چرا آمریکا رتبه اول تیراندازیهای جمعی مرگبار را داراست؟
تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۸۹۰۴۹
آمریکا از لحاظ میزان وقوع تیراندازیهای مرگبار رتبه اول را در میان کشورهای دنیا به خود اختصاص داده است که این موضوع علاوه بر آزادی حمل سلاح، در برخی عوامل فرهنگی ریشه دارد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، وقوع یک تیراندازی جمعی جدید در روز سه شنبه این بار 21 کودک و آموزگار دبستان «راب» در ایالت تگزاس را به کام مرگ کشاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هنگام وقوع تیراندازیهایی نظیر «لاسوگاس» -این تیراندازی که در سال 1396 به وقوع پیوست و در جریان آن یک فرد سفیدپوست مسلح به 42 قبضه سلاح و صدها گلوله 58 نفر را کشت و بیش از نفر دیگر را 500 زخمی کرد، مطابق آمارها مرگبارترین تیراندازی جمعی در تاریخ معاصر آمریکا به شمار میرود - بحث پیرامون ریشههای شیوع این حوادث مرگبار بار دیگر داغ میشود.
در این گزارش نگاهی خواهیم داشت به مهمترین دلایلی که تاکنون به عنوان دلایل این موضوع مطرح شدهاند.
1- آزادی حمل سلاح
آزادی حمل سلاح، معمولاً هنگام وقوع تیراندازیهای مرگبار در آمریکا به عنوان اصلیترین دلیل مطرح میشود که البته ریشههایی قدرتمند هم در واقعیت دارند. طبق آمارهای روزنامه گاردین، شهروندان آمریکا 4.4 از شهروندان کل دنیا را تشکیل میدهند، اما مالکیت 42 درصد از کل سلاحهای غیرنظامی دنیا را در اختیار دارند.
آنچه همبستگی دو عامل حمل سلاح-تیراندازیهای مرگبار را تقویت میکند، آمارهای دیگری است که نشان میدهند در کشورهای دیگر با قوانین سختگیرانهتر برای حمل سلاح، آمارهای کشتارهای جمعی با سلاح کمتر است. به علاوه، آن دسته از ایالتهای آمریکا با قوانین سهلتر در این زمینه، آمارهای بدتری در زمینه کشتارهای مرتبط با سلاح دارند.
2- شکوهمندسازی خشونت
آزادی حمل سلاح، اما، با آنکه جزو عوامل مهم در وقوع تیراندازیهای مرگبار به شمار میرود، تنها عامل آن نیست. چنانکه «باراک اوباما»، رئیسجمهور اسبق آمریکا بعد از تیراندازی مدرسه «سندیهوک» در سال 2013 (که در جریان آن یک جوان 20 ساله ابتدا مادرش و سپس 20 کودک یک دبستان را به گلوله بست) گفت، در بحث پیرامون ریشههای حوادثی از این دست نباید نقش فرهنگی که سلاح را شکوهمند و قاتل را قهرمان معرفی میکند از نظر انداخت.
آمریکا، بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده سرگرمیهای خشونتبار در جهان به شمار میرود. محصولات فرهنگی آمریکا از فیلمهای هالیوود گرفته تا بازیهای ویدئویی این کشور تماشای قساوت یک انسان یا گروهی از انسانها علیه گروهی دیگر را تا سرحد ابزار سرگرمی انسانها، کاهش میدهند. تلاش برای تحریک هیجانات مخاطبان با نمایش آشکار خشونت به ابزار اصلی رسانههای گروهی برای تزریق نگرشهای خاص به مخاطبان، بدون دادن اجازه تفکر نقادانه به آنها تبدیل شده است.
3- فرهنگ فردگرا و «رویای آمریکایی»
از طرف دیگر، فرهنگ بیش از حد فردگرایانه آمریکا باعث شده شمار روزافزونی از مردم جامعه این کشور، خودشان را در گردابی از فلاکتهایی گرفتار ببینند که مسئولیت آنها در نهایت روی دوش کسی غیر از خود فرد آوار نمیشود.
چنانکه پایگاه تروتآوت مینویسد: «شمار بسیار زیادی از آمریکاییها امروزه با پذیرفتن منطق افراطی مسئولیت فردی، خودشان را مقصر بیکاری، آوارگی و انزوای خودشان میبینند و در نهایت، وضع فلاکتبار خودشان را نوعی شکست شخصی میبینند و بنابراین، آمادگی ابتلا به افسردگی وجودی و خشونت جمعی را دارند.»
در این زمینه نتایج پژوهش «آدام لانکفورد»، دانشمند علوم اجتماعی آمریکایی که در سال 2012 به مطالعه شرح حال 292 عامل تیراندازی با تلفات بالا پرداخته شایان توجه است. وی در تبیین نتایج یافتههای خود مینویسد: «در ایالات متحده آمریکا بسیاری از افراد با این فرض تربیت میشوند که به درجات بالای موفقیت خواهند رسید و 'رویای آمریکایی' را محقق خواهند کرد. در چنین جامعهای افرادی که در دستیابی به اهدافشان ناکام بمانند یا سابقه تعاملات منفی با همتایان، همکاران یا روسای خود داشته باشند فشار روانی بالایی را متحمل خواهند شد.»
وی اضافه کرد: «اگر به جمع این عوامل افسردگی، اسکیزوفرنی، پارانویا، خودشیفتگی را هم اضافه کنیم، میتوان درک کرد که چرا شمار افرادی که در آمریکا اقدام به تیراندازی با تلفات انبوه میکنند تا این حد بالا و غیرمتناسب [با کشورهای دیگر] است.»
او همچنین در مصاحبهای با سالون، در سال 2013 گفت: «ایدهای که بررسی کردهام این است که روی افراد نوعی فشار اجتماعی برای محقق کردن رویای آمریکایی وجود دارد، در شرایطی که ابزارهای تحقق این رویا فراهم نیست. موضوع مورد بحث من این نیست که فقر باعث میشود فرد اقدام به تیراندازی با تلفات انبوه کند، اما وقتی کششهای درونی فرد برای اینکه چیزی بیش از آنچه که هست، باشد معمولاً بین آرزوهای افراد و آنچه که آنها در عالم واقع به آن دست پیدا میکنند، شکاف بزرگی ایجاد میشود. این به ایجاد نوعی حس ناکامی منجر میشود که برخی آن را با خشونت تخلیه میکنند.»
وی اضافه کرده است که در کشورهای دیگر نیز ممکن است نسبت مشابهی از افراد با مشکلات یکسانی دست و پنجه نرم میکنند، اما افراد آن کشورها کمتر احتمال دارد که به هذیان عظمت شایع در میان مجرمان آمریکایی مبتلا باشند، ضمن اینکه آنها احتمالاً دشوارتر از یک فرد آمریکایی سلاح گیر خواهند آورد.
4- تبلیغ استثناگرایی و خودشیفتگی آمریکایی
«کریستوفر لش»، تاریخدان برجسته آمریکایی در کتاب پرفروش و تحسینشده «فرهنگ خودشیفتگی: زندگی آمریکا در عصر انتظارات رو به افول» فرهنگ جامعه آمریکا را به فردی تشبیه میکند که به «اختلال شخصیت خودشیفته» مبتلا است. او استدلال میکند که رفتارهای جامعه آمریکا را همانند فرد مبتلا به این اختلال، خشم فروخورده، هذیان عظمت و خود بزرگبینی و دستکاری دیگران در جهت امیال و آرزوهای شخصی هدایت میکند.
شواهد خودشیفتگی فرهنگی زمانی که «لش» در دهه 1980 کتاب معروفش را نوشت آشکار بود، اما اکنون، در گفتار سیاستمداران و تصمیمسازان آمریکا و در نظام آموزش رسمی این کشور تبلیغ هم میشود.
به عنوان مثال، «باراک اوباما»، رئیسجمهور اسبق آمریکا در یک سخنرانی در سال 2013 درباره سوریه گفت: «آمریکا پلیس جهان است. اتفاقات وحشتناکی در دنیا رخ میدهند و این فراتر از توان ما است که هر نادرستی را درست کنیم. اما، وقتی که ما میتوانیم با اندکی تلاش و خطر جلوی کشته شدن کودکان با گازهای شیمیایی را بگیریم، بایستی دست به اقدام بزنیم. این چیزی است که ما را متفاوت میکند. این چیزی است که ما را استثنایی میکند.»
تبلیغ روح مصرفگرایی و ترویج این ایده که شهروندان هوسها و نیازهای خودشان را مقدم بر نیازهای دیگران قرار دهند از جمله جنبههای مهم آموزشهای فرهنگی آمریکا است. مقدم شمردن احساسات، هوسها و نیازهای خود بر دیگران در افراطیترین حالت، میتواند به آدمکشی و قتل دیگران منجر شود، چرا که خودکشی جلوه افراطی افسردگی و قتل دیگران جلوه افراطی خودشیفتگی است.
سیاست خارجی آمریکا یکی از عرصههایی است که میتواند نشان دهد دستگاه ذهن شهروندان آمریکایی چگونه به سمت تکوین رفتاهای خودشیفته هدایت میشود.
این جملات «دیوید ماسکیوریتا»، نویسنده آمریکایی را میتوان اذعان به این نکته دانست که دستگاه سیاست خارجی آمریکا چه نقشی بر تزریق احساسهای خودبرتربینی به شهروندان آمریکا دارد؛ وی پس از حادثه سندیهوک مینویسد: «ما آمریکاییها چگونه میتوانیم فضیلت فداکاری را ستایش کنیم وقتی که فرهنگی را تحمل میکنیم و به آن کمک میکنیم که خودخواهی را تمجید میکند؟ چگونه میتوانیم بدون دانستن مرگی که دستگاه سیاست خارجی ما به بار میآورد، برای مردگان اشک بریزیم؟ چگونه میتوانیم اشک اوباما برای کودکان آمریکایی را جدی بگیریم وقتی که او مسئول برنامه حملههای پهپاد و جنگی است که به زندگی کودکان افغانستان و پاکستان پایان میدهد؟»
این نویسنده ادامه میدهد: «اگر ما توان اعتراف به معصومیتی که با دستهای خودمان از دست میرود را نداشته باشیم آیا در واقع برای مرگ کودکان غصه میخوریم یا درگیر نوعی از غصه خوردنیم که مورد تأیید رسانهها باشد؟ سوگی که مورد تأیید آمریکاییها باشد و تنها با خانوادههای آمریکاییها همدلی میکند، نشانه خودشیفتگی ملی است. ما علایق خودمان را جلوتر از علایق دیگران قرار میدهیم. و ما درباره صدها نفر از کودکانمان در داخل کشور که قربانی جنگهای تبهکاران خیابانی میشوند چه میتوانیم بگوییم؟»
این نویسنده ضمن تأکید بر اینکه محصول ترغیب و نهادینه کردن چنین نگرشی تربیت شهروندانی است که در داخل کشور خودشان هم خود را بر همسایگان، مردم شهرهای دیگر، ایالتهای دیگر و غیره و غیره ترجیح خواهد داد مینویسد: اینها پرسشهایی هستند که آمریکا باید برای حل معضل خشونتهای با اسلحه به آنها توجه کند.
عزاداری خانوادههای قربانیان تیراندازی مدرسه ابتدایی تگزاساوباما جمهوری خواهان را متهم اصلی تیراندازیهای مرگبار آمریکا معرفی کردتیراندازی مرگبار در یک مدرسه ابتدایی در تگزاس/ 19 کودک کشته شدندکشتار دبستانیها در «سندی هوک» و «راب»؛ کودکان آمریکایی تاوان چهچیزی را پس میدهند؟انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: تیراندازی های مرگبار وقوع تیراندازی آمریکایی ها حمل سلاح
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۸۹۰۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«نمیتوانم نفس بکشم» ٢ در خیابانهای آمریکا
«نمیتوانم نفس بکشم» این آخرین جملات فرانک تایسون آمریکایی بود که با خشونت ماموران پلیس اوهایو و استفاده یکی از آنها از روش زانو روی گردن جان داد.
انتشار فیلم دوربینهای چسبیده به بدن ماموران اداره پلیس کانتون در ایالت اوهایو درباره دستگیر کردن یک سیاه پوست، بار دیگر خاطره خشونت نژادپرستانه پلیس آمریکا علیه جورج فلوید را زنده کرد.
در این فیلم که مربوط به درگیری مرگبار هجدهم آوریل (۳۰ فروردین) است، لحظات درگیری پلیس با فرانک تایسون ۵۳ ساله را نشان میدهد.
انتشار این فیلم و سخنان آخر تایسون قبل از مرگش زیر دست پلیس آمریکا، خاطرات قتل جورج فلوید در تاریخ ۲۵ ماه می ۲۰۲۰ را زنده کرد.
در این فیلم ۳۶ دقیقهای دیده میشود که ماموران پلیس شهر کانتون، از صحنه تصادف یک خودرو با تیر برق دیدن میکنند. یکی از رهگذران، به پلیس میگوید که راننده داخل یک مغازه مشروب فروشی است.
به محض ورود ماموران پلیس و برخورد آنها با تایسون، زد و خورد بین آنها شروع میشود. حین این درگیری، این شهروند سیاه پوست به دیگر حضار فریاد میزند که «آنها میخواهند مرا بکشند» و همچنین میگوید «به کلانتر خبر بدهید».
ماموران پلیس به زور این سیاه پوست آمریکایی را به زمین میاندازند و همزمان یکی از ماموران، تکنیک مرگبار گذاشتن زانو پشت گردن را اجرا میکند.
تایسون در آخرین جملاتی که قبل از بیهوش شدن به زبان میآورد، چند بار میگوید که «من نمیتوانم نفش بکشم»، اما مامور پلیس جواب میدهد که «حال تو خوب است».
پس از این درگیری، دیگر صدایی از تایسون شنیده نمیشود و ماموران پلیس بی توجه به او در حال صحبت با افراد حاضر در فروشگاه میشوند.
تایسون ۶ دقیقه بدون حرکت روی زمین افتاده است تا در نهایت ماموران پلیس به سراغش میروند و یکی از آنها خطاب به همکارش میگوید: «حالش خوبه؟ نبضش میزند؟»
گفته میشود که تایسون پس از انتقال به بیمارستان، جان میدهد، اما «رویترز» در گزارش خود میگوید که «نمیتواند این موضوع را تایید کند».
مقامهای آمریکا هنوز توضیح رسمی درباره علت مرگ این شهروند سیاه پوست ارائه ندادهاند.
اداره پلیس کانتون نام دو مامور پلیس درگیر در این ماجرای مرگبار را منتشر کرد. به گفته این اداره، «بو اشونگ» و «کامدن بورچ» در این ماجرا دست داشتند و هر دو به مرخصی فرستاده شدند تا تحقیقات در این باره انجام گیرد.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی