به نقل از «همشهری آنلاین»

ابتکار تهران برای آشتی آنکارا و دمشق | آب های راکد بین دو همسایه جابه جا می شود؟

تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۰۶۴۰۰

به گزارش همشهری آنلاین، «حسین امیر عبداللهیان» وزیر خارجه ایران، شنبه گذشته (۱۱ تیرماه)، برای چهارمین بار پس از تصدی وزارت خارجه راهی دمشق شد. سفری ناگهانی و درست چند روز پس از سفرش به آنکارا و دیدار با مقامات ارشد ترکیه. «فیصل المقداد» وزیر خارجه سوریه در فرودگاه دمشق، در استقبال از همتای ایرانی از اهمیت این سفر گفت و تصریح کرد: «این سفر بسیار مهم است و پس از تحولات داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی زیادی صورت می‌گیرد».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ابتکار عمل تهران برای آشتی آنکارا و دمشق

روزنامه «الاخبار» لبنان با انتشار یادداشتی در خصوص تلاش و ابتکار تهران برای اتحاد و قرار دادن آنکارا و دمشق در مسیر آشتی، نوشت: «تهران رسما ابتکار عمل خود را برای حمایت عملی از روند مصالحه بین دمشق و آنکارا را با سفر "حسین امیرعبداللهیان" وزیر امور خارجه خود به دمشق، کلید زد. پیشنهادات ایران مبتنی بر لزوم فعال‌سازی هماهنگی بین دو طرف به منظور جلوگیری از تنش میدانی جدید در منطقه و نیز جلوگیری از آغاز عملیات نظامی جدید ترکیه در مقابل درک متقابل طرفین از دغدغه‌ها و نگرانی‌های یکدیگر است. امری که زمینه را برای آشتی تدریجی فراهم می‌کند و به بیش از یک دهه اختلاف و خصومت بین دو کشور پایان می‌دهد».

در ادامه این یادداشت آمده است: «چهار روز پس از سفر حسین امیرعبداللهیان به ترکیه، هواپیمای حامل او، در سایه تلاش‌های تهران برای بهره‌برداری از روابط خوب خود با دو کشور، در دمشق، پایتخت سوریه به زمین نشست تا هر اندازه که میسر است، بر اختلافات بین دو کشور پل بزند و این اقدام به یک گفت‌وگوی جدی و مؤثر در چارچوب منافع فراگیر بین دو همسایه منجر شود».

به اعتقاد نویسنده، این سفر همچنین در چارچوب تلاش ایران در پی تهدیدات آنکارا مبنی بر آغاز عملیات نظامی جدید در شمال سوریه صورت گرفت و تهران خواستار استفاده از مسیرهای دیپلماتیک برای جلوگیری از تشدید تنش در منطقه شد. در واقع جمهوری اسلامی ایران با ورود به عنوان میانجی آشکار بین دمشق و آنکارا در خط تحولات اخیر در شمال و رهبری آن، تلاش دیپلماتیک عملی خود را برای جلوگیری از هر گونه تشدید نظامی جدید، به ویژه در بحبوحه افزایش نشانه‌های آغاز قریب‌الوقوع عملیات نظامی ترکیه در شمال سوریه نشان داد.

سرمایه‌گذاری تهران بر رویکرد جدید و آشتی‌طلبانه آنکارا در منطقه

در ادامه یادداشت روزنامه الاخبار تاکید شد که «همچنین تهران در تلاش است تا روی رویکردهای جدید آنکارا سرمایه‌گذاری کند که می‌خواهد با همه کشورهایی که قبلاً با آن دشمنی داشت، سازش کند. امری که در آشتی آن با عربستان سعودی، امارات و مصر نمود یافت. تهران تلاش دارد این رویکرد آنکارا را در خصوص سوریه با درک  دشواری این کار، به دلیل اختلافات عمیق سوریه - ترکیه، پیاده کند».

نگارنده می‌افزاید: «این‌جاست که امیرعبداللهیان با سخنانی که قبل از ترک تهران به مقصد دمشق بر زبان آورد، مایل بود این تلاش را به مردم نشان دهد. وی تاکید کرد که یکی از اهداف سفرش به دمشق برقراری "صلح و امنیت" در منطقه بین سوریه و ترکیه است. تا نشان دهد که نقش ایران در حال حاضر، میانجیگری بین دمشق و آنکارا در بیش از یک جهت با درک نگرانی‌های هر یک از طرفین و ایجاد همگرایی میان دیدگاه‌های آنها است». 

به اعتقاد نویسنده، تاکید این دیپلمات ایرانی بر استفاده از عبارت «امنیت و صلح» بیانگر تاکید او بر لزوم جابجایی آب های راکد بین دو همسایه، آگاهی از اینکه تا چه حد می توان به آشتی بین آنها دست یافت و نیز آزمایش جدیت دو طرف در  گفت‌وگو برای شروع پل زدن بر اختلافات بزرگ و دوری مداوم بین آنها برای بیش از یک دهه پیش بود. وی همچنین در اظهارات رسانه‌ای خود عمداً بر رد هرگونه اقدام نظامی ترکیه در شمال سوریه از سوی ایران تاکید کرد و دلیل آن را، پیامد این اقدام که به بی ثباتی منطقه منجر می‌شود اعلام کرد. این اظهارات پاسخی غیرمستقیم به تفسیرهای اشتباهی بود که از اظهارات سابق او در ترکیه صورت گرفته بود. وی در ترکیه از درک ایران از نگرانی‌های امنیتی ترکیه در سوریه سخن گفته بود، امری که موجب شد، برخی مدعی شوند که این اظهارات به منزله چراغ‌ سبز تهران برای انجام عملیات نظامی ترکیه در شمال سوریه است.

استقبال دمشق از ابتکار تهران و تاکید بر عقب‌نشینی ترکیه از اراضی سوریه

این اظهارات اولیه با هدف آگاهی از دیدگاه رهبری سوریه در مورد میانجیگری ایران و میزان تمایل دمشق به هرگونه تلاش دیپلماتیک بین دو کشور بیان شد.خلاصه‌ی موضع دمشق در این خصوص را می‌توان در استقبال دولت سوریه از این طرح ابتکاری یافت که به موازات این استقبال تاکید کرد که ترکیه کشوری است که بخش‌هایی از اراضی سوریه را اشغال کرده و دارای اهداف و جاه‌طلبی‌های نظامی در این کشور است.

در این یادداشت آمده است: «این موضع به وضوح در اظهارات بشار الاسد، رئیس‌جمهور سوریه مشهود بود که گفت: "ادعاهای ترکیه نادرست و گمراه‌کننده است و ربطی به واقعیت ندارد. این ادعاها ناقض منشور سازمان ملل متحد، اصول حقوق بین الملل و روابط حسن همجواری برای نزدیکی دو کشور همسایه است". در شرایطی که بشار الاسد مشتاق نشان دادن دیدگاه رسمی سوریه است، اظهارات فیصل المقداد وزیر امور خارجه مبنی بر اینکه "بحث عمیقی در مورد روابط دوجانبه و بهبود روابط بین کشورهای همسایه صورت گرفت"، به وضوح نشان دهنده حمایت دمشق از ابتکار ایران است».

ابتکار ایران برای برداشتن گام‌هایی از سوی دو کشور در مسیر آشتی

به اعتقاد نگارنده، به نظر می‌رسد سوری‌ها می‌خواهند در ازای ورود به مسیر آشتی و حل و فصل تنش بین دو کشور، از ترکیه تعهد بگیرند تا برای خروج از سرزمین‌های تحت اشغال خود در سوریه اعلام آمادگی کند و دمشق این را یکی از ثوابت ملی خود می‌داند که هرگز قابل چشم‌پوشی نیست. بر این اساس، صحبت از ابتکار جامع ایران برای حل اختلافات انباشته دو کشور در سطوح سیاسی، امنیتی، نظامی و حتی شخصی غیرواقعی و اغراق آمیز است.

نویسنده در ادامه تصریح می‌کند: «تهران بیشتر می‌خواهد از تحولات جاری در شمال سوریه استفاده کند و با پیشنهاد اجرای "توافق آدانا" بین دو کشور، به  اتخاذ گام‌هایی از سوی دو کشور برسد که در مراحل بعدی از آن استفاده شود. امری که به استقرار نیروهای ارتش سوریه در مناطق در  معرض تهدید حمله منجر خواهد شد و  همه نگرانی‌های امنیتی ترکیه را برطرف کرده و مبنایی برای برداشتن گام های بعدی خواهد بود».

مانع‌تراشی‌های واشنگتن علیه ابتکار تهران

در خاتمه این یادداشت آمده است: «با این حال، نمی توان نادیده گرفت که این ابتکار عمل ایران هر لحظه در معرض مانع تراشی آمریکاست. به این ترتیب که واشنگتن قسد را به پایبندی به گزینه عدم عقب‌نشینی از منبج و تل رفعت یا واگذاری این دو منطقه، از نظر اداری و نظامی به دولت سوریه ترغیب می‌کند. این امر ماموریت ایران را پیچیده و اجرای آن را دشوار می‌کند».

کد خبر 688238 برچسب‌ها ایران و سوریه حسین امیرعبدالهیان ایران و ترکیه

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: ایران و سوریه حسین امیرعبدالهیان ایران و ترکیه شمال سوریه عملیات نظامی ابتکار تهران بین دو کشور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۰۶۴۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقشه تجاری ایران و پاکستان، دو همسایه ای که در تجارت غریبه بودند + جدول

تین نیوز

دو کشور ایران و پاکستان نزدیک به ۹۱۰ کیلومتر مرز مشترک زمینی دارند که این جدا از مرز آبی و مسیر هوایی است با این حال حجم روابط تجاری در بهترین حالت به ۲.۵ میلیارد دلار در سال رسیده است.

به گزارش تین نیوز به نقل از مهر، ایران با ۱۵ کشور مرزهای زمینی و دریایی دارد که شامل پاکستان، افغانستان، ترکمنستان، روسیه، قزاقستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، عراق، کویت، عربستان، قطر، بحرین، امارات عربی متحده و عمان می شود. با توجه به سفر رئیس جمهوری ایران به کشور پاکستان، در گزارش پیش رو به وضعیت اقتصاد و تجارت همسایه شرقی ایران یعنی پاکستان با بیش از ۲۴۰ میلیون نفر جمعیت پرداخته ایم.

دو کشور نزدیک به ۹۱۰ کیلومتر مرز مشترک زمینی دارند که این جدا از مرز آبی و مسیر هوایی است. گوادر تا چابهار مسیری نزدیک به ۲۰۰ کیلومتری دارند که مسیر نزدیکی است و دو کشور می توانند ارتباط تجاری مناسبی داشته باشند اما حجم روابط تجاری در بهترین حالت به ۲.۵ میلیارد دلار در سال رسیده است که به هیچ وجه مطلوب نیست.

اقتصاد پاکستان

پاکستان پس از چند مرحله بررسی و تجدید نظر در مورد ساختار اقتصادی خود، در حال حاضر دارای اقتصادی مختلط است‎ ‎که در آن شرکت های دولتی بخش بزرگی از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهند.‬ اقتصاد پاکستان که در زمان استقلال این کشور عمدتاً کشاورزی بود، امروزه بسیار متنوع شده است. ‬البته که همچنان نزدیک یک چهارم تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد و نزدیک به ۴۰ درصد نیروی کار در کشاورزی یا بخش های مرتبط شاغلند.‬ اما‬ ‬از نظر ساختار اقتصادی، پاکستان بیشتر به کشورهای با درآمد متوسط شرق و جنوب شرقی آسیا‎ ‎شباهت دارد تا کشورهای فقیرتر شبه قاره هند‎. ‎عملکرد اقتصادی این کشور با بسیاری از دیگر کشورهای در حال توسعه سازگارتر است. ‎

بر اساس آمار بانک جهانی (WB) در سال ۲۰۲۲ تولید ناخالص داخلی پاکستان ۳۷۵ میلیارد دلار بوده که رشد ۶.۱ درصدی را نسبت به سال ۲۰۲۱ داشته است. همچنین بر اساس اطلاعات مؤسسه آمار پاکستان، نرخ تورم کلی این کشور ۳۷.۰۷ درصد ثبت شده است.

تجارت ایران و پاکستان

به اعتقاد کارشناسان، پاکستان به گاز، به صنعت پتروشیمی، محصولات ساختمانی، رنگ، انواع و اقسام میوه جاتی که ایران دارد مثل سیب و انگور احتیاج دارد که پاکستان واردکننده آن است. در مقابل پاکستان صادرکننده برنج است. کاغذ و محصولاتی از این دست دارد، کنجد از پاکستان به ایران صادر می شود، میوه هایی مختلف مثل انبه از پاکستان می آید. بنابراین دو کشور اقتصاد مکمل و جمعیت بسیار زیادی هم دارند اما تاکنون به دلایل زیادی از جمله قوانین پیچیده گمرکی دو کشور، مشکلات تحریمی و… سطح روابط دو کشور به حد مطلوب نرسیده است.

بر این اساس هم بررسی وضعیت تجارت ایران و پاکستان در سال های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۲ نشان می دهد که صادرات ایران به پاکستان از نظر ارزش روند صعودی داشته، به گونه ای که از ۱.۲ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۷ به ۲.۰۷ میلیارد دلار در پایان سال ۱۴۰۲ رسیده است. سهم صادرات ایران به پاکستان در سال های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۲ روند ثابتی داشته؛ بیشترین سهم با ۴.۱ درصد برای سال ۱۴۰۲ و کمترین سهم با ۲.۶ درصد برای سال ۱۴۰۰ بوده است.

همچنین در این بازه زمانی واردات ایران از پاکستان از نظر ارزش روند صعودی داشته، به گونه ای که از ۳۴۱ میلیون دلار در سال ۱۳۹۷ به ۶۷۳.۹ میلیون دلار در پایان سال ۱۴۰۲ رسیده است. سهم واردات ایران از پاکستان در سال های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ تقریباً ثابت و برابر یک درصد بوده است. بیشترین سهم با ۱.۷ درصد برای سال ۱۴۰۱ و کمترین سهم با نیم درصد برای سال ۱۳۹۹ بوده است. این رقم در سال ۱۴۰۲ سهمی نزدیک به یک درصدی از کل واردات ایران بود.

علت عمده کاهش واردات ایران از پاکستان، افزایش تولید برنج در کشور و عدم نیاز به واردات این محصول مانند سال های قبل از کشورهایی نظیر پاکستان و هند بوده است.

در جدول زیر وضعیت تجارت دو کشور از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۲ آمده است.

 

همچنین تراز تجاری ایران با پاکستان به لحاظ ارزشی طی سال های ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۱ همواره به نفع ایران بوده، اما طی دو سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ واردات ایران از پاکستان از سرعت رشد به مراتب بالاتری در مقایسه با صادرات ایران به پاکستان داشته و سهم برنج نیز از کل ارزش صادرات ایران از این کشور بیش از ۸۵ درصد بوده است.

در این بین رئیس جمهوری ایران دیروز پس از دیدار و گفت وگو با شهباز شریف نخست وزیر پاکستان و بعد از آئین امضای اسناد همکاری بین مسؤولان دو کشور، اعلام کرد که «سطح روابط تجاری قابل قبول نیست و این روابط در گام اول به ۱۰ میلیارد دلار برسد. ما مرز را بین دو کشور یک فرصت می دانیم و این فرصت می تواند در جهت رفاه دو کشور به کار گرفته شود.»

با توجه به روند صعودی تجارت دو کشور به نظر می رسد با شناسایی ظرفیت های خالی پاکستان و بازاریابی دقیق بتوان هدف تجارت ۱۰ میلیارد دلاری را محقق کرد.

قراردادهای تجاری دو طرف

با توجه به اهمیت قراردادها و معاهدات بین المللی، طی سال های اخیر دو کشور تلاش هایی برای توسعه مناسبات تجاری داشتند اما هنوز به نتیجه نهایی نرسیده است؛ برای مثال در سال ۱۳۸۲ ایران و پاکستان یک موافقت نامه تعرفه ترجیحی منعقد کردند، اما از سال ۱۳۹۷ واردات بیش از ۲۰۰۰ قلم کالا ممنوع شد و بسیاری از کالاهای موجود در توافق نامه تعرفه ترجیحی ایران و پاکستان نیز در این فهرست قرار گرفتند. محمدصادق قنادزاده، معاون ارتقای کسب و کارهای بین المللی سازمان توسعه تجارت در این رابطه به مهر گفته بود: در حال حاضر موافقتنامه تجارت ترجیحی با پاکستان احیا شده و سند پایه تجارت آزاد با پاکستان نیز سال ها قبل نهایی شده بود منتهی روی فهرست کالاها باید به جمع بندی برسیم که در این راستا مذاکرات با پاکستان شروع شده و قرار است در کارگروه های مشترکی بررسی های لازم را در خصوص فهرست کالاها انجام دهیم.

همچنین سال گذشته سند برنامه راهبردی همکاری های تجاری پنج ساله بین دو کشور برای سال های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۸ امضا شد؛ بر اساس این سند، روابط تجاری ایران و پاکستان می تواند تا ۵ میلیارد دلار افزایش یابد.

چندی پیش نیز رؤسای گمرکات ایران و پاکستان با هدف تسهیل و توسعه تجارت در اسلام آباد مذاکره و در ۱۵ بند برای رفع موانع گمرکی توافق کردند. که با عملیاتی شدن آن مبادلات تجاری میان دو کشور افزایش می یابد. عملیاتی کردن تبادل الکترونیکی داده ها و اطلاعات با تشکیل تیم اجرایی از سوی دو طرف، ارائه تسهیلات گمرکی برای تسهیل تهاتر کالایی در منطقه آزاد چابهار و امکان تردد کامیون های ایرانی به عمق سرزمینی پاکستان از جمله توافقات بین ایران و پاکستان بود.

احداث ترمینال ریمدان

نکته دیگر آنکه ایران و پاکستان این ظرفیت را دارند که به واسطه حمل و نقل ارزان زمینی و هم به واسطه راه آهن آی. تی. آی (اسلام آباد-تهران-استامبول) از ظرفیت های این حوزه برای ارتقای روابط تجاری و اقتصادی خود استفاده کنند. این زیرساخت فراهم است و دو کشور می توانند به این واسطه شاهد تحول بزرگ در حوزه اقتصاد و تجارت باشند.

همچنین به زعم کارشناسان پاکستانی، مساله مهم دیگر در روابط ایران و پاکستان، کانال ارتباطی و ترابری گوادر به چابهار است که باید در اولویت های دو کشور جای گیرد.

از سویی دیگر نیز با توجه به تمایل دو کشور برای حمل و نقل کالا به صورت زمین، برنامه ریزی شده که با احداث ترمینال ریمدان در مرز ایران و پاکستان، تعداد کامیون های حمل و نقل کالا بین دو کشور به هزار دستگاه برسد.

بر این اساس، اقتصاد ایران و پاکستان در حوزه تجارت خارجی مکمل یکدیگرند بنابراین پاکستان می تواند نقش مهم و اساسی در پیاده سازی نقشه ارزی و تجاری کشور داشته باشد. در واقع توسعه تجارت خارجی با پاکستان می تواند به ایران برای خنثی سازی تحریم ها کمک شایانی کند. این موضوع در ارتباط با پاکستان نیز از طریق کمک ایران به تأمین امنیت انرژی این کشور برای پیگیری برنامه های توسعه اقتصادی مطرح است.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید