حسگری که عفونت ذاتالریه ویروسی و باکتریایی را تشخیص میدهد
تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۹۷۵۱۹
بسیاری از انواع مختلف باکتریها و ویروسها میتوانند باعث ذاتالریه شوند، اما هیچ راه آسانی برای تعیین اینکه کدام میکروب باعث ذاتالریه یک بیمار خاص میشود وجود ندارد. این عدم قطعیت، انتخاب درمانهای مؤثر را برای پزشکان سختتر میکند، زیرا آنتیبیوتیکهایی که معمولاً برای درمان پنومونی باکتریایی استفاده میشوند به بیماران مبتلا به پنومونی ویروسی کمکی نمیکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چالش اصلی این است که تعداد زیادی پاتوژن مختلف وجود دارد که میتواند منجر به انواع مختلف ذاتالریه شود و حتی با گستردهترین و پیشرفتهترین آزمایشها، پاتوژن خاصی که باعث بیماری فرد میشود، در نیمی از بیماران قابل شناسایی نیست. اگر یک ذاتالریه ویروسی را با آنتیبیوتیکها درمان کنید، به مقاومت آنتیبیوتیکی کمک میکنید، که مشکل بزرگی است و بیمار بهتر نمیشود.
در مطالعهای که روی موشها انجام شده، محققان نشان دادند که حسگرهای آنها میتوانند با استفاده از یک آزمایش ساده ادرار، پنومونی باکتریایی و ویروسی را در عرض دو ساعت بهطور دقیق تشخیص دهند.
در طراحی حسگر خود، این تیم تحقیقاتی تصمیم گرفت به جای تلاش برای شناسایی خود پاتوژن، بر روی اندازه گیری پاسخ میزبان به عفونت تمرکز کند. عفونتهای ویروسی و باکتریایی انواع متمایزی از پاسخهای ایمنی را تحریک میکنند که شامل فعال شدن آنزیمهایی به نام پروتئاز میشود که پروتئینها را تجزیه میکنند. تیم MIT دریافت که الگوی فعالیت آنزیمها میتواند به عنوان نشانهای از عفونت باکتریایی یا ویروسی باشد.
ژنوم انسان بیش از ۵۰۰ پروتئاز را رمزگذاری میکند و بسیاری از آنها توسط سلولهایی که به عفونت پاسخ میدهند از جمله سلولهای تی (T)، نوتروفیلها و سلولهای کشنده طبیعی (NK) استفاده میشود.
تیمی به سرپرستی پوروش خاتری در دانشگاه استنفورد و یکی از نویسندگان مقاله مربوط به این طرح، ۳۳ مجموعه داده عمومی از ژنهایی که در طول عفونتهای تنفسی بیان میشوند، را جمع آوری کردند. با تجزیه و تحلیل این دادهها، خاتری توانست ۳۹ پروتئاز را شناسایی کند که به نظر میرسد واکنش متفاوتی به انواع مختلف عفونت نشان میدهند.
باتیا و شاگردانش هم سپس از این دادهها برای ایجاد ۲۰ حسگر مختلف استفاده کردند که میتوانند با آن پروتئازها تعامل داشته باشند. حسگرها از نانوذرات پوشیده شده با پپتیدها تشکیل شدهاند که میتوانند توسط پروتئازهای خاص شکافته شوند. هر پپتید با یک مولکول گزارشگر برچسب گذاری میشود.
این گزارشگران در نهایت از طریق ادرار دفع میشوند. سپس ادرار را میتوان با طیف سنجی جرمی تجزیه و تحلیل کرد تا مشخص شود کدام پروتئازها در ریهها بیشتر فعال هستند.
محققان حسگرهای خود را در پنج مدل موش مختلف از ذاتالریه که در اثر عفونتهای استرپتوکوک پنومونیه، کلبسیلا پنومونیه، هموفیلوس آنفولانزا، ویروس آنفولانزا و ویروس ذاتالریه موشها ایجاد میشود، آزمایش کردند.
پس از خواندن نتایج آزمایشهای ادرار، محققان از یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده کردند. با استفاده از این رویکرد، آنها توانستند الگوریتمهایی را آموزش دهند که میتواند بین ذاتالریه از افراد سالم تمایز قائل شود و همچنین بر اساس آن ۲۰ حسگر، ویروسی یا باکتریایی بودن عفونت را تشخیص دهد.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيکمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: عفونت ویروسی باکتری ذات الریه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۹۷۵۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آنچه باید درباره سندرم ناخن زرد بدانید
این بیماری در پی تجمع مایع لنفی زیر ناخن که موجب میشود به رنگ زرد به نظر برسند، ایجاد میشود و میتواند نشانه اختلال در سیستم لنفاوی باشد. مبتلایان به این عارضه ممکن است به مرور زمان به بیماریهای ریوی یا سیستم لنفاوی (مبارزه با عفونت) دچار شوند.
متاسفانه علت این عارضه معمولا ناشناخته است با این حال برخی از دلایل هم مطرح شدهاند که در ادامه به آن ها اشاره میکنیم:
ژنتیک : اگر در خانواده شما کسی ناخن زرد دارد، احتمال ابتلا به آن در شما هم بیشتر است.
انوع خاصی از سرطان: این عارضه در مواردی نادر با سرطان مغز استخوان (multiple myeloma)، سرطان ریه، سرطان پستان، سرطان کیسه صفرا، سرطان حنجره و لنفوم و برخی سرطانهای دیگر همراه بوده است.
سندرمهای نقص ایمنی: سندرم ناخن زرد در مواردی به دلیل کمبود ایمونوگلوبولین جی (IgG)، نوعی کمبود آنتیبادی که در آن بدن ایمونوگلوبین کافی تولید نمیکند و همچنین نقص ایمنی متغیر شایع (وضعیتی که با عفونتهای مکرر مشخص میشود) ایجاد میشود.
بیماریهای غده تیروئید: سندرم ناخن زرد گاهی با بیماری هاشیموتو (تیروئید بزرگشده و آسیبدیده)، کمکاری شدید تیروئید و تیروئید پرکار همراه است.
سندرم نفروتیک: سندرم ناخن زرد خیلی بهندرت ممکن است همراه با سندرم نفروتیک (زمانی که کلیهها بهدرستی کار نمیکنند) نیز ظاهر شود.
به نوشته ایندیپندنت، اختلالات لنفاوی، آرتریت روماتوئید و کمبود ویتامین E هم میتواند زرد شدن ناخنها را به دنبال داشته باشند.
نشانههای سندرم ناخن زرد
اگرچه زرد شدن ناخنها از نشانههای اولیه این سندرم است، علائم دیگری هم هستند که باید مراقب آنها باشیم.
برخی از این علائم عبارتند از ناخنهای زرد، ضخیم و منحنی، ناخنهایی که رشدشان متوقف شده است، ناخنهایی که از بستر زیرینشان جدا شدهاند، عفونت در بافت نرم اطراف ناخن و از دست دادن کوتیکول (پوسته ناخن).
سندرم ناخن زرد معمولا به عوارض ناشی از این بیماری بستگی دارد و متخصصان درمانها را بر اساس آنچه برای بیمار مشکل ایجاد کرده است، ارایه میکند.
برخی از این روشهای درمانی شامل مصرف آنتیبیوتیک برای عفونتهای تنفسی، ویتامین E برای ناخن، کورتون (کورتیکواستروئید) برای التهاب و جراحی، زمانی که پوشش ریهها و حفره قفسه سینه پر از مایع میشود، هستند.
به گزارش وریولهلت، در مجموع میتوان گفت که سندرم ناخن زرد چیزی فراتر از زرد شدن ناخنها است و میتواند سیستم تنفسی و غدد لنفاوی را درگیر کند و در مواردی عامل آن ژنتیک یا بیماریهای مزمن است و در صورت ابتلا به سندرم ناخن زرد، میتوان از طریق روشهای درمانی متمرکز بر رفع نشانههای این عارضه، آن را کنترل کرد.
منبع: خبرگزاری ایسنا