انتشار اسناد محرمانه جنایت صبرا و شتیلا در یک روزنامه صهیونیستی
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۶۵۹۲۱
به گزارش حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب، خبرگزاری فلسطینی "صفا" اعلام کرد: این اسناد جزییات نشست های پس از این جنایت و تلاش صهیونیست ها و هم پیمانان لبنانی آن ها در حزب کتائب برای چاره جویی و فریب افکار عمومی را در سال ۱۹۸۲(۱۳۶۱) فاش می کند.
در این گزارش آمده است که یک ماه پیش از جنایت صبرا و شتیلا نیروهای موساد و نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی، اعضای پارلمان لبنان را با زور سلاح مجبور به انتخاب بشیر جمیل رئیس حزب کتاmب به عنوان رئیس جمهوری لبنان می کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نشست محرمانه اسرائیلی ها با سران حزب کتائب پس از جنایت صبرا و شتیلا در تاریخ ۱۹ سبتامبر ۱۹۸۲ یعنی دو روز پس از این جنایت در وسط بیروت برگزار شد.
رافائل ایتان رئیس ستاد ارتش، امیر دروری فرمانده منطقه شمالی، مناحیم نیفوت مسئول روابط خارجی موساد و شمار زیادی از همراهان آن ها در این جلسه حضور داشتند.
در این اسناد آمده است که ایتان از وسعت این جنایت که توسط نیروهای حزب کتائب و در انتقام از ترور بشیرجمیل انجام داده بودند وحشت زده و عصبانی بود زیرا دنیا با مشاهده تصاویر صدها جنازه در شوک فرو رفته بود و مسئول این جنایت را اسرائیل می دانستند.
هدف از این نشست
به نوشته یدیعوت آحارونوت، اسرائیلی ها این نشست را فقط برای کاهش پیامدهای این جنایت ترتیب داده بودند و هدف آن ها سرزنش سران حزب کتائب نبود و تنها برای توافق بر سر یک داستان و روایت واحد از این حادثه جمع شده بودند.
ایتان در این جلسه به فرماندهان کتائب می گوید که می ترسد این اعترض جهانی پس از جنایت به خروج نیروهای اسرائیل از بیروت منجر شود.
وی به فرماندهان کتائب می گوید: یکی از شماها باید به سرعت موضوع را توضیح دهد و به انجام آن اعتراف کنید و بگویید که آنچه اتفاق افتاده خارج از کنترل شما بوده است.
ایتان به آن ها پیشنهاد می دهد که اعلام کنند که این جنایت بخشی از مقابله ارتش سوریه با مسیحی های لبنان است و بخشی از قربانیان نیز به درگیری میان ساکنان دو اردوگاه صبرا و شتیلا مربوط می شود.
جوزف ابوخلیل از فرماندهان کتائب می گوید: شما از ما می خواهید که مسئولیت کشتار را برعهده بگیریم و در شرایط کنونی این امکان پذیر نمی باشد زیرا ما به طور مرتب این موضوع را رد کرده ایم.
در پایان جلسه، ایتان می گوید: ما موضع خود را اعلام کردیم و آن ها(حزب کتائب) موضوع را بررسی می کنند و تصمیم می گیرند ولی همه چیز معلوم است.
هدف حمله به لبنان
یدیعوت آحارونوت براساس اسناد منتشر شده، تعیین بشیر جمیل به عنوان رئیس جمهوری لبنان را یکی از اهداف جنگ با لبنان عنوان می کند.
مناحیم نیفوت مسئول روابط خارجی موساد خطاب به فرماندهان اطلاعاتی و ارتش می نویسد: فعالیت های سیاسی در داخل لبنان با حضور نظامی اسرائیل ارتباط تنگاتنگی دارد و فعالیت کتائب ممکن است تا مدتها و حتی تا زمان خروج نیروهای سوری و خرابکاران(جبهه آزادیبخش فلسطین) ادامه یابد.
وی اضافه می کند: تلاش های زیادی برای گسترش روابط اقتصادی و فرهنگی میان دو پدیده اسرائیل یهودی و لبنان مسیحی صورت گرفته است.
براساس این اسناد، یکی از فرماندهان کتائب در جلسه با مسئولان موساد می گوید: در مورد نبرد در بیروت، نیروهای ایلی حبیقه (از فرماندهان کتائب) این موضوع را حل می کند.
اریل شارون وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی، رافائل ایتان رئیس ستاد کل و فرماندهان کتائب برای اشغال بیروت به توافق رسیدند.
شارون بارها در کنست متعهد شده بود که وارد بیروت نشود ولی در جلسه ای که با فرماندهان ارتش در دفترش برگزار کرده بود، خواستار نابودی بخش جنوبی بیروت که اردوگاه های فلسطینی نشین و نیروهای سازمان آزادیبخش قرار داشتند شده بود و از آن ها خواسته بود که هرچه را قابل نابود کردن است نابود کنند.
یدیعوت آحارونوت می نویسد: اسناد محرمانه سازمان اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی(امان) اطلاعات دیگری را درباره حزب کتائب فاش می کند.
در این اسناد آمده است که نیروهای کتائب از حضور نظامیان اسرائیلی برای نفوذ به منطقی استفاده می کردند که پیش از آن تحت تسلط آن ها نبود.
آن ها در این مناطق اقدام به از بین بردن مخالفان خود می کردند.
سازمان اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی(امان) فاش می کند که بیگن اجازه اشغال بیروت را به شارون داده بود ولی این موضوع پس از اشغال بیروت به کابینه اسرائیل ابلاغ شد.
با اینکه پس از اشغال بیروت فقط یک دفتر و تعداد کمی از اعضای سازمان آزادیبخش فلسطین در این شهر مانده بودند، شارون به حزب کتائب اعلام کرده بود که هزاران نفر از آن ها در شهر حضور دارند و براین اساس با دستور وی و با همکاری حزب کتائب فاجعه کشتار اردوگاه های صبرا و شتیلا انجام شد.
انتهای پیام/
منبع: تقریب
کلیدواژه: صبرا و شتیلا رژیم صهیونیستی فرماندهان کتائب رژیم صهیونیستی صبرا و شتیلا اشغال بیروت حزب کتائب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۶۵۹۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونگی درگذشت نیکاشاکرمی و گاف های گزارش شبکه بیبیسی | از«مهر بسیار محرمانه» که نیست تا ناجا به جای فراجا و ...
به گزارش همشهری آنلاین، بامداد امروز - سه شنبه - «سرویس جهانی بیبیسی» وابسته به دولت انگلیس با انتشار گزارشی مدعی دستیابی به «سند محرمانه»ای شد که قرار است نشان دهد نیکا شاکرمی - که خبر جانباختن او مصادف با ناآرامیهای سال ۱۴۰۱ به رسانهها راه یافت - چگونه جان خود را از دست داده و چه کسانی مسبب آن بودهاند؛ گزارشی که بررسی جزئیاتش ذهن مخاطب را دستکم با ابهاماتی جدید مواجه میکند و به آشکار شدن تناقضهایی در این روایت ختم میشود.
به گزارش ایسنا، بر اساس آنچه «گروه تحقیقاتی خبرگزاری دولتی بیبیسی» ابتدا به زبان انگلیسی - و سپس ترجمهای از آن به فارسی - منتشر کرده، اسناد ادعایی این «امکان» را به بیبیسی داده تا بتواند وضعیت نیکا شاکرمی از زمان حضور در تجمعات خیابانی تا «ناپدیدشدنش» را «بازسازی» کند؛ این گزارش با چنین جملاتی آغاز میشود تا از ابتدا وعده «پردهبرداری» از پرونده جانباختن نیکا شاکرمی و ارائه «جزئیاتی تازه» از آن را به مخاطب داده باشد، اما چه پیش از آغاز «روایت» خود بر مبنای «اسناد» ادعایی، چه در میانه طرح آن و چه در پایانبندی، بارها ناچار به یادآوری این واقعیت میشود که نمیتواند از آنچه در «اسناد» ادعایی به آنها پرداخته شده، «اطمینان ۱۰۰ درصدی» داشته باشد.
اعتراف شبکه BBC درباره ادعای تجاوز به نیکا شاکرمی + تصاویر | جزئیات ادعای این شبکه؛ تماس بیبیسی با یکی از افسران اطلاعات سپاه؟
این در حالی است که جمله قبلی همین گزارش از اتکای نویسندگان انگلیسیزبان به شیوهای نادر در حصول اطمینان از «واقعی» بودن «اسناد» اشاره دارد که طی آن «یک مأمور سابق اطلاعاتی ایران» برگهها را از گزارشنویسان بیبیسی تحویل گرفته و مطابق آنچه در همان گزارش آمده، «با استفاده از یک کد رسمی که روزانه توسط مسئولان اطلاعاتی در ایران صادر میشود» از وجود چنین «اسنادی»، «مطمئن» شده است. شیوهای که نه در آغاز و نه در انجامش، هیچ فکتی از وجود - و نه لزوماً افشای هویت - آن «مامور سابق اطلاعاتی» به دست میدهد و نه مشخص میکند استفاده از آن «کد رسمی روزانه» چگونه به حصول «اطمینان» از «واقعی» بودن «اسناد» ادعایی منجر شده است؟
پاسخ گزارش بیبیسی، «تماس تلفنی»! همان مامور سابق اطلاعاتی با آرشیو نیروی خود است «تا در مورد وجود چنین گزارشی مطمئن شود.» گزارش ادامه میدهد: «در پاسخ تأیید شد چنین گزارشی وجود دارد و بخشی از یک پرونده ۳۲۲ صفحهای» درباره تجمعات خیابانی سال ۱۴۰۱ است. در عین حال عبارت یادشده در روایت بیبیسی تلویحاً یادآور میشود که به فرض وجود آن مامور سابق اطلاعاتی و به فرض پاسخگویی به چنین تماس تلفنی و اشاره به محتوای گزارشی که به گفته بیبیسی، مُهر «خیلی محرمانه» بر خود دارد، آنچه از آن سوی خط به مامور سابق اطلاعاتی گفته شده، وجود گزارشی در زمینه جانباختن نیکا شاکرمی است که خود، بخشی از یک پرونده چندصدصفحهای درباره تجمعات خیابانی سال ۱۴۰۱ است، نه لزوماً محتوای آنچه درباره جانباختن نیکا شاکرمی در گزارش بیبیسی آمده و شاید از همین منظر است که نویسندگان گزارش در عین ادعای دریافت تایید وجود پروندهای درباره حوادث تابستان و پاییز ۴۰۱، نمیتوانند برخلاف «اطمیناندهی» ادعایی مامور اطلاعاتی سابق، از «صحت» این برگهها «۱۰۰ درصد» مطمئن باشند.
در بخش دیگری از گزارش، نویسندگان به برقراری «تماس دیگری» از سوی آن «مامور سابق اطلاعاتی» با این نیرو اشاره میکنند که به «افشای هویت» یکی از ماموران انجامیده است! ادعایی که باورپذیری آن بیش از روند «حصول اطمینان» از واقعیبودن اسناد ادعایی محل مناقشه است. چطور میتوان مدعی «افشای هویت» یک مامور اطلاعاتی شد که به ادعای گزارش بیبیسی در پرونده نیکا شاکرمی هم نقش داشته و چنین کشفی را به صرف تماس یک مامور اطلاعاتی سابق با این نیرو نسبت داد؟!
این پرسشها که وجود توضیح یا پاسخی برای آنها در چنین گزارش حساسیتبرانگیزی لازم به نظر میرسد تا لااقل مخاطبان بیبیسی هم بتوانند از «واقعی» بودن این گزارش اطمینان حاصل کنند، در حالی مطرح است که نویسندگانش مدعی شدهاند «برای کسب جزئیات لازم و تایید صحت اسناد چندین ماه را به بررسی دقیق و مقابله و تطبیق جزئیات با منابع متعدد اختصاص» دادهاند و البته آنطور که از متن گزارش پیداست به این نتیجه رسیدهاند که خوانندگان گزارش صرفاً با کلیگویی نویسندگان آن به اطمینان کافی از صحت اسناد ادعایی دست خواهند یافت.
گزارش بیبیسی، ابهامات دیگری را هم به همراه دارد؛ از جمله اینکه نویسندگانش مدعی وجود «مهر بسیار محرمانه» در اسناد ادعایی شدهاند اما در تصاویر منتشرشده در همین گزارش، نه چنین مهری بر صفحات دیده میشود و نه شیوه طبقهبندی آن مطابق با شیوه معمول طبقهبندی اسناد در نهادهاست. برخی کاربران در شبکههای اجتماعی نیز پس از انتشار این گزارش، به همین ابهامات اشاره کردهاند. وحید اشتری در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس با انتشار رشتهتوئیتی، نوشته است: «مستند این مطلب یک نامه است که فاقد ابتدائیات مثل فونت رایج نامههای اداری است. نامه مهر خیلی محرمانه ندارد ولی آن بالا (بخش سربرگ) [عبارت] خیلی محرمانه را تایپ کردهاند. نکته مهمتر اینکه نمیشود نامه خیلی محرمانه باشد ولی تاریخ نداشته باشد. به کاربردن عباراتی مثل فلانی «اشعار داشته» است (ظاهراً بهجای اظهار داشته است) یا «متهمه» احتمالاً برای متهمان زن که اصلاً در نامههای اداری و قضایی رایج نیست نشاندهنده همان مدعاست که سازندگان، قبل از این نامه، حداقل دو نامه اداری مشابه که در فضای مجازی پر است را ندیده بودند.» او ایرادات دیگری هم از فرم نامه میگیرد و تاکید میکند در حالی در سربرگ نامه، شعار سال ۱۴۰۱ دیده میشود که ناجا از سال ۱۴۰۰ به فراجا بدل شده و در تمامی سربرگها و مکاتبات رسمی از عنوان «فراجا» استفاده میشود، نه «ناجا».
وجود این ابهامات تا حدی در گزارش «بیبیسی آی» آشکار است که خود گزارش نیز در پاراگرافهای پایانی به آن اعتراف کرده و یادآور شده: «در مواردی اسنادی که تحت عنوان سندهای رسمی مربوط به ایران در اینترنت منتشر شدهاند جعلی از آب درآمدند. البته تشخیص بیشتر این اسناد ساختگی آسان است، با توجه به اینکه شکل ظاهریشان به اسناد رسمی شباهتی ندارد، مثلا سربرگ یا فاصلههای غیرمعمول یا اشتباهات عمده دستورزبانی و املایی در آنها دیده میشود.به طور مثال بعضی از این اسناد با توجه به تاریخشان ممکن است حاوی آرم سازمانی یا نام اداره اشتباهی باشند. یکی دیگر از نشانههای مدارک جعلی ادبیات به کار گرفته شده در آنهاست که گاهی با شیوه خاص نگارش رسمی در ایران مطابقت ندارد.» و اسناد ادعایی بیبیسی نیز اغلب همین نشانهها را با خود دارد!
کد خبر 848553 منبع: ایسنا برچسبها اغتشاش تلویزیون بی بی سی خبر ویژه