نبرد فیل و اژدهای زرد در فضای مجازی

برندن کار از اعضای کمیسیون ارتباطات ایالات متحدۀ آمریکا که سال 2018 توسط ترامپ به این سمت منصوب شده است، طی نامه‌ای از مدیران گوگل پلی و اپل خواست که دسترسی کاربران خود به تیک‌تاک چینی را قطع کنند

به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا، طی روزهای گذشته یکی از اعضای کمیسیون ارتباطات آمریکا به نام برندن کار، نامه‌ای در صفحات اجتماعی خود منتشر کرده است که بر اساس آن از مدیران اپل و آلفابت درخواست کرده تا دیگر برنامک تیک‌تاک را در فروشگاه‌های مجازی خود پشتیبانی نکنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در نامۀ خود با استناد به برخی از سیاست‌های تیک تاک که آن‌ها را مغایر با نظام قوانین فروشگاه‌های اپل و گوگل می‌داند، چنین درخواستی را مطرح کرده است.

وی همچنین در نامۀ خود می‌افزاید: ماهیت تیک تاک با ظاهر آن متفاوت است، این سرویس فقط یک برنامک برای تولید و انتشار ویدئوهای سرگرم کننده نیست. کارکرد اصلی تیک تاک جمع‌آوری حجم انبوهی از اطلاعات شخصی و حساس کاربران است!

این عضو  کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا در نامۀ رسمی خود تصریح می‌کند: مدیران اپل و آلفابت موظف هستند تا اگر قصدی برای حذف تیک‌تاک از فروشگاه‌های خود ندارند، طی یک نامۀ رسمی دلایل خود را برای کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا تشریح کنند و بگویند که چطور دسترسی مخفی چینی‌ها به اطلاعات محرمانه و خصوصی کاربران آمریکایی را مغایر سیاست‌های فروشگاه‌های خود تشخیص نداده‌اند و همچنان برای ادامۀ فعالیت تیک تاک در آمریکا مصر هستند! 

برندن کار که سال 2018 میلادی توسط ترامپ به عضویت کمیسیون ارتباطات آمریکا در آمده است، در ادامۀ نامۀ خود با استناد به گزارش خبری بازفید نیوز می‌نویسد: بر اساس گفته‌های پرسنل تیک‌تاک، مهندسان این شرکت در فاصلۀ زمانی  سپتامبر ۲۰۲۱ تا ژانویه ۲۰۲۲ اطلاعات کاربران آمریکایی را در دسترس خود داشتند.

گفتنی است که بعد از انتشار گزارش بازفید نیوز، آنطور که شبکه سی ان بی سی آمریکا گزارش داده بود، تیک‌تاک در همان روز اعلام می‌کند که اطلاعات کاربران آمریکایی را صرفا به سرورهای ابری اورکال آمریکا منتقل می‌کند و دیگر این اطلاعات برای سرورهای مستقر در سنگاپور و آمریکا ارسال نخواهد شد.

آنچه از متن فوق استنباط می‌شود، اهمیت فوق‌العادۀ اطلاعات در کشورهای دیگر است، دولت‌های شرقی و غربی به خوبی از ارزش اطلاعات آگاه هستند و به همین جهت همواره سعی بر حفاظت از آن‌ها دارند، رگلاتورهای مستقر در این کشورها نیز هیچ ممشاتی نسبت به جمع‌آوری اطلاعات اضافه توسط برنامک‌های فضای مجازی نشان نمی‌دهند.

حکمرانی سایبری در دو سمت جهان (شرق و غرب) اصلی پذیرفته شده است و دولت‌ها هیچ تمایلی برای شریک شدن آن یک شرکت چند ملیتی ندارند، فعالیت این شرکت‌ها و ارائه خدمات نوین در حوزۀ فناوری اطلاعات مورد استقبال همه است اما بنا نیست که این شرکت‌ها تعیین کنند که کاربر چه محتوایی را بیشتر ببیند و کدام محتوا را اصلا نبیند یا مانند فیسبوک و نقشش در خشنوت‌های خبابانی که در آمریکا افشا شد، تصمیم بگیرد تا تحولات سیاسی یک کشور چه رنگ و بویی پیدا کند، فعالیت‌های برنامک‌های فضای مجازی فارغ از اینکه مقیم یا غیرمقیم دولت رگلاتور باشند، باید بر اساس قوانین داخلی آن کشور باشد، هرچند این امر مورد پسند شرکت‌های چند ملیتی نیست اما اصول حکمرانی سایبری عدم شراکت در حاکمیت را یادآوری می‌کند.

آمریکا و مقامات آن نیز علیرغم اینکه هادی اصلی اینترنت جهان هستند اما نگران نفوذ برنامک‌ها به حوزۀ حکمرانی سایبری هستند و تلاش‌هایی از این دست که بعضا شاهد آن هستیم، درست برای حفظ استقلال سایبری انجام می‌شود تا برنامک کشوری با ایدئولوژی مغایر با آمریکا افکار عمومی مردم این کشور را تأثیر قرار ندهد و پایش اطلاعات نقشۀ راهی عملیاتی برای دولت چین فراهم نکند، البته برخی ممکن است که اعتقاد داشته باشند که مبدعان و اداره کنندگان آمریکایی اینترنت در جهان، پارادایم نوین رسانه‌ای جهان را نمی‌شناسند اما سیاست‌گذاران آمریکایی به هیچ عنوان در حوزۀ افکار عمومی ممشات ندارند، درخواست حذف تیک‌تاک چینی را در کنار حذف صفحۀ چند میلیونی شبکۀ انگلیسی زبان پرس تی‌وی و کانال سرگرمی IFILM ایران قرار دهید تا صدق این گفتار برای شما واضح تر شود.

انتهای پیام/

 

خبرنگار: علی پژوهش

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: چین دولت آمریکا سنا فیلترینگ آمریکا اینستاگرام مجلس سنا فیسبوک ترامادول مقاله علمی تیک تاک واتساپ بایدن فضای مجاز متاورس کمیسیون ارتباطات حکمرانی سایبری حذف برنامه کمیسیون ارتباطات تیک تاک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۸۸۷۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر، مادر، ما متهمیم ...

وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...

چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.

آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.

قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.

آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟

آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟

نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟

در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست

اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..

به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.

شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.

باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.

پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.

همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.

قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

*فعال اجتماعی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032