کنکاشی در دغدغه‌های مهم دانشجویان خوابگاهی / طی کردن هفت خان رستم برای رسیدن به خوابگاه
تاریخ انتشار: ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۰۲۴۰۳
مشکلات خوابگاه‌های دانشجویی و مسائل مربوط به آن هفته‌ای را به خود اختصاص داده و هر ساله در اردیبهشت ماه با بهانه هفته خوابگاه‌ها فرصتی ایجاد می‌شود تا به مشکلات و موارد مربوط به خوابگاه‌های دانشجویی رسیدگی شود.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هرکسی که دوران تحصیلات دانشجویی را طی کرده، واژه خوابگاه دانشجویی به گوشش آشناست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خوابگاه دانشجویی معمولا برای دانشجویانی تدارک دیده شده که برای تحصیل از شهری به شهر دیگر می‌روند. ماهیت اصلی خوابگاه‌های دانشجویی کمک به کمتر شدن هزینه‌های دانشجو در دوران تحصیل است تا دانشجو بدون دغدغه هزینه‌های اسکان بتواند به تحصیل خود ادامه دهد، اما این مواردی که از خوابگاه‌های دانشجویی بیان شد شاید در سال‌های چندان دور ماهیت خودش را حفظ کرده بود، اما در حال حاضر با افزایش هزینه‌های زندگی، تحصیل و تورم‌های شدید اقتصادی حالا دیگر دانشجویان ساکن خوابگاه‌ها هم دغدغه‌های بیشتری علاوه بر هزینه‌های اسکان و محلی برای سر پناه امن خود دارند.
کاهش ظرفیت خوابگاه‌ها در سال‌های اخیر
یکی از مسائلی که دانشجویان در سال‌های اخیر همواره با آن مواجه بودند کاهش ظرفیت خوابگاه‌های دانشجویی بود، خوابگاه‌هایی که در طول زمان یا با فرسوده شدن ساختمان‌ها از سیستم خدمات رسانی به دانشجو خارج شدند و یا با تغییر کاربری باعث کاهش ظرفیت پذیرش شدند.
در دو، سه سال اخیر هم بیماری کرونا و تعطیلی دانشگاه‌ها باعث شد که این ظرفیت‌ها کاهش پیدا کند و دانشگاه‌ها دغدغه‌ای برای افزایش ساختمان‌های خوابگاهی نداشته باشند. تغییر کاربری ساختمان‌ها در دانشگاه‌ها نیز کمبود خوابگاه‌ها را تشدید کرد و چه بسا فضا‌هایی که در سال‌های قبل از کرونا، به عنوان خوابگاه دانشجویی استفاده می‌شد، اما حالا تغییر کاربری داده و استفاده دیگری از آن می‌شود.
رسیدگی به مشکلات دانشجویان نباید محدود به هفته خوابگاه‌ها شود
دانشجوی ساکن خوابگاه‌های دانشجویی در پاسخ به مهمترین دغدغه یک دانشجوی خوابگاهی گفت: هفته خوابگاه‌های دانشجویی فرصتی است که مسئولان دانشگاه به نیاز‌های دانشجویان خوابگاهی توجه کنند، اما رسیدگی به مشکلات این دانشجویان باید در طول سال تحصیلی اتفاق بیفتد.
وی افزود: مهمترین دغدغه دانشجوی خوابگاهی این است که بتواند تا پایان تحصیلات خود در خوابگاه حضور داشته باشد، اما مسئولان دانشگاه برای اسکان دانشجو در خوابگاه شرایط سختی را در نظر گرفته اند و برای اینکه یک دانشجو بتواند ساکن خوابگاه شود مراحل سختی را باید طی کند که بسیاری از دانشجویان پس از طی کردن این مراحل نیز نمی‌توانند در خوابگاه ساکن شوند و یا اولویت سکونت در خوابگاه را ندارند.
این دانشجو اضافه کرد: خواسته ما از مسئولان دانشگاه‌ها این است که ظرفیت خوابگاه‌های دانشجویی را افزایش دهند؛ چرا که با شرایط فعلی کشور در حوزه اقتصادی و افزایش قیمت‌ها دانشجو نمی‌تواند بدون حمایت دانشگاه به تحصیل خود ادامه دهد.
هفته خوابگاه‌ها فرصتی برای طرح مشکلات دانشجویان خوابگاهی
مشکلات خوابگاه‌های دانشجویی و مسائل مربوط به آن هفته‌ای را به خود اختصاص داده و هر ساله در اردیبهشت ماه با بهانه هفته خوابگاه‌ها فرصتی ایجاد می‌شود تا به مشکلات و موارد مربوط به خوابگاه‌های دانشجویی رسیدگی شود.
هفته‌ای که بعد از دو سال کرونا و تعطیلی خوابگاه‌های دانشجویی امسال دوباره فعالیت خود را آغاز کرده و تا ۳۰ اردیبهشت ماه با برگزاری برنامه‌ها، جلسات آسیب شناسی و بازدید‌های مسئولان از خوابگاه‌های دانشجویی ادامه دارد.
شعار «خوابگاه دانشجویی، مشارکت اجتماعی و سلامت جمعی» محوریت هفته خوابگاه‌های دانشجویی و به ترتیب شنبه ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ با نام امید آفرینی و همدلی در پسا کرونا، یکشنبه ۲۵ اردیبهشت، نشاط، ورزش و تندرستی، دوشنبه ۲۶ اردیبهشت، تنوع فرهنگی و مشارکت اجتماعی، سه‌شنبه ۲۷ اردیبهشت، بهداشت سلامت جمعی و تغذیه سالم، چهارشنبه ۲۸ اردیبهشت، مشارکت خیرین و خوابگاه‌سازی، پنجشنبه ۲۹ اردیبهشت، اوقات فراغت خودباوری و خودسازی و جمعه ۳۰ اردیبهشت، مهارت محوری و سبک زندگی ایرانی اسلامی نام گذاری شده است.
حمایت دانشگاه‌ها از دانشجویان خوابگاهی
وجهی، معاون دانشجویی دانشگاه تهران با اشاره به هفته خوابگاه‌های دانشجویی و مهمترین دغدغه این دانشجویان گفت: مهمترین دغدغه دانشجویان در مجموع، شغل آینده است که بیشتر آن در اختیار دانشگاه‌ها نیست هر چند که حرکت‌هایی آغاز شده تا شرایطی که برای دانشجو در دوران تحصیل ایجاد می‌شود بتواند زمینه اشتغال را برایشان فراهم کند این دغدغه را در هفته خوابگاه‌ها نمی‌توان برای آن‌ها کاری انجام داد.
وی افزود: دانشجوی خوابگاهی، امکاناتی نیاز دارد که کمبود این امکانات دانشجو را دچار مشکلاتی کرده که دانشگاه تهران این امکانات و تجهیزات را آماده سازی کرده و این مشکلات به مرور کاهش پیدا می‌کند.
معاون دانشجویی دانشگاه تهران اضافه کرد: یکی از مسائلی که مشکلات خوابگاه‌ها را اضافه می‌کند تورم اقتصادی است که دانشگاه نیز دور از این مسئله نیست، اما بیشتر این مشکلات متوجه دانشگاه است و دانشجویان کمتر آسیب می‌بینند. با توجه به اینکه مواد غذایی افزایش قیمت پیدا کرده است و تقریبا دو یا سه برابر شده، اما هزینه غذای دانشجویی تا پایان ترم افزایشی نخواهد داشت و این هزینه‌ها به دانشگاه تحمیل می‌شود بنابراین دانشجویان با همان قیمت قبلی که ابتدای ترم تحصیلی اعلام شده، غذای دانشجویی را دریافت می‌کنند.
وی در خصوص افزایش ظرفیت خوابگاه‌های دانشجویی در دانشگاه تهران گفت: سه خوابگاه در حال بازسازی و تجهیز است که یکی از خوابگاه این هفته تحویل داده می‌شود و دو خوابگاه دیگر نیز تا پایان تابستان آماده اسکان دانشجو می‌شود که حدود ۶۰۰ نفر ظرفیت اسکان خوابگاه‌های مجردی دانشگاه تهران را افزایش خواهد داد.
شاید برگزاری هفته خوابگاه‌های دانشجویی با طرح شعار و موارد طراحی شده شاید بتواند هفته‌ای پرنشاط برای این دانشجویان ایجاد کند، اما مهمترین مسئله این است که هفته خوابگاه‌های دانشجویی زمینه‌ای باشد برای حل مشکلات دانشجویان خوابگاهی که این دانشجویان بتوانند با دغدغه‌های کمتری به تحصیل خود بپردازند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: خوابگاه دانشجویی تحصیلات تکمیلی ادامه تحصیل هفته خوابگاه های دانشجویی خوابگاه های دانشجویی دانشجویان خوابگاهی خوابگاه دانشجویی ظرفیت خوابگاه ها هفته خوابگاه ها دانشگاه تهران مهمترین دغدغه اردیبهشت ماه ساکن خوابگاه دوران تحصیل دانشگاه ها هزینه ها هفته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۰۲۴۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دموکراسی دروغین آمریکا و برخورد‌های دوگانه
هر چه زمان می‌گذرد، ماهیت دموکراسی دروغین کاخ سفید برای شهروندان آمریکایی و افکار عمومی جهان آشکارتر شده و مشخص می‌شود آنچه تاکنون در بسته پر زرق و برق «دموکراسی» و «حقوق بشر» در بستر «نظام لیبرالیستی» عرضه شده، دروغی بیش نبوده است. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، حسن رشوند در یادداشتی نوشت: هر چه زمان می‌گذرد، ماهیت دموکراسی دروغین کاخ سفید برای شهروندان آمریکایی و افکار عمومی جهان آشکارتر می‌شود و تازه مردم آمریکا و ملت‌های جهان متوجه می‌شوند آنچه تاکنون در بسته پر زرق و برق «دموکراسی» و «حقوق بشر» در بستر «نظام لیبرالیستی» به آن‌ها عرضه شده، دروغی بیش نبوده است.
این روز‌ها جامعه دانشگاهی امریکا با التهابات شدیدی مواجه است آن هم نه برای نیاز‌های مادی یا ضعف در بخش‌هایی از نظام آموزشی، بلکه برای موضوعی که مقامات امریکایی از گذشته تاکنون به دروغ، خود را مدافع سرسخت آن می‌دانند و آن یدک کشیدن عنوان آزادی و حقوق بشر برای نظامی است که تجربه 250 ساله حکمرانی درکاخ سفید مملو از ظلم و تعدی به حقوق انسان‌ها در همین بستر دروغین آزادی از نوع امریکایی آن بوده است.
چند روزی است که دانشگاه‌های امریکا صحنه تظاهرات گسترده دانشجویان و اساتید در حمایت از مردم مظلوم غزه و اعتراض به ارتکاب جنایات جنگی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها است و همزمان پلیس و مقامات ایالتی در اقداماتی هماهنگ، تلاش می‌کنند با دستگیری‌های گسترده و تهدید به اخراج دانشجویان کمپ‌های تحصن دانشجویان را در دانشگاه‌هایی، چون تگزاس، کلمبیا و کالیفرنیا برچینند و با بیش از 25 دانشگاه بزرگ این کشور برخورد پلیسی از نوع خشن داشته باشند.
نباید از این نکته غافل بود که محیط‌های علمی در امریکا در چنبره دستگاه‌های نظامی و امنیتی است و همان‌گونه که برخی تحصیلکردگان این دانشگاه‌ها گفته‌اند نمی‌توان این مراکز را صرفاً محیط‌های علمی دانست و طبیعی است وقتی محیطی با کارکرد چند منظوره فعالیت می‌کند، هرنوع اعتراض اجتماعی یا سیاسی زیر ذره بین نهاد‌های امنیتی- نظامی قرار می‌گیرد و پلیس با مشاهده اتفاقی یا اعتراضی در دانشگاه به خود اجازه می‌دهد به این محیط‌ها وارد شده و آن‌ها را سرکوب کند. اتفاقی که این روز‌ها در دانشگاه‌های امریکا می‌افتد از این جنس است. حتی برخی از مدیران دانشگاه‌ها به دلیل واکنش‌هایشان به ناآرامی‌ها مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. تا آنجا که سنای دانشگاه کلمبیا قطعنامه‌ای را تصویب کرد که مینوش شفیق، رئیس بریتانیایی- امریکایی دانشگاه کلمبیا را که اصالتی مصری دارد، به بی‌توجهی به طی روند قانونی در قبال دانشجویان و آسیب رساندن به آزادی علمی در نتیجه سرکوب اردوگاه معترضان متهم کرد. شفیق به پلیس نیویورک مجوز داده بود وارد اردوگاه دانشجویان دانشگاه کلمبیا شود و اقدام به بازداشت دسته‌جمعی بیش از 100 دانشجو کند. این اجازه، بحرانی کم‌سابقه را در تاریخ این دانشگاه برجسته امریکایی رقم زد. آخرین باری که مقامات دانشگاه کلمبیا به پلیس اجازه داده بودند وارد فضای دانشگاه شود و دانشجویان معترض را سرکوب کند، به اعتراضات سال 1968 (حدود 56 سال قبل) علیه جنگ ویتنام برمی‌گردد. درنتیجه این اعتراضات، دانشگاه کلمبیا اعلام کرد تا پایان نیم‌سال تحصیلی کنونی، کلاس‌های خود را به صورت نیمه‌حضوری و نیمه‌مجازی برگزار می‌کند. در همین حال، سخنگوی این دانشگاه می‌گوید شرکت‌کنندگان در تجمعات حامی فلسطین، در حال شناسایی هستند و با اخراج موقت از دانشگاه مجازات خواهند شد. این وضعیت دانشگاهی است که در میان دانشگاه‌های دنیا برند محسوب می‌شود و جوانان کشور‌های دیگر برای رسیدن به آنجا سر و دست می‌شکنند.
ورودپلیس به دانشگاه کلمبیا و دیگر دانشگاه‌های امریکا را مقایسه کنید با اتفاقی که در کوی دانشگاه در سال 1378 در ایران افتاد. با این تفاوت که اعتراض دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های امریکایی نه موضوع داخلی، بلکه یک موضوع جهانی و اعتراض به نسل کشی بود که توسط رژیم صهیونیستی ده‌ها هزار کیلومتر دورتر از سرزمین امریکا اتفاق افتاده است. آنچه در دانشگاه‌های امریکا در حال رخ دادن است بسیار متفاوت از آن چیزی است که در سال 78 در کوی دانشگاه اتفاق افتاد.
اعتراضات دانشگاه‌های امریکا صرفا تجمع و تحصن مسالمت آمیز برای نسل کشی مردم غزه بود که با خشونت بی‌حد و حصر پلیس با ورود به دانشگاه صورت گرفت و دانشجویان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و دستگیر و بازداشت شدند. تجمعات این روزهای دانشگاه‌های امریکا که در بستر نظام لیبرالیسم و با شعار آزادی و دموکراسی شکل گرفته به خشونت انجامیده و هزاران دانشجو و استاد روانه بازداشتگاه‌های پلیس شده‌اند و در آستانه اخراج و تعلیق قرار دارند. این در حالی است که در حادثه کوی دانشگاه تهران اعتراضات ساختارشکنانه و صرفا با رویکرد داخلی و با خشونت و تخریب اموال دانشگاه بود و وقتی پلیس برای فروکش کردن این وضعیت وارد کوی دانشگاه شد از تاج زاده معاون سیاسی وقت وزارت کشور گرفته تا معین وزیر علوم به صحنه آمدند و پلیس را مورد عتاب قرار دادند تا جایی که از شورای امنیت ملی مجوز عدم ورود پلیس در دانشگاه را دریافت کردند.
تفاوت دو محیط علمی در ایران و امریکا برای دو تجمع کاملاً متفاوت، تا این حد است که در امریکا پلیس تحت حمایت رئیس دانشگاه و همه ارکان حکومت وارد دانشگاه می‌شود و هر رفتار خشنی را انجام می‌دهد ولی در ایران هر رفتار خشنی توسط تعدادی دانشجو در محیط دانشجو صورت می‌گیرد و مورد حمایت مسئولان وقت وزارت علوم قرار می‌گیرد. در امریکا دانشجو و استاد کتک می‌خورد و اینجا پلیس با آجر و سنگ مورد حمله قرار می‌گیرد. در امریکا مهد دموکراسی دروغین، رئیس دانشگاه و مسئولان کاخ سفید برای ورود پلیس آن هم برای ضرب و شتم و دستگیری معترضان دانشجویی به خط می‌شوند و اینجا عکس آن عمل می‌کنند. آنجا با اعتراض دانشجویان در حمایت از مردم غزه و نسل کشی صهیونیست ها، استاد فلسفه و علوم سیاسی در کنار دانشجویان قرار می‌گیرد، کتک می‌خورد، روانه بازداشتگاه پلیس و در معرض اخراج و تعلیق قرار می‌گیرد، اینجا ازکسانی که کوچک‌ترین حرکت پلیس کشورمان را زیر ذره‌بین قرار می‌دادند و برای آن توئیت می‌زدند و فضای مجازی را برای حرکت بر ضد پلیس آماده می‌کردند، خبری از تقبیح حرکت خشن پلیس امریکا و برخورد با استادان و دانشجویان نیست. اینجا خبری از جیغ بنفش زیبا کلام، حاتم قادری، محمد فاضلی و مویه کردن آن‌ها برای دانشجویان و اساتیدی که هر روز در زیر مشت و لگد پلیس امریکا قرار دارند، نیست. البته نمی‌توان به این افراد خرده گرفت چراکه وقتی حقانیت موضوعی در زیر چتر لیبرالیسم و دموکراسی غربی تفسیر شود، خونریزی کودکان غزه مباح و تظلم‌خواهی دانشجو و استاد امریکایی برای کودکان و زنان غزه عمل خلاف و مستحق مجازات از نوع رفتار پلیس امریکا خواهد بود.
منبع: جوان
انتهای پیام/
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت