چرا ورزشکاران باید ویتامین C مصرف کنند؟

ویتامین C یک ویتامین ضروری محلول در آب با قدرت آنتی اکسیدانی قوی است که در بدن ساخته نمی‌شود و به طور طبیعی به وفور در میوه و سبزیجات تازه مانند بروکلی، فلفل ها، جوانه گندم، توت فرنگی و کیوی وجود دارد.

ویتامین c به رشد و ترمیم آسیب و تسهیل کلاژن کمک می‌کند و نام‌های دیگر این ویتامین، اسید اسکوربیک، کلسیم اسکوربات و سدیم اسکوربات است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس این مطلب که از سوی محبوبه عسکری، متخصص تغذیه ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ما قرار گرفته، آمده است: این ویتامین بسیاری از بخش‌های بدن را تقویت می‌کند که شامل عضلات و رگ‌های خونی است و سرعت بهبود زخم و همچنین غلظت آنتی بادی‌ها را بالا می‌برد و به تقویت عملکرد ایمنی کمک می‌کند.

ویتامین c به عنوان یک آنتی اکسیدان آسیب به پروتئین را کاهش می‌دهد و ممکن است به افزایش بازیافت بلندمدت و کوتاه مدت در ورزش‌های شدید کمک کند.

مکمل‌های حاوی این ویتامین به عملکرد بدن در زمان کمبود این ویتامین کمک می‌کنند و با این حال در معرض فشار بدنی طولانی مدت بودن که اغلب در برنامه‌های استقامتی دیده می‌شود، می‌تواند به سرعت ذخایر ویتامین C را در ورزشکار تخلیه کند و افزایش دریافت آن به صورت غذا یا مکمل برای جبران کمبود لازم است.

ویتامین C باعث جذب بهتر آهن می‌شود، برای حفاظت از عملکرد ایمنی سودمند است و بعد از فعالیت طولانی مدت شدید، به بازیافت کمک خواهد کرد و در عین حال برای سلامت غدد فوق کلیوی لازم است چرا که این غدد از احساس خستگی ناشی از فعالیت بدنی و استرس در ورزشکاران پیشگیری می‌کند.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: ورزشکاران ویتامین c ویتامین C

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۹۹۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۶ علامت کمبود ویتامین که از چهره مشخص می‌شود

دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، صورت شاید اولین عضوی از بدن باشد که در مورد کمبودهای مواد مغذی در بدن هشدار می‌دهد. کمبود ویتامین‌ها در بدن، علائم متفاوتی ایجاد می‌کند که گاهی خفیف و گاهی خطرناک است.

بهدگزارش سرگرمی روز، شما برای تشخیص این کمبودها باید برای تجویز آزمایش‌های دوره‌ای خون، نزد پزشک بروید با این حال برخی علائم کمبود ویتامینی را می‌توانید از وضعیت چهره خود تشخیص دهید:

_ کمبود ویتامین C: ویتامین C نقش حیاتی در بدن دارد؛ سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و باعث بهبودی سریع زخم‌ها و حفظ سلامت استخوان‌ها می‌شود. به گفته محققان کمبود این ویتامین باعث خونریزی لثه‌ها می‌شود.

بهبود آرام زخم‌ها، خشک شدن موها و ایجاد لکه های قرمز روی پوست از دیگر علائم فقر این ویتامین است. اگر هر کدام از علائم فقر ویتامین C را دارید؛ میوه‌ها، سیب زمینی، انواع توت‌ها، فلفل، بروکلی، اسفناج و مکمل‌های ویتامین C را به رژیم‌تان بیفزایید. مصرف روزانه ۷۵ میلی گرم ویتامین C به زنان و ۹۰ میلی گرم به مردان توصیه می‌شود.

_ کمبود ید: کمبود این ماده معدنی منجر به چشم‌های پف آلود می‌شود و کم کاری تیروئید را نیز به همراه دارد. افرادی که دارای کمبود ید هستند، ناخن‌های شکننده را تجربه می‌کنند و ممکن است به راحتی دچار اضافه وزن شوند. شما می‌توانید در صورت ابتلا به این علائم، مصرف هرچه بیشتر زغال اخته، لوبیای سیاه، میگو، توت فرنگی و ماست را در نظر داشته باشید.

_ کمبود امگا ۳: خشکی پوست به خصوص در فصل زمستان رایج است. اما اگر پوست شما خشک‌تر از حد معمول باشد، به آن معنی است که اسیدهای چرب امگا ۳ را به میزان کافی دریافت نمی‌کنید. مصرف کم این اسیدهای چرب چین و چروک صورت شما را نیز افزایش می‌دهد. منابع این اسیدهای چرب عبارتند از ماهی، دانه‌های کتان، دانه‌های چیا و گردو.

_ کمبود آهن: پوسته پوسته شدن لب‌ها یکی از نشانه‌های کمبود آهن است. نشانه‌های دیگر عبارتند از خستگی، سرماخوردگی‌های مکرر و درد زبان. کمبود "ریبوفلاوین" نیز می‌تواند خشکی لب‌ها را به همراه داشته باشد. شما می‌توانید ریبوفلاوین را از راه مصرف ماهی قزل آلا، بروکلی، پنیر و بادام به دست بیاورید. آهن نیز در حبوبات، آجیل، اسفناج و مکمل‌های آهن وجود دارد.

_ کمبود بیوتین یا ویتامین B۷: موهای خشک و نازک می تواند به شما هشدار دهند که دچار کمبود این ویتامین هستید. جدا از ریزش مو، نشانه مشخص دیگر کمبود بیوتین، صورت پف کرده با توزیع چربی غیر طبیعی و راش‌های قرمز است. بر اساس برخی مطالعات بیوتین به عنوان یکی از مواد مغذی ضروری برای حفظ استحکام، بافت و ظاهر مو عنوان شده است. منابع غذایی سرشار از بیوتین شامل بادام زمینی، جگر، برخی سبزیجات، برگ چغندر سوئیسی، تخم مرغ پخته و زرده تخم مرغ است.

_ کمبود ویتامین B۱۲ : کمبود این ویتامین در میان گیاه‌خواران بسیار رایج است. کمبود ویتامین ب ۱۲ اغلب باعث تغییر رنگ پوست و رنگ پریدگی می‌شود. سایر نشانه‌ها عبارتند از خستگی، از دست دادن اشتها، تنگی نفس و اسهال. اگر می‌خواهید فقر ویتامین ب ۱۲ را درمان کنید، به دنبال مصرف بیشتر ماهی، گوشت بدون چربی، پنیر، ماست و غلات غنی شده باشید. اگر رژیم‌های غذایی گیاهی را دنبال می‌کنید مکمل‌های ویتامین ب ۱۲ را با مشورت پزشک مصرف کنید.

 

کانال عصر ایران در تلگرام