عامل اصلی مرگ ناگهانی نوزادان
تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۸۲۹۴۷
نبود آنزیم بوتیرلی کولین استراز، عامل مرگ ناگهانی نوزادان است. ناطقان: سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) یکی از علل اصلی مرگ نوزادان است و تاکنون محققان نتوانسته اند هیچ عامل فیزیولوژیکی خاصی را شناسایی کنند که ممکن است نوزاد را آسیب پذیرتر کند.
گروهی از محققان در استرالیا اکنون یک نشانگر زیستی خون مرتبط با برانگیختگی مغز را شناسایی کرده اند که به طور بالقوه میتواند برای شناسایی نوزادانی که بیشتر در معرض خطر SIDS هستند مورد استفاده قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در طول چند سال گذشته، مرگ و میر نوزادان ناشی از SIDS به شدت کاهش یافته است، زیرا محققان عوامل محیطی بیشتری را شناسایی کرده اند که در این رویداد وحشتناک غیرقابل پیش بینی، نقش دارند. اما با وجود این پیشرفتها، SIDS هنوز حدود ۵۰ درصد از کل مرگ و میر نوزادان در کشورهای غربی را تشکیل میدهد.
تصور میشود SIDS یک رویداد چند عاملی است، به این معنی که چندین عامل به طور همزمان رخ میدهد تا یک نوزاد ضربه بخورد. فرضیه فعلی برای توضیح SIDS به عنوان "مدل ریسک سه گانه" شناخته میشود.
این مدل پیشنهاد میکند که برای بروز SIDS باید سه عامل همزمان با هم ترکیب شوند: نوزاد آسیبپذیر فیزیولوژیکی، دوره حیاتی رشد و عامل استرسزای خارجی.
یک نوزاد تنها در صورتی بر اثر SIDS میمیرد که هر سه عامل موثر را داشته باشد.
محققان در مطالعه جدید مینویسند آسیب پذیری نوزاد نهفته است مگر اینکه در طول دوره بحرانی در معرض یک عامل استرس زای بیرونی قرار گیرد. علیرغم تحقیقات فشرده در دهههای گذشته، شناسایی هر آسیبپذیری مشخصی مبهم باقی مانده است.
مطالعه جدید بر روی آنزیم خاصی به نام بوتیرلی کولین استراز (BChE) متمرکز شد.
این آنزیم در سیستم برانگیختگی مغز نقش دارد و محققان فرض کردند که کمبود BChE ممکن است نوزاد را نسبت به سایر عواملی که به SIDS کمک میکنند آسیبپذیرتر کند.
کارمل هرینگتون، محقق ارشد این پروژه، میگوید: کودکان مکانیسم بسیار قدرتمندی دارند که وقتی خوشحال نیستند به ما اطلاع میدهند. معمولاً، اگر کودکی با وضعیتی تهدید کننده زندگی مانند مشکل تنفس در هنگام خواب به دلیل روی شکم خود مواجه شود، بیدار میشود و گریه میکند.
محققان سطح BChE را در نمونههای لکه خون خشک شده از ۷۲۲ نوزاد در بدو تولد بررسی کردند. از میان گروه نوزادان، ۶۷ نفر به طور ناگهانی و غیرمنتظره در سنین یک هفته تا دو سالگی فوت کردند. از این مرگ و میرها، ۲۶ مورد به عنوان مرتبط با SIDS و ۴۱ مورد غیر SIDS طبقه بندی شده بودند.
در مقایسه با نوزادانی که به دلایل دیگر جان خود را از دست میدهند و یک گروه کنترل از نوزادان سالم، موارد SIDS سطوح پایینی از BChE را در بدو تولد نشان دادند.
هرینگتون گفت:آنچه این تحقیق نشان میدهد این است که برخی از نوزادان این واکنش برانگیختگی قوی را ندارند. مدتها تصور میشد که چنین است، اما تا به حال نمیدانستیم چه چیزی باعث عدم برانگیختگی شده است. اکنون میدانیم BChE درگیر است، میتوانیم نتیجه را برای این نوزادان تغییر دهیم و میزان SIDS را به کاهش دهیم.
هدف محققان، گنجاندن آزمایش BChE در پروتکلهای غربالگری استاندارد نوزادان است، که میتواند به والدین و پزشکان اجازه دهد تا نوزادان در معرض خطر بالای SIDS را شناسایی کنند و محافظت بیشتری در برابر محرکهای خارجی شناخته شده برایشان به کار گیرند.
مطالعه جدید در مجله eBioMedicine منتشر شده است. منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: مرگ ناگهانی ، نوزادان
منبع: ناطقان
کلیدواژه: مرگ ناگهانی نوزادان مرگ ناگهانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۸۲۹۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختراعی که «مرد عنکبوتی» را بیاعتبار میکند!
یک پیشرفت جدید میتواند دستیابی به قدرت خزیدن روی دیوار مرد عنکبوتی را آسانتر از همیشه کند. دانشمندان سنگاپور از یک پلیمر حافظهدار، چسبی قوی و قابل استفاده مجدد ساختهاند که با تغییر دما به سطوح میچسبد و از آنها جدا میشود.
به گزارش ایسنا، این پلیمر که اپوکسی E44 نامیده میشود و در دمای اتاق یک پلاستیک سخت و شیشهای است، پس از گرم شدن، شکلی نرم و لاستیکی به خود میگیرد. در این حالت، میتواند به شکافهای سطوح دیگر نفوذ کند و اگر در همان حال سرد شود، پیوندهای بسیار قوی ایجاد میکند. برای جدا کردن آن تنها کاری که باید انجام دهید، این است که دوباره آن را گرم کنید.
به نقل از نیواطلس، در آزمایشهایی که توسط دانشمندان دانشگاه فناوری نانیانگ (NTU) سنگاپور انجام شد، این چسب توانست بر روی طیف وسیعی از بافتهای مختلف بچسبد و هیچ اثر چسبندهای از خود بر جای نگذارد. از طریق آزمایش، محققان دریافتند که بهترین شکل برای این ماده، مجموعهای از ساختارهای مو مانند به نام فیبریل است که هر کدام چند میلیمتر عرض دارند.
به عنوان مثال، در یکی از دستگاهها از فیبریلهایی با سطح مقطع ۱۹.۶ میلیمتر مربع (۰.۰۳ اینچ) استفاده شد که هر کدام میتوانند تا ۱.۵۶ کیلوگرم (۳.۴ پوند) را تحمل کنند. افزودن فیبریلهای بیشتر، حداکثر وزنی را که ماده میتواند تحمل کند، افزایش میدهد.
پروفسور جیمی هسیا (Jimmy Hsia)، نویسنده اصلی این مطالعه، میگوید: این فناوری برای دستگیرههای چسبنده و رباتهای کوهنوردی بسیار مفید خواهد بود و ممکن است روزی به انسانها اجازه دهد مانند یک مرد عنکبوتی واقعی از دیوارها بالا بروند.
با این حال هنوز برای مرد عنکبوتی شدن زود است. این چسب حافظهدار کاملا آماده نیست. برای شروع، این چسب باید تا ۶۰ درجه سانتیگراد حرارت داده شود تا از سطح جدا شود که رسیدن به آن دما با استفاده از سشوار یک دقیقه طول میکشد. پس از فشرده شدن روی سطح، حدود سه دقیقه طول میکشد تا آنقدر خنک شود که در جای خود قفل شود. این دما و سرعت عمل برای بسیاری از کاربردها مناسب نیست، اگرچه ممکن است برای مصارف صنعتی مانند گیرههای رباتیک که بارهای سنگین را حمل میکنند، کار کند، اما محققان میگوید که با کار بیشتر میتوان این محرکها را تغییر داد.
دکتر لینگهو چانگهونگ (Linghu Changhong)، نویسنده اول این مطالعه میگوید: یافتههای ما نشان میدهد که کاهش زمان انتظار تا چندین ثانیه امکانپذیر است و دما را میتوان به دمای نزدیک بدن کاهش داد که به طور چشمگیری امکان استفاده از آن در شرایط مختلف را ممکن میکند. محرکهای تغییر ماده از یک حالت به حالت دیگر نیز میتواند متفاوت باشد، مانند استفاده از جریان الکتریکی یا نور به جای دما.
در نهایت، محققان میگویند که این روش میتواند برای ساخت رباتهایی که میتوانند از سطوح بالا بروند یا برای وسایل بالا رفتن مانند دستکش و چکمه برای انسان استفاده شود.
انتهای پیام