به نقل از «ایران اکونومیست»

حضور پوتین در تهران و نگرانی آمریکایی‌ها از روابط مستحکم ایران-روسیه

تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۳۶۲۳۸

بررسی مواضع مقامات و تحلیل‌ رسانه‌های آمریکایی نشان می‌دهد، سفر «ولادیمیر پوتین» به تهران که به فاصله اندکی از تور خاورمیانه‌ای «جو بایدن» انجام شد، اهمیت مهمی برای واشنگتن داشته و به نظر می‌رسد مسئله نزدیک‌تر شدن مسکو- تهران در حال تبدیل شدن به چالشی جدید برای آمریکایی‌ها است.

به گزارش ایران اکونومیست، ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه دیروز (۲۸ تیر) به تهران آمد تا در اجلاس سران کشورهای عضو گروه آستانه که برای حل‌وفصل مسالمت‌آمیز جنگ داخلی سوریه تشکیل شده، شرکت کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عزیمت پوتین به تهران، از دید محافل غربی نخستین سفر وی به کشورهای غیرعضو شوروی سابق از زمان تهاجم روسیه به اوکراین محسوب می‌شود. رسانه‌های آمریکایی نیز با توجه به آنکه چند روزی از تور خاورمیانه‌ای «جو بایدن» رئیس‌جمهوری آمریکا نگذشته، در گزارش ها و تحلیل‌هایی این دو رخداد را مقایسه کرده و شکل‌گیری اتحاد تهران و مسکو را در صدر تحلیل‌های خود قرار دادند.

فاکس‌نیوز: پوتین در بحبوحه جنگ مرگبار اوکراین، با سران ایران و ترکیه دیدار کرد

این رسانه جمهوریخواه در تارنمای خود نوشت: دیدار پوتین تنها یک هفته پس از سفر جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا به خاورمیانه و دیدارش با رهبران اسرائیل و عربستان سعودی و تلاشش برای دور ساختن کشورهای منطقه به خصوص کشورهای عرب حوزه خلیج فارس از روسیه انجام شد.

به نوشته فاکس نیوز، تلاش کشورهای خاورمیانه برای منزوی ساختن روسیه دشوار خواهد بود به خصوص که این کشور در جنگ سوریه مشارکت داشته، در گروه اوپک پلاس عضو بوده و با تولیدکنندگان نفت عضو اوپک مراوده دارد.

 

آسوشیتدپرس: پوتین در تهران از حمایت قاطع ایران در جنگ اوکراین بهره‌مند شد

این خبرگزاری آمریکایی نیز در گزارشی نوشت: پوتین در تهران از حمایت قاطع ایران از کارزار نظامی کشورش در اوکراین برخوردار شد.

این رسانه افزود: همزمان با افزایش تحریم های غرب علیه روسیه و به درازا کشیدن کارزار نظامی پر هزینه این کشور، پوتین در صدد است تا پیوندهای مسکو با تهران را که خود هدف تحریم های مشابه روسیه بوده و شریک احتمالی نظامی و تجاری آن به شمار می رود، تقویت کند.

نیویورک‌تایمز: روابط مسکو با تهران در مسیر شراکتی گسترده‌تر 

این روزنامه نزدیک به دموکرات ها نیز در تحلیلی نوشت: سفر پوتین به ایران به جهان نشان داد که گرچه روسیه روز به روز منزوی تر می‌شود، روابط آن با تهران در حال تبدیل شدن به شراکتی گسترده‌تر است. پوتین در سفر به تهران تلاش کرد تا اتحاد ایران و روسیه را در برابر تلاش‌های آمریکا برای مهار کشورهای متخاصم با غرب، شکل دهد.

به نوشته نیویورک تایمز، تائید جنگ روسیه علیه اوکراین به وسیله جمهوری اسلامی بسیار فراتر از حمایت محتاطانه چین بوده و مهر تائیدی بر موضع پوتین است که غرب را متهم می سازد راه دیگری در برابر روسیه جز اقدام نظامی باقی نگذاشت.

این روزنامه آمریکایی مدعی شد: روسیه با وجود آنکه همچون ایران، روابط خصمانه ای با آمریکا داشته و تهران و مسکو در سوریه همکاری نظامی می‌کردند، سالها احتیاط می‌کرد که چندان به تهران نزدیک نگردد.

نیویورک تایمز افزود: اما تهاجم روسیه به اوکراین این محاسبات را تغییر داد. روسیه که روز به روز از بازارهای غربی کنار گذاشته می شود، به ایران به چشم شریک اقتصادی و همچنین متخصص دور زدن تحریم ها نگاه می‌کند.

هنوز زود است که بتوان گفت آیا تهران می تواند به ایستادگی اقتصاد روسیه در برابر تحریم های غرب کمک کند یا آنکه رقابت در بازارهای جهانی انرژی یا منافع سیاسی متفاوت بار دیگر شراکت آنها را بر هم خواهد زد.

به عنوان مثال، روسیه به دنبال خریدار جدید نفت و دور زدن تحریم هاست و همزمان سهم دو متحدش یعنی ایران و ونزوئلا را ار بازارهای جهانی کاهش داده و جنگ قیمتی را کلید زده که به زیان تمامی آنها تمام خواهد شد.

ادعای بلومبرگ: پوتین با کاهش نفوذ خود در خاورمیانه روبرو شد

مقاله نویس تارنمای این شبکه اقتصادی آمریکایی، اهمیت برابر سفر پوتین با تور خاورمیانه ای بایدن را "توهم" دانست و ادعا کرد: جنگ پوتین در اوکراین وجهه این کشور در منطقه را تخریب کرده و روسیه به جای آنکه راه حلی برای مشکلات ژئوپلتیک، اقتصادی و امنیتی ناشی از خروج نیروهای آمریکایی از منطقه باشد، خود تبدیل به منشأ جدید بحران شده است.

بلومبرگ مدعی شد: کمبود روزافزون غلات و تورم فزاینده مواد غذایی در کشورهای عربی نتیجه مستقیم جنگ پوتین است. تداوم حمایت وی از ایران منشأ استیصال اسرائیل و کشورهای عربی مخالف تهران شده است. 

علاوه بر رسانه های آمریکایی، برخی از مقام های این کشور نیز به اظهار نظر در زمینه سفر پوتین به تهران پرداختند.

جان کربی هماهنگ کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی کاخ سفید ادعا کرد: این سفر نشان می دهد که پوتین به دلیل حمله به اوکراین بسیار منزوی شده است. سفر پوتین به ایران نشان می دهد که مسکو در پایگاه دفاعی خود و تامین نیروهای روسیه در اوکراین با مشکل مواجه شده است.

مارک گرین نماینده جمهوریخواه ایالت تنسی نیز در توییتی نوشت: امروز که پوتین در ایران حضور دارد، رئیس‌جمهور بایدن هنوز مشغول مذاکره بر سر توافق هسته ای ایران است. رقت‌انگیز است.

  منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: اوکراین ، اوپک ، روسیه

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: اوکراین اوپک روسیه سفر پوتین تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۳۶۲۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شکست تلاش‌ آمریکا برای گسترش نفوذ در آفریقا

افسر اطلاعاتی بازنشسته سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) درخواست اخیر دولت‌های چاد و نیجر برای خروج نیروهای عملیات ویژه آمریکایی از خاک این کشورها را یک شکست دیگر برای سیاست گسترش نفوذ آمریکا در قاره آفریقا می‌داند.

به گزارش مشرق، رسانه‌ها اخیرا گزارش دادند نیروهای عملیات ویژه آمریکایی بعد از آنکه مقام‌های چاد حضور نظامیان آمریکایی در این کشور را غیرقانونی خواندند قرار است در روزهای آینده خاک این کشور آفریقایی را ترک کنند. این اتفاق بعد از آن می‌افتند که سربازان آمریکایی که در نیجر حضور داشتند نیز مجبور به خروج از این کشور شدند.

به نوشته خبرگزاری «اسپوتنیک»، از مجموع ۷۵ نیروی ویژه ارتش آمریکا که در شهر «انجامنا»، پایتخت چاد حضور داشتند، قرار است ده‌ها سرباز پیش از فرا رسیدن موعد انتخابات ریاست جمهوری این کشور در ششم مه، خاک آنجا را ترک کنند.

رهبران چاد در ماه آوریل نامه‌ای را برای وابسته نظامی آمریکا در این کشور فرستاده و به او اطلاع دادند انجامنا به توافقش با واشنگتن که اجازه به حضور این نظامیان در چاد می‌داد موسوم به توافق وضعیت نیروها پایان می‌دهد. هنوز تعداد دقیق سربازان آمریکایی حاضر در این کشور آفریقایی مشخص نیست اما مقام‌های آمریکایی تاکید می‌کنند این تعداد بیشتر از ۱۰۰ سرباز نیست. به گزارش مطبوعات آمریکا، پنتاگون همچنان امیدوار به مذاکرات بر سر توافق جدیدی با دولت چاد و بازگرداندن سربازانش به این کشور بعد از انتخابات ششم مه است.

لری جانسون، مامور کهنه‌کار سابق سازمان سیا معتقد است ارتش آمریکا در صورت خروج از چاد دیگر هرگز به آنجا باز نخواهد گشت.

لری جانسون که مقام وزارت امور خارجه آمریکا نیز بوده در واکنش به برنامه خروج نظامیان آمریکایی از نیجر و چاد گفت: «آسان‌ترین شکلی که می‌توان این مساله را بیان کرد این است که این روند دارد شکست می‌خورد.»

او ادامه داد: «ارتش آمریکا در هر دوی این کشورها پایگاه‌هایی نظامی دارد که برای تعقیب عوامل القاعده و تلاش برای از بین بردن آنها طراحی شده‌اند. اما به وضوح دولت‌های محلی دارند اجرای این سیاست از سوی آمریکا را رد می‌کنند. این واقعا یک رسوایی برای آمریکا از این نظر که کلیت نفوذش را از دست می‌دهد محسوب می‌شود و من فکر می‌کنم روسیه قرار است جای آن را بگیرد.»

کشور چاد از ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۰ میلادی تحت حاکمیت استعمارگر فرانسوی‌ها قرار داشت. بعد از آنکه این کشور آفریقایی استقلال یافت فرانسوی‌ها باز هم در چند مقطع در دهه‌های ۱۹۶۰، ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به بهانه حفاظت از دولت‌های حاکم در چاد سربازانشان را به این منطقه اعزام کردند. نیروهای فرانسوی در فاصله سالهای ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۴ یک حضور دائم را در چارچوب «عملیات قرقی» در این کشور آفریقایی حفظ کردند. بهانه اجرای این عملیات نیز حفاظت کردن از چاد در مقابل شبه‌نظامیان و نیروهای لیبیایی اعلام شد. بعد از سال ۲۰۱۴ فرانسه عملیات موسوم به «عملیات برخان» را جایگزین آن کرد. هر چند پاریس این عملیات را یک عملیات ضد تروریسم گسترده در منطقه ساحل در آفریقا خواند اما اکثر دولت‌های این منطقه آن را به عنوان تلاشی شکست خورده محکوم کردند.

روزنامه واشنگتن پست در ماه مه ۲۰۱۴ گزارش کرد آمریکا حدود ۸۰ سرباز را عازم چاد کرده تا از عملیات هواپیماهای شناسایی، اطلاعاتی و نظارتی برای ماموریت یافتن گروهی از دختران دانش‌آموز نیجریه‌ای ربوده شده توسط تروریست‌ها در شمال نیجریه حمایت کنند. کاخ سفید پس از آن اعلام کرده بود این نیروها «تا زمانی که دیگر نیازی به کمک آنها به حل‌وفصل این پرونده آدم‌ربایی نباشد» در چاد باقی خواهند ماند. پایگاه تام‌دیسپاچ در سال ۲۰۱۴ گزارش کرد که تحقیقات این پایگاه مشخص کرده آمریکا به شکلی بی‌سروصدا بعد از آنکه بمباران‌های ناتو، لیبی را به عصر حجر بازگرداند، مناطق نزدیک به آن را بی‌ثبات کرد و باعث جهش خشونت افراطگران و شبه‌نظامیان شد، حضور نظامی خود در چاد را افزایش داده است.

بعد از شکست عملیات برخان که هدفش قرار بود شکست دادن تروریست‌ها باشد کشورهای مالی، نیجر و بورکینافاسو به شکل پی در پی خواستار خروج سربازان فرانسوی از خاک این کشورها شدند. سربازان فرانسوی در بازه زمانی فوریه ۲۰۲۲ تا مارس ۲۰۲۳ خاک این سه کشور آفریقایی را ترک کردند و در این میان حدود ۱۰۰۰ سرباز فرانسوی به چاد منتقل شدند و تا همین امروز نیز در آنجا باقی مانده‌اند.

در این میان واشنگتن پست معتقد است ژنرال محمد ادریس دبی اتنو که از ۲۰۲۱ رهبر چاد بوده به زودی بعد از تکمیل خروج سربازان آمریکایی از خاک کشورش، سربازان فرانسوی را نیز وادار به خروج از چاد می‌کند. این روزنامه آمریکایی متذکر شد چاد به همراه مالی، نیجر و بورکینافاسو برای حل مسائل اقتصادی و امنیتی خود در حال گرایش به روسیه هستند.

چاد از مدتی پیش مشغول تقویت کردن روابطش با روسیه بوده است. مهمت ادریس دبی اتنو در ماه ژانویه سفری رسمی به روسیه داشت و در ماه ژوئیه گذشته نیز وزیر امور خارجه چاد در اجلاس روسیه-آفریقا در سن پترزبورگ شرکت کرد.

جانسون خاطرنشان کرد: «این روسیه نیست که سابقه به بردگی کشیدن سیاهپوستان آفریقایی را داشته باشد. در درجه دوم نیز روسیه هیچ روابط نزدیکی با امپراتوری‌های استعمارگر نداشته است. این فرانسوی‌ها، انگلیسی‌ها، آلمانی‌ها، هلندی‌ها و بلژیکی‌ها هستند که سابقه طولانی در به استثمار کشیدن آفریقا و مردم و منابعش داشته‌اند. بنابر این من صراحتا فکر می‌کنم هم روسیه و هم چین به عنوان واسطه‌هایی صادق دست‌کم خیلی صادق‌تر از آمریکا، توسط کشورهای منطقه در نظر گرفته می‌شوند.

این تحلیلگر سابق سازمان سیا نتیجه‌گیری کرد: «این اتفاقات را می‌توانیم بخشی از فروپاشی به اصطلاح نظم بین‌المللی قانون محور تحت رهبری آمریکا بخوانیم. تلاش‌های آمریکا برای سلطه یافتن بر جهان دارند خنثی می‌شوند. این تلاش‌ها به نوک قله خود رسیدند و حالا دارند از سراشیبی سقوط می‌کنند. بنابراین من هم فکر می‌کنم این یک نشانه دیگر از این است که سیاست‌های آمریکا دارند به بیراهه می‌روند.»