اکونومیست: سه سناریو برای پایان جنگ در اوکراین
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۵۸۱۹۳
آندری کورتونوف فرارو- آندری کورتونوف او از سال ۲۰۱۱ میلادی به این سو مدیرکل شورای روابط بینالملل روسیه بوده است. دکتر کورتونوف دارای دکترای تاریخ است. او دورههای کارآموزی را در سفارتهای شوروی در لندن و واشنگتن و در نمایندگی دائم اتحاد جماهیر شوروی در سازمان ملل به پایان رساند.
او در دانشگاههای سراسر جهان از جمله دانشگاه کالیفرنیا در برکلی تدریس کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست، رویارویی نظامی بین روسیه و اوکراین یک درگیری قومی نیست: اوکراینی تبارها و روس تبارها در هر دو طرف خط مقدم میجنگند و برخلاف بسیاری از اظهارنظرها در روسیه، ناسیونالیسم (ملی گرایی) رادیکال انگیزه اصلی مقاومت اوکراین نیست. دعوای دینی هم موضوع اصلی نیست.
روسیه و اوکراین هر دو اساسا کشورهایی سکولار هستند و رنسانس مذهبی اخیر در این دو کشور سطحی به نظر میرسد. به نظر من، دعوا عمدتا بر سر قلمرو نیست اگرچه اختلافات مرتبط با این موضوع به عنوان مانع بزرگی برای دستیابی به یک راه حل صلح باقی مانده است.
این کشمکش مربوط به برخورد میان شیوههای بسیار متفاوت سازماندهی زندگی اجتماعی و سیاسی در داخل دو کشور است که زمانی با یکدیگر بخش بزرگی از خاک شوروی را تشکیل میدادند. هم چنین، یک تقابل فکری و معنوی بین دو طرز فکر وجود دارد: دو دیدگاه متفاوت در مورد نظام بین الملل مدرن و در مورد کل جهان در روسیه و اوکراین وجود دارد. دو برداشت متضاد از این که چه چیزی درست است و چه چیزی نادرست چه چیزی عادلانه است و چه چیزی عادلانه نیست چه چیزی مشروع و چه چیزی نامشروع است و رهبری ملی باید شامل چه چیزی باشد.
دشوار است که استدلال کنیم که اوکراین پیشتر به عنوان مدلی از لیبرال دموکراسی به سبک غربی ظاهر شده با این وجود، آن کشور به طور مداوم در این مسیر حرکت کرده است: آرام، ناسازگار و با عقب نشینیهای قابل درک و تعلل اجتناب ناپذیر.
روسیه به نوبه خود یک کشور اقتدارگرای کلاسیک آسیایی یا اروپایی نیست، اما دست کم در دو دهه گذشته از مدل لیبرال دموکراتیک دورتر شده است. جامعه اوکراین به طور کلی از پایین به بالا سازماندهی شده در حالی که جامعه روسیه یک فرآیند از بالا به پایین را در هسته خود دارد. برای مثال، اوکراین از زمان کسب استقلال در سال ۱۹۹۱ میلادی شش رئیس جمهور را انتخاب کرده است. هر یک از آنان به دنبال انتخاباتی با رقابت شدید (و گاه بسیار دراماتیک) قدرت را به دست گرفتند. در همان دوره روسیه تنها توسط سه رئیس دولت اداره میشد. هر رهبر جدید با دقت انتخاب میشد و توسط سلف خود مورد حمایت قرار میگرفت.
مورخان، انسان شناسان فرهنگی و جامعه شناسان درباره دلایل این واگرایی قابل توجه بحث میکنند. با این وجود، مهمترین نکته آن است که این ناسازگاری اساسی دو مدل سازمان اجتماعی نه تنها منجر به یک رویارویی نظامی همراه با برادرکشی وحشتناک در مرکز اروپا شده بلکه نحوه عمل هر یک از طرفین در مناقشه را نیز دیکته میکند. از پرسنل گرفته تا تبلیغات از استراتژی گرفته تا نوع حکمرانی سیاسی دو مدل رقیب پس از شوروی در حال آزمایش هستند. نتیجه این رقابت عواقبی خواهد داشت که بسیار فراتر از اروپا خواهد بود.
در کی یف اوکراینیها میتوانند استدلال کنند که شرایط برخورد منصفانه نیست. روسیه بزرگتر، ثروتمندتر و از نظر نظامی قدرتمندتر از اوکراین است. از سوی دیگر، روسها میتوانند بگویند اوکراین از همدردی بین المللی و کمکهای دفاعی، اقتصادی، بشردوستانه و اطلاعاتی تقریبا نامحدود غرب برخوردار است. روسیه تنها میتواند به خود تکیه کند و در معرض فشار تحریمهای دردناک فزاینده قرار دارد.
بسیاری از کارشناسان روسی عادت دارند بگویند که ارتش عظیم غربی و حمایتهای دیگر تنها دلیلی است که اوکراین هنوز دچار فروپاشی یا تسلیم نشده است. با این وجود، این روایت منابع انگیزه اوکراین را توضیح نمیدهد.
افغانستان را در نظر بگیرید جایی که تمام حمایتهای نظامی درازمدت گسترده آمریکا و شرکای آن نتوانست از تهاجم غیرقابل توقف طالبان در سال گذشته جلوگیری کند. اگرچه نمیتوان این دو درگیری را به طور مستقیم با یکدیگر مقایسه کرد، اما واقعیت میدانی و روی زمین روشن به نظر میرسد: علیرغم آن که افغانها در سال ۲۰۲۱ میلادی دیگر انگیزه جنگیدن برای کشور و ارزشهای خود را نداشتند اوکراینیها در سال ۲۰۲۲ میلادی به وضوح این انگیزه را دارند.
خطرات ادامه درگیری میتواند از دو کشور فراتر رود. این جنگی در مورد آینده سیستم بین المللی و در مورد آینده نظم جهانی است. مهمتر از همه این جنگ در مورد درک ما از خود مدرنیته و در نتیجه، در مورد مدلهای ترجیحی ما از توسعه اجتماعی و سیاسی است.
سه سناریو برای چگونگی پایان جنگ وجود دارد و هر کدام پیامدهای ژئوپولیتیک عظیمی به دنبال خواهند داشت.
در سناریوی اول اگر کرملین قاطعانه در این بن بست حماسی متحمل شکست شود احتمالا علیرغم مخالفت باقی مانده با این ترتیبات از سوی چین شاهد ظهور دوباره لحظهای تک قطبی خواهیم بود. اگرچه اوکراین ممکن است برای پوتین یک کار ناتمام باشد، اما این وضعیت روسیه است که برای بسیاری در غرب خود یک کار ناتمام محسوب میشود.
پیروزی اوکراین ممکن است به یک روسیه رام شده و اهلی منجر شود. روسیه آرام به غرب این امکان را میدهد که راحتتر از پس چین برآید که تنها مانع بزرگ در برابر هژمونی لیبرال و «پایان تاریخ» مورد انتظار غربیها محسوب میشود.
سناریوی دوم آن است که اگر درگیری منجر به حل و فصل ناقص، اما قابل قبول نزاع دوجانبه شود نتیجه نهایی آن است که برخورد بین مدلهای روسی و اوکراینی به تعویق خواهد افتاد. رقابت شدید بین دو مدل سازماندهی اجتماعی ادامه خواهد داشت، اما امیدوارم در حالتی کمتر وحشیانه صورت گیرد. مصالحهای نه چندان عالی بین غرب و روسیه ممکن است سازش مهمتر و اساسیتر بین غرب و چین را به دنبال داشته باشد.
اگر توافق با پوتین امکان پذیر باشد توافق با «شی جین پینگ» ادامه منطقی آن خواهد بود. با این وجود، نزدیک شدن چین و غرب نیازمند صرف زمان، انرژی و انعطاف سیاسی بیشتر از سوی غرب است. این امر منجر به اصلاح نظم جهانی با تغییرات عمده در سیستم سازمان ملل متحد هنجارهای قدیمی حقوق عمومی بین المللی و بازنگری در صندوق بین المللی پول، سازمان تجارت جهانی و سایر نهادها خواهد شد.
سناریوی سوم آن است که اگر توافقی در مورد اوکراین وجود نداشته باشد و درگیری از طریق چرخههای آتش بس متزلزل و به دنبال آن دورهای جدید تشدید ادامه یابد باید انتظار پوسیدگی در نهادهای جهانی و منطقهای را داشته باشیم. نهادهای بین المللی ناکارآمد ممکن است در بحبوحه مسابقه تسلیحاتی، گسترش تسلیحات هستهای و افزایش درگیریهای منطقهای سقوط کنند. چنین تغییری تنها منجر به هرج و مرج بیشتر در سالیان آینده خواهد شد.
امکان پیش بینی و ارزیابی درباره این که کدام یک از این سه سناریو تحقق خواهند یافت بسیار دشوار است چرا که متغیرهای مستقل میتوانند تاثیری بیش از اندازه بر نتیجه تعارض داشته باشند.
من سناریوی اصلاحات را که در آن توافقی برای پایان جنگ صورت میگیرد را بهترین گزینه برای همه طرفین میدانم. سایر سناریوها باعث ایجاد تغییرات بسیار سریع شده و یا تغییرات شدیدا مورد نیاز را مسدود میکنند. در هر دو سناریوی دیگر خطرات سیاسی افزایشی چندین برابری خواهند یافت.
اگر درگیری باعث یک انتقال تدریجی، منظم و بدون خشونت شود که در آن نظم جهانی پایدارتر شود به این معناست که نوع بشر حفظ شده و فداکاریهای اوکراین به هدر نمیرود.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: بین المللی چه چیزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۵۸۱۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لندن و تجهیز اوکراین برای جنگ بهاره پیش از انتخابات انگلیس
در حال حاضر همانطور که کمکهای اخیر نظامی انگلیس نشان میدهد، قوای اوکراین کمی تهاجمیتر خواهد شد و بر روی موشکهای میان برد و سلاحهایی تمرکز خواهد کرد که در نبردهای بهاره بتواند در آستانه انتخابات انگلیس موفقیتهایی را به ارمغان بیاورد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه تسنیم، سیاست مداران و بخشی از جامعه انگلیس بر این باورند که باید به اوکراین کمک های مالی بیشتری شود و بخش دیگری از جامعه انگلیس از این ایده حمایت نمی کنند.
اما ریشی سوناک نیم درصد دیگر به بودجه نظامی انگلیس اختصاص داد تا 2.5 درصد از تولید ناخالص ملی این کشور صرف نظامی گری شود.
این مهم به بخش هایی از جامعه از جمله تحقیقات و بهداشت و درمان فشار خواهد آورد اما محافظه کاران از این فرآیند حمایت می کنند چرا که شرایط در جهبههای جنگ اوکراین با آنچه پیش بینی می شد، چندان هم خوانی ندارد.
تکیه بر جنگ اوکراین برای دستاورد انتخاباتی
در حال حاضر و پس از گذشت بیش از دو سال از آغاز جنگ در فوریه 2022 باید به چند نکته توجه داشت. انگلیس در گذر این دو سال سه نخست وزیر به خود دیده و دولت محافظه کار پس از بیش از یک دهه حضور در قدرت، خود را برای انتخاباتی در تابستان 2024 آماده میکند که نظرسنجی ها نشان می دهد برای پیروزی به یک معجزه نیاز دارد.
از سوی دیگر این حضور نظامی با تشویق و راهبری بوریس جانسون، نخست وزیر پیشین انگلیس وارد کارزار سیاسی این کشور شد، در حالی که اکنون نه از جانسون خبری است و نه از تبلیغاتی که در سال گذشته برای این جنگ در سطح شهرهای انگلیس صورت می گرفت.
اما محافظه کاران بخشی از حضور بین المللی خود را در گروی این جنگ می بینند و درست پس از تصویب کمک های نظامی آمریکا، محافظه کاران انگلیسی نیز بسته کمک های نظامی تصویب کردند که یکی از بخش های جالب توجه آن، تانک های چلنر 2 است.
نقشههای بلندمدت انگلیس برای جنگ اوکراین
یک ماه قبل در مارس 2024 مجلس عوام انگلیس گزارشی را در خصوص جنگ اوکراین و کمک های نظامی انگلیس منتشر کرد که این گزارش نشان می دهد نگاه لندن به روند جنگ در اوکراین یک نگاهی مقطعی و صرفاً پیروی از حرکت عمومی غرب نیست و این کشور اهداف مخصوص خود را در اوکراین چه در وضعیت کنونی و چه آینده این کشور دنبال می کند.
آنچه تاکنون انگلیس برای اوکراین انجام داده است، آموزش 30 هزار نیروی متخصص نظامی است که در 10 هزار تن هم در سال 2024 طبق برنامه آموزش داده می شوند. این افراد شامل نیروهای نظامی هستند که در جبهه های جنگ حضور دارند یا حضور خواهند یافت که بخش مهمی از آنها را خلبانان جت های جنگنده و کاربران سامانه های راداری و موشکی تشکیل می دهند که البته شامل پرنده های تهاجمی نیست.
آنچه مجلس عوام انگلیس در اختیار عموم قرار داده، نشانگر موضع لندن در مقابل جنگی است که به گفته٬ رابرت (اف) کندی (جونیور)٬ از یک کودتا علیه دولت حامی روسیه آغاز شد.
انگلیس البته اصلی ترین حامی جنگ در اوکراین نیست این کشور را آلمان پس از مرکل و البته آمریکای بایدن همراهی می کنند اما می توان به جرات گفت مانند مسابقات اسب دوانی نعل به نعل آلمانی ها سیاست مداران محافظه کار کمک های مالی برای ادامه این جنگ اختصاص داده اند.
آنچه در گزارش رسمی آمده است، همچنین نشان می دهد از فوریه (بهمن – اسفند ) 2022 عددی معادل 7.1 میلیون پوند توسط دولت محافظه کار به این جنگ اختصاص داده شده است که شامل کمک های نظامی و پشت جبهه های جنگ است.
این کمک ها تنها در داخل اوکراین صرف نشده بلکه همانطور که اشاره شد بخش مهمی از آن در آموزش نیروهای متخصص صرف شده است. اگر بخواهیم به تفکیک در مورد این کمک ها صحبت کنیم باید اینگونه اشاره شود:
2.3 میلیارد پوند | سال مالی 2022 |
2.3 میلیارد پوند | سال مالی 2023 |
2.3 میلیارد پوند با تصویب بودجه کمکی 2.5 میلیارد پوندی در 12 ژانویه 2024 | سال مالی 2024- 25 |
*Detailed timeline of UK military assistance to Ukraine (February 2022-present)
آینده متزلزل در جبهه اوکراین
این کمک ها نشان می دهد در جبهه های شرقی هیچ چیز آرام نیست. از پیشروی روسیه خبرهایی به گوش می رسد و از نافرمانی فرماندهان نسبت به زلنسکی.
به نظر می رسد ماه عسل زلنسکی و رهبران غربی روزهای سردی را سپری می کند و آمریکایی ها هم از ادامه کار با زلسنکی چندان خشنود نیستند. چهره ای که می تواند جانشین زلسنکی شود بلاشک یک نظامی است و تنها نیرویی که توانسته مستقل از زلسنکی برای خود با غربی ها به گپ و گفت بنشیند، وزیر دفاع رستم انورویچ اومروف است که به پست ریاست جمهوری اوکراین نزدیک است.
در بین تسلیحات و کمک های نظامی که به اوکراینی ها داده شده و آنها که وعده گرفته اند، آنچه مشهود است راهبرد نظامی است که انگلیسی به همراه دو متحد بزرگ خود در جنگ اوکراین دنبال میکنند. آنها خواهان تضعیف قوای نظامی روسیه از طریق از بین بردن تسلیحات عملیاتی روسها هستند؛ به همین دلیل موشکهای نقطه زن و میان برد همواره در لیست کمک های نظامی غربی بوده است.
در حال حاضر همانطور که کمک های نظامی انگلیس نشان می دهد، قوای اوکراین کمی تهاجمی تر خواهد شد و بر روی موشک های میان برد و سلاح هایی تمرکز خواهد کرد که در نبرد های بهاره بتواند در آستانه انتخابات انگلیس موفقیت هایی را به ارمغان بیاورد.
این موفقیت ها با سرنگونی سامانه های ضد موشکی و ناوهای روسیه برای لندن معنا خواهد یافت به همین جهت در نبردهای بهاره و ضد حمله های روزهای پیش رو به بنادر و سامانه هایی تمرکز دارد که در سواستوپل کریمه و مناطق شرقی مستقر هستند.
نویسنده: سید بهزاد اخلاقی، کارشناس مسایل روسیه
تحولات اوکراین|واکنش مسکو به ارسال موشکهای دوربرد به کییفوعده انگلیس برای ارائه بزرگترین بسته کمکی به اوکراین
انتهای پیام/