به نقل از «عصر ایران»

نتایج امیدوارکننده واکسنی برای سرطان و "ام‌اس"

تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۶۹۶۵۸

بر طبق یک مقاله جدید، ۲ واکسن تجربی در برابر عفونت به ویروس "مونو"(mono) که در ابتلا به سرطان نقش دارد و به عنوان یک محرک بالقوه برای بیماری مولتیپل اسکلروزیس (multiple sclerosis) به اختصار "ام‌اس"(MS) در نظر گرفته می‌شود، نتایج امیدوارکننده‌ای در حیوانات نشان داده‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، دکتر گری "نابل"(Gary Nabel)، محقق ارشد، رئیس و مدیر عامل شرکت "ModeX Therapeutics" که یک استارتاپ زیست‌فناوری کوچک است، می‌گوید این واکسن‌ها که تاکنون فقط روی حیوانات آزمایش شده‌اند، دو مسیری که ویروس اپشتین بار(EBV) بوسیله آن‌ها در داخل بدن ریشه می‌دواند را مسدود می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

"نابل" می‌گوید: پیشگیری از ویروس اپشتین بار دشوار است زیرا این ویروس در دو نوع سلول مستقر می‌شود. سلول‌های ایمنی B که آنتی بادی تولید می‌کنند و سلول‌های اپیتلیال یا پوششی(epithelial) که سطوح داخلی و خارجی بدن را می پوشانند.

"نابل" افزود: این واکسن‌های جدید به گونه‌ای مهندسی شده‌اند که باعث ایجاد یک واکنش ایمنی برای مسدود کردن مسیر عفونت هر دو نوع سلول می‌شوند.

به گفته‌ی محققان در حال حاضر هیچ واکسن تایید شده‌ای وجود ندارد که از ویروس اپشتین بار که بیش از ۹۵ درصد از بزرگسالان را در سراسر جهان آلوده کرده است محافظت کند.

اپشتین بار در درجه اول به عنوان عامل بیماری مونونوکلئوز عفونی شناخته می‌شود.

"نابل" می‌گوید: این ویروس، سلول‌های B که تولیدکننده آنتی‌بادی هستند را آلوده می‌کند و باعث تکثیرغیرعادی آن‌ها می‌شود. ایجاد التهاب زیاد باعث ابتلا به اختلالات سیستم ایمنی می‌شود که درمان آن چندین ماه به طول می‌انجامد.

به گفته‌ی "نابل"، علاوه بر این، اپشتین بار اولین ویروس انسانی بود که ارتباطش با سرطان‌ها، در درجه اول سرطان لنفوم و سرطان معده مشخص شد. این ویروس هر ساله باعث ابتلای بیش از ۲۰۰ هزار نفر به سرطان می‌شود.

به تازگی نیز محققان دریافته‌اند که خطر ابتلا به مولتیپل اسکلروزیس در صورت آلوده شدن به ویروس اپشتین بار ۳۲ برابر افزایش می‌یابد.

بر اساس مطالعه دیگری که در ماه ژانویه در مجله نیچر منتشر شد، اعتقاد بر این است که اپشتین بار در برخی افراد با فریب دادن سیستم ایمنی برای حمله به سلول‌های عصبی بدن باعث ایجاد بیماری ام اس می‌شود.

به گفته "نابل"، این واکسن‌های آزمایشی با ترکیب ژنتیکی دو نوع پروتئینِ اتصال با پروتئینی مشترک به نام فریتین کار می‌کنند. پروتئین‌های اتصال به اپشتین بار اجازه ورود به سلول‌های B و سلول‌های اپیتلیال را می‌دهند.

"نابل" می‌گوید که وظیفه معمول فریتین حمل آهن در خون است، اما مهندسی ژنتیک به آن ماموریت جدیدی می‌دهد.

"نابل" افزود: سیستم ایمنی پروتئین‌های عفونت ویروسی را می‌بیند و پاسخی نشان می‌دهد که از نظر تئوری می‌تواند در برابر عفونت‌های آینده توسط ویروس واقعی ایمنی ایجاد کند.

بر اساس گزارش جدیدی که در روز ۴ مه در مجله‌ی "Science Translational Medicine" منتشر شد، این واکسن‌ها موفق به ایجاد پاسخ‌های آنتی‌بادی قوی در موش‌ها و میمون‌ها شدند.

"نابل" می‌گوید که محققان امیدوارند بتوان آزمایش‌های بالینی این واکسن‌ها در انسان را ظرف یک سال آینده آغاز کرد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که نتایج به دست آمده از مطالعات حیوانی همیشه در انسان به دست نمی‌آید.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: واکسن ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۶۹۶۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای نابودی ویروس‌ها پنجره را باز کنید!

پژوهشگران می‌گویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید(CO2) به این معنی است که ویروس‌ها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده می‌کنند، بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه موثر برای کم کردن ویروس‌های معلق در هوا باشد.

به گزارش ایسنا، کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروس‌های معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست. بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروس‌های تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیش‌بینی شده بود، باشد.

به نقل از ان‌ای، با ظهور کووید-19، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه می‌تواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.

اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروس‌های تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانی‌تری در فضاهای بسته باقی می‌مانند. آنها می‌گویند پای کربن دی اکسید در میان است.

آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول می‌گوید: ما می‌دانستیم که ویروس عامل کووید-19 موسوم به SARS-CoV-2 مانند سایر ویروس‌ها،  از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم، پخش می‌شود، اما این مطالعه نشان‌دهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد و مهم‌تر اینکه چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد.

کربن دی اکسید(CO2) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO2 تأثیر می‌گذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروس‌های تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO2 به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.

در اینجا ما باید کمی عمیق‌تر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء می‌گیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بی‌کربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بی‌کربنات به گاز CO2 تغییر می‌کند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO2 در محیط قرار می‌گیرد.

از آنجایی که تصور می‌شود PH محرک عفونت‌پذیری ویروس‌های معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی می‌کنند که آیا غلظت CO2 محیط بر پایداری ویروس‌های موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر می‌گذارد یا خیر.

در شرایط همه‌گیری کووید-19 از مانیتورهای سنجش CO2 برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود 400 قسمت در میلیون(ppm) کربن دی اکسید است. در فضاهای داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین 400 تا 1000 ppm است. در فضاهای دارای تهویه ضعیف، غلظت CO2 می‌تواند از 2000 ppm بیشتر شود و در محیط‌های شلوغ‌تر از 5000 ppm بالاتر رود.

پژوهشگران با تغییر غلظت CO2 در هوا بین 400 ppm و 6500 ppm، ارتباط بین غلظت CO2 و مدت زمانی که ویروس‌های موجود در هوا عفونی می‌مانند را تأیید کردند.

در مقایسه با CO2 معمولی جو که حدود 500 ppm است، افزایش متوسط در CO2 از 400 ppm به 800 ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویه‌های ویروس SARS-CoV-2 از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایت‌پذیری بین 800 و 6500 ppm مشاهده نشد.

افزایش غلظت CO2 عمیقاً بر سرایت‌پذیری SARS-CoV-2 در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید 3000 ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروس‌ها پس از 40 دقیقه تقریباً 10 برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.

هادرل می‌گوید: این رابطه روشن می‌کند که چرا رویدادهای اَبَرپخش‌کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-2 احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO2 هنگامی که با قطرات برهمکنش می‌کند مانند یک اسید عمل می‌کند. این باعث می‌شود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.

خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.

هادرل می‌گوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج می‌کند و هم باعث می‌شود قطرات هواپخش برای ویروس سمی‌تر شوند.

با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO2 جو که دانشمندان اقلیم پیش‌بینی می‌کنند در دهه‌های آینده به بیش از 550 ppm افزایش یابد، پژوهشگران می‌گویند یافته‌های آنها پیامدهای گسترده‌تری دارد.

هادرل می‌گوید: بنابراین، این یافته‌ها پیامدهای گسترده‌تری نه تنها در درک ما از انتقال ویروس‌های تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همه‌گیری‌های آینده را تشدید کند، دارد.

وی افزود: داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO2 در جو می‌تواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.

این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام