به نقل از «تابناک»

در بحرانی‌ترین شرایط مدیریت سینما را قبول کردم / اگر فکری به حال سینماها و پلتفرم‌های پخش نکنیم قطعاً سینمای ما ورشکسته خواهد شد / افزایش نگرانی از جنبش می تو!

تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۴۸۴۹۰

نشست مشترک هیات مدیره و روئسای صنوف خانه سینما با رئیس و مدیران سازمان سینمایی با تشریح وضعیت بحرانی سینما همراه بود؛ تعابری که هم در سخنان خزاعی و هم در گفته‌های منتشر شده به نقل از صنوف عیان بود. اتفاق جالب اما نگرانی هر دو طرف میز درباره جنبش «می تو | me too» در سینمای ایران بود.

به گزارش «تابناک»؛ نشست مشترک هیئت مدیره، مدیرعامل، رؤسا و نمایندگان اصناف خانه سینما با محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی کشور شامگاه روز دوشنبه 9 خرداد 1401 در باغ‌ زیبا(تهران) برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این نشست که توسط کامران ملکی مشاور امور اصناف رئیس سازمان سینمایی اداره می‌شد، مدیرعامل خانه سینما، اعضای هیات مدیره، رؤسا و نمایندگان صنوف، رئیس سازمان سینمایی و کلیه معاونین وی حضور داشتند. همچنین، در بخش اول این نشست سید مجید پوراحمدی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرعامل «صندوق اعتباری هنر» و مسلم کریمی، معاون «صندوق اعتباری هنر» در جلسه حضور پیدا کرده و با حاضران به گفتگو نشست.

معاون توسعه و مدیریت منابع، معاون ارزشیابی و نظارت، معاون فناوری نوین و مطالعات سینمایی، مشاور رئیس و مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، مدیرعامل موسسه سینماشهر، رئیس مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم، مدیر کل دفتر نظارت بر تولید فیلم، مدیرکل دفتر نظارت بر مراکز و مشاغل، مدیرکل حراست سازمان سینمایی و مدیرکل امور اداری و پشتیبانی سازمان سینمایی در این نشست رئیس سازمان سینمایی را همراهی کردند.

منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما در این نشست بیان کرد: رابطه خانه سینما و سازمان سینمایی یک رابطه برادرانه و همدلانه و رفیقانه است. اما آیا این به این معنا است که همه برنامه‌ها و سیاست‌های خانه سینما و سازمان سینمایی مورد تایید است؟ ما در شرایط ویژه‌ای مثل همیشه قرار داریم اما کی‌ می‌شود به آرامش رسید؟ مبنا در این مورد بر گفتگو است. در هیچ گفتگویی قرار بر حذف نیست. یک بازی مشترک است. ما درباره حیثیت سینما فارغ از دیدگاه سیاسی حرف می‌زنیم. گفتگویی سازنده که در یک زمین مشترک بنا می‌کنیم که این زمین مشترک متعلق به آینده است.

مدیرعامل خانه سینما گفت: خانه سینما به لحاظ حقوقی امروز در یک موقعیت تثبیت‌شده قرار دارد و این برای ما ایجاد مسئولیت می‌کند. اگر گمان کنیم خانه سینما در یک سوی جاده و سازمان سینمایی در سوی دیگر قرار دارد اشتباه کرده‌ایم. ما به هم نیاز بنیادی داریم. ما اگر امروز از احترام متقابل دست بکشیم نمی‌توانیم توقع احترام داشته باشیم. ما زیر نور پروژکتور هستیم و مردم ما را می‌بینند.

شاهسواری گفت: فضای فعلی کشور در عرصه فرهنگی در وضعیتی است که اگر درباره آن تعامل نکنیم غیرممکن است که بتوانیم از آن به سلامت عبور کنیم. خطر بزرگی است که در کنار ما بال‌بال می‌زند. اگر نظام فرهنگی کشور دچار انسداد شود و تولیدات فرهنگی به هر بهانه‌ای متوقف شود مصیبتی است که بازگشت به شرایط قبلی را ناممکن می‌کند.

وی اظهار داشت: در تحلیل‌های خانه سینما ما داریم دچار یک بیکاری مفرط در این عرصه می‌شویم. امروز نیروهای خلاق اماده کار هستند و فضای حرفه‌ای مهیا است اما با مشکل در صدور مجوز مواجه هستیم.

مدیرعامل خانه سینما گفت: من این موضوع را از باب منافع‌شخصی نمی‌گویم بلکه این صحبت از باب کمک به منافع ملی است. برای داشتن سکو در فضای جهانی. این فضای مشترک با قبول مسئولیت مشترک می‌تواند به منصه ظهور برسد و فرصت‌هایی را فراهم کند.

حسن مصطفوی به نمایندگی از صنف مدیران تولید در این جلسه حذف اسامی مدیران تولید از پروانه ساخت را موجب ایجاد مشکلات جدی در عرصه تولید دانست و در ادامه به تبعات جنبش me too برای خانواده سینما اظهار نگرانی کرد.

وی همچنین با اشاره به نامه بیش از 4000 نفر از سینماگران برای واگذاری «ساترا» به وزارت ارشاد گفت: با احیاء دوباره این موضوع اشتغال‌آفرینی گسترده‌ای در عرصه سینما رخ خواهد داد.

کامیاب امین عشایری هم به نمایندگی از صنف طراحان سینمایی به مسئله سخت افزاری و توسعه‌ی زمینه‌ای اشاره کرد و گفت: یکی از نیازهای اولیه صنعت سینما ایجاد شهرک سینمایی دیجیتال و زیرساخت‌های مربوط به آن است.

علیرضا حسینی از صنف تهیه‌کنندگان مستند هم به مسکوت ماندن طرح مستندنگاری ملی اشاره کرد و گفت: نگاه سیاسی برای جذب آدم‌ها متاسفانه موجب طرد بسیاری از چهره‌های جوان از سینمای مستند می‌شود.

پیروز کلانتری از صنف کارگردان‌های مستند نیز، در این نشست ضمن تشکر از رئیس سازمان سینمایی برای پیگیری آزادی دو تن از مستندسازان از زندان گفت: متاسفانه حساسیت‌های موجود در فضای سیاسی در رابطه با مستندسازان به طور اخص از سوی سازمان‌ها و نهادها به ما منتقل نمی‌شود و این برای ما مشکل‌ساز شده است.

محمدرضا عرب از کانون کارگردانان سینما هم با اشاره به آسیب‌های جنبش me too برای خانواده سینما و نسبت آن به سناریوی غرب مبنی بر طرح «هزار خنجر» علیه ایران، پیشنهاد احیاء دوباره موسسه رسانه‌های تصویری را عنوان کرد و گفت:یک پیشنهاد دیگر ایجاد ورکشاپ برای پیشکسوتان سینما در سراسر کشور با حمایت سازمان سینمایی است.

دانش اقباشاوی هم از صنف دستیاران کارگردان گفت: از سال 1389 بحث قراردادهای تیپ در خانه سینما مطرح است اما هیچگاه به نتیجه نرسیده و شبیه یک عفونت شده است. ما به واسطه این قرارداد به نوعی داریم قانونگذاری می‌کنیم و قانون در برابر هرج و مرج قرار دارد.

علی سرتیپی هم به نمایندگی از پخش‌کنندگان سینما در این نشست گفت: اگر فکری به حال سینماها، پلتفرم‌های پخش و .. نکنیم قطعاً تا چند ماه آینده سینمای ما به نوعی به چالش خواهد خورد و کاملاً ورشکسته خواهد شد.

آتیلا پسیانی هم به نمایندگی از صنف بازیگران، بیکاری را مهم‌ترین عامل آسیب‌زننده به جامعه سینمایی دانست و پیشنهاد ایجاد یک مدرسه سینمایی به منظور بهبود شرایط تولید در عرصه سینما را عنوان کرد.

ایجاد پروژه‌های اقتصادی توسط صندوق اعتباری هنر

در بخش دیگر این نشست هم سید مجید پوراحمدی مدیرعامل «صندوق اعتباری هنر» پس از شنیدن مشکلات متعدد سینماگران در بحث‌های مختلفی چون بیمه، اخذ وام، دریافت مستمری و ... گفت: ما از مدت‌ها پیش پیگیر و علاقمند به برگزاری این جلسه بودیم اما متاسفانه این دیدار به تاخیر افتاد.

وی در ادامه به پرداخت سهم بیمه هنرمندان اشاره کرد و گفت: بیش از 60 درصد از سهم بیمه حرفه‌ها و مشاغل را در صندوق اعتباری هنر پرداخت می‌کنیم. در حال حاضر برای هر هنرمند 425 هزارتومان سهم بیمه پرداخت می‌شود که 45 هزار نفر از 90 هزار عضو صندوق شامل آن می‌شوند و اخیراً هم 1660 نفر را معرفی کردیم که از لحظه معرفی ما شروع به پرداخت این سهم می‌کنیم.

مدیرعامل صندوق اعتباری هنر گفت: با توجه به مشکلاتی که بسیاری از هنرمندان درباره پرداخت سهم بیمه به ما منتقل کردند این نکته وجود دارد که متاسفانه قواعد تامین اجتماعی مربوط به خودش است و نهادهای دیگر نمی‌توانند در آن دخالتی داشته باشند. ما ماهانه 10 میلیاردتومان به تامین اجتماعی پرداخت می‌کنیم که این رقم به 18 میلیارد خواهد رسید. ما مذاکراتی را با بیمه صورت داده‌ایم تا بتوانیم 18 درصد سهم پرداختی را به 28 درصد برسانیم.

پوراحمدی درباره عضوگیری صندوق هم گفت: زمانی که من به صندوق اعتباری هنر آمدم 15 هزار نفر تقاضای در صف داشتیم و حدود 20 هزار نفر هم به سامان ورود پیدا کرده بودند از آبان تا آذر سال گذشته حدود پنج هزار نفر به این اعضا اضافه شده‌اند. ما در این لحظه هیچ تقاضایی را نداریم که بررسی نشده باشد. حتی اگر فردی اطلاعات ناقصی گذاشته باشد.

وی ادامه داد: به دلیل بروز مشکل در قوانین بانکی از اول اسفندماه صدور هنر کارت متوقف شده بود. اما ما توزیع بیش از 3 هزار هنر کارت را آغاز کردیم و هفته پیش حدود 1800 هنر کارت دیگر به دست ما رسیده که آن را بزودی توزیع خواهیم کرد. ما در بحث هنر کارت هیچ رسیدگی از قبل مانده نداریم.

مدیرعامل صندوق اعتباری هنر با اشاره به بحث پالایش و بروزرسانی اعضاء صندوق، این اتفاق را امری ضروری دانست و گفت: ما در پی برنامه‌ریزی پروژه‌هایی در حوزه اقتصاد هنر هستیم. این پالایش به این منظور صورت می‌گیرد تا بتوانیم در پروژه‌های خود هنرمندان فعال را درگیر کنیم وگرنه هیچ فردی در این پالایش‌ها از صندوق حذف و یا مستمری آن قطع نشده است.

پوراحمدی با اشاره به عضویت دائمی اعضای بالای شصت سال در صندوق گفت: حتی اگر ما درباره این هنرمندان تاکید داریم تا مدارکشان را بروز کنند این را به نفع مدیریت بهتر خودمان می‌دانیم و در پس این اتفاق مسئله حذف و اضافه‌ای وجود ندارد.

وی انتقال بحث بیمه هنرمندان از بیمه سرمد به بیمه دانا را به منظور رفاه حال هنرمندان دانست و گفت: بیمه دانا قوی‌ترین بیمه درمانی در سطح کشور است ما با این بیمه امروز 9 هزار مرکز طرف قرارداد داریم و در مورد بیمه تکمیلی ما شعباتی را برای پاسخگویی معرفی کرده‌ایم.

 

در بحرانی‌ترین شرایط مدیریت سینما را قبول کردم

محمد خزاعی در این نشست پس از گوش سپردن به مشکلات و دغدغه‌های حُضار گفت: ما همه عضو صنف‌های مختلف سینما هستیم و همه افرادی که اینجا نشسته‌اند از دوستان قدیمی من هستند. این نکته کار مرا هم سخت و هم آسان می‌کند.

وی ادامه داد: روزی که سازمان سینمایی به من سپرده شد مشکلات ناشی از بحران کرونا در اوج خود به سر می‌برد، دو سال متوالی سینما با شرایط سخت و بحران تعطیلی روبرو بود. حوزه فرهنگ بویژه، سینما با مشکلات عدیده‌ای روبرو بوده که مهم ترین آنها پیامدهای کرونا و خسارت‌های اقتصادی گسترده ناشی از آن، رکود و تعطیلی سینماها، روند ناموزون تولیدات، مشکلات معیشتی خانواده سینما و همکاران سینمایی، محدودیت منابع و اعتبارات، چالش فیلم‌های تولید شده از قبل از جمله این‌مشکلات‌است.

خزاعی گفت: من به عنوان عضوی از صنوف سینمایی از قبل مشکلات و مطالبات آن را می شناختم و همواره این مسائل مطرح بوده است. اما در دوره‌ای که در آن به سر می‌بریم بحران کرونا و تشدید تحریم‌ها و شرایط اقتصادی فضای جدیدی را ایجاد کرده مضافا اینکه با یک رکود اساسی در بحث مخاطب هم، مواجه هستیم.

وی اظهار داشت: دولت سیزدهم با رویکرد عدالت محوری و گفتمان انقلابی بر سر کار آمده و سازمان سینمایی به عنوان یکی از بازوهای اجرایی برای تحقق این اهداف مسئولیت و رسالتی دارد. قطعا تحقق این اهداف به رشد فرهنگ عمومی و اعتلای سینما منجر می شود. از این رو، ما باید خواسته‌های بر حق اهالی سینما را در مجرای این سیاست‌ها پیگیری کنم. اما متاسفانه، دائماً در فضای سینما هیاهویی وجود دارد که مانع می‌شود.

پای فیلم‌هایی که از ما مجوز گرفته باشند می‌ایستیم

رئیس سازمان سینمایی گفت: در طول این مدت کوتاه که از ریاست من بر سازمان سینمایی می‌گذرد هر روزی که من برای رفع مشکل و یا اجرای سیاستی پیش‌قدم شدم فضای منفی بر علیه سیاست‌های سازمان شکل گرفته و مهم‌تر از آن، از همان ابتدا، جوسازی وحشتناکی مبنی بر توقیف و عدم‌اکران برخی فیلم‌ها و جریان سازی رسانه‌ای در این زمینه شکل گرفت که کار را برای بنده و همکارانم سخت می‌کرد.

خزاعی گفت: این در حالی بود که اکثر فیلم‌ها برای ساخت و اکران مسیرشان را طی می کردند و مجوز می گرفتند و مشکلات دو سه فیلم مسئله دار را هم برای اکران حل کردیم. اگر با آن فضا و ذهنیت می بود قطعا، دو سه فیلم مسئله دار مشکلات شان حل نمی شد و در جدول جشنواره فجر و بعد اکران عمومی قرار نمی‌گرفتند.

وی ادامه داد: به دلیل ورود بسیاری از نهادها و تصمیم‌گیری‌های سلیقه‌ای آنها سینما با چالش‌هایی روبرو بوده و هست. برای این که حقوق سینماگران پایمال نشود بارها با بسیاری از این نهادها گفتگو کردیم. همنیجا در جمع شما تاکید می‌کنم که ما تا آخر پای فیلم‌هایی که از ما مجوز دریافت کرده‌ باشند، ایستاده‌ایم.

رئیس سازمان سینمایی گفت: من به عنوان یک سینماگر، مدیریت سینما را پذیرفتم تا بتوانیم راحت‌تر به خواسته‌های خانواده سینما برسیم. این فرصت فرصت خوبی است تا با هم به گفتگو بنشینیم و مشکلات را حل کنیم. خوشبختانه در دولت هم آمادگی، زمینه و زیرساخت‌ها موجود است. تنها نیاز است که ما این خواسته‌ها را تبدیل به لوایح اجرایی کنیم تا بتوانیم آنها را پیگیری کنیم. از همان روزهای اول به دلیل اهمیت و احترامی که برای صنوف قائل بودم رابطی را میان سازمان و خانه ‌سینما قرار داده‌ام تا بتوانیم تقریباً به صورت روزانه با اصناف مختلف در ارتباط باشیم.

وی اضافه کرد: ما به صنوف قدرتمند نیاز داریم. صنوف باید پیگیر مطالبات صنفی و تخصصی باشند. ما از صنوفی که کار سیاسی می کنند و نه صنفی حمایت نمی کنیم. وظیفه ما در سازمان سینمایی حمایت از اصنافی است که در جهت راهبرد صنفی و سینمایی فعال هستند، نه صنوفی که با انگیزه‌های سیاسی و منافع غیرصنفی تلاش می کنند.

خزاعی با بیان اینکه تعامل ما با صنوفی خواهد بود که کار صنفی و فرهنگی می کنند و در جهت رشد و رونق سینمای ایران حرکت می کنند نه آن‌هایی که با انگیزه‌های فردی، غیرفرهنگی و برای نیات و منفعت‌های شخصی دست به کار سیاسی می زنند.

خزاعی ادعا کرد: اخیرا، تعداد معدودی از سینماگران بیانیه‌ای را امضا کردند که الان، مدعی شدند آن را نخوانده بودند. از این رو، از همه صنوف و همکاران می خواهم اطلاعیه‌ها و بیانیه‌ها را مطالعه کنند تا دردسرساز نشود.

وی ادامه داد: خوشبختانه با اندک اختلاف سلیقه‌هایی که در برخی مسائل وجود دارد، من رابطه بین سازمان‌ سینمایی و خانه سینما را رابطه ‌عمیقی می‌بینم و فاصله‌ای نمی‌بینم. اما از زمان حضور من در سازمان و علیرغم میل من به حل این مشکلات در قالب جلسات هم‌اندیشی، همواره حواشی جلودار این نوع همفکری‌ها شده است. حواشی که از درون خود ما می‌جوشد و متاسفانه رسانه‌ها هم به آن دامن می‌زنند. از حواشی پیرامون فیلم «گشت ارشاد»، «جشنواره فجر»، اکران «لامینور» و ... و این حواشی هر روز این گونه جلسات را به تاخیر انداخته است.

رئیس سازمان سینمایی گفت: به دلیل پاندمی کرونا، بحران‌های اقتصادی جهان ما در دوره ی جدید و با شرایطی متفاوت به سر می‌بریم. راه‌حل عبور از این بحران همدلی و همگرایی است. اگر به این موضوع دقت نکنیم این فرصت به وجود آمده از بین می‌رود و تنها مشکلات ست که باقی می‌ماند. امروز مدیری بر سر کار است که به دلیل ارتباط با سینما مشکلات را می‌شناسد. به دلیل آنکه وزیر ارشاد یکی از چهره‌های نزدیک و مورد قبول شخص رئیس جمهوری است، به این واسطه اعتباری هم در دولت برای ما وجود دارد. باید در این فضای جدید به جای حاشیه‌سازی مشکلات اساسی را حل کنیم.

خزاعی گفت: برخی به اسم کار صنفی با انگیزه‌های گوناگون دوست دارند کار سیاسی کنند طبیعی است چوب بی تدبیری این افراد معدود را سینما می‌خورد. حاشیه سازی‌های جورواجور و بیانیه نویسی‌ها و خوداظهاری‌های بعضی‌ها، فضا و ذهینتی را ایجاد می‌کند که طیف‌های مختلف اجتماعی نگاهی دیگر به جامعه سینمایی و صنفی داشته باشند.

وی اضافه کرد: درست زمانی که ما باید نگرش اذهان‌عمومی و مسئولین را نسبت به سینما درست کنیم به یکباره جنبش me too راه می‌افتد که امنیت شغلی و روانی و آبروی اجتماعی و خانوادگی بسیاری از سینماگران را دچار خطر کرده است. هنوز این مشکل حل نشده از طرف چند تا سینماگر بیانیه تند سیاسی منتشر می‌شود و همه این اتفاق‌ها امنیت روانی مدیریت را هم از سینما می‌گیرد. معتقدم این حاشیه‌ها راهبردها را قفل می‌کند و ضررش را خود سینما می‌بیند. اگر حواشی را کنار بگذاریم با تعامل و تکامل به رشد و رونق سینما می‌رسیم.

وی اظهار داشت: شما از بنده به عنوان همکار خودتان انتظاراتی دارید. تردید نکنید که قصد من همراهی شما است، اما نمی‌دانم در یک فضای آشفته و پرچالش توقع چه اتفاقاتی را دارید؟ من از صنوف هستم که در این جایگاه قرار گرفتم. این یک فرصت است که امروز رخ داده و باید از آن کمال بهره را ببریم.

رئیس سازمان سینمایی گفت: همه برنامه‌ها و اقدامات در سازمان با تکیه به سه محور کلیدی: " قانون گرایی، استانداردسازی و عدالت محوری" با رویکرد " خانواده، اخلاق و امید" راهبری می‌شوند.

وی افزود: ایجاد کارگروه فرهنگ و هنر که شخص رئیس‌جمهور ریاست آن را بر عهده دارد، احیای شورای عالی سینما که 2 ماه است از آغاز به کار آن می‌گذرد، شورای عالی هنر که بعد از 12 سال تعطیلی دوباره در دولت جدید احیاء شده است اتفاقات مهم در حوزه فرهنگ و هنر است. بازنگری و واکاوی و تدوین آئین نامه‌های جدید شوراهای ساخت و نمایش و پیگیری تایید آن‌ها از مجاری ذیصلاح، شروع فصل نوین حمایت از فیلم‌های هنری و تجربی، کلیه بدهی‌های فیلمسازان کوتاه، مستند و حرفه‌ای از سال 98، طراحی برنامه‌های کلان پنجساله معاونت‌ها و موسسات، بازنگری در مدیریت سمفا، ایجاد کارگروه سینما و تلویزیون برای شناسایی ظرفیت‌ها و تعاملات جدید، تشکیل میز مشترک سینما و اقتصاد به منظور تبادل نظر و توسعه همکاری‌ها در حوزه اقتصاد با وزیر اقتصاد و دارایی، رایزنی‌های گسترده برای تبیین جایگاه سینماگران کشور به عنوان گنجینه و سرمایه‌های انسانی، ملی راهبردی برای جذب منابع اقتصادی و پشتوانه‌های اعتباری بیشتر، و .... از جمله اقدامات انجام شده در ماه‌های گذشته بوده و همگی فرصت‌هایی هستند تا بتوانیم مسائل کلان مشکلات اساسی سینما حل کنیم.

خزاعی گفت: ما باید همگرایی ایجاد کنیم. در این قضیه منافع مشترک مطرح است. اما متاسفانه امروز برخی صرفا در پی منافع و مشکلات شخصی شان هستند. یک نفر که خواسته شخصی‌اش به دلایل مختلفی برطرف نمی‌شود آن را به یک صنف تعمیم می‌دهد و با بروز بیانیه‌های نادرست این همگرایی‌ها از بین می‌رود. این برخوردها و جوسازی‌ها، برای سینما هم، خروجی نخواهد داشت.

پاسخ خزاعی به موضوع ساترا، شهرک سینمایی دیجیتال و ....

وی در بخش دیگری در صحبت‌هایش با اشاره به پیگیری برخی از پرونده‌های اخلاقی در «شورای اخلاق حرفه‌ای سینما» گفت: متاسفانه، بسیاری از اصناف در مسئله me too سکوت کردند و بیانیه‌ای صادر نکردند تا به این واسطه بتوانیم امنیت شغلی و حرفه‌ای اعضایمان را تامین کنیم. بسیاری از مباحثی که در این زمینه مطرح می‌شوند مسائلی حقوقی و قانونی هستند که ابراز و بیان آنها آسیب‌های جدی در پی دارند که باید برای آن فکری کرد.

رئیس سازمان سینمایی درباره واگذاری «ساترا» به سازمان صدا و سیما هم گفت: واگذاری «ساترا» به صدا و سیما در نتیجه اشتباهات عملکردی تهیه‌کنندگان صورت گرفت و نباید به این سازمان واگذار می‌شد. «ساترا» بدون شک ظرفیت جدیدی برای سینمای ایران بود که به دلیل زیاده‌روی برخی از افراد از دست رفت البته این موضوع به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارجاع داده شده و در آنجا قابل پیگیری است.

خزاعی درباره کاهش تعداد صدور پروانه ساخت در شورا نیز توضیح داد: این قضیه بیشتر ناشی از سختگیری‌های فنی و کیفی است. به اعتقاد یکی از نمایندگان خود خانه سینما در شورای ساخت بسیاری از این فیلم‌ها دارای فیلمنامه‌های با کیفیت نیستند و سطح نازلی دارند و اعضای شورا معتقدند با تولید این آثار مشکل می‌شود که آنها را اکران کرد.

وی درباره تاسیس شهرک سینمایی دیجیتال هم گفت: ما مسائل سخت‌افزاری این حوزه را به موسسه «سینماشهر» محول کرده‌ایم و حضور موسسات و شرکت‌های دانش‌بنیان در این زمینه برای ما در اولویت قرار دارد. ما حتی برخی سوله‌ها را در هشتگرد برای ایجاد این شهرک در نظر گرفته‌ایم.

رئیس سازمان سینمایی درباره استفاده از ظرفیت بودجه‌های فرهنگی سایر وزارتخانه‌ها در خصوص حوزه سینما گفت: اخیراً مصوب شد که این منابع که مقدار آن 2 درصد است به کارگروه فرهنگ و هنر برگردد و از این مجرا خرج شود. این رقم 2 درصد بودجه قابل اعتنایی است که می‌تواند شرایط تولید را در موسسات سینمایی بیشتر کند. از طرفی بودجه سازمان که سالها تنها 10 درصد افزوده می‌شد امسال تا 80 درصد افزایش پیدا کرد. خوشبختانه هیچکدام از سازمان‌ها و نهادهای زیر مجموعه سازمان امروز بدهکار نیستند. موجودی این سازمان‌ها امروز کافی است و بودجه‌ها در بخش تولید هم 3 برابر شده است.

خزاعی درباره اکران فیلم مستند و کوتاه هم گفت: ما خوشبختانه پاتوقی را برای این نوع اکران‌ها در تهران و شهرستان‌ها ایجاد کردیم. بحث جشنواره‌های منطقه‌ای در حوزه فیلم و عکس دوباره احیاء شد.

وی درباره مشکلات آموزشگاه‌های سینمایی هم گفت: یکی از مشکلاتی که کمتر به آن اشاره می‌شود بحث ساماندهی به آموزشگاه‌های سینمایی است که بسیار بی‌برنامه است. ما طی صحبت‌هایی که با معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی داشتیم قرار را بر این گذاشتیم که طرح درس این آموزشگاه‌ها مشخص و استادان ان درجه‌بندی شوند تا بر اساس تخصص استانداردسازی در این زمینه صورت بگیرد.

خزاعی در پایان ضمن تاکید دوباره بر همگرایی میان اصناف و سازمان سینمایی، پیشنهاد تصویب قانون قراردادهای تیپ در خانه سینما را قابل بررسی دانست.

رئیس سازمان سینمایی با اشاره به ضرورت تقویت اقتصاد و توسعه اشتغال در سینما خاطر نشان کرد: در مجموعه‌سازمان سینمایی هم همکاران ملزم شدند روی این موضوع به صورت جدی تر برنامه ریزی کنند و قطعا، صنوف می‌توانند با همفکری و ارائه راهکارهای پیشنهادی هم افزایی داشته باشند.

منبع: تابناک

کلیدواژه: آبله میمونی متروپل آبادان عنکبوت مقدس پارچین سامانه یکپارچه فروش خودرو سینما فرهنگ سازمان سینمایی خانه سینما آبله میمونی متروپل آبادان عنکبوت مقدس پارچین سامانه یکپارچه فروش خودرو رئیس سازمان سینمایی گفت مدیرعامل خانه سینما سازمان سینمایی صندوق اعتباری هنر سازمان سینمایی خانواده سینما تا بتوانیم خزاعی گفت هنر کارت سهم بیمه هزار نفر برای ما فیلم ها حرفه ای هم گفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۴۸۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از سینمای متفکر به فیلم های کمدی رسیدیم

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، وقتی عمیق و موشکافانه به موضوع نگاه کنیم، خواهیم دید تاثیر نامطلوب این ماجرا در دراز مدت به مراتب بیشتر از سودی است که حاصل سینما می‌شود؛ از گسترش نفوذ تفکر سرمایه‌داری تا محدود شدن سینمای ایران به ژانر کمدی ارائه تصویر نامناسب از سینمای ایران دردنیا و... بخشی از نتایج تبلیغات گسترده فیلم‌ها در شبکه‌های ماهواره است.

روزنامه اعتماد با محمدمهدی عسگرپور، رییس هیات‌مدیره خانه سینما در همین باره گفت‌وگویی انجام داده و نظرش را درباره تبلیغ فیلم‌ها در شبکه‌های ماهواره‌ای جویا شده است که ادامه می‌خوانید:

جناب عسگرپور! بحث درباره تبلیغات فیلم‌های سینمای ایران در شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان، به امروز و دیروز و امسال و پارسال مربوط نمی‌شود و اصلا نکته جدیدی در سینمای ایران نیست، اما همان‌طور که می‌دانید این موضوع از سال گذشته رویکرد جدیدی پیدا کرده است، نظر شما درباره این موضوع چیست؟

همان‌طور که اشاره کردید، بحث تبلیغات در شبکه‌های ماهواره‌ای قدمت دارد، قبل‌تر محدودیت زیادی روی این تبلیغات اعمال می‌شد اما در حال حاضر این محدودیت‌ها ظاهرا کمتر شده است، این موضوع از جایی شروع شد که تهیه‌کنندگان، تولیدکننده‌ها و پخش‌کننده‌ها احساس کردند از کانال‌های داخلی برای معرفی فیلم‌شان به جایی نمی‌رسند و نمی‌توانند از امکانات داخلی که در گذشته کارایی داشت بهره ببرند، امکانات داخلی در گذشته کارایی داشت و محدودیت کمتر داشت اما در حال حاضر کارایی خیلی کمی دارد و در عوض محدودیت زیادی دارد، پس تصمیم گرفتند برای تبلیغات فیلم‌شان به دنبال امکاناتی باشند که کارایی داشته باشد. اگر نمودار این اتفاق را رسم کنید خودتان متوجه می‌شوید مجموعه‌ای از عوامل
در کنار هم قرار می‌گیرد و دست به دست هم می‌دهد تا فیلمساز به شبکه‌های ماهواره‌ای پناه ببرد. رویکردی که قبل‌تر تجربه نشده در حال حاضر این است که سینماگران از صداوسیما به عنوان بازوی تبلیغاتی نمی‌توانند بهره ببرند، ضمن اینکه اقبال به شبکه‌های صداوسیما هم کم است وازطرفی صدا وسیما عمدتا محصولات خاصی مدنظر دارد و برای همان فیلم‌ها تبلیغ می‌کنند از امکانات شهری هم که هیچ کمکی به سینماگران نمی رسد، برای سینماگران تنها امکان معرفی فیلم‌شان کانال‌های ماهواره‌ای باقی می‌ماند.

انگار تبلیغ فیلم‌ها برای یک تعداد فیلم است‌.

نکته مهمی که نباید از نظر دور داشت این است که تبلیغات ماهواره برای یک تعداد فیلم کاربرد دارد و برای دیگر فیلم‌ها شاید موفقیتی نداشته باشد.انگار که در و تخته با هم جور شده باشند فیلم‌های پرمخاطب در این شبکه‌ها تبلیغ می‌شوند، البته بده و بستانی هم این وسط صورت می‌گیرد و راه برای تبلیغ فیلم‌های کمدی بیشتر باز می‌شود، اینکه این مسیر تا کی ادامه دارد و در ادامه به چه شکلی صورت می‌گیرد، نمی‌شود پیش‌بینی کرد امافارغ از کیفیتی که فیلم‌ها دارند که ماآنهارا د وست داشته باشیم یا دوست نداشته باشیم هراثری امکان تبلیغ باید داشته باشد. صاحب اثرباید مسیری را برای معرفی محصولش باز کند وقتی در داخل کشورمان بیشتر امکانات و درها به روی فیلم‌سازان بسته است و فضای تبلیغات فیلم‌ها در خدمت یکسری محصولات مختص حاکمیت است راه‌چاره‌ای برای فیلمسازان باقی نمی‌ماند. به‌رغم اینکه مدیران دولتی (سینما) جلسات مکرر با مسوولان رسانه ملی بگذارند و از جلسات‌شان عکس بگیرند و تفاهمنامه هم امضا کنند اما در عمل می‌بینیم این تفاهم‌ها اجرایی نشده کما اینکه الان تعاملات به صفر نزدیک است.

بحث خروج سرمایه از کشور و هزینه‌ای که برای شبکه‌های ماهواره می‌شود دراین مسیر چقدر اهمیت دارد.

حتما موضوع مهمی است، حتما اگر تهیه‌کنندگان سینمای ایران امکانات داخلی کارآمد برای‌شان فراهم می‌شد، فضای داخل کشور را به تبلیغات در رسانه‌های خارج ترجیح می‌دادند. وقتی مجاری تبلیغ در داخل بسته و بی‌کیفیت می‌شود و از سوی دیگرتبلیغات در شبکه‌های ماهواره‌ای هزینه کمتر و کارایی بیشتر را متوجه صاحب اثر می‌کند، سینماگر خود به خود به خارج از کشور سوق داده می‌شود.

در لابه‌لای صحبت‌تان اشاره کردید که بده و بستانی بین تبلیغ فیلم‌ها و ماهواره‌ها صورت می‌گیرد. بیشتر در این خصوص توضیح می‌دهید؟

به این معنی که تبلیغات فیلم‌های ایرانی برای شبکه‌های ماهواره‌ای سود خوبی دارد، یعنی با افزایش مخاطب آنها همراه می‌شود، شما دقت کنید در چند سال اخیر صداوسیما که با افت مخاطب همراه بوده اما شبکه‌های ماهواره‌ای پرمخاطب‌تر شدند، کشور همسایه ما ترکیه در صادرات سریال رتبه بسیار بالایی دارد و این باعث می‌شود فعالیت‌ها در این کشور گسترش پیدا کند یا در کشور کره، در ساخت سریال‌های پرمخاطب موفق بوده. وقتی شبکه‌های ماهواره‌ای اقدام به پخش این سریال‌ها می‌کنند با رشد مخاطب همراه می‌شوند. تقویت شبکه‌های ماهواره‌ای باعث می‌شود سینماگران ما هم به سمت آنها بیشتر گرایش پیدا کنند و این باعث می‌شود تبلیغات به سمت ماهواره‌ها بیشتر شود واین یعنی تعامل.

متاسفانه در داخل کشور نه تنها چنین تعاملی اصلا وجود ندارد که اصلا به گسترش فعالیت و تقویت رسانه ملی فکر نمی‌شود، اما آقای عسگرپور تا به اینجا بیشتر درباره سطح ماجرا صحبت کردیم، یعنی دریافت‌های مستقیم از تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها را بررسی کردیم، اما اینجا بد نیست کمی زیربنایی به این ماجرا بپردازیم، شما اشاره کردید اگر نمودار رسم کنیم تمام راه های فیلمسازان به خارج می‌رسد، ولی ما هم برای شما از جنبه دیگر نمودار رسم می‌کنیم و از تناقض‌ها و تبعیض‌ها در این نمودار می گوییم‌. اگرچه در وهله اول این فروش قطعا برای بخشی از سینمای ایران مفید است اما پرسش اینجاست چرا مدیران سینما این فروش را به دوران مدیریت خود نسبت می‌دهند و این فروش را از عملکرد مطلوب خود ناشی می‌دانند؟ مگر سهم عمده فروش از تبلیغات ماهواره نیست‌؟ مگر ماهواره در معنای کلی کلمه امر مذمومی نیست؟ آیا این تناقض نیست؟

به عقیده من تبعاتی که این ماجرا دارد بسیار مهم است.

از سوی دیگر پرسشی که مطرح می شود اگر مدیران به دنبال گردش اقتصاد و فروش فیلم‌ها در سینما هستند چرا از اکران و نمایش فیلم‌های اجتماعی خوب مثل برادران لیلا و تفریق و... جلوگیری می‌کنند؟ اگر فروش خوب است چرا سینمای اجتماعی را محدود کردند؟ چرا قاطبه سینماگران شاخص اجتماعی امروز بیکار هستند و نمی‌توانند کار کنند؟ این تناقض نگران‌کننده نیست‌؟ به عنوان مثال اکران فیلم اجتماعی از رخشان بنی‌اعتماد یا اصغر فرهادی آن‌هم بدون تبلیغ در ماهواره‌، آیا پرفروش نخواهد شد؟ چرا این فیلمسازان نباید امروز فیلم بسازند؟ اصلا اگر فروش خوب است چرا تبلیغ در ماهواره‌ها را رسما اعلام نمی‌کنند؟

اتفاقا معتقدم در دوره‌ای هستیم که مخالفین سینمای متفکر ایران که مایلند شمایل غیرعمیقی ازسینمای چند دهه گذشته وجود داشته باشد، با بخشی از آقایان حاکمیت در کنار هم قرار گرفتند و با هم خواسته یاناخواسته هم‌جهت شده‌اند. به بیانی دیگر مجموعه‌ای از حاکمیت نظری دارد و بیشتر اوقات درحدشعاراز ارزش‌ها می‌گوید بدون اینکه توان توضیح درست داشته باشد با سینمای متفکر که غالبا دیدگاه انتقادی دارد مقابله می‌کنند، در خارج از کشور هم طی چندسال گذشته جریان‌هایی شکل گرفته که مایل است سینمای تفکربرانگیز ایران حضوررسمی نداشته وحالا این دو جریان در کنار هم به سینمای ایران لطمات جدی می‌زنندهرچند در ظاهر با هم مخالفند اما در عمل کنار هم هستند، در پاسخ به سوال شما باید بگویم که بله فعلا بخش مهمی از سینمای ایران فعال نیست‌. عده ای از فروش فیلم‌ها سودهایی می‌برند که اتفاقا نوش جان‌شان، در شرایطی قرار گرفتیم که اگر نقد می‌کنیم باید بلافاصله تمجید هم کنیم، چون معمولا از جانب مدیران کم تسلط سطحی‌نگر به منتقدان وضع موجود حمله می‌شود که شما با موفقیت همکاران‌تان مخالفید و شما اساسا با موفقیت سینما مخالفید و به این نحو سینماگران را به جان هم می‌اندازند، به همین دلیل لابه‌لای صحبتم می‌گویم که باور کنید از فروش فیلم‌های همکاران خوشحالم اما وقتی حرف از رونق می‌زنیم این واقعا مربوط به بخش نسبتا کم سینمای ایران می‌شود. مفهوم و واژه رونق گستردگی دارد و ما وقتی از رونق صحبت می‌کنیم از یک صنعت حرف می‌زنیم. از رونق صحبت می‌کنیم اما نزدیک به ۷۰درصد همکاران کارگردان ما چندسال است که بیکارند. این کجایش اسم رونق دارد؟ البته تعداد زیادی از سالن‌های سینما به واسطه بعضی فیلم‌ها پرمخاطب می‌شود که این می‌شود سود ‌صاحبان سالن ولی تعداد کمی از کارگردانان و تهیه‌کنندگان ما کار می‌کنند، حتی تعداد کمی از بازیگران ما کار می‌کنند. شما به فیلم‌ها و سریال‌ها نگاه کنید، چند بازیگر هستند که در حال حاضر مشغول به کار هستند پس بقیه کجا هستند؟

این اسمش را می‌توانیم رونق بگذاریم؟

رونق بخشی ازسینماست ونه سینما به مفهوم کلی، به نظر من مسوولان لطف کنند واژه رونق را این‌قدر به کار نبرند.این اعداد و فروش سالن های سینما بخش کمی از کل مجموعه سینما را شامل می‌شود، در صورتی‌که در حال حاضر می‌بینیم به جای آنکه زمینه‌ای ایجاد شود تا کورسوی امید ایجاد شود تا بقیه اهالی سینما هم بتوانند کار کنند اما جریان نظارتی به گونه‌ای عمل می‌کنند که تنها بخشی از سینما فعال است و بخش زیاد دیگری غیرفعال، اینکه اسمش رونق نیست، درحالی که مزیت نسبی فرهنگی و هنری سینمای ایران با سینمای جدی و تفکربرانگیز بوده است که من معتقدم این بخش را در حال حاضر به مقدار بسیار زیادی از دست دادیم، مگر اینکه فیلمسازان با شرایط اقتصادی و روحیات خودشان فیلمی تولید کنند و در دنیا منتشر کنند که آن قسمت از سینما کارکرد خودش را دارد، ولی درخصوص فیلمسازان صاحب اصول وسبک عملازمینه‌ای برای فعالیت‌شان وجود ندارد و اگر هم بخواهند فعالیت کنند، نمی‌توانند چون قواعدی که در سینمای ایران در حال حاضر وجود دارد با قواعدی که آنها به آن پایبند هستند فاصله دارد و به آن تن نمی‌دهند.

اینجا همان جایی است که همان دو جریانی که گفتم برای از بین بردن بخش مهمی از سینمای ایران که حضورشان مزیت نسبی است همگام می‌شوند.امیدوارم سازندگان فیلم‌های پرفروش فراموش نکنند که بخشی از امکان فعالیت مستمری که برای آنها به وجود آمده مرهون فعالیت درخشان فیلمسازان روشنفکر و متفکر است که مسیررابرای سینمای پرآوازه ایران شکل داده تا برای جریان‌های مختلف محترم شمرده شود، تصور اینکه به تدریج سینمای متفکر از زیست بوم سینمای ایران حذف شود و بقیه این زیست بوم که فعلا مترادف شده با فیلم‌های کمدی بتواند بار فرهنگی سینما را به دوش بکشد بسیار ساده‌انگارانه است.

جالب، سکوت مدیران در این باره است‌.

مدیران که فعلا تلاش‌شان روی فروش بالا به هر قیمتی است و ظاهرا آن‌قدر پروانه ساخت فیلم کمدی صادر شده یا درخواست شده که خودشان به این موضوع پی بردند.

حتی اعلام کردند که دیگر فیلم کمدی در اولویت ما نیست و گفتند درخواست پروانه ساخت برای فیلم کمدی ندهید.

الان سینما یک مدل خاص رواج پیدا کرده است، قبل از انقلاب می‌گفتند مرحوم بیک ایمان‌وردی درسال چند فیلم همزمان با هم کار می‌کرد طوری که ممکن بودبا همان لباس فیلم اول سر فیلم دوم و سوم هم حاضر می‌شد، الان شما نگاه کنید اکثر پلان فیلم‌های پرفروش خیلی شبیه هم شده‌اند، (باز اینجا تاکید می‌کنم که این نوع فیلم‌ها باید ساخته شود و فروش داشته باشند) ولی کیفیت هم باید داشته باشند یا نه؟ البته من بیشتراین مشکلات را از نگاه وعملکردمدیران می بینم که نگاه بلندنظرانه به اداره سینما ندارند تا زمینه ایجاد شود که فیلمسازانی که مزیت نسبی برای سینما هستند هم فعالیت کنند. غم‌انگیزتر آنجاست که امروز بخش رسمی سینما که تریبون دارند به بخش دیگر و ارزشمند سینما حمله می‌کنند. شما به فهرست چهل ساله سینمای ایران و فیلم‌هایی که در سینمای ایران ساخته شده، نگاه کنید ببینید از کجا به کجا رسیدیم.

اتفاقا به نکته‌ای اشاره کردید که مدنظر ما بود. دوره‌ای بود که عباس کیارستمی پرچمدار سینمای ایران بود، درحالی که الان سینمای کمدی فاقد کیفیت پرفروش می‌شوند و مدیران از این فروش فخر می‌فروشند و فیلم‌های کمدی پرچمدار سینمای ایران شده و جهان هم ما را با این فیلم‌های کمدی رسمی می‌شناسد. جناب عسگرپور! نیک می‌دانید اگر ما به تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها ایراد می‌گیریم بخش‌های مختلف دارد. یک بخش هم همین نگاهی است که جهان به سینمای ایران از طریق ماهواره‌ها دارد.

در دهه شصت زمانی که جنگ بود مدیران ما تلاش کردند ارتباطات بین‌المللی برقرار کنند درحالی که ایران درگیر جنگ با عراق بود بخش فرهنگی کار خودش را بکند و ایران با فیلم‌هایش در جهان شناخته شود و نگاه‌ها به سمت ایران باشد. اواخر دهه شصت بود که هفته فیلم ایران در امریکا برگزار شد و تعداد زیادی از فیلمسازان شناخته شده و معتبر فیلم‌های‌شان در این رویداد شرکت کرد. همان زمان که مخالفان تظاهرات به راه انداخته بودند وخاطره معروف عباس کیارستمی با پرویز صیاد هست که به او گفت من بیرون سالن با پلاکارد می‌ایستم تو به سالن برو و فیلم ببین.

می‌خواهم بگویم آن زمان این‌گونه از سینمای روشنفکر دفاع می‌کردند شما درنظر بگیرید که الان هفته فیلم دراروپاوامریکا برگزار کنیم چه دستاوردی آقایان برای نمایش آثارموردعلاقه‌شان در این رویداد دارند؟ سینمای متفکر و روشنفکر را که از بین بردند، این فیلم‌های پرفروش می‌شوند نماینده سینمای ایران؟ البته من معتقدم نسل جوان با استعداد زیادی داریم که می‌توانند پرچم‌های سینمای ایران در دنیا راهمچنان بالا ببرند اما یازمینه کار برای‌شان فراهم نیست یا مجبورند به سمت پول و سرمایه و دلخوشی سینماداران بروند ودرچرخه کمدی‌سازی مدل فعلی قرار بگیرند و این برای سینمای ایران نه تنها بد است که فاجعه است. زمانی بود که در جشنواره‌های مهم خارجی هر سال فیلمی به صورت رسمی از ایران داشتیم. در حال حاضر فقط بگیر و ببند و توبیخ است که چرا فیلم‌ها بدون مجوز در جشنواره‌های خارجی شرکت می‌کنندو وزارت ارشاد مجبور است جلوی این فیلم‌ها را بگیرد. درحالی که باید فضای کار برای سینماگران باز شود تا فیلم‌ها در مسیر رسمی و بدون دعوا در چنین رویدادهای معتبری شرکت کنند. قبلا رنگ‌آمیزی تنوع فیلمسازان در سینمای ایران زیاد بود ولی در حال حاضر بخش زیادی از سینماگران دیگر امکان فعالیت ندارند. ازطرفی غلبه نگاه امنیتی رایج دردستگاه‌های امنیتی برنگاه فرهنگی مدیران روزگار ناخوشایندی رابرای سینما رقم زده است.

جناب عسگرپور! نکته‌ای که در آخر به آن اشاره کنیم، آیا تبلیغات ماهواره‌ای که فروش هرچه بالای فیلم‌های سینمای ایران آن‌هم به صورت تبعیض‌آمیر به دنبال دارد، باعث نفوذ تفکر سرمایه‌داری در سینما می‌شود؟ چون در حال حاضر در سینما همه چیز به پول خلاصه شده، تهیه‌کننده‌ها فیلم کمدی می‌سازند چون بازگشت سرمایه دارد و حرف پول در میان آنهاست، سینماداران فیلم کمدی اکران می‌کنند چون بازگشت سرمایه دارد، جالب اینکه فیلمسازان مدعی تفکر هم سمت ساخت فیلم کمدی رفتند، آیا رواج چنین تفکری درست است؟ نکته مهم‌تر اینکه آیا وقتی تهیه‌کننده‌ای از نمایش فیلمی سود هنگفت می‌کند آیا این دریافت هزینه نباید در سینما منتشر شود؟ یا اینکه فقط مختص به تهیه‌کننده است؟ از این منظر که در کشورهای خارج از سودهای کلان حاصل از فیلم‌های پرفروش تهیه‌کننده باید دو، سه فیلم تجربی هنری بسازد و دست فیلمسازان جوان را بگیرد... در ایران انگار اوضاع فرق می‌کند. نظر شما در این مورد چیست؟

با توصیه‌های اخلاقی نمی‌توان یک زیست بوم را اداره کرد، تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار ما هم حاصل شرایط کشور هستند، با مجموعه‌ای از دولت مواجهیم که از راه‌های گوناگون از مردم عوارض و مالیات و... می‌گیرد، هزینه‌های زندگی را به ‌شدت بالا می‌برد، ارزش پول ملی را به بدترین حالت می‌رساند و بعد توقع فرزندآوری و حال خوب و نشاط از مردم دارند. واقعا نمی‌دانم با چه رویی چنین توقعاتی از جامعه دارند؟ دیگر دست در جیب مردم کردن جزو ساختار کشور شده است.

تهیه‌کننده و سرمایه‌گذارونهایتا تولیدفیلم هم محصول همین شرایط است (همین‌جا بگویم که اغلب با سرمایه‌گذار در سینما مواجه هستیم تا تهیه‌کننده). شما به صنعت خودروسازی نگاه کنید. همین چند وقت پیش بود که رسما اعلام شد که یک شرکت خودروساز نزدیک به چند هزار میلیارد از مردم زیادی گرفته است با خودم گفتم اگر فقط همین یک مورد مدیران خودروسازی مجبور شوند پول زیاد گرفته شده از مردم را به آنها پس دهند مردم به این نتیجه می‌رسند که با نظامی مواجه هستند که با عدالت با آنها رفتار می‌کند و حقوق آنها را رعایت می‌کند ولی نتیجه چه شد می‌فهمید در یک جریانی این تبلیغات باید اتفاق می‌افتاد، همین و بس، اصلا مگر سابقه‌ای از پس دادن وجود داشته که این دومی‌اش باشد؟ در چنین زیست بومی دیگر به سختی می‌شود از تعهد و اخلاق و سلامت فرهنگی گفت. وقتی هم به دست‌اندرکاران جدیدی که سود زیادی برده‌اند از مسوولیت اجتماعی می‌گویی در ظاهر تایید می‌کنند ولی در دل پوزخند می‌زنند، به نظرم خیلی تقصیر آنها نیست، چراکه بیشترشان در زیست بومی که شالوده‌اش در عملکرد مسوولین مشخص است، رشد کرده‌اند.

آقای عسگرپور! به عنوان پرسش آخر با تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره موافق هستید یا مخالف؟

مخالفم اما به تهیه‌کننده‌ها حق می‌دهم وقتی در داخل با بی‌مهری مواجه می‌شوند برای بازگشت سرمایه به ماهواره متوسل شوند. وقتی صحنه کشور ما از نخبگان خالی شده، وقتی مدیران ما فهم دقیقی از اداره حوزه‌های فرهنگ و هنر را ندارند، وقتی می‌گوییم فروش بالای چند فیلم رونق کل سینما به شمار نمی‌رود، تازه از آنجا مساله ما با آنها شروع می‌شود و آنها سینماگران را به جان هم می‌اندازند که شما از فروش فیلم همکاران‌تان راضی نیستید و مساله را سخیف جلوه می‌دهند.

در دوره‌ای هستیم که مخالفین سینمای متفکر ایران که مایلند شمایل غیرعمیقی از سینمای چند دهه گذشته وجود داشته باشد، با بخشی از آقایان حاکمیت در کنار هم قرار گرفتند و با هم خواسته یا ناخواسته هم‌جهت شده‌اند.
اگر نقد می‌کنیم باید بلافاصله تمجید هم کنیم، چون معمولا از جانب مدیران کم تسلط سطحی‌نگر به منتقدان وضع موجود، حمله می‌شود که شما با موفقیت همکاران‌تان مخالفید و شما اساسا با موفقیت سینما مخالفید و به این نحو سینماگران را به جان هم می‌اندازند.
از رونق صحبت می‌کنیم اما نزدیک به ۷۰درصد همکاران کارگردان ما چندسال است که بیکارند، حتی تعداد کمی از بازیگران ما کار می‌کنند، شما به فیلم‌ها و سریال‌ها نگاه کنید چند بازیگر هستند که در حال حاضر مشغول به کار هستند پس بقیه کجا هستند؟
الان هفته فیلم در اروپا و امریکا برگزار کنیم چه دستاوردی آقایان برای نمایش آثار مورد علاقه‌شان در این رویداد دارند؟ سینمای متفکر و روشنفکر را که از بین بردند، این فیلم‌های پرفروش می‌شوند نماینده سینمای ایران؟
معتقدم نسل جوان با استعداد زیادی داریم که می‌توانند پرچم‌های سینمای ایران در دنیا را همچنان بالا ببرند، اما یا زمینه کار برای‌شان فراهم نیست یا مجبورند به سمت پول و سرمایه و دلخوشی سینماداران بروند و در چرخه کمدی‌سازی مدل فعلی قرار بگیرند و این برای سینمای ایران نه تنها بد است که فاجعه است.
زمانی بود که در جشنواره‌های مهم خارجی هر سال فیلمی به صورت رسمی از ایران داشتیم. در حال حاضر فقط بگیر و ببند و توبیخ است که چرا فیلم‌ها بدون مجوز در جشنواره‌های خارجی شرکت می‌کنند و وزارت ارشاد مجبور است جلوی این فیلم‌ها را بگیرد. درحالی که باید فضای کار برای سینماگران باز شود تا فیلم‌ها در مسیر رسمی و بدون دعوا در چنین رویدادهای معتبری شرکت کنند.
دیگر دست در جیب مردم کردن جزو ساختار کشور شده است. تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار و نهایتا تولید فیلم هم محصول همین شرایط است.
به‌رغم اینکه مدیران دولتی (سینما) جلسات مکرر با مسوولان رسانه ملی بگذارند و از جلسات‌شان عکس بگیرند و تفاهمنامه هم امضا کنند اما در عمل می‌بینیم این تفاهم ها اجرایی نشده کما اینکه الان تعاملات به صفر نزدیک است.

۲۲۰۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900028