به نقل از «آفتاب»

مصرف شیر برای مردان سرطان‌زا است؟

تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۳۰۴۵۰

آفتاب‌‌نیوز :

دکتر حمیدرضا امیرذهنی به تحقیقات متعدد در جهان و به ویژه دو مطالعه بزرگ و جدید در مورد مصرف بیش از حد شیر در مردان اشاره و اظهار کرد: این مطالعات نشان می دهد که مصرف بیش از حد شیر احتمالاً ریسک ابتلا به سرطان پروستات و مرگ ناشی از آن را افزایش می‌دهد.

وی ادامه داد: البته اینکه مصرف شیر با هر مقداری موجب سرطان پروستات می شود هنوز در هاله ای از ابهام است و در این زمینه اجماعی بین دانشمندان وجود ندارد اما به نظر می رسد احتمالاً مصرف بیش از یک لیوان شیر (کمتر از این میزان هنوز مورد سوال است) موجب افزایش مرگ ناشی از کنسر پروستات می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امیرذهنی با بیان اینکه در جدیدترین مطالعات مصرف بیش از یک لیوان و سه چهارم لیوان(۴۳۰ گرم) در روز ذکر شده است، مطرح کرد: این مطالعات نشان می دهد مصرف شیر کم چرب احتمال بروز کنسر پروستات را به میزان بیشتری در مقایسه با مصرف انواع دیگر شیر افزایش می دهد البته مصرف بیش از حد شیرهای پرچرب نیز احتمال این ریسک را افزایش می دهد.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر علت دقیق افزایش ریسک کنسر پروستات بر اثر مصرف شیر، توضیح داد: در یکی از این مطالعات میزان کلسیم دریافتی ذکر شده و لزوماً منشأ گاوی آن را مقصر قطعی ندانسته است اما با توجه به اینکه تحقیق روی شیر گاو انجام شده، حدس زدند که فاکتور رشد موجود در شیر گاوهای آبستن یا شرایط هورمونی آنها علت بروز کنسر پروستات باشد البته این علت قطعی نیست و از کلمه suggest(حدس) استفاده شده است.

وی با تأکید بر اینکه هنوز قطعیتی در مورد علت بروز چنین حالتی وجود ندارد، یادآور شد: کنسر پروستات رشد غیرطبیعی و بیش از حد بافت پروستات است که می تواند سبب فشار رگی مجرای ادراری، انسداد ادراری و مشکلات کلیوی شود.

این متخصص بیماری های داخلی در ادامه تصریح کرد: خروج سلول هایی با این حد رشد از پروستات در این افراد، می تواند سبب انتشار بدخیمی به بافت های دیگر از جمله ستون مهره ها شود.

وی با بیان اینکه این نوع سرطان به علت وجود گیرنده های هورمونی روی بافت پروستات، با هورمون ها تحریک می شود، گفت: برخی داروهای تجویز شده در افراد مبتلا به کنسر پروستات، مهارکننده یا کاهنده هورمونی هستند.

امیرذهنی به اهمیت معاینه سالانه پروستات از ۵۰ سالگی به بعد اشاره و خاطرنشان کرد: همچنین انجام چک آنتی ژن پروستات از ۵۰ سالگی به بعد به صورت سالانه ضروری است.

وی ورزش و مصرف میوه و سبزیجات تازه را از اقداماتی برشمرد که می تواند سبب کاهش ابتلا، تشخیص به موقع و کاهش ریسک مرگ در زمینه کنسرپروستات شود و یادآور شد: البته مصرف متعادل و به اندازه لبنیات همچنان در سلامت افراد مؤثر است.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: شیر سرطان سرطان پروستات مصرف بیش بیش از حد مصرف شیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۳۰۴۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیر پدری و دیر مادری؛ خطر گسست نسلی!

بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند.

به گزارش ایسنا؛ آرمان امروز گزارش داد، کاهش آمار ازدواج در ایران، نشان از یک آسیب چند بُعدی دارد و می توان بالا رفتن سن فرزندآوری در میان زنان و مردان را یک تهدید برای آینده ایران تلقی کرد. زمانی این موضوع تایید می شود که براساس آمارها و طبق اعلام ایرانا، میانگین سن پدر و مادر در اولین فرزندآوری در سال ۱۴۰۲، برابر ۳۲.۱ سال برای پدران و ۲۷.۳ سال برای مادران بوده است. البته این نوک کوه یخ و آمار رسمی است در شرایطی که آمارهای غیر رسمی و آنچه که در جامعه شهری از جمله تهران شاهد آن هستیم و در میان اطرافیان هم دیده می شود، بسیاری از زنان در سن ۳۰ سالگی و مردان در سن به طور میانگین ۳۷ تا حدود ۴۰ سالگی هم تمایلی به فرزندآوری ندارند. همان طور که در این آمار هم آمده است در این خصوص مقدار شاخص در نقاط شهری ۲۸.۱ سال و در نقاط روستایی ۲۴.۴ سال است. بیشترین میانگین سنی مادران در اولین فرزندآوری، در بین استان‌ها مربوط به استان تهران با ۳۰.۸ سال و کمترین آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان با ۲۲.۷ سال است.

بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند. این، اما تنها یک روی سکه تأخیر در ازدواج و باروری است و از دست دادن امکان داشتن فرزندان بیشتر با افزایش سن نخستین بارداری زنان بعد از ازدواج موضوع دیگری است که در نهایت روی رشد جمعیت کشور تأثیری منفی بر جای خواهد گذاشت و موجب افزایش خانواده‌های تک فرزند می‌شود.

چندی پیش  در گزارشی آمد: «اصولا هر مرد ایرانی در زندگی دوست دارد پدری را تجربه کند. البته این برای هر فرهنگ، اقلیم و نظام سیاسی که مرد در آن رشد پیدا کرده است، صادق است. مثلا در آمریکا حدود ۸۷درصد از مردان آمریکایی علاقه‌مند هستند، پدری را تجربه کنند. در کشورهای اروپایی مثل آلمان حدود ۷۵درصد، در بلژیک حدود ۸۴درصد در سوئد حدود ۷۲درصد از مردان تمایل به فررزندآوری دارند. مردهای ایرانی بسیار فرزندخواه هستند و بسیار دوست دارند که پدر شدن را تجربه کنند. میزان فرزندخواهی مردان ایرانی از بسیاری از کشورها بیشتر است. درباره تعداد فرزندان نیز مردان ایرانی تمایل دارند که بیش از سه فرزند داشته باشند. این آمار بی‌نظیر است. یعنی از هر ۱۰مرد ایرانی شش مرد علاقه‌مند است که بیش از سه فرزند داشته باشند.»

گسست نسلی، مهمترین پیامد افزایش سن فرزندآوری

اما در ادامه به سراغ رسول قبادی؛ جمعیت‌شناس و جامعه شناس رفتیم. وی در این رابطه می گوید: «بس بودن فرزندان»، «نداشتن درآمد کافی»، «نبود مسکن مناسب» و «نگرانی از تأمین آینده فرزندان» چهار دلیل برجسته برای گرایش نداشتن به فرزندآوری است؛ این نتایج همسو با نتایج پیمایش کشوری زندگی خانوادگی در ایران است که بر پایه آن «نگرانی از آینده فرزندان»، «سخت بودن تربیت فرزندان» و «ناتوانی از تأمین هزینه‌های فرزندآوری» برجسته‌ترین عوامل ذکرشده به‌عنوان محدودیت‌ها و بازدارنده‌های فرزنددار شدن هستند.

وی در ادامه به عامل غیرمستقیمی در افزایش سن مادری که تأثیر چشم‌گیر داشته است، اشاره می گوید و می افزاید: افزایش سن مادری پیامدهای اجتماعی و فرهنگی نیز در پی دارد؛ به این معنا که با افزایش فاصله میان پدر و مادر و فرزند، پیوند میان‌نسلی میان آن‌ها به‌درستی برقرار نمی‌شود؛ این موضوع علاوه بر دشوار کردن مسیر تربیت، زمینه‌ساز پدیدار شدن ناسازگاری میان فرزندان و پدر و مادر می‌شود!. زمانی سخت‌تر می‌شود که بدانیم در دو دهه گذشته میانگین زمان گفتگو میان اعضای خانواده از ۲ ساعت به ۲۰ دقیقه کاهش پیدا کرده است(!) به این معنا که ظرفیت تبدیل اختلافات خانوادگی با برخورد مناسب به عامل رشد افراد خانواده، دچار سستی شده است.

وی در پایان می افزاید: دو گونه راه‌حل را در این زمینه پیشنهاد کرد؛ گونه نخست راه‌کارها بر پایه‌ از میان بردن موانع و کاهش فاصله نسلی میان پدرومادر و فرزندان است؛ در سوی دیگر و بر پایه گونه دوم، راه‌کارها باید در راستای تقویت آموزش زوجین و توانمندسازی آن‌ها در فرزندآوری و تقویت گفتگو میان اعضای خانواده باشند.

انتهای پیام