نورمحمدی: وقتی پرسپولیس کریم باقری را دارد دستیار اول میخواهدچه کار؟
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۲۱۳۸۰
رضا نورمحمدی می گوید کریم باقری در کار خودش بهترین است و تجربه بسیار زیادی دارد
کاپیتان اسبق پرسپولیس به نقل و انتقالات این باشگاه و همچنین بحث انتخاب دستیار اول واکنش نشان داد.
به گزارش طرفداری، رضا نورمحمدی در خصوص نقل و انتقالات باشگاه پرسپولیس و جذب بازیکنان جدید به فارس گفت:
به نظر من پرسپولیس در نقل و انتقالات عملکرد خوبی داشت و نسبت به سایر تیمها بازیکنان خیلی خوبی را جذب کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او در پاسخ به این سؤال که از نظر شما بهترین خرید این فصل پرسپولیس کدام بازیکن بوده است، تصریح کرد:
نمیتوانم اسم خاصی ببرم اما همه بازیکنانی که به پرسپولیس آمدند جزو بهترینهای لیگ بودند. همین که بازیکنان فصل گذشته در پرسپولیس ماندگار شدند این خودش بهترین اتفاق بود. البته شرایط پرسپولیس اینگونه است که تا بازیکنان جلوی تماشاگران بازی نکنند نمیتوان درباره کیفیت آنها به طور قاطع نظر داد اما به نظر من همه بازیکنان جدید کیفیت بالایی دارند و امیدوارم که شرایط خود را در پرسپولیس حفظ کنند.
کاپیتان اسبق پرسپولیس در خصوص اینکه با جدایی حمید مطهری از کادر فنی سرخپوشان، این باشگاه هنوز نتوانسته دستیار اول برای یحیی گلمحمدی بیاورد، افزود:
برای من این مسئله سؤال است که وقتی کریم باقری در کادر فنی حضور دارد چرا به دنبال دستیار دیگری میروند؟ کریم باقری در کار خودش بهترین است و تجربه بسیار زیادی دارد. او سالهاست که در پرسپولیس حضور دارد و بهتر از هر شخص دیگری این تیم را میشناسد. به نظر من با حضور کریم باقری و سیدجلال حسینی پرسپولیس دیگر نیاز به مربی جدید ندارد. هرچند که هرچقدر کادر فنی قویتر باشد بهتر است. به نظر من کریم باقری بهترین نفری است که میتواند در کادر فنی ایفای نقش کند و دیگر نباید به آوردن مربی به عنوان دستیار اول فکر کنند. وقتی کریم باقری در پرسپولیس هست چرا دنبال مربی دیگری میروند؟
نورمحمدی در مورد اینکه با حضور مربیان مطرح مثل مورایس، بردیف و ساپینتو به نظر میرسد لیگ فصل آینده لیگ جذابتری خواهد بود، افزود:
به اعتقاد من مربیان درجه یکی به فوتبال ما آمدند و ما تماشاگران دوست داریم بدانیم که امسال لیگ برتر چه شکلی خواهد بود. البته مربیان خارجی چون شناخت خوبی از فوتبال ما ندارند کار برایشان سخت میشود اما باید امیدوار بود که مدیران باشگاهها به آنها فرصت بدهند. زمانی که ژوزه به پرسپولیس آمد تیمش را قهرمان قاره آفریقا کرده بود و مربی بزرگی بود اما نیمفصل بیشتر به او فرصت ندادند. مربیان خارجی باید زمان داشته باشند تا بتوانند با فوتبال ما آشنا شوند و در این صورت قطعاً لیگ جذابی خواهیم داشت.
پیشکسوت باشگاه پرسپولیس در خصوص دورانی که ژوزه سرمربی این تیم بود و اینکه آیا در آن زمان بازیکنی بود که کمکاری انجام دهد، تصریح کرد:
اصلاً چنین مسئلهای وجود نداشت. ژوزه از فوتبال ما شناخت خوبی نداشت و از طرفی تیم ما بالانس نبود. آن زمان 9 مهاجم داشتیم اما هافبک دفاعی تخصصی نداشتیم! گاهی مهدی مهدویکیا یا امیرحسین فشنگچی که بازیکنان کنار خط بودند به عنوان هافبک دفاعی بازی میکردند. یادم میآید که برای بازی اول در گرمای تابستان به آبادان رفتیم و این مسئله برای ژوزه آنقدر عجیب بود که از وضعیت هوا تعجب میکرد چرا که هیچکسی کنار او نبود تا اطلاعاتی از آب و هوا را به ژوزه بدهد. ژوزه مربی بزرگی بود و ما هم به او احترام میگذاشتیم اما شناخت زیادی از فوتبال ما نداشت. ژوزه خیلی دیر به تمرینات ما اضافه شد و از طرفی هم با بازیکنانی که سردار رویانیان خریده بود انتظارات از تیم ما بالا رفت و همه دنبال قهرمانی بودند. این مسائل باعث شد تا در نهایت به آن نتیجهای که میخواستیم، نرسیم.
او در مورد مبالغ قرارداد بازیکنان که این روزها باعث جنجال شده و خیلیها به خاطر این موضوع به فوتبالیستها انتقاد میکنند، گفت:
از بین 80 میلیون هموطن در ایران فقط حدود 400 نفر میتوانند در لیگ برتر که بالاترین سطح فوتبال است بازی کنند و از این 400 نفر شاید فقط 20-30 نفر پول خوب بگیرند و من دلیل این هجمهها را نمیدانم. یک فوتبالیست نهایتاً 5-6 سال در اوج است و شما پولی که یک فوتبالیست میگیرد را با تورم مقایسه کنید. متأسفانه مردم فقط بازی فوتبال را میبینند و سختیهایی که یک فوتبالیست برای رسیدن به این جایگاه میکشد را نمیبینند.
نورمحمدی گفت:
این حق فوتبالیسـتهاست که پول خوبی بگیرند همانطور که در همه جای دنیا فوتبالیستها خوب پول میگیرند. این حرفها غیر حرفهای است که بخواهیم درآمد مشاغل مختلف را با هم مقایسه کنیم. یک پزشک سالها درس میخواند و سختی میکشد اما میتواند تا آخر عمر از شغلش درآمد داشته باشد اما یک فوتبالیست اگر خوششانس باشد و مصدوم نشود نهایتاً 10 سال میتواند درآمد کسب کند. به نظر من این حرفها غیر حرفهای است و نباید این صحبتها مطرح شود.
اخبار داغ
مهدی طارمی از کسب جایزه بهترین بازیکن فصل پرتغال بازماند رافائل سیلوا جام قهرمانی استقلال را تتو کرد + عکس پائولو دیبالا در حال مذاکره با منچستریونایتد برای انتقال به اولدترافورد است بازگشت زودتر از موعد لیونل مسی به تمرینات پاری سن ژرمن / عکسمنبع: طرفداری
کلیدواژه: نقل و انتقالات کریم باقری یک فوتبالیست دستیار اول فوتبال ما نظر من کادر فنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۲۱۳۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ریشهیابی علل کمبود مدافعان چپ ممتاز در فوتبال مدرن
اگرچه مشکل فقدان مدافع چپهای قابل اتکا در فوتبال انگلیس ملموستر است، اما در تمامی لیگهای معتبر اروپایی وجود دارد.
در فصل گذشته برای اولین بار در تاریخ ۵۰ ساله تیم منتخب فصل اتحادیه فوتبالیستهای حرفهای (PFA)، بازیکنان لیگ برتر انگلیس هیچ دفاع چپی را در ترکیب یازده نفره منتخب خود قرار ندادند. تنها مدافع کناری منتخب، کیران تریپیر بود که در کنار جان استونز، روبن دیاز و ویلیام سالیبا برگزیده شد.
طرفداری | امسال هم پیدا کردن یک مدافع چپ مناسب برای این تیم منتخب کار دشواری است. بخشی از این موضوع به خاطر مصدومیت بازیکنانی مثل اندی رابرتسون (۱۵ بازی)، لوک شاو (۱۲ بازی) و بن چیلول (۹ بازی) است. اما بخش دیگر هم به خاطر استفاده تیمهای مدعی قهرمانی، یعنی آرسنال و منچسترسیتی، از بازیکنان عجیب و غریب در این پست است.
اگر به دنبال یک مدافع چپ تخصصی بگردید که در بیش از نیمی از بازیهای این فصل به میدان رفته باشد، گزینههای شما لوکاس دینیه، آنتونیو رابینسون یا دستینی اودوگی هستند. همه این بازیکنان مدافعان چپ خوبی هستند، اما به سختی میتوان آنها را در سطح جهانی دانست. دلایل مختلفی برای کمبود مدافع چپ باکیفیت وجود دارد، اما به نظر میرسد مشکلی در ردههای پایه نیز وجود داشته باشد.
جذابیت پست دفاع کناری را جیمی کرگر، بازیکن سابق لیورپول، با کنایهای در یک برنامه تلویزیونی به بهترین شکل خلاصه کرده است. او میگوید: «هیچ بچهای آرزو ندارد که وقتی بزرگ شد، گری نویل شود.» این جمله در عین شوخی بودن، نکته مهمی را مطرح میکند. به طور سنتی، بازیکنان در پست دفاع چپ معمولا بازیکنانی هستند که در پستهای دیگر عملکرد خوبی نداشتهاند و به این پست منتقل شدهاند؛ مثل مدافعان میانی یا وینگرهای سابق.
تقریباً تمام بازیکنانی که به یک فوتبالیست سطح بالای لیگ برتر تبدیل میشوند، بهترین بازیکن یا بسیار نزدیک به بهترین بازیکن در تیم جوانان خود بودهاند. و صد البته که تیمهای بسیار کمی بهترین بازیکن خود را در دفاع چپ یا راست قرار میدهند. بهترینها، هافبک مرکزی هستند یا اگر گلزن باشند، مهاجم هستند. اگر کوچک و سرعتی باشند، وینگر هستند. اگر قوی و استوار باشند، مدافعان میانی هستند. اما به تیم جوانان خود یا تیم مدرسه خود فکر کنید و به بهترین بازیکن تیم خود فکر کنید. آیا آنها یک مدافع چپ یا راست بودند؟ تقریباً با اطمینان میتوان پاسخ داد: «نه».
اما تیمهای بزرگسال به هر حال باید از جایی مدافعان چپ و راست پیدا کنند، و این کار اغلب شامل تغییر نقش یک بازیکن بااستعداد در ردههای جوانان است. به عنوان مثال، ترنت الکساندر آرنولد صراحتا در مورد این موضوع صحبت کرده است که تغییر پست او به دفاع راست یک حرکت کاملاً حسابشده بوده است؛ تصمیمی که بعد از صحبت با کادر مربیگری لیورپول گرفته شد. آنها فکر میکردند در خط هافبک بازیکن کافی دارند، اما در پست دفاع راست جای خالی وجود دارد.
در قرن بیستم، زمانی که بازی در پست دفاع چپ و راست یک وظیفه کاملاً دفاعی در نظر گرفته می شد، بازیکنان در این پست معمولاً مدافعان میانی بودند که به کنارهها منتقل می شدند. گری نویل نمونه بارز این موضوع است. وقتی از مدافعان کناری انتظار بیشتری برای حمله کردن میرفت، آنها معمولاً بازیکنانی بودند که از پست وینگر به عقب آورده میشدند. این یک تغییر نسبتاً ساده بود. این بازیکنان باید یاد میگرفتند که در موقعیتهای تک به تک مسلط باشند و چگونه از تیر دوم دفاع کنند. اما هر چه مدافعان کناری ذهنیت هجومی بیشتری پیدا میکردند، بیشتر در طول خط میدویدند و سانتر میکردند؛ اساساً همان کاری را انجام می دادند که زمانی برعهده وینگرها بود.
برای نمونه، وین بریج را در نظر بگیرید که در اواخر قرن بیستم ظهور کرد. او در تیم رزرو ساوتهمپتون مهاجم مرکزی بود، سپس چند فرصت حضور در تیم اصلی در پست وینگر چپ به دست آورد، اما در نهایت به یک مدافع چپ ثابت تبدیل شد. بهترین سالهای او برای چلسی و انگلیس به عنوان ذخیره اشلی کول سپری شد؛ کسی که در تیم جوانان آرسنال مهاجم بود و اعتراف کرد که از تغییر پست به مدافع چپ ناامید شده است. این یک الگوی آشنا بود.
وین بریج کارش را به عنوان یک مهاجم مرکزی شروع کرد ولی بیشتر دوران بازی خود را به عنوان یک مدافع چپ سپری کردو هنگامی که مدافعان کناری در اورلپ کردن آنقدر راحت شدند که شبیه به وینگرها بازی میکردند، دیگر نیازی به وینگرها برای ایفای نقش مشابه نبود. از سال ۲۰۱۰ ظهور وینگرهایی که در عرض حرکت میکنند، به این معنی بود که بسیاری از وینگرهای باتجربه به جناح مخالف نقل مکان کردند؛ دیمین داف را در نظر بگیرید که در جناح راست و سایمون دیویس در جناح چپ برای فولام بازی میکنند. فولام در آن سال به فینال لیگ اروپا رسید.
این حالا تبدیل به الگوی پیشفرض شده است و جوانانی که بزرگ میشوند به طور خودکار بهترین پست خود را در جناح مخالف پای قویترشان میبینند. روزگاری انگلیس در سمت چپ مشکل داشت چون هیچ بازیکن چپپای با کیفیتی نداشت. حالا آنها در سمت چپ مشکل دارند، چون تمام بهترین گزینههای هجومی کناریشان (بوکایو ساکا، کول پالمر و فیل فودن) چپپا هستند و به همین دلیل در سمت راست بازی میکنند.
این موضوع هنگام تبدیل بازیکنان به مدافع کناری که هنوز انتظار میرود در جناح مربوط به پای ترجیحیشان بازی کنند، مشکل ایجاد میکند. تغییر پست از وینگر راست به مدافع چپ بسیار چشمگیرتر از تغییر پست از وینگر چپ به مدافع چپ است. زمانی مربیان فقط باید این بازیکنان را متقاعد میکردند که کار مشابهی انجام خواهند داد؛ یعنی دویدن و سانتر کردن، فقط با این تفاوت که این کار را از چند متر عقبتر شروع خواهند کرد؛ اما متقاعد کردن بازیکنی که با حرکات عرضی و شوت زدن مثل آرین روبن بزرگ شده است، برای تغییر کامل سبک بازیاش، کار دشوارتری است.
گاهی اوقات پیشنهاد شده است که ساکا، که در دوران ابتدایی میکل آرتتا مدتی به عنوان مدافع چپ هجومی بازی میکرد، میتواند آن پست مشکلساز را برای انگلیس حل کند، اما چنین سناریویی بعید به نظر میرسد. این تغییری فاحش نسبت به کاری که او در حال حاضر انجام میدهد، محسوب میشود. اگر این موضوع چند دهه پیش بود و ساکا به جای بازی در جناح راست، در پست وینگر چپ برای آرسنال بازی میکرد، شاید به این اندازه مشکلساز نمیشد.
بوکایو ساکا در حال بازی کردن برای آرسنال در پست مدافع چپ در فوریه ۲۰۲۰پس چطور است که مدافعان میانی را به مدافعان کناری تبدیل کنیم؟ به هر حال، مدافعان به طور فزایندهای به خاطر تواناییشان در حفظ توپ و تحرکشان انتخاب میشوند. برای مثال، بن وایت به شکل تحسین برانگیزی خودش را با بازی در پست مدافع راست وفق داده است، در حالی که پیش از این در پست مدافع میانی عملکرد خوبی داشت.
این راه حل در سمت راست جواب میدهد. اما مشکل برای مدافعان چپ دو جنبه دارد. اولین و واضحترین دلیل این است که بازیکنان چپ پا از بازیکنان راست پا کمیابتر هستند، بنابراین گزینههای کمتری برای انتقال به آن جناح وجود خواهد داشت. دومین مشکل (و مشکل مدرنتر) این است که تقاضای بیشتری برای چپ پا بودن مدافع میانی سمت چپ تیم شکل گرفته است، بنابراین بازیکنان این ناحیه از زمین باید در بازیسازی راحت باشد. البته الزاما نیاز نیست آنها چپ پا باشند (ویرجیل فن دایک راست پاست، در سمت چپ بازی میکند و پاسور فوقالعادهای است) اما دلایل خوبی برای داشتن یک مدافع میانی چپ پا در سمت چپ وجود دارد؛ امروزه بیشتر از زمانی که ضربات دروازه به طور معمول از بالای سر مدافعان و به سمت یک مهاجم هدف قد بلند ارسال میشد، به مدافعان چپ پا در مرکز خط دفاعی نیاز است. به عنوان مثال، لیساندرو مارتینز در گذشته شاید به یک مدافع چپ تبدیل میشد. او فقط ۱/۷۵ سانتیمتر قد دارد و چپ پا است. اما در دوران مدرن، او به طور واضح یک مدافع میانی است.
امروزه احتمال اینکه مدافعان چپ بازیکنانی باشند که در گذشته وینگر بودهاند، کمتر شده است، چون این تغییر پست سختتر شده است. همچنین، احتمال اینکه آنها بازیکنانی باشند که سابقه بازی در مرکز خط دفاع را داشتهاند، کمتر است، چون مربیان تمایل کمتری به انتقال دادن آنگریها از آن پست دارند. در چنین وضعیتی، کمبود مدافعان چپ باکیفیت، جای تعجب ندارد.
به قلم Michael Cox برای وبسایت The Athletic
از دست ندهید ????????????????????????
درخواست دروسی: سردار را در رم حفظ کنید اختلاف علنی رئیس فدراسیون با مجری تلویزیون اعتراض هوادار بارسلونا: ژاوی، مرد سر حرفش میماند! رد پای آرتتا؛ اورتون بعد از 14 سال لیورپول را در خانه شکست داد!