به نقل از «ایمنا»

ولنگاری فرهنگی و نظارتی که کمرنگ است

تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۵۹۰۹۴

مجتبی مینوی می‌گوید: «کلیله و دمنه از جمله آن مجموعه‌های دانش و حکمت است که مردمان خردمند قدیم گرد آوردند و به هرگونه زبان نوشتند و از برای فرزندان خویش به میراث گذاشتند و در اعصار و قرون متمادی گرامی می‌داشتند، می‌خواندند و از آن حکمت عملی و آداب زندگی و زبان می‌آموختند.»

به گزارش خبرنگار ایمنا، این روزها درآمدزایی به هر قیمتی برای پربیننده‌شدن در فضای مجازی مد روز شده است؛ چه خانواده‌های معمولی که از نوجوان دختر و پسرشان سوءاستفاده می‌کنند و چه کارگردان‌ها و تهیه کنندگان مشهوری که با سوءاستفاده از نوستالوژیک‌های دهه شصت کاسبی می‌کنند و پول به جیب می زنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایرج طهماسب و مرضیه برومند که روزگاری به خاطر سیاست‌های وزارت فرهنگ و صداوسیما ناخواسته وارد حوزه کودک شده بودند و در میان آثار محدود رسانه ملی توانستند جلب توجه کنند و به شهرت برسند، حالا ماهیت دغدغه‌های فکریشان را بیش از پیش رو کرده و به نمایش گذاشتنه‌اند. البته اگر به حقیقت امر توجه کنیم نه می‌توانیم طهماسب را متخصص کودک بدانیم و نه مرضیه برومند را کارشناس این سنین؛ چه آنکه در فضای محدود دهه شصت که تلویزیون تنها دو شبکه داشت و هیچ رسانه‌ای برای رقابت و سنجش عملکردها نبود، یکه‌تازی برای کودکان و نوجوانانی که هیچ خوراکی نداشتند اتفاق عجیبی نبود.

و حالا کلیدواژه نوستالوژی شاه‌راهی برای ورود به قلب دهه شصتی‌ها شده است. آنها که در دوران کودکی و نوجوانی تفریحات زیادی نداشتند، یادآوری همان اندک دلخوشی‌های ساده برایشان لذت بخش است و این فرصت خوبی برای جولان‌دهی فراهم کرده است. ایرج طهماسب که پیش از کلاه قرمزی تجربه‌های سینمایی داشت و بعد از کلاه قرمزی به‌خاطر علاقه دهه شصتی‌ها به وی، آثار سینمایی‌اش دیده شد، توانست مسیر پیشرفت را به خوبی طی کند، البته بدون توجه به مضامین هویتی و دینی، اما ورود مرضیه برومند به آثار کسب وکار محور عروسکی با توجه به پخش آخرین اثر وی یعنی «شهرک کلیله و دمنه» با سبک و سیاقی غیرکودکانه این نگرانی را بیش از پیش بر اهالی فرهنگ و هنر نمایان کرده که نکند هویت‌سازان دهه شصت برای دیده شدن و جذب سرمایه، تبر به دست، خود به مخربان هویت ملی تبدیل شده باشند؟!

همه خوب می‌دانیم کلیله و دمنه از آثار شاخص تاریخ فرهنگی ایران است که در کتاب‌های درسی با آن آشنا شده‌ایم. کتابی پندآمیز که در آن حکایت‌های گوناگون (بیشتر از زبان حیوانات) نقل شده است چراکه استفاده از حیوانات به عنوان استعاره در روانشناسی از روش‌های آموزش محسوب می‌شود.

مجتبی مینوی درباره این کتاب می‌گوید: «کلیله و دمنه از جمله آن مجموعه‌های دانش و حکمت است که مردمان خردمند قدیم گرد آوردند و به هرگونه زبان نوشتند و از برای فرزندان خویش به میراث گذاشتند و در اعصار و قرون متمادی گرامی می‌داشتند، می‌خواندند و از آن حکمت عملی و آداب زندگی و زبان می‌آموختند.»

از سویی چون تاثیرپذیری کودکان از وسایل ارتباط جمعی بیشتر است قدرت فرافکنی بالایی دارند برای همین عروسک سازی بخصوص با نمادهای حیوانات و اشکال مختلف باورپذیری زیادی برای آنها در امر تربیت ایجاد می‌کند؛ در نتیجه حساسیت کار برای کودکان و نوجوانان بیشتر می‌شود و نیاز به تسلط به مضامین روانشناسی رسانه و جامعه‌شناسی تخصصی این سنین است، با این حال متاسفانه مرضیه برومند با سوار شدن بر قطار کسب وکار مجازی تنها می‌خواهد نوستالوژی هم نسل‌های خودش را در قالب سریال عروسکی شهرک کلیله و دمنه به تصویر بکشد و حرف‌هایش را بزند. درست همان نیتی که ایرج طهماسب در مجموعه «مهمونی» دنبال می‌کند که نه فقط ساخت یک برنامه، بلکه درآمدسازی بالا در فضای مجازی مد نظر است. چه آنکه بخش‌هایی از تولیداتشان به عنوان آیتم‌های طنز در فضای مجازی دست به دست می‌شود.

درآمد سرسام‌آور آثار نوستالوژیک تحریف شده به سمت موضوعات جنسی و اروتیک، آنقدر بالاست که این دو شخصیت را هم ترغیب کرده تا وارد این عرصه شوند. در واقع این دو کارگردان با استفاده از عروسک‌های کودکانه با تکه‌اندازی، زندگی‌های بزرگسالانه را به تصویر می‌کشند که اتفاق جالبی نیست. به نوعی به نام کودکان و نوجوانان اما به کام بزرگسالان علاقمند به فیلم فارسی‌های قدیمی هستند؛ چراکه نوع ادبیات کلامی و رفتاری عروسک‌ها اصلاً مناسب بچه‌ها نیست. البته خودشان می‌گویند این برنامه ها برای بزرگسالان است درحالی که همیشه عروسک و صداپیشگی عروسک‌ها برای سنین کودک و نوجوان بوده است و مسلماً کنجکاوی این طیف فراگیر حساس سنی را با توجه به سابقه تولیدات عروسکی‌شان خواسته یا ناخواسته به سمت خود جذب می‌کنند.

سوال اینجاست که تاثیر آنچه این دو کارگردان کهنه‌کار کودکان با جامعه اصیل ایرانی اسلامی انجام می‌دهند درطول زمان چه خواهد بود؟ آنها بی‌حیایی و روابط جنسی را به صورت کنایه و با عروسک‌هایشان که رنگ و بوی ملی و دینی هم ندارند در جامعه رواج می‌دهند تا پول بیشتری درآورند. گاهی شخصیتی مثل طهماسب که اصلاً ایران زندگی نمی‌کند و جامعه و هویت آینده سازانش برایش مهم نیست و گاهی هم کسی مثل مرضیه برومند که برای رفتارهایش توجیهاتی می‌سازد چه اینکه زمام فرهنگی را به دست گرفته و می تازند و متاسفانه هیچ نظارت وکنترلی برای این ولنگاری فرهنگی وجود ندارد تا نسبت به چنین رویکردهای مخربانه ملی، فرهنگی و دینی اقدامی کنند.

کد خبر 562007

منبع: ایمنا

کلیدواژه: کتاب ایرج طهماسب مرضیه برومند کلیله و دمنه دهه شصت کلاه قرمزی نمایش خانگی نوستالوژیک شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مرضیه برومند کلیله و دمنه عروسک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۵۹۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اهدای ۵۹ شیء تاریخی به اداره میراث‌ فرهنگی شهرستان ملایر

مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان گفت: در راستای حفظ آثار تاریخی به جای مانده از نیاکان، یک خانواده ملایری ۵۹ شیء تاریخی را به اداره میراث‌فرهنگی،گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان ملایر اهدا کرد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از همدان، محسن معصوم علیزاده امروز _دوشنبه دهم اردیبهشت_ در جمع خبرنگاران اظهار کرد: آثار باستانی، دفینه‌ها و گنجینه‌های مادی و معنوی هر ملت و میراث‌فرهنگی آن‌ها محسوب می‌شود.

وی افزود: اشیا و آثار باستانی بیان کننده پیشینه تاریخی و تمدن هر کشور و سرزمین است. قدمت تاریخی این اشیا سبب ارزشمند بودن آن‌ها و اعتبار تاریخی ملت‌ها می‌شود، به نحوی که برای نگهداری و مراقبت از این هویت‌های تاریخی هر ملت باید همه احساس مسئولیت کند و هزینه‌های هنگفتی در سال از سوی دولت‌ها برای این موضوع پرداخت می‌شود.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان خاطرنشان کرد: در هر خانه‌ای کتابی، نوشته‌ای، فرشی، گلدانی، تابلو و میراثی از پدران و مادران و گذشتگان وجود دارد که با حساسیت خاصی نگهداری می‌شود و برای اعضای آن خانه از ارزش و اعتبار ویژه‌ای برخوردار است، چراکه نشان‌دهنده هویت فرهنگی، میراث خانوادگی و ارزش‌های یک خاندان است.

معصوم‌علیزاده اضافه کرد: حفظ آثار تاریخی و فرهنگی در یک منطقه نیز همین جایگاه را میان اعضای یک جامعه دارد و نشان‌دهنده هویت و تمدن یک ملت است، به ویژه ملتی همچون ایران که تمدنی بسیار قدیمی و درخشان دارد و زمانی که بسیاری از جوامع غربی و شرقی هنوز به وجود نیامده بود، ایران از تمدن غنی و پیشرفته برخوردار بود.

وی اضافه کرد: این اشیا و آثار تاریخی و فرهنگی همچون اجداد ما هستند و به دلیل اینکه حاصل هنر و نبوغ پیشینیان ما است، باید در حفاظت و حراست از این میراث نهایت دقت و کوشش را به عمل آوریم و چه خوب است که برای ماندگاری بهتر آثار تاریخی در اختیار موزه‌ها و مخازن امن قرار گیرد.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان تاکید کرد: اهدای آثار تاریخی یکی از راه‌های حفظ اشیا، اموال فرهنگی و غنی‌سازی موزه‌ها به لحاظ داشته‌های فرهنگی و آثار است که در راستای حفظ آثار تاریخی به جای مانده از نیاکان، یک خانواده ملایری ۵۹ شیء تاریخی را به اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان ملایر اهدا کرد که امیدواریم این کار پسندیده در جامعه ما ادامه‌دار باشد.

معصوم‌علیزاده اضافه کرد: با توجه به رویه موجود در قوانین و ضوابط موزه‌های دنیا مبنی بر اینکه اگر فرد یا سازمانی آثار تاریخی خود را به مرجع و منبع اصلی بازگردانند، آثار اهدایی به نام آن‌ها در تاریخ کشور ثبت و بر همین اساس اشیا به نام خانواده محبی ثبت خواهد شد.

وی گفت: این اشیا توسط مسعود محبی از ایرانیان ساکن آمریکا و بعد از فوت پدرشان به موزه لطفعلیان ملایر اهدا شد که شامل ۵۹ شیء تاریخی با قدمت‌های مختلف است.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان گفت: این اشیا برای دوران مختلف پیش از تاریخ، دوران تاریخی اسلامی و معاصر از جمله پیه‌سوز، پیکرک‌های کوچک، انگشتر، باروت‌دان، ابریق و ظروف مختلف کاربردی است که پس از کارشناسی به منظور طی فرآیندهای قانونی تحویل امین اموال استان شد.

معصوم‌علیزاده با اشاره به اینکه اصالت و هویت بیش از نیمی از این مجموعه به صورت قطعی تأیید شده است، افزود: تعیین اصالت تعدادی دیگر از این آثار به پژوهش و مطالعات دقیق‌تری نیاز دارد.

کد خبر 749012