جنگ رسانهای علیه دولت سیزدهم در بازار نفت
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۱۶۹۴۲
در حالی که برخی منتقدان دولت سیزدهم به دنبال زیرسوال بردن دستاوردهای این دولت در افزایش صادرات نفت با تکیه بر جنگ رسانهای جایگزینی نفت ایران توسط جنگ روسیه هستند، آمار موسسات بینالمللی نشان میدهد که نفت روسیه در هیچ بازاری جای نفت ایران را نگرفته است.
به گزارش ایران اکونومیست، حدود ۱۱۰ روز از حمله روسیه به اوکراین میگذرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این تنش علاوه بر افزایش ۵۰ درصدی قیمت طلای سیاه، موازنه بازار نفت را نیز تغییر داده و باتوجهبه تحریم صنعت نفت و گاز روسیه توسط اتحادیه اروپا، روسیه به دنبال بازارهای جدید برای فروش نفت خود است.
در این میان نزدیکی بازارهای بزرگ آسیا شامل چین و هند باعث شده تا توجه به این دو بازار بیشتر شود. بازارهایی که به طور سنتی، بیشترین نفت خود را از تولیدکنندگان خاورمیانه دریافت میکنند.
همین موضوع نگرانیهایی نسبت به جایگزینی نفت روسیه بهجای ایران در بازار چین را دامن شد. نگرانیهایی که با نگاهی به آمارها چندان درست نیست.
تولید نفت ایران در ماههای اخیر با استناد به آمار اوپک افزایش پیدا کرده است. باتوجهبه اینکه میزان مصرف داخلی ثابت بوده، نفت تولید شده بیشتر صرف صادرات شده است.
همچنین بر اساس گزارش مؤسسه مطالعات انرژی آکسفورد که تحولات بازار نفت بعد از جنگ روسیه و اوکراین را مورد بررسی قرار داده است، تغییر بازار نفت روسیه از اروپا به آسیا تاثیری بر بازار نفت ایران نداشته و تا پایان سال نیز این تاثیر بین ۵۰ تا ۱۵۰ هزار بشکه در روز خواهد بود.
همچنین صادرات نفت روسیه به هند حدوداً ۷۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داشته بنابراین مقصد اصلی افزایش صادرات نفت روسیه کشور هند بوده و صادرات به چین تغییر خاصی نکرده است. بازار نفت ایران نیز بیشتر بر چین متمرکز است و چین حتی در شرایط تحریم نیز واردات نفت از ایران را متوقف نکرد.
از همین رو، چرخش صادرات نفت روسیه از اروپا به سمت بازارهای آسیا، صادرات نفت ایران را تحت تاثیر قرار نداده است و با تکیه بر همین آمار میتوان شایعات مربوط به کاهش صادرات نفت ایران با توجه به تحریمهای روسیه را تکذیب کرد.
از سوی دیگر، صادرات نفت روسیه از طریق خط لوله ثابت بوده و صادرات دریایی خود را از زمستان سال گذشته افزایش داده است.
با توجه به آنکه بیشتر صادرات نفت روسیه به چین از طریق خط لوله انجام میشود، صادرات نفت روسیه به چین افزایشی نبوده و افزایش صادرات دریایی به مسیرهای دورتر مانند هند انجام شده است.
همچنین آمار تانکر ترکرز نشان میدهد که صادرات نفت ایران در ماه آوریل (اردیبهشت) ۱.۱ میلیون بشکه بوده است. طبق آمار موسسه کپلر نیز ایران روزانه ۸۰۰ هزار بشکه نفت صادر کرده است. این در شرایطی است که صادرات نفت ایران در دولت قبل تا زیر ۵۰۰ هزار بشکه در روز پایین آمده بود اما دولت سیزدهم با تکیه بر توان داخلی و بدون توجه به ادامه تحریمها، صادرات نفت را افزایش داد.
طبق پیشبینی موسسه مطالعات انرژی آکسفورد تولید نفت ایران نیز افزایشی است و تا پایان سال جاری میلادی، تولید نفت ایران از ۲.۵ میلیون بشکه فعلی به ۲.۷۵ میلیون بشکه میرسد.
بنابراین تا کنون نفت روسیه در هیچ یک از بازارهای نفت ایران جایگزین نفت نشده است. در حالی که آمارها نشان میدهد، نفت روسیه بیش از همه بر بازارهای نفت آمریکا و اعضای اوپک پلاس اثرگذار بوده است. البته ممکن است تا پایان سال حدود ۵۰ هزار بشکه از صادرات نفت ایران تحت تاثیر روسیه قرار گیرد.
آمارهای موسسه مطالعات انرژی آکسفورد نشان میدهد که تاکنون نفت روسیه حدود یک میلیون بشکه از بازارهای نفت اعضای اوپک پلاس را به خود اختصاص داده است.
این موضوع در خصوص نفت آمریکا نیز صادق بوده و نفت روسیه حدود یک میلیون بشکه از بازار نفت آمریکا را با ریسک همراه کرده است.
بنابراین نهتنها روسیه وارد بازار نفت ایران نشده بلکه ایران و روسیه توانستند در این مدت با همکاری هم صادرات نفت بیشتری داشته باشند.
منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: اوکراین ، اوپک ، هند
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: اوکراین اوپک هند صادرات نفت روسیه صادرات نفت ایران نفت روسیه میلیون بشکه نشان می دهد بازار نفت هزار بشکه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۱۶۹۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریمها، قیمتها و انتخابات
تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه میتواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.
به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریمهای نفتی برای تسلیمکردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانونگذاران کنگره دور تحریمهای جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کردهاند که میتواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.
به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریمهای جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری میشود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را میدهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟
وسواس کنگره به تحریم ایرانآخرین تلاشهای کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آنها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار میداد. این لایحه بخشی از بستهای بزرگتر است که شامل کمکهای دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز میشود. در صورت تصویب، تأیید رئیسجمهور و اجرای کامل، این تحریمها میتوانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل میدهد.
اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریمها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعدههای کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریمها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع میتواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاههای نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقهمند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کییف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساختهای ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیبزدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه میدهد.
مهار ناموفق اوپکدر مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار میدهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کردهاند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمتها، تولید نفت خود را محدود نگه میدارند و همچنین تنشهای ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.
روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».
از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه میدهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.
ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا میتواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهرهبرداری از شنهای نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه اینها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.
در گذشته، اغلب میشد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمتها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری میتوان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربهزدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدفگذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.
آنها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون میگوید: «در حال حاضر، آنها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمینکننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.
به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریمهای جدید از بازار خارج گردد، میتواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.
چالش تحریمهای جدیدبا وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان میدهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.
اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی، تحریمها تا اکتبر اجرایی نمیشوند. دوم، آنها آمریکا را ملزم میکنند تا بخش بسیار پیچیدهای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاههای مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همانهایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریمهایند.
کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقفساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاههای کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام میشود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر میخواهید با این پالایشگاهها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمیکنم بحث واردات نفت ایران مهمترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».
دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریمهای جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم میآید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.
کاهیل گفت: «هزینههای انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آنها در اعمال شدید تحریمهایی که میتواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه میروند».
سلاح مخفی آمریکاشاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریمهای نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکنندهای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.
در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاههای فورانکننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریمشدگان جبران کند. قانونگذاران فکر میکنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟
کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریمهای انرژی شده است. وقتی میخواهید فشار وارد کنید، این همیشه راهحل سادهای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».
از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاستجمهوری، میتواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمتها در همهجا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر میگذارد، چشمپوشی کند.
کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری میدهد، اما این مجوزی بیقیدوشرط نیست».