روسیه بخش‌هایی از گازپروم در اروپا و آمریکا را تحریم کرد
تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۸۴۳۱۷
مسکو تحریم‌هایی را علیه مالک بخش لهستانی خط لوله "یامال" که گاز روسیه را به اروپا منتقل می‌کند و همچنین واحد آلمانی سابق شرکت گازپروم روسیه که شرکت‌های تابعه آن به مصرف‌کنندگان گاز در اروپا خدمات‌رسانی می‌کنند، اعمال کرده است.
به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از خبرگزاری رویترز، نام نهادهای موجود در فهرست شرکت‌های تحریم‌شده در وبسایت دولت روسیه که روز چهارشنبه منتشر شد، عمدتاً کشورهایی را هدف گرفته که در واکنش به حمله روسیه به اوکراین، تحریم‌هایی را علیه روسیه اعمال کرده‌اند و بیشتر آنها اعضای اتحادیه اروپا هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پیامدهای عرضه گاز به اروپا که بیش از یک سوم گاز خود را از روسیه خریداری می‌کند، فوراً مشخص نمی‌شود. داده‌های اپراتور خط لوله گس‌کید (Gascade) نشان می‌دهد که جریان گاز به شرق از طریق خط لوله یامال-اروپا از آلمان به لهستان ادامه دارد.
در حالی که اتحادیه اروپا تحریم احتمالی نفت روسیه را بررسی می‌کند، قیمت حامل‌های انرژی روز چهارشنبه افزایش یافت، در حالی که شرکت‌های تجاری قرار است تعاملات خود را با روسیه کاهش دهند، زیرا قوانین سختگیرانه اتحادیه اروپا در مورد فروش نفت روسیه در ۱۵ ماه مه اجرایی می‌شود.
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در سوم مه دستور داد که هیچ نهاد روسی اجازه نخواهد داشت با کسانی که در فهرست تحریم‌ها قرار دارند، معامله کند یا حتی به تعهدات خود در قراردادهای موجود عمل کند. این دستور علنا صادرات محصولات و مواد اولیه خام به افراد و نهادهای موجود در فهرست تحریمی را ممنوع کرده است.
خبرگزاری اینترفکس روسیه گزارش داد که اینها شامل مالک لهستانی خط لوله یوروپول گاز، گازپروم جرمانیا و ۲۹ شرکت تابعه گازپروم جرمانیا در سوئیس، مجارستان، انگلیس، فرانسه، بلغارستان، منطقه بنلوکس، ایالات متحده، سوئیس، رومانی و سنگاپور است.
گازپروم بخش عمده‌ای از گاز خود را از طریق خط لوله یامال-اروپا به اروپا تامین می‌کند و فعالیت‌های مختلف آن در سراسر و خارج از اروپا برای بازار گاز اروپا و عرضه آن به صنایع و خانوارها ضروری است.
عملیات‌های جرمانیا، براساس تولید گاز روسیه، کل زنجیره ارزش گاز از انتقال خط لوله تا ذخیره‌سازی و عرضه به عمده‌فروشان و خرده‌فروشان را پوشش می‌دهد. گازپروم ماه گذشته بدون هیچ توضیحی از مالکیت این شرکت صرف‌نظر کرد و تنظیم‌کننده شبکه انرژی آلمان را مجبور کرد که کنترل عملیات در آنجا را در دست بگیرد.
وزارت اقتصاد آلمان اعلام کرد که در حال بررسی اطلاعیه روسیه در مورد گازپروم جرمانیاست، اما هنوز جزئیاتی در دستش نیست. این وزارتخانه گفت که عرضه گاز در حال حاضر تضمین شده است و دائما بررسی می‌شود. گس-سیستم، اپراتور بخش لهستانی خط لوله یامال-اروپا، فعلا اظهارنظری نکرده است.
یوروپول گاز متعلق به گازپروم و بزرگترین شرکت گاز لهستان به نام PGNiG است و هزینه ترانزیت گاز روسیه از لهستان را دریافت می‌کند. PGNiG فعلا اظهارنظر نکرده است.
وینگاس، زیرمجموعه گازپروم جرمانیا و یکی از بزرگترین تامین‌کنندگان گاز آلمان، پس از ورود تنظیم‌کننده آلمانی گفت که تحت پارامترهای تغییریافته به فعالیت خود ادامه خواهد داد.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: روسیه ، حمله روسیه به اوکراین
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: روسیه حمله روسیه به اوکراین خط لوله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۸۴۳۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دویچه‌وله: تحریم‌ها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!
شبکه رسانه‌ای دولت آلمان می‌گوید: تحریم‌ها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.
تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.
با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت