حضانت دختر بعد از نه سالگی
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۶۵۹۱۸
حضانت دختر بعد از نه سالگی، به انتخاب خود او خواهد بود. فرزند دختر پس از سن 9 سالگی، از سن حضانت خارج شده و خودش می تواند انتخاب کند با کدام یک از والدینش باشد. تا سن هفت سالگی، مادر، فارغ از جنسیت فرزندان، برای نگهداری و حضانت آن ها، در اولویت بوده و پس از آن، تا سن بلوغ که در دختران، 9 سال تمام قمری می باشد، حضانت با پدر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از آنجایی که سن بلوغ، در دختران، نه سال تمام قمری است، ممکن است این سوال مطرح شود که حضانت فرزند دختر بعد از سن 9 سالگی، با چه کسی خواهد بود و مرجع تصمیم گیرنده در این خصوص، چه نهادی است. آیا حضانت دختر بعد از نه سالگی، نیازمند تصمیم گیری و رای دادگاه است، یا والدین، اقدام به تصمیم گیری در این خصوص می نمایند.
از این رو، در این مقاله، ابتدا، حضانت فرزند دختر قبل از نه سالگی را مورد بررسی قرار می دهیم و در ادامه، به حضانت دختر بعد از نه سالگی، از منظر قانون مدنی، خواهیم پرداخت. چنانچه سوالاتی پیرامون حضانت فرزند دختر پس از 9 سالگی دارید، با ما همراه باشید.
حضانت دختر قبل از نه سالگی
حضانت، به معنای سرپرستی و نگهداری است و معمولا، هنگامی که والدین، اقدام به جدایی از یکدیگر می نمایند، در خصوص این امر که حضانت فرزندان بعد از طلاق، با کدام یک از آن ها است و سن حضانت فرزندان دختر و پسر، دچار اختلاف می شوند. از جمله این اختلافات، مربوط به حضانت دختر بعد از نه سالگی و حضانت دختر قبل از نه سالگی است.
در خصوص حضانت دختر بعد از طلاق و حضانت دختر قبل از نه سالگی، باید به قانون مدنی، مراجعه کرد. ماده 1169 قانون مدنی اشعار می دارد: " برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او، جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر، تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است ". به موجب این ماده، به دلیل اینکه فرزندان، تا سن هفت سالگی، بیشتر نیازمند مهر و عاطفه از جانب مادر هستند، قانونگذار، حضانت فرزند دختر تا سن هفت سالگی را بر عهده مادر، قرار داده است.
بر اساس ماده 1169 قانون مدنی، حضانت دختر پس از هفت سالگی، تا زمانی که دختر به سن بلوغ برسد، با پدر است. سن بلوغ در دختران، نه سال تمام قمری می باشد. البته با توجه به تبصره ماده 1169، باید دانست، بعد از 7 سالگی و در صورت بروز اختلاف، دادگاه با توجه به مصلحت طفل، تصمیم می گیرد.
حضانت دختر بعد از نه سالگی
در قسمت قبل، حضانت فرزند دختر قبل از نه سالگی را مورد بررسی قرار دادیم. به این صورت که حضانت تا سن هفت سالگی با مادر است و از هفت سالگی تا نه سالگی، یعنی تا سن بلوغ، بر عهده پدر است. اما اکنون می خواهیم به این سوال پاسخ دهیم که حضانت فرزند دختر پس از سن 9 سالگی، با چه کسی است.
در پاسخ به این سوال که حضانت فرزند دختر پس از 9 سالگی، با چه کسی است، باید به نکته مهمی اشاره کنیم و آن این است که مفهوم و ماهیت حضانت، تنها در خصوص فرزندان، قبل از سن بلوغ مطرح می شود. به عبارت دیگر، زمانی که یک کودک، اعم از پسر یا دختر، به سن بلوغ می رسد، از حضانت والدین خود خارج می شود و دیگر نمی توان او را در حضانت کسی قرار داد.
بر اساس مقررات قانونی، پس از سن بلوغ، کودک، خودش این توانایی را به دست می آورد که انتخاب کند با کدام یک از والدینش می خواهد زندگی کند. بر این اساس، حضانت دختر بعد از نه سالگی، یعنی زمانی که دختر به سن بلوغ برسد، (نه سال تمام قمری)، به این صورت خواهد بود که خودش می تواند انتخاب کند، می خواهد با مادرش زندگی کند یا با پدرش.
گاها می بینیم که مادر یا پدری، به دنبال گرفتن حضانت دختر بعد از نه سالگی، یا حضانت دختر دوازده ساله خود هستند؛ این در حالی است که دختران در این سن، از حضانت، خارج شده اند و گرفتن حضانت آنان، نیازمند اقدام قانونی در این خصوص نیست. باید در نظر داشت، اگرچه والدین جدا از یک دیگر هستند و در خصوص حضانت فرزند دختر پس از 9 سالگی، خود او تصمیم می گیرد، ولیکن، نفقه فرزند دختر، همچنان با پدرش است، اگرچه با او زندگی نکند. برچسب ها: حضانت ، دختر ، بعد از نه سالگی
منبع: ناطقان
کلیدواژه: حضانت دختر تا سن هفت سالگی حضانت فرزند حضانت فرزندان سال تمام قمری کدام یک قانون مدنی سن بلوغ پس از سن بر عهده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۶۵۹۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورزش واقعا باعث رشد قد می‌شود؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح می‌شود و برخی محرک‌های فیزیولوژیک می‌توانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قوی‌ترین این محرک‌ها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقش‌های متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبه‌های انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی می‌توانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.
اگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی می‌شود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین می‌کنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیش‌تمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.
از سوی دیگر در برخی ورزش‌ها به ویژه ورزش‌های دارای دسته‌بندی وزنی یا ورزش‌های استقامتی یا ورزش‌هایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیشتر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال می‌شود.
چه غذاهایی موجب افزایش قد شما می‌شوند؟بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش می‌کنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمی‌کنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی می‌شوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها می‌توانند در رشد اختلال ایجاد کنند.
در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیت‌ها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت می‌تواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشک‌های فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمی‌گردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد می‌شود.
در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمون‌های جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربی‌های بدن، حاوی آروماتاز هورمون‌های جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع می‌کنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری می‌کند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته می‌شوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاه‌تر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که می‌دانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.
بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیت‌های ورزشی به ارمغان می‌آورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل می‌کند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.
کد خبر 847392 برچسب‌ها سلامت کودکان
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد