کلکسیونی از خلاف در قهوه‌خانه‌ها؛ قل‌قل قلیان با مخلوط شیشه و تنباکو
تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۳۵۸۷۳
اگر خیابان زمزم را بالا و پایین کنید، دست‌کم ۱۴-١۵ قهوه‌خانه می‌بینید. قهوه‌خانه‌هایی که هنوز با همان میز‌های پایه‌بلند فلزی قدیمی و استکان‌های کمرباریک و نعلبکی‌های شسته نشسته چینی سر می‌کنند، ولی مشتریانشان جوانان و حتی نوجوانان ١٣-۱۴ ساله هستند.
به گزارش همشهری، روی سردر قهوه‌خانه تابلویی نصب نشده، اما اسمی که روی در شیشه‌ای و غبارگرفته آن نوشته شده، شبیه نام زورخانه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اواخر سال ١٣٩۵ که گذر یکی از اعضای شورای شهر تهران به خیابان زمزم افتاد و در صحن شورا از وجود ٣٠٠ قهوه‌خانه سنتی در کوچک‌ترین منطقه تهران و ١۵ قهوه‌خانه در خیابان زمزم خبر داد، از خبرنگاران تا کارشناسان بهداشت و مدیران فرهنگی و... کفش و کلاه کردند و به این خیابان حاشیه ریل راه‌آهن آمدند، میان آنها هم خانم بود هم آقا.
مدتی هم جاروجنجال شد و همه از این موضوع گفتند و نوشتند و تعجب کردند و...، ولی هیچ اتفاقی نیفتاد، تعداد قهوه‌خانه‌ها کمتر نشد، خلوت‌تر هم نشدند، مراکز فرهنگی محله زمزم هم از یک سرای محله (همان خانه سلامت) و کتابخانه معراج فراتر نرفت، اما این رفت‌وآمد‌ها به مذاق قهوه‌خانه‌داران زمزم خوش نیامد و هنوز هم تا خانمی با دفتر و دستک به قلمرو آنها پا می‌گذارد ترش می‌کنند که «کاری داشتین؟»
آقا رفیع صدایش می‌زنند و از قدیمی‌ترین قهوه‌خانه‌داران محله زمزم است. منتظر جواب نمی‌ماند و همان طور که پول چای و قلیان مشتری را حساب می‌کند، صدایش را بالا می‌برد: «هر روز یکی را می‌فرستند اینجا که بپرسد خلاف می‌کنید یا نه. ما پروانه کسب داریم. توی این گاراژ بغلی که اسمش را قهوه‌خانه گذاشته، بیشتر از اینجا خلاف میشه. اگر راست می‌گویند، جلو این‌ها را بگیرند...»
هیچ‌کدام از ریش سپیدان محل حاضر نشدند همراه ما به قهوه‌خانه‌ها سر بزنند: «خانه و خانواده ما در این محل است، دشمن‌تراشی می‌شود، فکر می‌کنند می‌خواهیم نان آنها را ببریم. ولی به شما بگویم که...» فقط درد دل‌هایشان از وجود این محلهای کسب پرحرف‌وحدیث را روی دایره ریختند که مثنوی هفتاد من کاغذ بود.
پاتوق مناسب نداریممشتریان آقا رفیع هم کم‌کم با او همصدا می‌شوند: «چیزی ننویسی که باز بیایند سراغمان. همین جا هم که آرامش داریم، می‌خواهند از ما بگیرند؟ پس کجا برویم؟ توی پارک یا گوشه خیابان؟...» میان جمعیتی که پشت میز‌های چوبی مستطیل‌شکل قهوه‌خانه نشسته‌اند، از جوان ١٧-١٨ساله تا مردان میانسال به چشم می‌خورد. کیسه‌ای پر از ماله و کمچه و کاردک بنایی کنار ٢ مرد میانسال که در حال خوردن نیمرو هستند، قرار گرفته و عطر چای و تنباکو‌های طمع‌دار دوسیب و خوانسار درهم آمیخته‌است.
جوان ١٧، ١٨ ساله همانطور که مشغول پک زدن به شیلنگ قلیان است، با جوان همسن و سال کنار دستش، به شیطنت و درگوشی اختلاط می‌کند و صدای خنده‌های ریز و فلفلیش در میان قل‌قل قلیان‌های روی میز گم می‌شود. یکی از آنها می‌گوید: «دلخوشی ما همین است که اینجا دور هم جمع شویم و ساعتی با هم اختلاط کنیم.» دوستش با یک حساب سرانگشتی به ما ثابت می‌کند که برای اهالی زمزم ارزان‌ترین تفریح و عصرانه در همین قهوه‌خانه‌ها یافت می‌شود: «آبجی اینجا قیمت صبحانه و قلیان سرجمع ۵٠ هزار تومان می‌شود، آن وقت با دو تا از بروبچه‌ها تا میدان انقلاب برویم و یک فیلم ببینیم، ۵٠٠ هزار تومان پیاده می‌شویم. اینجا به جیب ما بیشتر می‌آید.»
هنوز چندان از قهوه‌خانه دور نشده‌ایم که مرد میانسالی با عجله خود را به ما می‌رساند: «مردی را که کلاه پشمی سرش بود دیدید؟» هنوز در ذهنمان میان تصاویر مشتریان قهوه‌خانه دنبال مردی با این نشانی می‌گردیم که صورتش را جلوتر می‌آورد و آهسته می‌گوید: «همه ساقی‌های این محله نوچه او هستند. جوان‌های مردم را بدبخت کرده. من فقط ٢ تا دختر دارم، ولی والله دلم به حال جوان‌های مردم می‌سوزد که تا پایشان به این قهوه‌خانه باز می‌شود، آنها را به شیشه معتاد می‌کند. می‌گویند با صاحبان بعضی از قهوه‌خانه‌ها دستش توی یک کاسه است و با تنباکوی قلیان‌ها شیشه مخلوط می‌کنند تا مشتریانشان پابند قلیان و قهوه‌خانه شوند.» او از کاسبان محله زمزم است.
گاراژ‌هایی که قهوه‌خانه شدنداز او نشانی گاراژی را می‌پرسیم که به قول آقا رفیع بیشتر از قهوه‌خانه او ماجرا‌های غیرقانونی و پنهان و پوشیده دارد. می‌گوید: «قبلا گاراژ بوده که حالا قهوه‌خانه شده. از معتاد تا ساقی و قمه‌کش آنجا پیدا می‌شود.» تا به این گاراژ برسیم، از جلوی در‌های شیشه‌ای و کدر چند قهوه‌خانه دیگر می‌گذریم. خیابان زمزم در قرق تراشکاری‌ها و تعمیرگاه‌هاست و بین ٢-٣ گاراژ و تراشکاری حتما یک قهوه‌خانه وجود دارد. هنوز آفتاب نیمروز در خیابان شلوغ و پررفت و آمد زمزم پهن نشده، اما هوا حسابی گرم است.
در‌های شیشه‌ای قهوه‌خانه‌ها فارغ از خطر انتقال کرونا، حسابی کیپ شده‌اند و هیچ روزنه هوایی نمی‌تواند در لابه لای حلقه‌های دود و دم سفیدرنگ قلیان‌های چاق و پر آتش رخنه کند. به گاراژ که می‌رسیم، دیدن مردان تنومندی که در آلونک انتهای گاراژ دور هم جمع شده و مشغول چای خوردن و اختلاط هستند، به دلمان هول و ولا می‌اندازد: «اینجا که تابلوی قهوه‌خانه ندارد. داخل آن هم دید ندارد و معلوم نیست چه خبر است.»
تماس با یکی از ریش‌سپیدان محله، تنها راهی است که به نظرمان می‌رسد. چند دقیقه بعد جوان بلندقدی سر می‌رسد و ما را داخل بقالی جمع‌وجورش که چند متری آن طرف‌تر از گاراژ قرار گرفته، دعوت می‌کند: «نمی‌توانم شما را داخل چایخانه ببرم، ولی حاج آقا گفته‌اند هر اطلاعاتی لازم دارید، در اختیارتان بگذارم.»
او می‌گوید: «قهوه‌خانه‌هایی که داخل گاراژ‌ها و تعمیرگاه‌ها ساخته می‌شوند، مجوز ندارند و فقط افراد آشنا و قابل اعتماد به داخل آن رفت‌وآمد می‌کنند. توی این قهوه‌خانه‌ها مالخرانی که لوازم یدکی دست دوم ماشین دارند، مشتری‌هایشان را پیدا می‌کنند. برای تعمیرکاران تفاوتی نمی‌کند این لوازم مال دزدی است یا نه، آنها را با قیمتی ناچیز می‌خرند و بعد از آن که از چای و قلیان حسابی سر کیف آمدند، با این لوازم مشغول تعمیر ماشین‌های مشتریان گاراژ می‌شوند.»
در آمار‌های رسمی تعداد قهوه‌خانه‌های منطقه حدود ٧٠ تا ثبت شده، اما اهالی منطقه تعداد آنها را حدود ٣٠٠ قهوه‌خانه می‌دانند که این قهوه‌خانه‌های غیرمجاز و بی‌نام و نشان هم جزء آنها محاسبه می‌شوند. مرد جوان که از گفتن نامش طفره می‌رود، تا یکی از مشتریان قهوه‌خانه از مقابل مغازه‌اش عبور می‌کنند، نشانمان می‌دهد و می‌گوید: «ببینید، توی آنها از هر گروهی پیدا می‌شود. این را می‌بینید؟ راننده اتوبوس است. هر وقت تهران است، اینجا صبحانه‌ای می‌خورد، قلیانی می‌کشد و راه می‌افتد طرف جاده و کوه و کمر. آن پسربچه هم شاگردش است. او را هم همراه خودش می‌آورد.»
مشتریان خیلی جوانسن پسرکی که همراه راننده قوی هیکل به داخل گاراژ می‌رود، به زحمت به ١٣، ١٤سال می‌رسد. کاسب هم‌صحبتمان می‌گوید: «در قهوه‌خانه‌های مجاز از ترس بازرسی‌های اداره اماکن، پسر‌های نوجوان را به‌راحتی راه نمی‌دهند. اما توی این قهوه‌خانه‌ها حتی بچه محصل پیدا می‌شود.
یکی از این بچه‌ها را من می‌شناسم، پدری معتاد دارد که با خرده فروشی مواد مخدر، خرج عملش را درمی آورد. تا چند ماه پیش خودش به اینجا می‌آمد و مواد را تحویل می‌گرفت، ولی مدتی پیش با یکی از پخش کننده‌های گردن کلفت بر سر حق و حسابش گلاویز شد و او را از قهوه‌خانه بیرون انداختند. از آن روز پسرش هر روز می‌آید و امانتی‌های پدرش را تحویل می‌گیرد.»
مرد که از همسایگی این پاتوق خاص، دل خوشی ندارد، از بی‌توجهی مسئولان به فعالیت غیرقانونی این قهوه‌خانه‌ها حسابی شاکی است: «از وقتی محل کلانتری امامزاده حسن (ع) را جابه جا کردند و به خیابان زمزم نزدیک‌تر شده، این محل آرام‌تر شده و شب‌ها اگر با هم گلاویز شوند و عربده‌کشی کنند، پلیس برخورد می‌کند، ولی تا وقتی خیابان زمزم ساماندهی و این گاراژ‌ها تعیین تکلیف نشوند، از آنها به عنوان قهوه‌خانه‌های زیرزمینی و غیرقانونی استفاده می‌شود.»
وقتی صحبت از قهوه‌خانه به میان می‌آید، قهوه‌خانه‌های امروزی که تعدادشان در منطقه ١٧ به حدود ٧٠ تا می‌رسد، اولین تصویری است که به ذهن می‌آید، اما اهالی قدیمی محله قهوه‌خانه‌هایی را به خاطر دارند که پاتوق امن و صمیمانه‌ای برای کوچک و بزرگ محله بوده است.
یکی از شورایاران که در محله زمزم موسپید کرده، تعریف می‌کند: «قدیم از خیابان شهید غلامرضایی تا سه‌راه سرگردان فقط یک قهوه‌خانه وجود داشت که در آن پیرمردان و کارگران لر و آذری زبان دور هم جمع می‌شدند و اختلاط می‌کردند. آن زمان توی قهوه‌خانه قلیان کشیدن معمول نبود و برای خوردن چای یا املت و دیزی به آنجا می‌آمدند. آن زمان قهوه‌خانه سه‌راه سرگردان محلی بود که هر کس به کارگر نیاز داشت، می‌توانست در آنجا پیدا کند. چند سال بعد در پاسگاه نعمت آباد هم قهوه‌خانه‌ای درست شد که پاتوق راننده‌های مینی‌بوس بود.»
مجوز‌های بدون ضابطهاو نگران اثرات همنشینی جوانان با افراد ناباب در قهوه‌خانه‌ها است: «جوانان وقتی می‌بینند کسی که در قهوه‌خانه‌ها مواد مخدر خریدوفروش می‌کند، با لباس مارک‌دار و ماشین گرانقیمت توی محله می‌چرخد، ناخودآگاه به این مسیر کشیده می‌شوند.» این معتمد محله کمبود مراکز فرهنگی و تفریحی را دلیل جذب جوانان به سوی قهوه‌خانه‌ها می‌داند: «اینجا ما یک سینما، یک پارک مجهز یا مرکز فرهنگی که برای جوانان برنامه برگزار کند، نداریم. آنها برای پر کردن وقت فراغتشان از قهوه‌خانه‌ها سر درمی‌آورند.»
یکی از شورایاران جوان محله زهتابی پایین آمدن رده سنی مخاطبان قهوه‌خانه‌ها را مسئله‌ای مهم می‌داند و می‌گوید: «در بسیاری از این مکان‌ها برای جذب جوانان حتی خدماتی مثل اینترنت وایفای رایگان وجود دارد. در گذشته قهوه‌خانه‌ها پاتوق پیرمرد‌ها و آدم‌های سالم بود، ولی الان این مکان‌ها شرایطی دارند که پیرمرد‌ها دور از شان خود می‌دانند آنجا پا بگذارند.»
او نبودن نظارت کارشناسانه بر صدور مجوز فعالیت قهوه‌خانه‌ها را سبب رشد قارچی آنها در گوشه کنار منطقه عنوان می‌کند و می‌گوید: «این تعداد قهوه‌خانه برای کوچک‌ترین منطقه تهران چه توجیهی دارد؟ برای صدور این مجوز‌ها چقدر شرایط محل تاسیس قهوه‌خانه در نظر گرفته می‌شود؟»
قهوه‌خانه‌های مدرن و امروزیدر گوشه کنار محله‌هایی مانند زهتابی و وصفنارد که هنوز قطعاتی از باغ‌ها و مزارع سرسبز و پهناور محله باقی مانده، سفره خانه‌هایی شکل گرفته که چهره به روز و بزک کرده قهوه‌خانه‌ها هستند. در این باغ‌های سرسبز که آب زلال حوض‌های فیروزه‌ای از فواره‌ها فوران می‌کنند و با نورپردازی‌های هنرمندانه، فضای پرطراوت باغ زیبایی دوچندان پیدا می‌کند، بر خلاف قهوه‌خانه‌های سنتی، ممنوعیتی برای ورود بانوان وجود ندارد.
از این سفره خانه‌ها که یکی از پررونق‌ترین آنها در محله زمزم قرار گرفته، جوانان به خوبی استقبال کرده‌اند و به هر کدام از آنها پا بگذارید، گروهی از جوانان روی تخت‌های پوشیده از قالیچه‌های دست‌باف، به پشتی‌های ایرانی تکیه‌زده‌اند و میانشان شیلنگ قلیان‌های پردود و دم آنقدر می‌چرخد که سرخی ذغال به خاکستر تبدیل شود.
در این قهوه‌خانه‌های امروزی، غذا‌های متنوع و باب طبع و دندان جوانان هم یافت می‌شود و نیازی نیست به املت و عدسی و دیزی قهوه‌خانه‌های سنتی قناعت کنند. در سفره‌خانه‌ها چهره‌های خشن مردانی که سبیل‌هایشان را تا بناگوش تاب داده‌اند و در پشت میز‌های فلزی قهوه‌خانه‌ها فراوان دیده می‌شوند، کمتر به چشم می‌خورند و جوانان اطوکشیده بیشترین تیپ مشتریان این مکان‌های لوکس را تشکیل می‌دهند.
اگر به سفره خانه‌ها در ظاهر یک مشتری دست به جیب سرکی بکشیم یا حتی دقایقی مقابل این قهوه‌خانه‌های مدرن پا نگه داریم، متوجه رفت‌وآمد آزاد خانم‌هایی با ظاهر نامناسب می‌شویم که خودروهای مدل بالای شاسی بلندشان با قواره کوچه‌های تنگ و تودرتوی این محله‌ها چندان هماهنگ نیست و آن وقت زنگ خطر وجود این قلیان‌سرا‌های شیک و زیبا را برای نسل جوان محله می‌شنویم...
منبع: فرارو
کلیدواژه: قهوه خانه قهوه خانه ها قهوه خانه ها قهوه خانه قهوه خانه سفره خانه ها خیابان زمزم خانه هایی محله زمزم قلیان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۳۵۸۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درمان خانگی آبله مرغان + بهترین دارو برای از بین بردن جای جوش
از بین بردن جای جوش‌های بیماری آبله مرغان یکی از نگرانی‌هایی است که افراد بسیاری را درگیر می‌کند و استفاده از چند روش خانگی و دارویی می‌تواند در این مسیر کمک‌کننده باشد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، آبله مرغان در کودکان و بزرگسالان درمان خاص پزشکی ندارد و ممکن است پزشک برای کاهش بدن درد و سردرد و تسکین خارش پوست آنتی بیوتیک و آنتی‌هیستامین تجویز کند، اما به طور کلی درمان آبله مرغان در کودکان و بزرگسالان تنها از طریق سپری شدن دوره بیماری انجام می‌شود.
درمان‌های خانگی مؤثر برای آبله مرغان در نوزادان و بزرگسالانجوش شیرین برای درمان آبله مرغان
یک لیوان آب در یک کاسه بریزید و نصف قاشق سوپ‌خوری پودر جوش شیرین را اضافه کنید.
یک پارچه نرم و تمیز را در مخلوط فرو کنید.
سپس آن را بر روی نواحی تحت تأثیر قرار دهید و بگذارید تا خشک شود.
درمان آبله مرغان با هویج و گشنیز
در حقیقت هویج و گشنیز حاوی ویتامین C و ویتامین Aهستند که برای تقویت سیستم ایمنی بدن ضروری است، علاوه بر این ، سوپ سرشار از آنتی‌اکسیدان هایی است که برای مبارزه با عفونت و فرایند التیام مؤثر هستند.
مقداری هویج خرد شده و نصف فنجان گشنیز تازه را به در قابله‌ای بریزید و آب را نیز اضافه کنید و مخلوط را بجوشانید تا اینکه آب به نصف کاهش یابد.
سوپ را هر روز برای مدت یک ماه بخورید.
جوی دوسر مؤثر در درمان آبله مرغان
روش ۱:
دو فنجان جو دوسر را پودر کنید و آنها را در یک وان بریزید و دو لیتر آب گرم را به آن اضافه کنید.
می‌توانید روغن‌های اسانسی اساسی را نیز اضافه کنید، مانند روغن درخت چای، روغن اسطوخودوس.
خود را به مدت ۳۰ دقیقه در آب خیس کنید.
روش ۲:
دو فنجان جو دوسر را پودر کنید و آن را در یک کاسه بگذارید.
بگذارید حدود ۲۰ دقیقه بماند.
آن را محکم بپوشانید و ببندید.
سپس آن را در یک وان پر از آب گرم قرار دهید تارنگ آب شیری شود.
کمی از روغن‌های اسانسی را نیز اضافه کنید مانند روغن درخت چای، روغن اسطوخودوس.
در حدود ۲۰ دقیقه در آب بمانید و این روند را به طور مرتب انجام دهید.
سرکه قهوه‌ای مناسب برای آبله مرغان
یک وان پر از آب گرم را آماده و نصف فنجان سرکه قهوه‌ای را به وان اضافه کنید و به مدت ۱۵ دقیقه در آب بمانید.
سپس بدن را با یک حوله تمیز و نرم خشک کنید.
رفع بیماری آبله مرغان با عسل
کمی عسل را به مناطق مورد نظرتان بمالید؛ این کار را دو بار در هر روز انجام دهید تا هیچ جای زخمی باقی نماند.
خلاصی از آبله مرغان با چای گیاهی
یک قاشق سوپ‌خوری از گیاهان را در یک کاسه بریزید و کمی آب جوش بریزید.
اجازه دهید تا چند دقیقه بماند و سپس آن را صاف کنید.
سپس مقدار کمی عسل، پودر دارچین و کمی آب لیمو به مخلوط اضافه کنید و این چای را کم کم و چند بار در روز بنوشید.
درمان آبله مرغان با روغن اسطوخدوس
روش ۱:
کمی روغن اسانسی اسطوخدوس را در یک فنجان بریزید و سپس روغن نارگیل کمی را برای رقیق شدن آن اضافه کنید.
روغن را به مناطقی که تحت تأثیر قرار گرفته است، بمالید.
بگذارید به طور طبیعی خشک شود و این کار را دو بار در روز تکرار کنید.
روش ۲:
در یک وان پر از آب گرم چند قطره روغن اسطوخودوس و بابونه بریزید.
خود را به مدت ۱۰ دقیقه در این مخلوط خیس کنید.
درمان آبله مرغان با ریحان
برگه‌ای تازه ریحان را در یک قابلمه با کمی آب حرارت دهید.
وقتی آب جوشید، برگ‌ها را بردارید و حرارتش کم شود، این محلول را برای چند دقیقه آرام بجوشانید.
سپس حرارت را خاموش کنید و بگذارید به مدت ۱۰ دقیقه بماند، برای چند دقیقه در یخچال بگذارید و سپس یک حوله تمیز در مخلوط بگذارید و بر روی مناطق متأثر بگذارید، این روش را هر روز یک بار اعمال کنید.
خواص درمانی زنجبیل برای آبله مرغان
روش ۱:
ریشه‌های زنجبیل را با یک فنجان آب به قابلمه اضافه کنید، مخلوط را روی حرارت کم قرار دهید و بگذارید چند دقیقه بجوشد.
سپس حرارت را خاموش کنید و مخلوط را صاف کنید.
سپس کمی آب لیمو و عسل اضافه کنید. (یک قاشق سوپ‌خوری) مخلوط را دو بار در روز بنوشید.
روش ۲:
یک وان پر از آب گرم را آماده کنید.
نصف فنجان پودر زنجبیل را به داخل وان بریزید و به مدت نیم ساعت خود را خیس کنید.
این کار را هر روز انجام دهید.
تا حد امکان از خراشیدن خودداری کنید.
دستکش بپوشید تا از آسیب به پوست در اثر خراشیدگی جلوگیری کنید.
یک لوسیون تسکین دهنده را روی تاول‌ها مالیده یا بزنید.
یک کرم ضدخارش مانند لوسیون کالامین را روی تاول‌ها مالیده یا بزنید.
حمام خنک داشته باشید.
آنتی هیستامین مانند بنادریل را امتحان کنید.
چگونه جای جوش آبله مرغان را از بین ببریم؟رتینول یکی از فرم‌های ویتامین آ است، این ماده تولید کلاژن را به شدت افزایش می‌دهد، مالیدن کرم روی اسکارها به طور شبانه تولید کلاژن را در ناحیه آسیب دیده تحریک می‌کند و اگر مصرف این کرم موجب حساسیت پوست شما شد، یک روز در میان از آن استفاده کنید.
اکسفولیاک سلول‌های مرده پوست را حذف، فضا را برای تولید و جایگزینی سلول‌های جدید فراهم و با اسکراب کردن پوست بخش سطحی لک را تراشیده و حذف می‌کند.
دو روش اکسفولیت کردن وجود دارد:
۱. مکانیکی
شامل اسکراب، براش و دیگر ابزارها است، این روش به صورت مستقیم روی پوست و در حرکت‌های دورانی اعمال، روی پوست انجام و هر سه روز یک بار تکرار می‌شود.
۲. شیمیایی
لوسیون‌هایی هستند که یک واکنش خفیف شیمیایی ایجاد می‌کنند که لایه سطحی پوست را بر می‌دارد، این مواد را طبق روش مصرف تجویز شده به صورت مستقیم روی اسکار قرار دهید.
کرم برای رفع جای جوش آبله مرغانکرمهای سطحی رفع اسکار شامل انواع ترکیبات و عناصری هستند که گمان می‌رود به حذف یا کاهش تظاهر لک‌ها کمک می‌کنند.
ویتامین E
ویتامین E از دیرباز به عنوان یک ماده مؤثر برای درمان این جای زخم‌ها در نظر گرفته می‌شود، اما این ادعا ممکن است صحیح نباشد، مطالعه‌های بسیاری نشان داده است که این ماده تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر این جای زخم‌ها ندارد، در واقع ، آکادمی پوست آمریکا به اشخاص توصیه می‌کند که از ویتامین E بر روی جای زخم خویش استفاده نکنند برای این که ممکن است ظاهر آن را بدتر کند.
جوی دو سر
برای درمان جای آبله مرغان، ماده‌های طبیعی مثل جو دو سر خیلی کمک کننده هستند، برای این که خواص رطوبت رسانی بسیار بالایی دارد و این خواص به سلول‌های پوستی برای بهبود سریع‌تر و بهتر کمک می‌کند.
قدری جو دو سر را با آب در میکسر مخلوط کنید تا به یک خمیر نرم تبدیل شود، سپس این خمیر را در یخچال قرار دهید تا کمی خنک شود و بعد آن را برای درمان جای آبله مرغان روی اسکارها قرار دهید، قدری با سرانگشتان آن را ماساژ دهید و پس از ۱۰ دقیقه صورت را بشویید.
آبلیمو
ویتامین C و اسید سیتریک موجود در لیمو، رنگ چهره را روشن می‌کند و با خواص لایه برداری طبیعی، اثرهای زخم روی لایه خارجی پوست را التیام می‌بخشد، کافی است لیموی طبیعی را به مدت ۱۰ دقیقه روی نواحی آسیب دیده بگذارید و سپس با آب ولرم بشویید.
آلوئه ورا
از آلوئه ورا در درمان سوختگی‌ها استفاده شده است، آلوئه ورا تأثیر اثبات شده‌ای در کاهش دمای ناحیه آسیب دیده دارد، اما روی درمان اسکارها تأثیر خاصی ندارد؛ پاپایا یک ماسک لایه بردار طبیعی برای از بین بردن جای لک آبله مرغان است، پاپایا یک لایه بردار طبیعی است و با فعال کردن آنزیم‌های پوستی، سلول‌های مرده را از بین می‌برد.
آبلیمو، عسل و پاپایای پوست کنده شده را در مخلوط کن بریزید، آن را به خوبی مخلوط کنید تا خمیر یک دستی به وجود آید، آن را روی لکه‌های پوست صورت بزنید، محل را با یک پلاستیک بپوشانید، نیم ساعت صبر کنید، با آب سرد پوست صورت را بشویید و خشک کنید.
کد خبر 742590
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند