به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

کشف سیاهچاله برای اولین بار در خارج از کهکشان راه شیری

تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۲۳۳۸۳

دانشمندان نمونه‌ای از سیاهچاله را مشاهده کرده اند که احتمالا نادر نبوده و بسیار رایج باشد، اما یافتن آن بسیار دشوار است.

به گزارش اسپیس، اخترشناسان وارد چالش کشف اجرام جدیدی شده اند که آن را سیاهچاله‌های خفته می‌نامند. دلیل این نامگذاری آن است که این اجرام ماده‌هایی مانند گاز، غبار یا مواد ستاره‌ای جدا شده از ستاره همراه خود را مصرف نمی‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدون مصرف موارد ذکر شده، این سیاهچاله‌ها اشعه ایکس لازم که دانشمندان برای شناسایی سیاهچاله‌های معمولی از آن استفاده می‌کنند را ساطع نمی‌کنند و به همین دلیل کشف سیاهچاله‌های خفته بسیار دشوار است.

به گفته محققان، کشف جدید می‌تواند پیامد‌هایی برای درک چگونگی فروپاشی ستاره‌ها در پایان عمر خود داشته باشد. تومر شنار، اخترفیزیکدان دانشگاه آمستردام در هلند این کشف جدید را به یافتن سوزن در انبار کاه تشبیه کرده است.

این جرم ستاره‌ای، حدود ۹ برابر خورشید جرم دارد و در سحابی رتیل و در کهکشان ابر ماژلانی بزرگ، قرار دارد. این سیاهچاله به دور یک ستاره آبی بزرگ با جرمی معادل ۲۵ خورشید می‌چرخد.

علیرغم اینکه انتظار می‌رود تقریبا در هر کهکشانی میلیارد‌ها سیاهچاله خفته وجود داشته باشد، اما این اولین بار است که بدون ابهام خاصی کشف این نوع از سیاهچاله‌ها در خارج از کهکشان راه شیری تایید شده است.

این سیاهچاله یک نکته جالب توجه دیگر نیز برای دانشمندان داشته است. سیاهچاله‌های با جرم ستاره‌ای معمولاً زمانی تشکیل می‌شوند که سوخت مورد نیاز ستارگان عظیم برای ادامه همجوشی هسته‌ای تمام می‌شوند. پایان همجوشی به فروپاشی کامل گرانشی منجر می‌شود؛ فرایندی که در سیاهچاله تازه کشف شده رخ نداده است.

کشف این سیاهچاله مستلزم بررسی دقیق داده‌هایی بود که طی شش سال توسط تلسکوپ‌های VLT جمع آوری شده بود. این چهار تلسکوپ نوری در منطقه صحرای آتاکاما در شمال شیلی قرار دارند.

بیشتر بخوانید

اولین تصویر رنگی تلسکوپ جیمز وب منتشر شد

 

باشگاه خبرنگاران جوان فضای مجازی دريچه فناوری

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اکتشاف فضایی تلسکوپ نوری سیاهچاله ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۲۳۳۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باور دانشمندان درباره میزان هوش «تی‌رکس‌ها» دگرگون شد

به نظر می‌رسد تی‌رکس‌ها ساده‌لوح‌تر از آن چیزی بودند که دانشمندان تصور می‌کردند.

به گزارش ایسنا، اگرچه تیرانوسوروس رکس ممکن است بازوهای کوچکی داشته باشد، اما دانشمندان تا به حال عموما فکر می‌کردند که این پادشاه دایناسورها مغز بسیار بزرگی دارد. مطالعات قبلی نشان می‌داد که تی رکس کاملا باهوش بوده و هوشی تقریبا معادل با میمون‌های امروزی داشته است. اما اکنون محققان دانشگاه بریستول این باور را به چالش کشیده‌اند. یک گروه بین‌المللی متشکل از دیرینه‌شناسان، دانشمندان علوم رفتاری و عصب‌شناسان اکنون اعلام کرده‌اند که این گروه از دایناسورها به اندازه خزندگان باهوش بوده‌اند و هوش آنها با هوش پستانداران همخوانی نداشته است.

به نقل از اس‌اف، محققان برای بررسی این موضوع، اندازه و ساختار مغز دایناسورها را دوباره بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که این موجودات بیشتر شبیه کروکودیل‌ها و مارمولک‌ها رفتار می‌کنند.

یک پروژه تحقیقاتی منتشر شده در سال ۲۰۲۳ ادعا کرد که دایناسورهایی مانند تی‌رکس تعداد بسیار زیادی نورون داشته‌اند و بنابراین، هوشمندتر از آنچه تصور می‌شد هستند. در آن زمان، محققان گفتند که این تعداد بالای نورون‌ها می‌تواند مستقیما بر هوش، متابولیسم و تاریخ زندگی آنها تأثیر بگذارد و دانشمندان در نهایت به این نتیجه رسیدند که تی‌رکس در برخی از عاداتش تقریبا شبیه میمون بوده است. این محققان انتقال فرهنگی دانش و همچنین استفاده از ابزارها را به عنوان نمونه‌های بالقوه ویژگی‌های شناختی که دایناسورها ممکن است داشته باشند، ذکر کردند.

با این حال، در آخرین تحقیق که در آن هیدی جورج(Hady George) از دانشگاه بریستول، دکتر دارن نیش(Darren Naish) از دانشگاه ساوتهمپتون، دکتر کای کاسپار(Kai Caspar) از دانشگاه هاینریش هاینه، دکتر کریستین گوتیرز-ایبانز(Cristian Gutierrez-Ibanez) از دانشگاه آلبرتا دکتر گرانت هورلبرت(Grant Hurlburt) از موزه سلطنتی انتاریو حضور داشتند نگاهی دقیق‌تر به روش‌های مورد استفاده برای پیش‌بینی اندازه مغز و تعداد نورون‌ها در مغز دایناسورها انداخته شد. این رویکرد باعث شد تا محققان به این نتیجه برسند که فرضیات قبلی در مورد اندازه مغز دایناسورها و تعداد نورون‌های موجود در مغز آنها تا حد زیادی غیرقابل اعتماد بوده است.

این یافته‌ها پس از دهه‌ها تجزیه و تحلیل به دست می‌آیند که هم دیرینه‌شناسان و هم زیست‌شناسان به طور کامل اندازه و آناتومی مغز دایناسورها را بررسی کردند. نتایج به دست آمده به محققان کمک کرد تا رفتار و سبک زندگی این جانوران ماقبل تاریخ را استنباط کنند. اطلاعات مربوط به مغز دایناسورها علاوه بر اشکال خود حفره‌ها، از مواد معدنی درون حفره مغز، به نام اندوکاست، به دست آمده است.

نویسندگان مطالعه خاطرنشان می‌کنند که اندازه مغز دایناسورها، به ویژه لوب جلویی، بیش از حد در نظر گرفته شده است، به این معنی که تعداد نورون‌ها نیز بیش از تصور شده است. علاوه بر این، مطالعه جدید نشان می‌دهد که به هر حال تخمین تعداد نورون‌ها راهنمای قابل اعتمادی برای میزان هوش نیستند.

نویسندگان مطالعه استدلال می‌کنند که برای بازسازی قابل اعتماد زیست‌شناسی گونه‌های منقرض شده، دانشمندان باید به شواهد متعددی از جمله آناتومی اسکلتی، بافت شناسی استخوان، رفتار خویشاوندان زنده و رد فسیل‌ها نگاه کنند.

هیدی، توضیح می‌دهد: تعیین هوش دایناسورها و سایر حیوانات منقرض شده به بهترین وجه با استفاده از چندین رشته شواهد از آناتومی ناخالص گرفته تا ردپای فسیلی به جای تکیه بر تخمین تعداد نورون‌ها انجام می‌شود.

دکتر اورنلا برتراند(Ornella Bertrand) می‌گوید: تعداد نورون‌ها پیش‌بینی‌کننده‌های خوبی برای عملکرد شناختی نیستند، و استفاده از آنها برای پیش‌بینی هوش در گونه‌های منقرض شده می‌تواند منجر به تفسیرهای بسیار گمراه‌کننده شود.

دکتر نیش نتیجه می‌گیرد: این احتمال که تی رکس به اندازه یک میمون بابون باهوش بوده باشد، جذاب و ترسناک است. اما مطالعه ما نشان می‌دهد که چگونه تمام داده‌هایی که در اختیار داریم با این ایده مخالف هستند. آنها بیشتر شبیه کروکودیل‌های غول پیکر هوشمند بوده‌اند و این نیز به همان اندازه جذاب است.