به نقل از «خبرآنلاین»

روزنامه «خراسان»: «لامینورِ» داریوش مهرجویی ضعیف و شعارزده است

تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۷۶۵۵۰

داریـوش مهرجویی سال ۹۸ پس از شش سال دوری از سینما، فیلم جدید خود با نام «لامینور» را جلوی دوربین برد. این فیلم نیز مانند یکی از بهترین آثار این فیلم‌ساز یعنی «سنتوری» قصه‌ای را با محوریت موسیقی روایت می‌کرد و بسیاری از تماشاگران و دوستداران داریــوش مهرجویی منتظر تماشای «لامینور» بودند، اما نتیجه که سرانجام پس از حواشی و هیاهوی فراوان از اوایل اردیبهشت‌ماه اکران شد، ناامیدکننده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شعارزده و غیرقابل باور

«لامینور» قصه دختری به نام «نــادی» با بازی پردیس احمدیه را روایــت می‌کند که به دلیل مخالفت پـدرش با موسیقی و نوازندگی، باید علاقه و توانایی‌اش را نادیده بگیرد. فیلم نسبت به مسائل قصه مانند علاقه دختر به موسیقی، رفتن او به سمت موسیقی اصیل و فاخر و مخالفت پدر، پرداختی سطحی و شعاری دارد. هیچ کدام از این موضوعات نزد تماشاگر پذیرفته نمی‌شود و نریشن شخصیت «نــادی» نیز هیچ کمکی به روایـت قصه نمی‌کند. «لامینور» سعی دارد به واسطه این نریشن جای خالی به تصویر کشیده شدن اتفاقات را پر کند و بخش‌های مبهم قصه یا انگیزه‌های نامعلوم شخصیت‌ها را به مخاطب بفهماند. علاوه بر این ، بسیاری از اتفاقات قصه و رفتارهای شخصیت‌ها نیز برای تماشاگر توجیه منطقی ندارد، به این ترتیب مخاطب نمی‌تواند با شخصیت‌ها همراه و درگیر مسئله فیلم شود. بازی سیامک انصاری و بهناز جعفری مانند کاراکترشان اغراق شده است و پردیس احمدیه نیز بازی خوبی در «لامینور» نــدارد. بـازی کـاوه آفـاق هم کاملا تصنعی و غیرقابل باور است. فیلم در انتها نیز پایان نامناسب و رهاشده‌ای دارد و به هیچ وجه توقع مخاطب را از کارگردانی باسابقه درخشان و پرافتخار داریوش مهرجویی برآورده نمی‌کند.

واکنش‌های منفی و فروش پایین فیلم

نه تنها در میان نظرات تماشاگران، بلکه در میان واکنش‌های منتقدان نیز نقطه نظرات مثبتی درباره «لامینور» دیده نمی‌شود. مهرزاد دانش منتقد سینما با انتشار توییتی نوشته: «به احترام پیشینه جایگاه بلند سینمایی مهرجویی و به اعتبار گنجینه‌های درخشانی که برای سینمای ایران ساخت، واکنشی جز سکوت در قبال «لامینور» نمی‌توان داشـــت.» امـا هوشنگ گلمکانی در واکنشی متفاوت راجع به فیلم نوشت «لامینور» را دوست داشته که نظر او باعث تعجب کاربران شده است. «لامینور» نه فقط در گروه بازیگران از حضور هنرمندانی خوش‌سابقه و معتبر مانند علی نصیریان و علی مصفا استفاده کرده، بلکه در پشت صحنه نیز از حضور چهره‌های خوش‌نامی مانند هایده صفی‌یاری و کریستف رضاعی به عنوان تدوینگر و آهنگساز بهره برده است، اما نتیجه نهایی اثری ماندگار در کارنامه داریوش مهرجویی نیست. «لامینور» فعلا چیزی حدود ۹۰۰ میلیون فروش داشته که در این زمینه نیز شکست نشان می‌دهد.

۲۵۹۲۵۹

کد خبر 1630010

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: داریوش مهرجویی سینمای ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران علی نصیریان کاوه آفاق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۷۶۵۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گنج داریوش سوم هخامنشی؛ گنجینه ای عظیم که هنوز پیدا نشده است

اسکندر مقدونی در زمان تسخیر سرزمین‌های پادشاهی هخامنشی و تصاحب غنایم شوش، ایسوس (شهری در ترکیه امروزی)، دمشق و پارسه (تخت جمشید)، بخش مهمی از گنجینه هخامنشیان را به دست آورد؛ اما آنچه که به‌عنوان گنجینه داریوش سوم مانند رازی در دل تاریخ گم شده است، می‌تواند یکی از بزرگترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.

گنج داریوش سوم هخامنشی کجاست؟

اگر از خود می‌پرسید بزرگترین گنج گمشده ایران چیست و مربوط به کدام دوره است؟ یک پاسخ ممکن برای این سوال می‌تواند گنج رازآلود و گمشده داریوش سوم، آخرین پادشاه هخامنشی باشد.

به گزارش گجت نیوز، تردیدی نیست که اگر داستان گنجینه آخرین پادشاه هخامنشی واقعیت داشته باشد، این گنج می‌تواند یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.

گنجینه داریوش، ثروت تاریخی خاندان هخامنشیان بوده که در طول سال‌ها جمع‌آوری شده بود و اگرچه اسکندر بخش‌هایی از آن را تصاحب کرد، اما داریوش سوم در جریان فرار خود بخش عمده آن را با هدف تشکیل ارتشی بزرگ برای مقابله با اسکندر حمل می‌کرده است.

داریوش سوم کیست و چگونه به پادشاهی رسید؟

داریوش سوم معروف به دارا، آخرین پادشاه شاهنشاهی هخامنشی محسوب می‌شود که از ۳۳۶ تا ۳۳۰ قبل از میلاد سلطنت کرد. او فرزند آرشام و سی‌سی گامبیس و آخرین پادشاه رسمی هخامنشی بود.

داستان داریوش سوم در زمان پادشاهی اردشیر سوم آغاز می‌شود. بنا بر اسناد تاریخی، در زمان آغاز سلطنت اردشیر سوم و تصمیم او برای حذف دیگر شاهزادگان رقیب، خبری از داریوش نبود و این می‌تواند حاکی از این باشد که نقش و رده داریوش در آن زمان چندان حائز اهمیت نبوده است.

با وجود این، شاهزاده جوان هخامنشی در نبرد با کادوسیان توانایی‌های خود را اثبات کرد؛ به‌نحوی که اردشیر سوم، داریوش را دلیرترین پارسیان نامید و به مقام ساتراپی ارمنستان برگزید.

بعدها اما، باگواس، وزیر بزرگ دربار هخامنشی، اردشیر سوم را مسموم کرد و پسرش ارشک را بر تخت نشاند. طولی نکشید که وزیر خائن ارشک را هم مسموم کرد و تصمیم گرفت ساتراپی ارمنستان یعنی داریوش را بر تخت بنشاند تا بتواند او را بازیچه کرده و کنترل کند. باگواس اما به خواسته خود نرسید و این داریوش سوم بود که وزیر خائن را به قتل رساند.

در سال ۳۳۰ پیش از میلاد و در شرایطی که پادشاهی هخامنشی بعد از دو شکست پیاپی در نبرد با اسکندر، در خطر سرنگونی توسط ارتش مقدونی قرار داشت، داریوش تصمیم گرفت در هگمتانه در ماد، ارتش بزرگ دیگری برای نبرد با اسکندر تشکیل دهد. اما حمله اسکندر به این سرزمین، نقشه داریوش را عقیم کرد و به همین دلیل شاهنشاه با برادرزاده‌اش به نام بسوس و جمعی از بزرگان هخامنشی از ری به سمت شرق حرکت کرد.

در مسیر و در حوالی دامغان، بسوس از ترس نزدیک بودن لشکر مقدونی به شاه خیانت کرده، او را زخمی کرد و به باختر رفت تا به عنوان اردشیر پنجم، پادشاه جدید هخامنشی حکومت کند.

از سوی دیگر و در همین شرایط، اسکندر به کاروان داریوش سوم رسید؛ اما در این زمان شاهنشاه فوت کرده بود. پس او برای مشروعیت بخشیدن به فتوحات خود، ابتدا جسد شاه را با احترام و تشریفات دفن کرد و سپس به تعقیب بسوس یا اردشیر پنجم رفت تا او را مجازات کند.

ماجرای گنج داریوش سوم چیست؟

بنا بر اسناد تاریخی، اسکندر در پارسه حدود ۹ هزار تالنت طلا و ۴۰ هزار تالنت نقره به دست آورد. تالنت در معیارهای وزنی امروزی، چیزی برابر با ۲.۲۶ کیلوگرم است و با این اوصاف باید گفت اسکندر از تنها یکی از شهرهای بزرگ پادشاهی هخامنشی، حدود ۱۰۰۰ تن جوهرات و غنیمت به‌دست آورد.

دیودور سیسیلی، مورخ مشهور یونانی در این‌باره نوشته که اسکندر بعد از تصرف پارسه، غنیمت‌ها را بر بیش از ۳ هزار شتر بارکش و ۱۰ هزار جفت قاطر (یعنی ۲۳ هزار حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد.

با وجود این، همه این‌ها تنها بخشی از ثروت بی‌کران پادشاهی هخامنشیان بود؛ چرا که داریوش سوم قبل از رسیدن اسکندر به پارسه، با کاروانی از گنجینه‌های مهم به پایتخت تابستانی قلمرو خود یعنی هگمتانه رفت.

گفته می‌شود داریوش سوم پیش از مرگ و در شرایطی که احساس خطر کرده بود، دستور داد تمام طلاها، نقره‌ها و اشیای قیمتی را در اطراف این شهر دفن کنند. این موضوع سبب شد تا اسکندر بعد از تصرف هگمتانه، هیچ اثری از گنج بزرگ داریوش سوم پیدا نکند.

به‌گفته پژوهشگران تاریخ، گنج داریوش سوم چیزی معادل نیمی از کل دارایی خاندان هخامنشی بوده و قرار بوده برای بازسازی ایران و جمع‌آوری یک لشکر بزرگ برای مقابله با اسکندر صرف شود.

لازم به ذکر است، تمام تلاش‌ها برای یافتن گنج داریوش سوم تا امروز بی‌نتیجه بوده و هیچ‌کس نتوانسته رد یا نشانی از آن پیدا کند.

کانال عصر ایران در تلگرام