به نقل از «عصر ایران»

آبله میمونی؛ بیماری بازپدید با گسترش بیش از حد انتظار در جهان

تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۵۸۲۵۸

رییس مرکز تحقیقات بیماری‌های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران گفت: با توجه به تجربه همه‌گیری کووید ۱۹ و مشکلاتی که در این مدت برای جامعه جهانی ایجاد کرده، توجه به هر بیماری نوپدید و بازپدیدی در هر گوشه ایی از دنیا بسیار بیشتر از قبل شده است.

دکتر احسان مصطفوی در گفت و گو با ایرنا درخصوص این بیماری افزود: در روزهای گذشته مردم دنیا نگران شیوع بیشتر آبله میمونی شده اند، که گزارشاتی از آن در کشورهای اروپایی و آمریکایی منتشر شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی یادآور شد:‌ آبله میمونی توسط ویروس آبله میمون ایجاد می‌شود که یکی از اعضای خانواده ویروس‌های آبله است، شدت این بیماری و احتمال سرایت آن بسیار کمتر از آبله انسانی است، این بیماری بیشتر در مناطق دورافتاده کشورهای مرکز و غرب آفریقا، در نزدیکی جنگل‌های بارانی استوایی رخ می‌دهد و بیشتر موارد این بیماری خفیف است.

عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران خاطرنشان کرد: آبله میمونی ضایعات جلدی (بثورات پوستی) در صورت و قسمت های مختلف بدن ایجاد می کند. دوره نهفتگی آبله میمونی، یعنی از زمان ابتلا به عفونت تا شروع علائم، به طور معمول ۶ تا ۱۳ روز است اما شاید تا ۲۱ روز هم طول بکشد. این بیماری معمولا با نشانه‌هایی مشابه سرماخوردگی آغاز می‌شود.

مصطفوی ادامه داد: دوره تهاجم اولیه ویروس می تواند تا پنج روز طول بکشد که با تب، سردرد شدید، تورم غدد لنفاوی، کمر درد، درد عضلانی و کمبود انرژی شدید ظاهر می‌شود.

وی تورم غدد لنفاوی را از علائم اصلی آبله میمونی عنوان کرد و گفت: هنگامی که تب شروع می‌شود، جوش‌ها و التهاب‌های پوستی، شبیه آبله مرغان، است که اغلب از صورت شروع می‌شوند، سپس به سایر قسمت‌های بدن، معمولاً کف دست‌ها و کف پا گسترش می‌یابند.

این اپیدمیولوژیست همچنین اظهار داشت: مشکلات پوستی به طور معمول طی یک تا سه روز پس از ظهور تب آغاز می‌شود. بثورات پوستی حدود ۹۵ درصد موارد روی صورت، ۷۵ درصد موارد بر کف دست و کف پا و ۳۰ درصد موارد بر اندام های تناسلی ظاهر می شوند. همچنین می تواند غشای مخاطی دهان را هم درگیر ‌کند.

مصطفوی یادآور شد: این ویروس می‌تواند برای قرنیه چشم هم مشکلاتی را ایجاد کند و در موارد شدید باعث نابینایی شود. درگیری پوستی با گذشت زمان افزایش می‌یابد و رنگ بثورات پوستی به سمت زردی می‌رود. در موارد شدید، این ضایعات می‌توانند قسمت‌های زیادی از پوست را از بین ببرند.

وی تاکید کرد: با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع می‌رسد و باعث التهاب مغز و نخاع می‌شود که می‌تواند به آسیب مغزی و مرگ منجر شود. میزان مرگ‌ومیر موردی برای این ویروس در آفریقا، از حدود یک تا ۱۵ درصد در بزرگسالان و حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد در کودکان متفاوت گزارش شده است.

رییس بخش اپیدمیولوژی انستیتو پاستور ایران شدت بثورات جلدی را به میزان قرار گرفتن در معرض ویروس و وضعیت سلامت بیمار مرتبط دانست و گفت: عفونت معمولاً خود به خود برطرف می‌شود و بین ۱۴ تا ۲۱ روز طول می‌کشد.

مصطفوی افزود: آبله میمون می‌تواند زمانی که فردی در تماس نزدیک با فرد آلوده باشد، سرایت کند. این ویروس می‌تواند از طریق پوست زخم شده، دستگاه تنفسی یا از طریق چشم، بینی یا دهان وارد بدن شود. این بیماری به احتمال زیاد می تواند از طریق تماس جنسی، تماس با حیوانات آلوده مانند میمون‌ها، موش‌ها و سنجاب‌ها یا اشیاء آلوده به ویروس منتقل شود.

وی تاکید کرد: این ویروس دارای قدرت بالای سرایت از افراد به یکدیگر نبوده و بیشتر به کسانی که با اشیای آلوده به این ویروس تماس طولانی داشته‌اند سرایت می‌کند.

عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران یادآور شد: از آن جایی که واکسن‌های نسل اول آبله انسانی دیگر در دسترس نیستند، واکسن جدیدتری برای پیشگیری از آبله میمونی ساخته شده است و ضد ویروس‌های جدید هم در دست توسعه هستند.

مصطفوی با بیان این که آمریکا نخستین مورد ابتلا به آبله میمون را در مردی تایید کرد که به تازگی به کانادا سفر کرده بود، افزود: در هفته های اخیر مقامات اروپا نیز دهها مورد ابتلا به این بیماری را تایید کردند. موارد ابتلا در اسپانیا، پرتغال و انگلیس که بیماری آبله میمون در آن بسیار نادر بوده است با رابطه جنسی به ویژه رابطه جنسی مردان با مردان در ارتباط بوده است.

وی ادامه داد: موارد ابتلای گزارش شده در روزهای اخیر شامل ۹ مورد قطعی از انگلیس، ۱۴ مورد قطعی و ۲۰ مورد مشکوک از پرتغال، هفت مورد قطعی و ۲۹ مورد مشکوک از اسپانیا و ۱۷ مورد مشکوک از کانادا، یک مورد قطعی از سوئد، آمریکا، بلژیک و ایتالیا و یک مورد مشکوک از فرانسه و استرالیا بوده است که جمع موارد گزارش شده را به ۱۰۷ مورد از۱۰ کشور جهان رسانده است.

رییس مرکز تحقیقات بیماری‌های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران تصریح کرد: با این وجود کارشناسان بهداشتی هنوز می‌گویند ما در آستانه یک همه گیری بزرگ نیستیم و هنوز خطر برای عموم کم ارزیابی شده است.

به گزارش ایرنا، بیماری آبله میمونی، واکسن مخصوص خود را ندارد، اما سازمان جهانی بهداشت می‌گوید که واکسن آبله تا ۸۵ درصد برای حفاظت در برابر آبله میمون کارآیی دارد.

فابیان لیندرتز از کارشناسان موسسه رابرت کخ آلمان، وضعیت فعلی را «شیوع» این بیماری توصیف کرد.

براساس بیانیه اخیر سازمان جهانی بهداشت تاکنون ۸۰ مورد ابتلا به آبله میمونی در دستکم ۱۱ کشور جهان شامل ایتالیا، سوئد، اسپانیا، بلژیک، فرانسه، آلمان، آمریکا، پرتغال، کانادا، انگلیس و استرالیا شناسایی و تایید شده است.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: انستیتو پاستور ایران مورد مشکوک آبله میمونی آبله میمون مورد قطعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۵۸۲۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت

مورد تاسف‌بار مرد هلندی که بیش از یک سال‌ونیم به کووید-۱۹ مبتلا بود، در گزارش جدیدی مستند شده است. این مورد با ۶۱۳ روز ابتلا، طولانی‌ترین عفونت کووید است که از آن اطلاع داریم. درواقع این عفونت به‌قدری طولانی بود که ویروس فرصت داشت تا در بدن این مرد به واریانت جدیدی تبدیل شود.

به گزارش خبرآنلاین، مرد ۷۲ ساله‌ی هلندی سابقه‌ی سلامتی پیچیده‌ای داشت. او قبلا برای درمان نوعی سرطان خون، پیوند سلول‌های بنیادی انجام داده بود؛ اما بعد‌ها سرطان دیگری به‌نام لنفوم بزرگ سلول بی منتشر (DLBL) در او تشخیص داده شد. این مرد در نتیجه‌ی دارو‌هایی که برای درمان بیماری خود مصرف می‌کرد به‌شدت دچار نقص سیستم ایمنی شد؛ به این معنی که مورد جدی ابتلا به کووید-۱۹ همیشه برای او به عنوان خطری بالقوه به‌شمار می‌رفت.

مرد هلندی در فوریه‌ی ۲۰۲۲ به کووید مبتلا شد و با ترکیبی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و استروئید‌ها تحت درمان قرار گرفت؛ اما متاسفانه دارو‌ها اثر نکردند و عفونت او ماندگار شد. اگرچه این مرد پیش از ابتلا به بیماری چندین دوز واکسن کووید دریافت کرده بود، هیچ شواهدی مبنی‌بر پاسخ آنتی‌بادی در بدن او مشاهده نشد.

بیمار برای بیش‌از ۶۰۰ روز آلوده به ویروس باقی ماند و مجبور شد چندین‌بار در بیمارستان بستری شود؛ اما خیلی زود و تنها ۲۱ روز پس از نخستین درمان، علائم جهش ویروس در او مشاهده شد. در ابتدا تعیین توالی نشان داد که ویروس در بدن مرد جهشی پیدا کرده که با سوتروویماب (یکی از دارو‌هایی که بیمار با آن تحت درمان قرار گرفته بود) مرتبط است.

ویروس در بدن بیمار بیش از ۵۰ بار جهش داشت

تجزیه‌وتحلیل‌های بیشتر ۲۷ سواب بینی جمع‌آوری‌شده بین فوریه‌ی ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳ حکایت از این داشت که ویروس در بدن این مرد بیش از ۵۰ بار جهش داشته است. برخی از این جهش‌ها در پروتئین اسپایک رخ داده بود؛ اتفاقی که نشان می‌دهد ویروس درحال سازگاری برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان است.

مشکلات سلامتی اساسی در مورد مرد هلندی به این معنی بود که سیستم ایمنی بدن او درواقع هرگز فرصتی برای پاکسازی ویروس نداشت. بستری‌شدن طولانی مدت در بیمارستان، همراه با نیاز به انجام اقدامات احتیاطی بیشتر برای جلوگیری از آلوده‌شدن دیگران، کیفیت زندگی مرد را تحت‌تاثیر قرار داده بود. به‌گفته‌ی تیم پزشکی، هیچ مدرکی وجود ندارد که واریانت جهش‌یافته در بدن این مرد، افراد دیگری را در جامعه آلوده کرده باشد.

بیمار در ماه اکتبر ۲۰۲۳ و در نتیجه‌ی عود بیماری زمینه‌ای خود از دنیا رفت. تاکنون هیچ موردی مشاهده نشده که تا این حد طولانی‌مدت دوام آورده باشد و از طرفی عفونت‌های پایدار پدیده‌ی شناخته‌شده‌ای هستند که با ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ ارتباط دارند. برخی از تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که از هر ۱۰۰ عفونت، تنها سه مورد ممکن است بیش از یک ماه باقی بماند.

مشکل این است که هرچه ویروس به‌مدت طولانی‌تری در بدن انسان تکثیر شود و تکامل یابد، شانس بیشتری برای ایجاد جهش‌های فرار ایمنی وجود دارد. این یکی از تئوری‌های مطرح‌شده در مورد چگونگی پیدایش اومیکرون است. باید توجه داشت که هر گونه‌ی جهش‌یافته به واریانتی نگران‌کننده تبدیل نمی‌شود؛ اما همچنان مهم است که عفونت‌های مداوم تحت نظر قرار گیرند و بیمارانی که از قبل با سایر مسایل پزشکی درگیر بوده‌اند، بهترین مراقبت‌های ممکن را دریافت کنند.

نویسندگان مقاله در بیانیه‌ای می‌گویند: «مدت زمان عفونت کووید در مورد مرد هلندی بسیار زیاد بود؛ اما عفونت‌های طولانی‌مدت در بیماران دارای نقص ایمنی در مقایسه با عموم افراد جامعه شایع‌تر است. کار بیشتر تیم ما شامل توصیف گروهی از عفونت‌های طولانی‌مدت بین یک ماه تا دوسال در بیماران نقص ایمنی بستری در بیمارستان بود. بااین‌حال به‌طور کلی عفونت‌های طولانی‌مدت اتفاق نادری است؛ چراکه افراد دارای نقص ایمنی تنها درصد بسیار کمی از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.»

مورد مرد هلندی در کنفرانس جهانی ESCMID ارائه خواهد شد.