به نقل از «الف»

جراحت روانی کودکان خیابانی ۲۱ درصد کودکان کار مورد«توهین» قرارمی‌گیرند/ صاحبان «باندها» چه کسانی هستند؟

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۰۰۰۱۸

به گزارش ایسنا، این در حالیست که براساس آمارهای سال ۱۳۹۹، حدود ۷۰ هزار کودک کار و خیابان در کشور وجود دارد که به دلایلی همچون امرار معاش، نیاز خانواده به کار کودک، عدم دسترسی به آموزش و ... ساعاتی از شبانه روز را در خیابان‌ می‌گذرانند.

مروئه وامقی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان به ایسنا، می‌گوید: براساس مطالعات انجام شده در این حوزه بخش قابل توجهی از کودکان خیابانی تحت تاثیر یکی از انواع آزارهای خیابانی از جمله خشونت‌های کلامی و خشونت‌های جسمی که بعضا ممکن است از سوی مردم اتفاق بیفتد را تجربه می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه می‌دهد: این کودکان از سوی ماموران ساماندهی کودکان خیابانی نیز خشونت‌هایی را تجربه می‌کنند؛ کودکانی که دستفروشی می‌کنند در معرض دید ماموران بوده و خشونت‌های جسمی و روانی در قالب جمع کردن وسایلشان، پس ندادن وسایل آنها و... از سوی برخی ماموران تجربه می‌شود. بخش دیگری از خشونت‌ها نیز مربوط به حضور در خیابان است. به طور مثال این کودکان در هوای بسیار گرم یا سرد و در شرایطی که افراد در خودروهای خود بخاری یا کولر روشن کرده‌اند، ساعتها سر چهارراه‌ها مشغول به کار هستند و این موضوع بسیار مهم است. برخی از کودکان کار خیابانی نیز به دلیل حضور در خیابان تصادف‌ کرده و صدمه می‌بینند.

۳ درصد این کودکان جایی برای «خواب» ندارند

حدود ۱۴ درصد تجربه تصادف با خودرو دارند

وامقی با اشاره به میزان خشونت‌های جنسی وارد شده به کودکان کار خیابانی اظهار می‌کند: در مورد خشونت‌های جنسی نیز می‌توان حدس زد که وجود دارد، هرچند که در مطالعه انجام شده آمار آن چندان بالا نبوده و خشونت‌های جنسی در مقایسه با خشونت کلامی کمتر گزارش شده است؛ اما در بخش کیفی مطالعه، کودکان کار و حتی پسران مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند.

این پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان با اشاره به پژوهش انجام شده در سال ۱۳۹۶ در حوزه خشونت‌های وارده بر کودکان کار و خیابان با جامعه آماری ۸۵۰ کودک خیابانی در ۶ استان کشور، یادآور می‌شود: براساس مطالعات انجام شده ۱۳.۸ درصد از کودکان خیابانی تجربه تصادف با ماشین را داشته‌اند. ۲۲.۷ درصد با سرما یا گرمای شدید روبه‌رو بوده‌، ۲۰.۷ درصد گرسنگی را تجربه کرده و ۳ درصد هم جایی برای خواب نداشته‌اند.

۲۱ درصد کودکان کار و خیابان از سوی برخی مردم مورد «توهین و کتک» قرار گرفته‌اند

به گفته وی و بر اساس مطالعات صورت گرفته، ۲۱ درصد از کودکان خیابانی از سوی برخی مردم و ۱۵.۴ درصد از سوی ماموران مورد توهین و کتک قرار گرفته‌اند، ۱.۶ درصد از آنها مورد آزار جنسی قرار گرفته‌ و ۳۴ درصد از آنها هیچ یک از انواع آزار را تجربه نکرده‌اند.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی با تاکید بر اینکه به طور کلی کودکان کار و خیابان بیشتر مورد خشونت‌های کلامی قرار می‌گیرند، اظهار می‌کند: در جمعیت عادی کودکان نیز خشونت روانی در صدر خشونت‌ها قرار دارد و بعد از آن خشونت جسمی و جنسی است.

«فرار» کودکان خیابانی از خانه بدلیل پرمشکل بودن خانواده 

این پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان با اشاره به اینکه بخشی از کودکان خیابانی دارای خانواده‌های آسیب‌دیده‌ و پرمشکلی هستند، می‌گوید: یکی از مسائلی که باعث می‌شود این کودکان به سطح خیابان بیایند خشونت‌های داخل خانه است که آنها برای اینکه خشونت‌های خانه را کمتر تحمل کنند به خیابان می‌آیند اما متاسفانه در خیابان هم امنیتی وجود ندارد و خشونت را به شکل چندجانبه تجربه می‌کنند.

کودکان کار «باند»ی کار می‌کنند؟

وامقی در پاسخ به این سوال که منشاء خشونتی که از سمت جامعه علیه کودکان کار و خیابان وارد می‌شود، چیست؟ می‌گوید: به نظر بخشی از خشونت‌ها مربوط به تفکری که درباره علت حضور این کودکان در خیابان وجود دارد، است؛ به عبارتی دیگر به این سوال که چرا این کودکان در خیابان هستند به خوبی پرداخته نشده است. مردم نمی‌دانند این کودکان چرا در خیابان هستند و تصور جامعه بیشتر نوعی "انحراف" است. آنچه تبلیغ می‌شود این است که «این کودکان بخشی از گروه‌هایی هستند که مورد استثمار قرار گرفته‌اند یا بخشی از گروه‌هایی هستند که پول زیادی جمع می‌کنند، درحالیکه مشکلی ندارند». یا گفتگوها این را نشان می‌دهد که «این کودکان باند هستند»؛ واقعیت این است که این تفکر (باند) حداقل برای کودکان دستفروش بسیار کم است و اگر هم به شکل گروهی کار کنند معمولا گروه‌های آنها خانوادگی یا به صورت همسایگی است.

کودکان کار و خیابان کاسب حرفه‌ای نیستند
با ایجاد اشتغال، والدین این کودکان را توانمند کنید 

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی بیشترین علت کار کودکان را اغلب ناشی از فقر، عدم دسترسی به آموزش و تعدد فرزندان عنوان می‌کند و می‌گوید: این کودکان کاسب حرفه‌ای نیستند و به اندازه سن‌شان برخورد می‌کنند. نباید واکنش یک فرد بزرگسال را از این کودکان داشت. از سوی دیگر برخی افراد تصور می‌کنند اگر از کودکان دستفروش خرید نکنند، کار آنها کم خواهد شد. ممکن است این سوال مطرح شود که باید با کودکان کار و خیابانی چگونه برخورد شود؟ واقعیت این است که برای انجام دادن کار اصولی در راستای کاهش کار کودکان، مطمئنا خرید نکردن راه اصلی نیست، بلکه باید دستگاه‌ها و ارگان‌ها والدین آنها را توانمند و برای آنها اشتغال ایجاد کنند.

با این کودکان چگونه برخورد کنیم؟

وامقی درخصوص نحوه برخورد صحیح جامعه با کودکان خیابانی نیز اینطور توضیح می‌دهد: مردم کودکان کار را درک کنند چراکه آنها کودک هستند. ممکن است این کودکان برای فروش اجناس خود مصر باشد و در این زمان افراد باید در مقابل آنها صبور باشند. اگر دوست دارند، از آنها خرید کنند، اما اگر علاقه‌ای به خرید از آنها ندارند صبور بوده و با آنها برخورد انسانی داشته باشند. مهمترین موضوع این است که افراد در برخورد با این کودکان کاری نکنند که آنها آسیب بیشتری ببینند و احساس کنند که همه افراد با آنها خشونت و بدرفتاری می‌کنند، چراکه خشونت، خشونت می‌آورد.

یک روانشناس:

بقای خانواده به قیمت ورود کودکان به بازار کار

الهه خوشنویس، روانشناس و فعال حقوق کودک نیز با اشاره به نبود آمارهای قابل استناد از تعداد کودکان کار در کشور و با بیان اینکه گرچه با وجود سازمان‌های متعدد متولیِ موضوع کودکانِ کار، هیچ آمار رسمی قابل استنادی از تعداد کودکان کار اعلام نمی‌شود، به ایسنا گفت: اینکه در دوران پاندمی کرونا و تورم، بحران اقتصادی و مشکلات معیشتی ناشی از آن، تعداد کودکان کار به طور قابل توجهی افزایش یافته و در واقع کودکان به عنوان یکی از ضعیف‌ترین حلقه‌های اجتماعی از قربانیان اصلی این وضعیت بوده‌اند، موضوعی غیرقابل انکار است، چراکه وقتی خانواده دچار بی‌کاری، فقر و استیصال ‌شود به ناچار برای بقاء خود، فرزندش را وارد بازار کار می‌کند.

کودکان کار را "سوال پیچ" نکنید
در قبال سماجت کودکان، توهین نکنیم

وی با اشاره به اینکه باید به کودکان کار مانند همه کودکان دیگر نگاه کنیم و متوجه تاثیر رفتارمان بر آینده آنها باشیم، درخصوص نحوه صحیح برخورد با کودکان کار و خیابان اظهار کرد: مردم باید آگاه باشند که این کودکان به ترحم نیاز ندارند؛ در مواجهه با این کودکان در خیابان، پشت چراغ قرمز و... یا زمانی که برای فروش کالا، شستن شیشه اتومبیل و... مراجعه می‌کنند آنها را نادیده نگیریم، البته این رفتار به این معنا نیست که آنها را سوال پیچ کنیم که چند سالته؟ خونه‌ات کجاست؟ پدر و مادر داری؟ مدرسه میری؟ چرا توی این گرما یا سرما کار می‌کنی؟ چه کسی به کار مجبورت کرده است؟.

این فعال حقوق کودک با اشاره به اینکه نباید به کودکان کار به عنوان افرادی اضافی و بزهکار نگاه شود، تاکید کرد: زمانی که کودکان کار و خیابانی برای ارائه خدماتشان سماجت می‌کنند نباید به آنها توهین و پرخاش شود.

خوشنویس در پاسخ به این پرسش که با چه روش‌هایی می‌توان به کودکان کار و خیابانی کمک کرد؟، گفت: با افزایش جمعیت، با افزایش فقر و با گسترش جهانی شدن اقتصاد، استثمار، ظلم و تجاوز به کودکان افزایش یافته است، اما به طور کلی ابعاد مختلف فقر (فقر اقتصادی، فقر اجتماعی و فقر فرهنگی) عوامل اصلی تشدیدکننده آن هستند.

این فعال حقوق کودک اظهار کرد: کار کودک یعنی آنچه که فعالین حقوق کودک همواره برای مقابله با آن تاکید دارند چراکه موجب محروم شدن کودک از حضور در مدرسه و آموزش کودک در ابعاد مختلف ذهنی، روانی، اجتماعی و اخلاقی و آسیب به وی می‌شود، در نتیجه به منظور پیشگیری و مقابله با این آسیب‌ها لازم است افراد اطلاعات خود را در زمینه پیشگیری از کار کودک و نحوه برخورد با این کودکان افزایش دهند و تلاش کنند که آگاهی عمومی در این مورد نیز افزایش یابد. همچنین افراد می‌توانند برای ترویج حقوق کودکان و نیز مقابله با کار کودک در فعالیت‌های اجتماعی و سازمان‌های مردم نهاد همکاری کنند و در صورت امکان با حمایت مالی از پروژه‌های آنها در این زمینه حمایت کنند.

وی همچنین از مردم خواست تا نسبت به کار کودک حساس بوده و در زمینه پیشگیری، مقابله و تدوین قوانین حمایتی از مسئولان مطالبه‌گری کنند.

منبع: الف

کلیدواژه: کودکان کار و خیابان کودکان خیابانی قرار گرفته اند کودکان کار حقوق کودک انجام شده خشونت ها کار کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۰۰۰۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عاملان قتل خیابانی در یک قدمی میز محاکمه

مرد عصبانی که پسر جوانی را در حین خفت‌گیری از دوستش به قتل رسانده بود به‌زودی در دادگاه کیفری تهران محاکمه خواهد شد.

به گزارش مشرق، رسیدگی به این پرونده از ۵ مرداد سال ۱۴۰۱ با گزارش یک درگیری مرگبار به پلیس آغاز شد. پس از آن مأموران به محل درگیری در ۲۰ متری جوادیه رفتند و پس از بررسی‌های اولیه مشخص شد که جوانی به نام سهراب بر اثر ضربات چاقو به قتل رسیده است.

در نخستین گام از تحقیقات، مأموران به پرس و جو از شاهدان عینی پرداختند و پی بردند که درگیری میان چند نفر رخ داده و فردی به نام کیوان به همراه دوستش مرتکب قتل شده‌اند.

یکی از شاهدان به مأموران گفت: وقتی درگیری شروع شد کیوان با چاقو به جان سهراب افتاد و آنقدر به او ضربه زد که روی زمین افتاد و بعد دوستش نیز با لگد ضربه‌ای به صورت او کوبید که دیگر تکان نخورد.

پس از آن مأموران به سراغ دوربین‌های مداربسته محل درگیری رفتند و بعد از بازبینی روشن شد که کیوان ضربات چاقو را به مقتول زده است.

با به دست آمدن این سرنخ دو متهم این پرونده شناسایی و بازداشت شدند و پس از انتقال به پلیس آگاهی و در همان بازجویی‌های اولیه به درگیری اعتراف کردند.

کیوان در توضیح ماجرا به مأموران گفت: شب حادثه برای خرید از مغازه دوستم از خانه خارج شدم، وقتی جلوی مغازه‌اش رسیدم مقتول با دو نفر دیگر که داخل خودرو بودند به طرز مشکوکی داخل مغازه را نگاه می‌کردند. دوستم گفت احتمالاً اینها می‌خواهند خفت‌مان کنند. دقایقی بعد من و دوستم سوار موتور شدیم و رفتیم. سر یک چهارراه من به بهانه خوردن جگر از موتور پیاده شدم و دوستم با موتور به مسیرش ادامه داد که ۱۰۰ متر جلوتر آنها دوستم را خفت کردند. من با صدای داد و فریاد دوستم به سمت‌شان دویدم و دیدم مقتول در حالی که مست بود و چاقویی هم به دست داشت دوستم را به کرکره مغازه‌ای می‌کوبد.

وی افزود: من برای نجات دوستم جلو رفتم که چاقوی سهراب به دستم خورد و عصبانی شدم و برایش چاقو کشیدم و چند ضربه به او زدم که روی زمین افتاد.

متهم در پاسخ به این سؤال که دوستت چه نقشی در ماجرای قتل داشت، گفت: او نقشی نداشت. فقط او را کتک می‌زدند که من رسیدم.

پس از آن متهم ردیف دوم تحت بازجویی قرار گرفت و گفت: من نقشی در درگیری نداشتم فقط وقتی دیدم کیوان خیلی عصبانی است و می‌خواهد سر مقتول را ببرد مانعش شدم و با پا به سر مقتول زدم تا کیوان متوجه شود سهراب فوت کرده است.

در ادامه پزشکی قانونی هم در گزارشی علت مرگ را ضربه با جسم نوک تیز و برنده به اندام‌های حیاتی اعلام کرد.

با اعتراف صریح متهمان و تکمیل تحقیقات، برای کیوان به اتهام قتل عمدی، ایراد جراحات مؤثر در فوت و برای دوستش به اتهام ایراد ضرب عمدی فاقد اثر به سر مقتول و همینطور توهین عملی کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد تا متهمان به‌زودی در دادگاه از خود دفاع کنند.

در این میان مادر مقتول با حضور در دادسرا درخواست قصاص و اشد مجازات برای متهمان را مطرح کرد.

منبع: روزنامه ایران