از ترس تنهایی در روابط آسیب زا نمانید | چطور تشخیص دهیم فصل خداحافظی از یک رابطه فرا رسیده؟
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۲۷۶۷۲
همشهری آنلاین -یکتا فراهانی : مهمترین کار برای اینکه در یک رابطه عاطفی گیر نیفتیم و اسیر نشویم و هنگام پایان آن نیز کمترین میزان آسیب را تجربه کنیم آن است که قبل از شروع رابطه و در گام نخست برای وارد شدن به یک رابطه عاطفی، آمادگی و آگاهی کافی را داشته باشیم و حتما نشانهها را هم جدی بگیریم. مثلا اگر میبینیم طرف مقابل ما خصوصیتی دارد که تحمل آن برای ما سخت است، توجه لازم را به رابطه ندارد و نوع نگاه و هدف او کاملا با ما متفاوت است؛ همه اینها را جدی بگیریم؛ نه اینکه فکر کنیم میتوانیم تغییرشان دهیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دکتر رضا دانشمند، روانپزشک و متخصص اعصاب و روان در مورد چگونگی خارج شدن از یک رابطه آسیبزا میگوید : «یکی از سوالات پرتکرار بسیاری افراد درمورد چگونگی خروج از روابط عاطفی است و اینکه وقتی یک رابطه آسیبرسان است و درست کار نمیکند و فرد تصمیم میگیرد از رابطه خارج شود، چطور باید توانایی خارج شدن از آن را به دست آورد و آیا درست است به هر قیمتی در رابطه بماند؟»
به عقیده دانشمند، ابتدا باید واقعیتی را در مورد روابط بپذیریم و بدانیم هرگاه بخواهیم رابطهای را قطع کنیم چه اتفاقاتی قراراست در انتظار ما باشد و آمادگی آن را داشته باشیم و با چنین آمادگی بپذیریم که پایان یک رابطه بههرحال خوشایند نیست. یعنی رابطه به هر شکلی که تمام شود باید تحمل اتفاقات و فرایندهای ذهنی و روانی آن را داشته باشیم. اما اگر فکر میکنیم رابطه درست کار نمیکند و به این تصمیم و جمعبندی رسیدهایم که باید رابطه را قطع کرد باید با آگاهی نسبت به اتفاقات پس از آن تصمیم قاطع بگیریم.
ناباوری و وسوسه بازگشتدکتر دانشمند میگوید طبیعی است روزهای نخست پس از ترک رابطه ممکن است نتوانیم این جدایی را باور کنیم و چند روزی پس از آنکه به همدیگر پیام نمیدهیم و تماس نمیگیریم برایمان هنوز باورپذیر نیست که رابطه تمام شده است. به همینخاطر فکر میکنیم فردا زنگ میزند یا به زودی تماس میگیرد ...
اما به مرور و با گذشت زمان کمکم باور میکنیم و بعد از مدتی نیز به مرور باورمان میشود رابطه کمرنگ و در واقع قطعشده است.
تجربه و جدال احساسات مختلفبه گفته این روانپزشک، پس از باور اینکه رابطه واقعا به اتمام رسیده و قرار نیست مانند قبل پیش برود؛ ممکن است احساسات مختلفی راتجربه کنیم و هر لحظه هیجان و افکار خاصی به ذهنمان هجوم آورند؛ یعنی بعضی اوقات از خودمان عصبانی میشویم که چرا زودتر رابطه را تمام نکردیم و اجازه دادیم کسی به ما بی حرمتی کند.
گاهی هم احساس تنهایی، دلتنگی، افسردگی و خشم میکنیم که چرا آن رابطه را ترک کردهایم و دلمان میخواهد دوباره به آن ارتباط بازگردیم. دراین هنگام گاهی نیز ممکن است از شدت دلتنگی دلمان بخواهد با دیگران در این باره صحبت کنیم و هر طور شده طرف مقابل برگردد.
برگشت به ارتباط؛ بازگشت به نقطه صفر استاین روانپزشک میگوید پس از پایان یک رابطه، بعضی مواقع حتی از دوستان و اطرافیان خواهش میکنیم وساطت کنند تا دوباره رابطه آغاز شود. اما فراموش نکنیم اگر تصمیم گرفته و به این نتیجه رسیدهایم که این رابطه دیگر درست کار نمیکند؛ بازگشت به آن رابطه برگشتن به نقطه صفر است.
در نظر داشته باشیم هیچ چیزی تغییر نکرده است و با بازگشت به رابطه هم دوباره همان مسیری را طی کنیم که قبلا طی کردهایم. پس باید توان و تحمل تمام این موارد را داشته باشیم و بدانیم که ممکن است تحمل هیجانات ناخوشایندی را تجربه کنیم. یک روزهایی غمگین شویم و گاهی هم به شدت دلتنگ یا عصبانی و پشیمان شویم.
پذیرشبه گفته دکتر دانشمند، نکته مهم درمورد روابط این است که در نظر داشته باشیم ممکن است حس و حال دو طرف که از هم فاصله گرفته و همدیگر را ترک کردهاند در یک لحظه شبیه همدیگر نباشد. مثلا آن روزی که ما ازطرف مقابل عصبانی هستیم او اظهار پشیمانی کند و برعکس زمانی که ما غمگین و دلتنگ هستیم او کاملا بیتفاوت به نظر برسد.
به این ترتیب، این ناهماهنگی باعث میشود احساسات ما مدام درحال تغییر باشد. بنابراین باید آگاه باشیم مدتزمانی طول میکشد تا ما آمادگی اینرا داشته باشیم که به پذیرش کامل برای پایان یک رابطه برسیم. این زمان هم برای هر فرد متفاوت است و به عوامل بسیار زیادی از جمله توانایی، قدرت و خصوصیات افراد و همچنین نوع رابطه مربوط می شود.
آگاهی و توانمندیاین روانپزشک میگوید توجه داشته باشید همه این مراحل مربوط به اتمام یک رابطه است؛ یعنی زمانی که همه بررسیها برای رسیدن به نقطه پایان صورت گرفته یا در هر صورت پایان رابطه رقم خورده است که البته در بعضی موارد هم این فقط خواست یک طرف است و طرف مقابل تمایلی یه خروج از رابطه ندارد.
در واقع باید توانایی داشته باشیم که با آگاهی از همه هیجانات مختلفی که پیش روی ماست بتوانیم آنها را پشت سر بگذاریم تا به مرحله پذیرش واقعی برسیم.
از ترس تنهایی در روابط آسیب زا باقی نمانیددکتر دانشمند میگوید آگاه بودن از هیجانات و سختیهای پس از جدایی و همچنین ترس از تنهایی نباید باعث شود ما در یک رابطه آسیبزا نبود باقی بمانیم.
متاسفانه افراد زیادی این گونه رفتار نمیکنند و از ترس اینکه با پایان رابطه حالشان بد میشود یا تنها میمانند و نمیتوانند تحمل کنند؛ سالها در یک رابطه آسیبزا باقی میمانند. در واقع نگرانی و ترس ازاینکه شاید دیگر نتوانند کسی را پیدا کنند مانع از تصمیم درست آنها می شود.
دلسوزی و احساس ترحم برای طرف مقابلبه گفته این روانپزشک، گاهی بعضی افراد به خاطر دلسوزی و شاید هم به گونهای احساس ترحم به طرف مقابل مدتها در یک رابطه آسیب زا میمانند و میترسند شاید طرف مقابل نتواند تحمل کند. البته ما میتوانیم به همدیگر کمک کنیم اما هر کدام از دو طرف رابطه اگر نیاز به کمک داشته باشد حتما باید کمک تخصصی بگیرد.
فراموش نکنید طرف مقابل شما باید از مشاور یا درمانگر کمک بگیرد و اگر رابطه واقعا پایان یافته؛ شما نباید نقش مددکار اجتماعی یا روانشناس را برای او اجرا کنید. یعنی این موارد نباید دلایل و بهانههای شما برای باقی ماندن در یک رابطه آسیبزا باشد. به همین دلیل، تصمیمگیری از روی آگاهی برای آغاز یا پایان یک رابطه موضوع بسیار مهمی است که توجه به همه این موارد را در برمی گیرد.
بلافاصله وارد رابطه دیگری نشویددانشمند میگوید بعد از پایان رابطه به توصیه دوستان و برای اینکه راحتتر بتوانید تحمل کنید و شرایط را بپذیرید وارد رابطه دیگری نشوید. درواقع یکی از بدترین توصیههایی که بعضی دوستان و اطرافیان عنوان میکنند وارد شدن به یک رابطه دیگربلافاصله بعد از اتمام یک رابطه است.
اما توجه داشته باشید تا زمانیکه بهطور کامل رابطهای را در ذهن خود به پایان نبرده، از آن عبور نکرده و مشکلات خود را شناسایی نکردهاید و همچنین به آرامش رسیده اید وارد رابطه دیگری نشوید.
در واقع شما نباید جنازه نیمهجان رابطه قبلی خود را وارد رابطه بعدی کنید. چون نه دیگر آن رابطه قبلی زنده خواهد شد و نه به این ترتیب، رابطه جدید شما بهدرستی شکل میگیرد و احساس رضایت و کفایت برای هر دوطرف رابطه به وجود می آید.
بپذیرید هر رابطهای پایانی دارد!دانشمند میگوید بپذیرید وقتی یک رابطه تمام شده مراحل مختلف هیجانی را تجربه خواهید کرد که شامل مرور همه خاطرات خوب و بد آن خواهد بود. اما اگر بتوانید به درستی این مراحل را پشت سر بگذارید و مهم تر از همه؛ سهم خود را در ارتباط بپذیرید و به جای تمرکز بر مشکلات طرف مقابل و احساس قربانی شدن توسط او، مشکلات خودتان را شناسایی کنید قطعا به رشد بسیار بهتری خواهید رسید و در روابط آینده خود بهتر عمل خواهید کرد و موفق تر خواهید بود.
پذیرش واقعی و قطعی اتمام یک رابطه، موضوع مهمی است که باعث می شود شما مدام خطاهای خود را در روابط تکرار نکنید. دکتر دانشمند میگوید هیچ رابطهای برای همیشه ماندنی و مادامالعمر نخواهد بود و به هر دلیلی ممکن است به اتمام برسد و ما باید قدرت پذیرش آن را داشته باشیم. تنها زمانی که به چنین آگاهی و شناختی از خودمان برسیم می توانیم به شروع رابطه جدیدی فکر کنیم.
فراموش نکنید قرار نیست هیچ رابطهای بدون مشکل پیش برود. موضوع مهم آن است که ما باید علاوه بر اینکه توان مواجهه و مقابله با مشکلات را داشته باشیم و بتوانیم از خودخواهیها و ضعفهای خود نیز عبور کنیم.
کد خبر 688659 برچسبها مردان مشاوره زوج درمانی روانشناسی روانپزشکی زنانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مددکار اجتماعی مردان مشاوره زوج درمانی روانشناسی روانپزشکی زنان دانشمند می گوید پایان یک رابطه داشته باشیم روان پزشک داشته باشیم دکتر دانشمند یک رابطه وارد رابطه طرف مقابل رابطه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۲۷۶۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تنهایی میتواند زندگی بازماندگان سرطان را کوتاه کند
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد افرادی که در حال طی کردن دوره درمان سرطان، در تنهایی هستند، در مقایسه با افرادی که با همنشینی همراه هستند، احتمال مرگ بیشتری دارند.
Jingxuan Zhao ، محقق و دانشمند ارشد در تحقیقات خدمات بهداشتی در انجمن سرطان آمریکا گفت: «تنهایی و احساس منزوی شدن نگرانی رایجی در میان بازماندگان سرطان است».
به گزارش ایتنا، ژائو توضیح داد که تشخیص و درمان سرطان افراد را منزوی میکند و روابط اجتماعی آنها را تحت فشار قرار میدهد. ژائو گفت: «بیش از 18 میلیون بازمانده سرطان در ایالات متحده وجود دارد و انتظار میرود این تعداد تا سال 2030 به 22 میلیون نفر افزایش یابد. اکنون باید به این موضوع حیاتی بپردازیم.»
برای این مطالعه، محققان بیش از 3400 بازمانده سرطان 50 ساله و بالاتر را که به یک مطالعه با بودجه فدرال در مورد بازنشستگی و سلامت بین سالهای 2008 تا 2018 پاسخ مثبت دادند، ارزیابی کردند. حدود 28 درصد از بازماندگان احساس تنهایی شدید و 24 درصد دیگر احساس تنهایی متوسط را گزارش کردند. محققان دریافتند افرادی که بالاترین سطح تنهایی را گزارش میکنند، 67 درصد بیشتر از افرادی که کمتر تنها هستند، در معرض خطر مرگ قرار دارند.
این مطالعه در 25 آوریل در مجله شبکه ملی جامع سرطان منتشر شد. ژائو در یک نشریه خبری گفت: «آنچه لازم است، اجرای برنامههایی برای غربالگری تنهایی در میان بازماندگان سرطان و ارائه حمایت اجتماعی از افراد نیازمند است. این اقدامات میتواند مداخلاتی مانند مشاوره سلامت روان، حمایت جامعه، مشارکت در شبکههای اجتماعی و ادغام این برنامهها در درمان سرطان باشد.»
این مطالعه جدید یک سال پس از توصیه جراح عمومی، دکتر ویوک مورتی، درباره "اپیدمی تنهایی و انزوا" که به یک بحران بهداشت عمومی کمتوجه تبدیل شده است، انجام شد. مورتی در یک انتشار خبری گفت: « روابط ما منبعی برای درمان و بهزیستی است که پنهان میشود، روابطی که میتواند به ما کمک کند زندگی سالمتر، کاملتر و سازندهتری داشته باشیم. با توجه به پیامدهای سلامتی قابل توجه تنهایی و انزوا، ما باید ایجاد ارتباط اجتماعی را به همان شیوهای که دیگر مسائل مهم بهداشت عمومی مانند تنباکو، چاقی و اختلالات مصرف مواد را در اولویت قرار دادهایم، در اولویت قرار دهیم.»