مقیمی: ایجاد فضای گفتگو بین دولت و نخبگان، بازی برد-برد است
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۸۱۵۰۰
رئیس دانشگاه تهران گفت: یکی از تأکیدهای رئیس‌جمهوری به وزرا و مسئولان این بوده که در محیط‌های نخبگی حضور پیدا کنند و تعامل بین دولت و نخبگان به گونه‌ای شکل بگیرد که بستر مناسب برای اتخاذ تصمیمات فراهم شود.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران امروز دوشنبه ۳۰ خرداد ماه در همایش «حکمرانی مردمی در گفتمان عدالت و جمهوریت» در دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، با اشاره به تاکید مستمر رئیس‌جمهوری برای شکل‌گیری محیط گفتمانی، فضای گفت‌وگوی علمی و بهره‌مندی تصمیمات دولتمردان از پشتوانه جامعه نخبگی، گفت: مکرر مشاهده می‌کنیم که رئیس‌جمهوری در جلسات در زمینه حل مسائل و مشکلات به استفاده از ظرفیت دانشگاه اشاره می‌کنند و تاکید دارند که «دانشگاه کمک خود را ارائه کند».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رئیس دانشگاه تهران در ادامه با اشاره به فضاسازی‌های هیجانی و احساسی و مواجهه سطحی و سیاسی با سخنان و تصمیمات دولتمردان در شبکه‌های اجتماعی، تاکید کرد: قاعدتاً نباید تسلیم فضای مجازی باشیم که با یک سری داده‌های غیرواقعی و گاهی اوقات تحلیل‌ها و تفسیر‌های نادرست که درست و غلط در آن‌ها با هم مخلوط شده‌اند، صحنه‌ای مغایر با حقیقت را شکل می‌دهد. شأن محیط دانشگاهی و علمی نیز تکرار کردن همان داده‌های غیرواقعی و تحلیل‌های نادرست نیست بلکه باید بستر‌های لازم برای ارائه تحلیل‌های علمی را فراهم کنیم.
مقیمی خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد به جای اینکه نخبگان و نهاد‌های علمی و همچنین خود مسئولان با تکیه بر راهبرد‌های نهاد علم به میدان بیایند و درباره اقدامات و تصمیمات گفتمان‌سازی کنند، بیشتر فضای مجازی با رویکردی غیرعلمی دارد جریان‌سازی می‌کند و از این تاسف‌بارتر این است که گاهی اوقات مشاهده می‌کنیم برخی در محیط دانشگاه نیز در فضای این جریان‌سازی‌های غیرعلمی قرار می‌گیرند؛ بنابراین به جای اینکه خودمان جریان‌ساز باشیم، متأسفانه تسلیم فضای مجازی می‌شویم. هر چند که به نظر می‌رسد اینکه ریشه نظرات احساسی برخی کاربران فضای مجازی به جریانات سیاسی برمی‌گردد، برای افکار عمومی شناخته شده است، و با روشن شدن حقیقت، مشروعیت و مقبولیت خود را از دست می‌دهند و افکار عمومی به مرور زمان دیگر آن‌ها را برنمی‌تابد.
رئیس دانشگاه تهران افزود: مشخص است که فضای مجازی، فضای نقد عالمانه نیست بنابراین کسی که می‌خواهد نقد عالمانه کند باید ابعاد مساله به خوبی برایش روشن باشد، داده‌های مستند به‌دست آورد، نقد‌ها و نظراتش را در یک فضای علمی و گفت‌وگوی متقابل وارد کند و حرف طرف مقابل را نیز بشنود.
مقیمی در ادامه «پنهان‌سازی تصمیمات دولتمردان به منظور در امان ماندن از جو‌های احساسی فضای مجازی» را یک آفت برشمرد و گفت: اگر دولتمردان تلاش کنند که تصمیمات‌شان را از جامعه نخبگی پنهان کنند و این شجاعت را نداشته باشند که تصمیمات‌شان را در حضور نخبگان به بوته آزمایش بگذارند، ارزیابی کنند و محک بزنند، پشتوانه بسیار عظیمی که همان پشتوانه جامعه نخبگی است را از دست خواهند داد. متأسفانه وقتی چنین فرآیندی شکل بگیرد، هزینه‌های جبران‌ناپذیر اقتصادی و اجتماعی به کشور وارد می‌شود و به مرور زمان باز آن کارگزار و مدیر ارشدی که این سبک را انتخاب کرده است، قطعاً به بن‌بست اجرایی می‌رسد.
استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تهران در ادامه، رئیس دولت سیزدهم را پیش‌قدم در حوزه شکل‌گیری محیط گفتمانی حول تصمیمات دولت دانست و گفت: به عنوان نمونه در نشستی که با حضور رؤسای برخی دانشگاه‌ها در حضور رئیس‌جمهوری برگزار شد، ایشان با درایتی که داشتند یک فضای نقد متقابل را فراهم کردند که نشان‌دهنده آمادگی لازم برای فراهم شدن و رقم خوردن فضای جدید جهت گفتگو بین دولت و جامعه نخبگی بود.
رئیس دانشگاه تهران افزود: یکی از تأکیدهای رئیس‌جمهوری به وزرا و مسئولان این بوده که در محیط‌های نخبگی حضور پیدا کنند و تعامل بین دولت و نخبگان به گونه‌ای شکل بگیرد که بستر مناسب برای اتخاذ تصمیمات فراهم شود، در این صورت طبعاً یک بازی برد - برد بین محیط نخبگی دانشگاهی و محیط اجرایی حاکمیت رقم می‌خورد.
وی برگزاری همایش «حکمرانی مردمی در گفتمان عدالت و جمهوریت» را تلاشی در راستای نگاه رئیس‌جمهوری برای ایجاد فضای تعاملی بین نخبگان و دولت طی همکاری دانشگاه تهران و مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری دانست و اظهار امیدواری کرد که این نشست‌ها حتماً استمرار پیدا کند تا فضایی برای گفت‌وگوی متقابل و طرح منطقی سخنان اساتید به صورت رودررو با حکمرانان ارشد در یک فضای علمی فراهم شود. ایجاد این فضای گفت‌وگوی متقابل بین حاکمیت و کارگزاران با نخبگان، یک حرکت مؤثر برای اعتمادسازی بین مردم و دولت است و اعتماد عمومی موضوعی است که امروز به شدت در محیط جامعه به آن نیاز داریم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: مقیمی دانشگاه تهران دولت مردان فضای مجازی رئیس دانشگاه تهران تصمیمات دولت جامعه نخبگی رئیس جمهوری فضای مجازی بین دولت گفت وگوی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۸۱۵۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرکت تانک‌وار شهرداری زاکانی علیه پارک‌های قدیمی تهران؛ باز کردن باب «درخت‌کشی» به چه قیمتی؟
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران می‌گوید: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است.با رفتارهای تهاجمی این‌چنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمی‌کند.»
کسی نمی‌داند شهرداری تهران چه در سر دارد که هر روز شکایت و گله شهروندان رو به آسمان است، یک روز می‌خواهد در پارک‌های تهران هتل بسازد، روز دیگر می‌خواهد در پارک قیطریه برای مردمی مسجد بسازد که همان مردم، در همان پارک بخاطر این تصمیم تجمع کرده‌اند، یک روز قراردادی پر ابهام با چینی‌ها می‌بندد که برای تهران اتوبوس بیاورد و همان قرارداد صدای داد و فغان شورای شهری‌ها را بلند می‌کند.
این روزها هم نوبت به پارک لاله رسیده است. مدتی است که در پارک لاله تهران، سمت غربی ایستگاه آتش‌نشانی و روبه‌روی خیابان پورسینا، حصارهایی نصب شده است. در روزهای اخیر هم کانکس‌هایی در محل مستقر شده و گویا همه‌چیز مهیای آغاز عملیات درخت‌کشی و ساخت و ساز در پارک لاله است. این وضعیت باعث شد که هفته گذشته جمعی از شهروندان در این محل جمع شوند و به زاکانی اعتراض کنند.صحبت از ساخت یک فرهنگسرا در پارک لاله است.
در همین خصوص حسین آخانی، استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران دیروز، ۱۵ اردیبهشت شخصا به پارک لاله رفته و از نزدیک اوضاع این محوطه حصارکشی شده را بررسی کرده است.
این استاد دانشگاه می‌گوید: «روز شنبه ۱۵ اردیبهشت به پارک رفتم و با صحنه‌های نگران کننده‌ای مواجه شدم. اول آنکه بخشی از جنوب پارک در نزدیکی ایستگاه مترو تغییر کاربری داده شده است. آنچه از لابلای حصار دیده شد، گود برداری و ایجاد سازه‌ای (شبیه دستشویی) به مساحت تقریبی حدود ۲۰۰-۵۰۰ متر مربع است. کمی دورتر در غرب آن، درست مجاور ایستگاه آتش نشانی و محلی که درختان انجیلی قرار دارند در چند هزار متر مربع حصار کشی شده است. علاوه بر انجیلی، درختان قدیمی تنومند و ارزشمند دیگری در این بخش پارک رویش دارد. درختان این بخش پارک به دلیل خاک باز، از شادابی و سلامت بیشتر برخوردار است و طبیعی است کوچکترین دستکاری در آن نباید صورت گیرد.»
آخانی با بیان اینکه در ۱۳ اردیبهشت امسال با آقای مهندس مختاری رئیس سازمان بوستانها و فضای سبز تهران در خصوص دلیل این حصار کشی پرسیدم. ایشان به من قول دادند که آنجا هیچ درختی قطع نمی‌شود. ادامه می‌دهد: «در گفت‌وگوی دوباره خود با آقای مهندس مختاری متوجه شدم که ماجرا جدی است و برنامه تغییر آن محل برای اهداف فرهنگی وجود دارد. اگر چه ایشان مدعی عدم قطع درخت بود ولی تغییراتی که بناست انجام شود و روزنامه همشهری نیز به آن اشاره کرده است باعث تهدید این زیست بوم شهری و به مرور باعث خشک شده درختان خواهد شد.»
به گفته استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران، جنوب پارک لاله از نظر گونه‌های درختی متنوع‌ترین و اتفاقا دارای گونه‌های بومی است و با توجه به انبوه درختان، سیمای جنگلی شمال کشور را در ذهن تداعی می‌کند. او معتقد است: «هر گونه تخریب، تغییر کاربری و حتی ایجاد آب‌نما و راه عبور و مرور به این زیست بوم شهری اشتباه و خطای نابخشودنی است.»
چرا پارک لاله مهم است؟
دکتر آخانی در برابر این پرسش که چرا پارک لاله اهمیت دارد و چرا باید نگران این بوستان باشیم، می‌گوید: «اول اینکه این پارک تنها فضای سبز مجاور بزرگترین و قدیمی‌ترین دانشگاه کشور است. دانشگاهی که در قلب شهر تهران از داشتن یک کمپوس (فضای بیرونی) مناسب محروم است. این پارک تنها جایی است که دانشجویان می‌توانند با دوستان خود در آنجا قدم بزنند و زیباترین خاطرات دوران تحصیل خود را بگذرانند. شک ندارم که هزاران دانشجو در همین پارک بزرگترین تصمیم خود را در فضای زیبای پارک برای تشکیل زندگی مشترک را گرفته‌اند.»
این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: «آرزو داشتم که روزی پارک لاله را به باغ گیاهشناسی تبدیل کنم تا دانشگاهی باز باشد برای شهر تا کودکان، دانش آموزان و دانشجویان و مردم با دنیای گیاهان آشنا شوند. بعد از چندین سال مذاکره مفصل و جلسات متعدد، هیئت مدیره سازمان بوستانها و فضای سبز شهر تهران - علیرغم موافقت‌های اولیه - با آن مخالفت کرد. دلیل مخالفت این بود که این پارک قدیمی است و به هیچ عنوان نباید به آن دست زد! بعد توافق شد که باغ گیاهشناسی در دو سوی اتوبان چمران در مجاور برج میلاد و دانشگاه تهران ساخته شود. توافق انجام شد، تفاهم نامه امضا شد، شورا آن را مصوب کرد ولی به دلایل نامعلوم به مرحله اجرا نرسید.»
او ادامه می‌دهد: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است. در این پروژه که توسط اینجانب در دانشگاه تهران انجام شده است، بایستی بزودی با نصب پلاک، شامل نام‌های علمی و فارسی و پراکنش در داخل پارک و با استفاده از کد QR ، علاقه مندان بتوانند اطلاعات دقیق‌تر شامل عکس‌های دقیق و پراکنش آن را بدست آورند.»
آخانی اظهار می‌کند: «پارک لاله تنها پارکی است که در آن درخت انجیلی (Parrotia persica) بیش از نیم قرن پیش کاشته شده است و به همین دلیل ارزش و اعتبار حفاظتی بسیار بالایی دارد.»
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه به یاد می‌آورم در فروردین ۱۴۰۱، وقتی برای ایجاد موزه علم در زمین‌های در اختیار دانشگاه تهران واقع در ملا صدرا چندین درخت سرو نقره‌ای آمریکایی - که ارزش‌های اکولوژیک چندانی برای شهر ندارند - قطع شدند، آقای مختاری و ماموران شهرداری محکم جلوی آن ایستاد، می‌گوید: « آقای مختاری، به عنوان کسی که خود را حافظ درختان تهران می‌داند، و شورای شهر تهران وظیفه دارند جلوی این تغییر کاربری تحت هر عنوان و با هر هدفی بیایستد. با رفتارهای تهاجمی این‌چنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمی‌کند.»
با این گلایه‌ها و با توجه به اینکه هر دو اقدام ساخت مسجد و فرهنگسرا در بوستان‌های قیطریه و لاله با اعتراض و تجمع شهروندان روبه‌رو شده،سوال اینجاست که شهرداری تهران برای کدام مردم و چه کسانی این بنا را می‌سازد؟ چرا شهرداری می‌خواهد با تانک از روی پارک‌های تهران بگذرد؟ این همه لجبازی با مردم شهر چه هدفی را دنبال می‌کند؟ شهرداری که مردم با اقداماتش همراه نیستند، برخی از اعضای شورای شهرش جلسه سخنرانی‌اش را ترک می‌کنند و با اون همسو نیستند، چه هدفی دارد؟
همسان سازی حقوق بازنشستگان کشوری از خردادماه سال جاری