هر کشوری جداگانه رفتار کنیم. باید اعتراف کنم، روس‌ها در آنجا موقعیت بهتری دارند.

انتهای پیام