پیشبینی یوسفعلی میرشکاک از آینده شعر فارسی
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۸۸۲۱۳
یوسفعلی میرشکاک، شاعر و پژوهشگر، با اشاره به تغییر ذائقه مخاطب در دنیای مدرن، «رباعی» را قالب اشعار در روزگار آینده معرفی کرد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، یوسفعلی میرشکاک در آیین نقد کتاب «شمعدانیها» شامل گزیده رباعیات سالهای 1383 تا 1399 میلاد عرفانپور که 30 خرداد توسط مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری در سالن طاهره صفارزاده حوزه هنری و با اجرای محمود حبیبیکسبی برگزار شد، گفت: رباعی در روزگار ما از ساحت رباعی خارج شده و هایکو و تقلبی شده اما در این کتاب با رباعیهایی مواجه هستیم که مانا و ماندگار خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان این که بسیاری رباعی گفتند، اما مانایی نداشته است، ادامه داد: رباعی برخلاف دیگر قالبهای شعری، متعلق به شعر فارسی است و اعراب نتوانستند از آن بهره ببرند.
میر شکاک اضافه کرد: اگر تمدن بشری مجالی برای ادامه داشته باشد، قالب اشعار در روزگار آینده رباعی خواهد بود؛ زیرا دیگر انسان امروزی مجالی برای اشعار طولانی ندارد؛ البته هر اندازه سرودن رباعی در این روزگار ممکن میشود، قالب دوبیتی محال خواهد بود و جز بابا طاهر دیگر هیچ هماوردی ندارد.
وی افزود: شاید دلیل متولد نشدن دوبیتی این باشد که خاستگاه این قالب شعری عاطفه انسان است که حضرت حق عطا کرده و دیگر به کسی نداده است.
وی با بیان اینکه در رباعیهای عرفانپور با ایماژهای اغلب معطوف به معنا روبهرو هستیم، افزود: رباعیهای تصویری مانایی و جذابیت خاصی دارند.
میر شکاک یکی دیگر از خصوصیات رباعیات میلاد عرفان پور را ارتباط پیدا کردن عام و خاص با این اشعار دانست و گفت: رباعیات شاعران معاصر دیگر، بیشتر برای خواص بود و عامه مردم فهمی از آن پیدا نکردند.
این پژوهشگر با بیان اینکه امروز نمیتوان انتظار جریانسازی را در عرصه شعر داشت، تصریح کرد: قالب اصلی شعر کهن فارسی ابتدا قصیده و سپس غزل بود؛ ولی امروز با خلق شاهکارهایی از جمله در اشعار عرفانپور، رباعیات برای جامعه جاذبهدار شدهاند و این قالب به زودی پرطرفدارترین میان شاعران و مخاطبان میشود.
مرتضی امیری اسفندقه، شاعر، نیز در ادامه با اشاره به رباعیات موفق عرفانپور در کتاب «شمعدانیها» گفت: عرفانپور به واقع شاعر ادبیات انقلاب است. او از بهترین رباعیسرایان معاصر است که راه رباعیسرایان بزرگی چون قیصر امینپور، سید حسن حسینی، بیژن ارژن و ایرج زبردست را ادامه میدهد.
وی با اشاره به اشعار عرفانپور ادامه داد: عرفانپور جای رباعیات قیصر را پر میکند و حتی به آن میافزاید. رباعی قالب شعر امروز و فرداست و قالبی است که عام و خاص با آن ارتباط برقرار میکنند.
میلاد عرفانپور، صاحب مجموعه رباعی «شمعدانیها»، نیز در این نشست گفت: اگر جذابیتی در رباعیات من وجود دارد، لطف حق است و به لحظههایی اختصاص دارد که خداوند دست شاعران را میگیرد تا بخشی از ملکوت خود را نشان دهد.
«شمعدانیها» شامل 177 رباعی از میلاد عرفانپور است که وی در سالهای 83 تا 99 سروده و در کتابهای «از شرم برادرم»، «پاییز بهاری است که عاشق شده است»، «پادشهر»، «جشن فراموشیها»، «ناخوانده»، «از آخر مجلس»، «بیخبریها»، «درباره تو»، «راهبندان»، «تماشایی» و «دوستش داشته باش» منتشر شدهاند.
میرشکاک: فردوسی مورد تایید اهل بیت(ع) بودشهرام شکیبا: طنزپرداز، لاستیک آتش نمیزند!/ طنزخوانی یوسفعلی میرشکاک در محفل شاعران + گزارش تصویریانتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: حوزه هنری شعر حوزه هنری شعر یوسفعلی میرشکاک میلاد عرفان شمعدانی ها عرفان پور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۸۸۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)
دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم
از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم
مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
میکنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم
بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم
خوردهام تیر فلک باده بده تا سرمست
عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم
جرعه جام بر این تخت روان افشانم
غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم
حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا
من چرا عشرت امروز به فردا فکنم
افسوس گذشته و اشتباهاتی که مرتکب شده اید فکر شما را پریشان و آشفته کرده و بابت آن بسیار ناراحت هستید. اما چاره کار حسرت خوردن نیست و فایده ای نخواهد داشت.
در برابر رنج های زندگی صبوری کرده و به لذت های فانی دنیا دلبسته نباشید. برای داشتن آینده بهتر به خداوند توکل کرده و با عقل و درایت رفتار کنید تا به موفقیت برسید.
زندگی نامه حافظحافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و بههمراه مادرش زندگی سختی را سپری میکرد. گفته میشود او در اوقات فراغت خود به مکتبخانهای که نزدیک نانوایی بود میرفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت میکرد و نیززمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا میپرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.
این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را بهطور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی شرکت میکرد و به همین خاطر به اکثر دانشهای زمان خود مسلط بود.
حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش میکرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردمفریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار بهویژه غزلیات بسیار زیبا و معنیداری سروده است که نیزاکنون پس از گذشت قرنها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامشبخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات میشود.
حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیدهاند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را بهدلیل شیرین زبانی معشوقهاش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقهاش، ۴۰ شبانه روز را بهطور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زندهداری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو میکنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمهکاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.
در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار میشود.
آثار حافظ
دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی بهطور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود میپرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابلتوجه و تاملبرانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبانهای دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزلسرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیتهای او بسیار درخشان و تماشایی است.
شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهمترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن میخواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن میکند؛ بهگونهای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شدهاند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفتهها به کمک زبان طنز بیان شود.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (7 اردیبهشت)