به نقل از «ایران اکونومیست»

«آناناس»، اصطلاحی رایج برای «ریتالین»

تاریخ انتشار: ۱۴ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۵۱۷۹۳

معاون اجتماعی موسسه کادراس گفت: بعضی دانشجویان و دانش‌آموزان شنیده‌اند که ریتالین می‌تواند به تمرکز حواس آن‌ها کمک و به لحاظ علمی پیشرفت کنند، این درحالیست که صرف خودسرانه محرک‌های تجویزی بسیار خطرناک و عوارض کوتاه مدت آن، عصبانیت و بی خوابی، سردرد، تغییرات ضربان قلب و فشار خون، جوش و خارش پوست، درد شکمی، کاهش وزن، مشکلات گوارشی، وابستگی به مواد مخدر و افسردگی شدید پس از ترک را به همراه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فرزانه سهرابی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، با اشاره به مصرف داروهای مخدرِ شب‌های امتحانی می‌گوید: به طور کلی می‌توان داروهای شب امتحانی را در دسته محرک‌ها قرار داد؛ «مُحرک»‌ها یک دسته از داروهایی هستند که فعالیت مغز را افزایش می‌دهند. اما پیش از آن که این محرک‌ها مورد سوء مصرف قرار گیرند و اعتیاد به آن‌ها آشکار شود، به لحاظ تاریخی برای درمان آسم، چاقی مفرط، اختلالات عصبی و انواع بیماری‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

وی با بیان اینکه عموماً محرک‌ها و به عبارتی «انگیزنده‌ها» ترکیبات شیمیایی هستند که باعث تحریک سیستم اعصاب مرکزی و همچنین اعصاب محیطی می‌شوند، خاطرنشان کرد: تعدادی از نام‌های تجاری داروهای مُحرک تجویزی عبارت‌ از آدرال، ریتالین، وی وانس، کانسرتا، دِسوکسین، دیدرکس، رِسِد، دِسِکدراین، پروسنترآ، دِکستروستات، مِتیلین، دیترانا، فوکالین، ساپرنزا، ادیپکس-پ، نوویگیل، بونتریل است.

معاون اجتماعی موسسه کادراس با اشاره به انواع محرک‌های شیمیایی از قبیل مِت آمفتامین، اِکستازی و… که در محیط آزمایشگاه یا به طور صنعتی جمع‌آوری و تولید می‌شوند، بیان کرد: اغلب این داروها به صورت قرص و کپسول و گاهاً در بسته‌بندی‌های حبابی شکل یا بطری‌های قرص عرضه می‌شود.

به گفته وی، به لحاظ پزشکی، داروهای مُحرک در حال حاضر تنها برای شرایط درمانی تعدادی از بیماران از جمله بیماری‌های حمله خواب، اختلال کم توجهی – بیش فعالی (ADHD) و درمان کوتاه مدت چاقی مفرط تجویز می‌شود، این درحالیست که «برخی از دانش‌آموزان و دانشجویان شایعاتی درباره داروهای محرک تجویزی شنیده‌اند که این داروها به لحاظ علمی می‌تواند به آن ها در تمرکز حواس و عملکرد بهتر آن کمک کند» گاهاً به این داروها «قرص‌های شب امتحان» نیز گفته می‌شود. این افراد تحت تأثیر این اشتباه هستند که چون این داروها به دستور پزشک تجویز می‌شوند لذا این داروها سالم یا ایمن‌تر از مواد غیرقانونی هستند، در حالی که مصرف خودسرانه این داروها عواقب جدی برای فرد مصرف‌کننده دارد و ضمناً این داروها برای افرادی که به آن ها تجویز نشده است، بسیار خطرناک و زیان‌آور است.

سهرابی ضمن تشریح عوارض مصرف خودسرانه محرک‌ها گفت: محرک‌ها تعداد پیام‌رسان‌های عصبی آلی طبیعی مغز را افزایش می‌دهند که به آن‌ها «نوراپی نفرین» و «دوپامین» در مغز می‌گویند. با افزایش تعداد این پیام‌رسان‌های عصبی به ترتیب فشار خون و ضربان قلب، گلوکوز خون و سپس تنفس فرد بالا رفته و همچنین انقباض رگ‌های خونی را به همراه دارد که این اتفاق می تواند به تپش سریع یا نامنظم قلب، دیوانگی، ترس، جنون، پارانویا و نارسایی قلبی منجر شود. همچنین این داروها دارای پتانسیلی هستند که ممکن است نارسایی قلبی عروقی (حمله قلبی) یا تشنج‌های مرگباری را به وجود آورند. محرک‌ها می توانند اعتیادآور باشند؛ به عبارتی فرد مصرف‌کننده پس از مدتی مصرف، مجبور به مصرف مجدد آن خواهد شد.

معاون اجتماعی موسسه کادراس در ادامه داروهای محرک با اسامی تجاری رایج آنها را عنوان کرد:
 
ترکیبات عمومی دارو                                                                           نام تجاری
مِت آمفتامین                                                                                       دِسوکسین
آمفتامین/ دِکستروآمفتامین                                                                  آدرال
بنزفتامین                                                                                             دیدرکس ، رِسِد
دِگزاآمفتامین                                                                                      دِکسدرین ، پروسنترا ، دِکستروستات
لیس دکس آمفتامین                                                                           وی وانس
مِتیل فنیدات                                                                                       کانسرتا ، متیلین ، ریتالین ، دیترانا
دکس متیل فنیدت                                                                              فوکالین ،  فوکالین اکس آر
فِنتر ماین                                                                                            ساپرنزا ، ادیپکس-پ
آرمودافینیل                                                                                       نوویگیل
فندیمترازین                                                                                       بونتریل

اما بنابر اظهارات سهرابی، رایج‌ترین این داروهای محرک، ریتالین با نام تجاری مِتیل فنیدات است؛ دارویی که برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی که دارای فعالیت زیاد غیرطبیعی هستند یا با اختلال کم توجهی-بیش فعالی(ADHD) مواجه‌اند، تجویز می‌شود. این ماده سیستم مرکزی عصبی را تحریک می‌کند و اثرات مشابهی با سایر محرک‌ها اما از آمفتامین اثری کمتر و قوی‌تر از کافئین دارد. اصطلاح رایج برای ریتالین، «آناناس» است.

معاون اجتماعی موسسه کادراس ادامه داد: در واقع، ریتالین از ترکیبات مشابه آمفتامین‌ها است، که برای درمان افسردگی، نشانه‌های نارکولپسی (اختلال حمله خواب) و برخی از مبتلایان به بیش فعالی مقاوم به درمان، تجویز می‌شود.

وی با اشاره به اینکه ریتالین تأثیر بسیار آرام‌بخشی بر کودکان بیش فعال و اثر ویژه‌ای بر آن‌هایی که دچار اختلال کم‌توجهی-بیش فعالی هستند، دارد، خاطرنشان کرد: این دارو زمانی که به عنوان یک داروی تجویزی مصرف می‌شود، ارزشمند محسوب می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که دچار اختلال کم‌توجهی-بیش فعالی هستند در دزهای تجویز شده به وسیله پزشک به داروهای محرک معتاد نمی‌شوند، اما ریتالین و سایر داروهای محرک، به دلیل خواص محرک بودن آن ها، به وسیله برخی افرادی که به آن ها تجویز نشده، مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد.

سهرابی با اشاره به اینکه ریتالین به شکل یک قرص و به صورت خوراکی مصرف می‌شود، گفت: افرادی که دچار سوء مصرف این دارو شده‌اند، قرص را نصف کرده و آن را استنشاق یا تزریق می‌کنند. متأسفانه، بعضی دانشجویان و دانش‌آموزان شنیده‌اند که ریتالین می‌تواند به تمرکز حواس آن‌ها کمک کرد و به لحاظ علمی پیشرفت کنند که این دارو به عنوان «داروی مطالعه» می‌شناسند. بسیاری از نوجوانان و جوانان تحت تصور این اشتباه قرار می‌گیرند که داروهای محرک تجویزی مانند ریتالین به دلیل این که پزشک دستور تجویز آن‌ها را می‌دهد، بی‌خطر یا سالم‌تر از «داروهای غیرقانونی» هستند؛ درحالیکه اینگونه نیست.

معاون اجتماعی موسسه کادراس در ادامه با تاکید بر اینکه صرف محرک‌های تجویزی برای هرکسی که به او تجویز نشده بسیار خطرناک است، افزود: عوارض کوتاه مدت مصرف آن، عصبانیت و بی خوابی، از دست دادن اشتها، تهوع و استفراغ، سرگیجه، دلتنگی، سردرد، تغییرات ضربان قلب و فشار خون (گاهی اوقات افسردگی)، جوش پوستی و خارش پوست، درد شکمی، کاهش وزن و مشکلات گوارشی، عارضه روان پریشی، وابستگی به مواد مخدر و افسردگی شدید پس از ترک را می‌تواند به همراه داشته باشد.

وی گفت: مصرف محرک‌ها با دزهای بالا منجر به کاهش اشتها (ممکن است منجر به سوء تغذیه جدی شود) لرزش و تحریک عضلانی، تب، تشنج، سردرد، تنفس و ضربان قلب نامنظم ( که می‌تواند برای فرد خطرآفرین باشد)، اضطراب، بی‌حوصلگی، پارانویا، توهم، هذیان، تکرار بیش از حد حرکات بدنی و احساس شک و کرم‌هایی در زیر پوست می‌شود.

در این راستا سهرابی ضمن هشدار و توصیه‌های ضروری نسبت به مصرف ریتالین عنوان کرد: با توجه به اینکه در سنین نوجوانی باید مراقب مصرف این دارو باشیم، این کار حتما باید زیرنظر پزشک با کنترل والدین در موارد خاص انجام شود. لازم است بدانید هر دارویی در صورتی که تحت‌نظر پزشک و برای درمان اختلالی خاص مصرف نشود، امکان دارد اعتیاد و سوءمصرف ایجاد کند. ریتالین هم همین‌گونه است و در صورتی که نوجوان یا فرد بزرگسالی آن را به مقدار زیاد روزانه مصرف کند، حتما دچار سوءمصرف می‌شود و در مواردی اعتیاد به آن هم ممکن است اتفاق بیفتد.

وی این را هم گفت که متاسفانه گاهی ورزشکاران ریتالین را سوءمصرف می‌کنند تا انرژی‌شان برای ورزش افزایش یابد. دانشجویان هم شب‌های امتحان به آن پناه می‌برند اما این کار کاملا اشتباه است. این سوءمصرف‌ها باعث شده رسانه‌ها درمورد این دارو تبلیغات منفی کنند اما این تبلیغات باعث شده پدر و مادرهایی هم که فرزندشان دچار بیش‌فعالی و کمبود تمرکز است، تحت‌تاثیر قرار گیرند و به شدت نگران مصرف ریتالین فرزندشان شوند اما این دارویی است که روان‌پزشکان کودک به صورت قانونی و علمی برای این بچه‌ها تجویز می‌کنند و مقادیر آن تحت‌کنترل است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: امتحانات نهایی ، امتحانات ، دانش آموز ، قرص ریتالین ، متامفتامین ، آمفتامین

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: امتحانات نهایی امتحانات دانش آموز قرص ریتالین متامفتامین آمفتامین اختلال کم توجهی داروهای محرک ضربان قلب داروهای م بیش فعالی محرک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۵۱۷۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این داروها عامل میگرن هستند

همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: این مطالعه که در نشریه «نئورولوژی کلینیکال پراکتیس» (Neurology Clinical Practice)، منتشر شده، ارتباط بالقوه بین داروها و مکمل‌های ضد اسید «مهارکننده‌های پمپ پروتون» با علامت اختصاری PPI (یکی از انواع درمان‌های دارویی است که می‌تواند برای کاهش اسید معده و تسکین علائم ریفلاکس اسید معده استفاده شود) مانند اسموپرازول (Nexium) و امپرازول (Prilosec) و داروهای مسدود کننده H۲RA هیستامین (H) مانند فاموتیدین (Pepcid AC) یا سایمتیدین با سر دردهای میگرنی را شناسایی کرده است .

به گزارش هلت لاین، نتایج این تحقیق نشانگر آن بود که در مقایسه با افرادی که از داروهای مهار اسید معده استفاده نمی‌کردند، خطر بروز میگرن و سردرد شدید، برای افرادی که از داروهای مهارکننده PPI (نوعی درمان دارویی برای کاهش اسید معده) استفاده می‌کردند، ۷۰ درصد، برای کسانی که از داروهای مسدود کننده (H۲RA) استفاده می‌کردند، ۴۰ درصد و برای کسانی که آنتی‌اسیدهای عمومی مصرف می‌کردند ۳۰ درصد بیشتر از افرادی بود که از داروهای ضد اسید استفاده نمی‌کرند.

دکتر مدحت میخائیل، پزشک متخصص مدیریت درد در مرکز پزشکی «مموریال کر اورنج کاست» در کالیفرنیا، که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که هیچ نوع ارتباط شناخته شده‌ای بین ریفلاکس اسید معده و اپیزودهای میگرن وجود ندارد، اما همه داروهای مهار کننده PPI ، مسدود کننده‌های H۲ و آنتی اسیدهای عمومی، عوارض جانبی مانند سردرد، تهوع و خستگی ایجاد می‌کنند.

میخائیل گفت: یک نظریه این است که مشکلی در سیستم عصبی مرکزی یا سطح گلوتامات (ماده ای شیمیایی که سلول‌های عصبی برای ارسال سیگنال به سلول‌های دیگر استفاده می‌کنند) ایجاد می‌شود که یکی از تسهیل کننده‌های مسیر درد است و ممکن است بیماری رفلاکس اسید و سردرد را با یکدیگر مرتبط کند. هنگامی که اسید بیش از حد تولید و حفظ شود، باعث ایجاد یک آبشار التهابی در مخاط معده و مری می‌شود.

این متخصص افزود: تأثیر مهار کننده‌های PPI بر جذب منیزیم در بدن می‌تواند نقش مهمی در ایجاد اپیزودهای میگرنی یا سردردهای شدید داشته باشد و با توجه به این واقعیت که از این دسته از داروها اغلب برای مهار اسید معده استفاده می‌شود می‌توان یک ارتباط احتمالی بین استفاده از این داروهای مهار کننده با سردردهای میگرنی در نظر گرفت.

دکتر کلیفورد سگیل، متخصص مغز و اعصاب در مرکز بهداشت پراویدنس سنت جان در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، که او نیز در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که به طور کلی، سطوح بالای استرس می تواند شرایطی را برای ریفلاکس اسید معده یا میگرن ایجاد کند.

سگیل گفت: به عنوان یک متخصص مغز و اعصاب، توضیح اینکه چرا هر دارویی برای تغییر سطح اسید معده می تواند باعث تغییر در مغز بیمار شود تا دفعات سردرد یا میگرن را افزایش یا کاهش دهد، چالش برانگیز است، اما به عنوان یک متخصص مغز و اعصاب، می‌توانم این طور بگویم که به راحتی می‌توان افزایش استرس زندگی را در ایجاد سردردهای میگرنی و ریفلاکس معده موءثر دانست.

افراد دارای اضافه وزن یا چاق، باردار، افراد سیگاری یا کسانی که به طور مرتب در معرض دود سیگار هستند، در معرض بالاترین خطر ابتلا به ریفلاکس اسید معده هستند. البته مصرف داروهای ضد رفلاکس معده در دراز مدت می‌تواند خطر زوال عقل را نیز افزایش دهد.

بیشتر بخوانید:

ارتباط عجیب سر دردهای میگرنی با این بیماری مزمن | میگرن خطر انواع سکته‌ ها و افسردگی را افزایش می‌ دهد علت غیرمنتظره سردردهای شدید مرد آمریکایی کد خبر 848089 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سلامت خبر مهم بیماری - میگرن معده پزشکی