بررسی ایده‌های مختلف اتصال دریایی جنوب و شمال ایران
تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۹۰۰۲۰
نشست علمی-تخصصی با عنوان «امکان سنجی اتصال دریایی جنوب و شمال ایران از طریق کانال آبی" برگزار شد.
به گزارش ایران اکونومیست، هفتاد و چهارمین نشست علمی-تخصصی با عنوان «امکان‌سنجی اتصال دریایی جنوب و شمال ایران از طریق کانال آبی» با مدیریت علمی دکتر حمیدرضا عدل؛ مشاور امور فنی-اجرایی رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور و همچنین با سخنرانی: آقایان مهندس محمّدمهدی سالاری؛ کارشناس توسعه دریامحور و دکتر سیّد حسین هاشمی؛ عضو هیئت علمی و دانشیار گروه فناوری محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی، با مشارکت جامعه علمی، پژوهشی، دانشگاهی، اندیشگاهی، صاحب‌نظران، مدیران و کارشناسان دستگاههای اجرایی ملّی و استانی به صورت مجازی برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این جلسه مهندس محمد مهدی سالاری، کارشناس توسعه دریامحور گفت: در کل سه ایده برای انتقال آب از جنوب به شمال مطرح است. ایده دریاچه‌های کویری ایران که توسط هومان فرزاد در سال ۱۳۴۶ در کتاب دریاچه‌های کویری ایران مطرح شد. طبق این طرح، آب دریای عمان به مناطق کویری ایران آورده شده است و هشت دریاچه تشکیل داده می‌شود. ایده کانال لوت که در سال ۷۱ توسط شرکت آمریکایی DuTemp به ایران داده شد. این شرکت ادعا کرده فاز اولیه این طرح در پنج سال انجام می‌شود. طبق این طرح کانال از شهرستان میناب شروع می‌شود و تا انتهای کویر سمنان ادامه می‌یابد و بن بست خواهد بود. این ایده هم‌اکنون توسط شرکت مپنا در حال مطالعه و بررسی است.
وی ادامه داد: طرح آبراه جنوب شمال که همچنین این طرح در سناریوهای مختلف و به نام‌های مختلف(ایرانرود، آبراه خلیج فارس و ...) مطرح شده و تنها ایده‌ای است که یکی از سناریوهای آن مورد مطالعه جدی مهندسی قرار گرفته است. مهم‌ترین مطالعات این ایده توسط جهاد سازندگی در سال‌های ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ صورت گرفته است.
سالاری در خصوص سوابق بررسی ایده آبراه جنوب و شمال توسط(جهاد سازندگی) اشاره کرد و گفت: در ﺳﺎل ١٣٧٥ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻃﺮح ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن داﺧلی، روﺳﻴﻪ و اﻳﺮان ﮔﺮوه ﻛﺎرﺷﻨﺎسی ﻣﺸﺘﺮک و ﻣﺠﺰایی را ﺑﺮای ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺴﻴﺮ آبی اﻳﺮان، اﻳﺠﺎد کردند. ﻛﻤﻴﺘﻪ داﺧلی سه ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮقی، ﻣﻴﺎنی و ﻏﺮبی را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد دادﻧﺪ و ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮقی را ﻣﻌﺮفی کرد. در ﻧﻬﺎﻳﺖ چهار ﻣﺴﻴﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد شده ﻛﻪ ﻳکی از ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎی ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮقی، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﺰﻳﻨﻪ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﻣﻌﺮفی ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺤﻠﻴﻞﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی، اﺟﺘﻤﺎعی، زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴطی، ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ... روی اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.
در ادامه دکتر سیّدحسین هاشمی؛ عضو هیئت علمی و دانشیار گروه فناوری محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی سخنان خود را با این پرسش آغاز کرد: طرح انتقال آب با توجه به هزینهها و آوردههایی که برای کشور دارد در مقایسه با طرحهای جایگزین تا چه حد توجیهپذیر است.
وی در ادامه با ارائه نمونههایی از میزان مصرف آب در صنعت، فضای سبز و زراعت چوب در استان اصفهان نشان داد که اولویتهای سرمایه‌گذاری برای بهبود و یا تغییر روش تولید و فناوری صنعت و کشاورزی در کاهش مصرف آب میتواند نسبت به طرحهای بزرگ انتقال آب، هزینه بسیار کم‌تر و آورده بسیار بیشتری داشته باشد.
هاشمی در ادامه با ارائه آمار و اطلاعاتی در خصوص وضعیت مصرف آب در کشور در سال‌های مختلف، تغییرات سرانه آب و تغییرات بهرهوری آب در کشور به لزوم تغییر رویکرد در حوزه مصرف آب تأکید داشتند.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهید بهشتی خاطر نشان کرد: تا زمانی که مصرف درستی از آب به‌ویژه در بخش کشاورزی صورت نگیرد اجرای طرحهای انتقال آب کمکی به بهبود وضعیت آب مناطق خشک نمیکند.
وی در نهایت به نقش رویکرد دانش بنیان در مصرف آب بخش‌های کشاورزی، صنعت و خانگی برای تغییر الگوی مصرف و سرمایه‌گذاری در این فرابخش به جای سرمایه‌گذاری در طرحهای انتقال آب تأکید داشت.
در ادامه نشست نیز چند تن از متخصصین و حاضرین در جلسه به بیان دیدگاه‌های کارشناسانه و فنی خود پرداختند. در نهایت آقای دکتر عدل در جمع‌بندی جلسه پیشنهاد انجام ارزیابی راهبردی محیط زیست(SEA) قبل از ورود به مرحله امکان‌سنجی مطرح نمودند. لازم به ذکر است این مرکز با برگزاری سلسله نشست‌های تخصصی به دنبال فراهم ساختن زمینه لازم برای برخورداری از ظرفیت صاحب‌نظران، برقراری ارتباط علمی با دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی و دریافت دیدگاه‌های متنوع صاحب‌نظران است.
این نشست علمی-تخصصی توسط دفتر آموزش و ترویج مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری، طبق برنامه منظم هفتگی در روز چهارشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه سال جاری برگزار شد.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری ، دریای خزر ، خلیج فارس
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری دریای خزر خلیج فارس جنوب و شمال انتقال آب مصرف آب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۹۰۰۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سختی کار نفتی‌ها
شانا _ گروه فیلم: منطقه تهران یکی از مناطق دوازده‌گانه شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران است که مرکز آن در جنوب پایتخت واقع شده است و با ۲ هزار و ۷۳ کیلومتر خطوط انتقال با مناطق مرکزی اصفهان، شمال‌غرب، شمال‌شرق، شمال و جنوب‌شرق اشتراک انتقال دارد. این منطقه همچنین با داشتن ۹ مرکز انتقال نفت، ۴ تأسیسات، ۲ ایستگاه فشارشکن، ۲۶ ایستگاه مخابراتی و ۲۲ رشته خط از قطر ۸ تا ۳۰ اینچ، سوخت موردنیاز کلانشهر تهران و استان‌های نیمۀ شمالی کشور را تأمین می‌کند.
دریافت 35 MBاین منطقه وظیفه انتقال فرآورده‌های نفتی به استان‌های سمنان تا خراسان رضوی، مازندران، البرز، قـزوین، گیلان و زنجان را عهده‌دار بوده است. افزون بر آن، نفت خام خوراک پالایشگاه‌های تهران و تبریز نیز از طریق این منطقه تغذیه می‌شود و کل محصول تولیـدی پالایشگاه تهـران با خطوط این ترمینال به استان‌های ذکرشده و همچنین انبارهای نفت پخش در جنوب، شمال‌غرب و شمال‌شرق انتقال می‌یابد.
منطقه تهران همچنین وظیفه سوخت‌رسانی از طریق خطوط لوله به فرودگاه‌های مهرآباد و امام خمینی (ره) و تأمین سوخت نیروگاه‌های دماوند، باقرشهر، منتظرقائم، شهیدرجایی (قزوین) و گیلان را نیز به عهده دارد.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت