پهلوی‌چی‌ها و تابستان 67
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۳۴۴۹۷
عصر ایران؛ هومان دوراندیش- برخی از کسانی که در چند سال اخیر در خارج کشور طرفدار شش‌آتشۀ احیاء سلطنت پهلوی در ایران بوده‌اند، در آغاز دهۀ 1390 جمهوری‌خواه بودند یا دست کم می‌گفتند ما سلطنت‌طلب نیستیم ولی خدمات رضاشاه و پسرش را قبول داریم و شایستۀ تجلیل می‌دانیم.
در آغاز دهۀ 1390 هنوز کسی در ایران شعار نداده بود "رضاشاه روحت شاد"؛ بنابراین برای پهلوی‌دوستان صرف نمی‌کرد بگویند ما سلطنت‌طلب هستیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سلطنت در دنیای جدید چیزی شبیه مارکسیسم است. یعنی از بیخ و بن بی‌آبرو است. به همین دلیل الان هم سلطنت‌طلبان ترجیح می‌دهند خودشان را مشروطه‌خواه معرفی کنند. کمااینکه بسیاری از مارکسیست‌ها خودشان را سوسیال‌دموکرات جا می‌زنند.
باری، بی‌آبرویی سلطنت موجب می‌شد که پهلوی‌دوستان خودشان را سلطنت‌طلب معرفی نکنند. اما پس از اعتراضات دی ماه 96 و شعارهایی که در تجلیل رضاشاه از سوی برخی از معترضان سر داده شد، جماعت پهلوی‌دوست احساس کردند اگر صریح بگویند سلطنت‌طلب هستند، دیگر کسی آنها را هو نمی‌کند و این اتیکت چندان مایۀ شرمساری‌شان نخواهد بود.
هم از این روست که این روزها در توئیتر سلطنت‌طلبان شش‌آتشه‌ای را می‌بینیم که قبلا در ضرورت تاسیس جمهوری سکولار سخن می‌گفتند و می‌گویند که در همین سه چهار سال اخیر سلطنت‌طلب شده‌اند.
این قبیل پهلوی‌دوستان تا قبل از اینکه سلطنت‌طلب شوند، دربارۀ اعدام‌های تابستان 67 زیاد می‌نوشتند. مدام مرثیه‌سرایی می‌کردند که در تابستان 67 چنان شد و چنین شد.
آن مرثیه‌سرایی‌ها البته توام با تغافل نسبت به این واقعیت بود که مارکسیست‌ها و مجاهدین خلق در زمان شاه هم اعدام می‌شدند؛ اما این حضرات که در آن زمان (یعنی در آغاز دهۀ 1390) نیز پهلوی‌دوست بودند، ترجیح می‌دادند دربارۀ قلع و قمع چپ‌ها و مجاهدین در دوران رژیم شاه حرفی نزنند. در واقع اعدام‌های تابستان 67، برایشان در حکم چماقی بود که علیه جمهوری اسلامی استفاده می‌شد.
اما الان که احتمال بازگشت سلطنت "از نظر این آقایان" جدی شده و مارکسیست‌ها و بویژه مجاهدین خلق با شدت و حدت مشغول کوبیدن خاندان و دوران پهلوی‌اند، جماعت پهلوی‌دوست دیگر برای اعدامیان تابستان 67 مرثیه‌سرایی نمی‌کنند؛ چراکه خوب می‌دانند آن اعدام‌شدگان اکثرا عضو سازمان مجاهدین خلق و مابقی نیز مارکسیست‌لنینیست و بعضا مائوئیست بودند.
بنابراین پهلوی‌چی‌ها تازه یاد "ارتجاع سرخ و سیاه" افتاده‌اند و از "نفرت‌انگیز بودن سازمان مجاهدین خلق" و مزدوری این گروه برای صدام و نیز بی‌وطن بودن و تجزیه‌طلبی مارکسیست‌ها دم می‌زنند و هر دو طایفه را مخرب و مضر به حال ایران می‌دانند.
در چنین فضایی، تجلیل از اعدامیان 67 دیگر کارکرد سیاسی ندارد. چنین تجلیلی، قبلا به زیان جمهوری اسلامی بود اما الان به سود مجاهدین و چپ‌های ضدپهلوی است.
از سوی دیگر، طرفداران رضاپهلوی احتمال می‌دهند که در صورت بازگشت به ایران، با نیروهای تجزیه‌طلب مواجه شوند؛ تجزیه‌طلبانی که قاعدتا از حمایت لنینیست‌های وطنی برخوردار خواهند بود. نیز می‌دانند که اگر راه بازگشت رضا پهلوی به ایران هموار شود، مجاهدین خلق نیز بساطشان را در آلبانی جمع می‌کنند و به ایران می‌آیند.
این مشاورین واقعی یا خودخواندۀ رضا پهلوی معتقدند فروپاشی حکومت نزدیک است ولی همچنین احتمال می‌دهند که بعد از فروپاشی، ممکن است تنها از طریق جنگ داخلی بتوانند قدرت را در ایران قبضه کنند و رویاهایشان را محقق سازند.
به همین دلیل پیشاپیش نغمۀ "جنگ داخلی" را کوک کرده‌اند و درس تاریخ می‌دهند که در جنگ داخلی آمریکا بیش از 600 هزار نفر کشته شد. یعنی اگر ما هم صدها هزار نفر را کشتیم، کار بدی نکرده‌ایم.
در واقع این جماعت پس از سال‌ها مرثیه‌سرایی برای مجاهدین و مارکسیست‌های اعدام شده در تابستان 67، فی‌الحال به لحاظ ذهنی در حال آماده شدن برای کشتار بقایا و همفکران همان افرادند. البته به اسم حفظ میهن در جنگ داخلی. یا به اسم حفظ پادشاهی مشروطه در برابر ارتجاع سرخ و سیاه. و یا به اسم نفی "پنجاه و هفتی‌های تباه".
پهلوی‌چی‌های متاخر و نوظهور، قبلا خطر مجاهدین و مارکسیست‌ها را حس نمی‌کردند و از سر ضدیت با جمهوری اسلامی برای اعدام‌شدگان تابستان 67 روضه‌خوانی می‌کردند ولی الان با نفرتی که نثار این دو طایفه می‌کنند، نشان می‌دهند که اولا خودشان هم مثل مقامات جمهوری اسلامی معتقدند سازمان مجاهدین خلق و گروه‌های مارکسیستی خطری برای ایرانند، ثانیا سرکوب این دو طایفه را شرط لازم برای سیاست‌ورزی در ایران می‌دانند.
توئیت‌های جماعت پهلَویه دلالت بر این نکته دارد که آنها معتقدند اگر مارکسیست‌ها و مجاهدین از فضای سیاسی ایران آینده جمع نشوند (بر فرض که اصلا چنین فضایی شکل بگیرد)، کشور با امتناع سیاست‌ورزی مواجه خواهد بود و ناچار از تحمل درگیری‌ها و زد و خوردهای طولانی و طاقت‌فرساست.
و چون این حضرات معتقدند باید ظرف مدتی کوتاه ایران را دوباره بر "ریل ترقی" بیندازند، نمی‌توانند گروه‌های منتقد دوران پهلوی اول و دوم را به عنوان موی دماغ پهلوی سوم تحمل کنند. لذا آقایان معتقدند باید کمربندها را محکم بست و آماده شد برای جارو کردن مخالفان ولو از طریق جنگ داخلی. هم از این رو، دیگر روضه‌خوانی برای اعدامیان تابستان 67 کارکرد سیاسی مثبتی برای جماعت پهلَویه ندارد.
به ویژه اینکه تمام نقدهای کنونی پهلوی‌چی‌های نوظهور به مجاهدین خلق و مارکسیست‌ها، دامن اعدامیان تابستان 67 را هم می‌گیرد. اگر این دو طایفه "پنجاه و هفتی" و ضد ایران بوده‌اند، قاعدتا اعدامیانشان هم از این داوری مستثنا نیستند. و طبیعتا مرثیه‌سرایی برای "یک مشت ایران‌ستیز" ضرورتی ندارد.
در واقع فصل استفادۀ ابزاری پهلوی‌چی‌ها از ماجرای تابستان 67 به پایان رسیده است و این جماعت الان از منظری تازه به آن ماجرا نگاه می‌کنند. یعنی چنین به نظرشان می‌رسد که هر کس مجاهدین خلق و مارکسیست‌لنینیست‌ها (یا مائوئیست‌ها) را به هر شکل ممکن تارومار کرده، نهایتا به ایران خدمت کرده است.
تماشاخانهمنبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۳۴۴۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادعای جنجالی تنهاخ: با نخریدن کین به مشکل خوردیم
به گزارش "ورزش سه"، اریک تنهاخ تایید کرد که شیاطین سرخ در تابستان تلاش ناموفقی برای جذب هری کین داشته‌اند و اظهار داشت که ناتوانی منچستر یونایتد در جذب اهداف اصلی، پروژه بازسازی آنها را به تأخیر می‌اندازد.
کین هدف اصلی یونایتد در تابستان بود، اما با منتفی شدن این انتقال، آنها مجبور شدند به گزینه‌های جایگزین روی بیاورند. باشگاه تصمیم گرفت سرمایه‌گذاری بلندمدت را هدف قرار دهد و در نهایت با انتقالی ۷۲ میلیون پوندی راسموس هویلوند را به خدمت گرفت.
تنهاخ قبلاً در مصاحبه‌ای گفته بود که درک می‌کند که ممکن است یونایتد نتواند بازیکنان سطح بالایی را جذب کند و حالا در گفت‌وگویی جدید تأیید کرد که یکی از این بازیکنان سطح بالا که یونایتد به دنبال او بوده، هری کین است.
او گفت: «من می‌توانم مهاجمی را ببینم که قبلاً توانایی‌هایش را ثابت کرده است، می‌خواستیم او را به خدمت بگیریم اما نتوانستیم و سپس به سراغ راسموس رفتیم چون او یک استعداد است.
می‌دانید که هری کین در هر فصل حداقل ۳۰ گل برای شما خواهد زد. ما او را می‌خواستیم اما این انتقال انجام نشد. هویلوند بزودی به سطح او خواهد رسید اما این فرایند زمان می‌برد و همین باعث می‌شود که ما زمان بیشتری را برای بازسازی تیم و بردن آن به سطوح بالاتر نیاز داشته باشیم.»
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد