به نقل از «فردا»

تحلیل متفاوت خبرگزاری دولتی روسیه از ایران

تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۳۷۷۸۰

 خبرگزاری دولتی «ریانووستی» روسیه در تحلیلی به قلم «پتر آکوپوف» نوشت: روسیه و ایران اکنون به سمت یک معاهده همکاری راهبردی جامع حرکت می‌کنند که می‌تواند ۲۰ یا ۲۵ سال ادامه یابد و احتمال دارد همین امسال امضا شود. در ژانویه، ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور ایران پیش‌نویس ایرانی را به ولادیمیر پوتین در مسکو ارائه کرد و ماه گذشته سرگئی لاوروف (وزیر خارجه روسیه) نسخه روسی را به تهران آورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نوشته این تحلیل، روسیه و ایران به متحدان نظامی تبدیل نخواهند شد (اگرچه تمرین‌های مشترک به شکلی فزاینده تکمیل‌کننده همکاری‌های نظامی-فنی آن‌هاست)، اما روابط دو کشور بسیار جدی توسعه خواهد یافت.

طبق این تحلیل، «ایران به طور فزاینده‌ای در قالب چندجانبه همکاری با روسیه مشارکت دارد - به سازمان همکاری شانگهای (SCO) پیوسته- روند الحاق آن در پاییز تکمیل می‌شود - و می‌خواهد به بریکس بپیوندد. به عبارت دیگر، صحبت از یک مسیر تمام عیار به سمت همکاری‌های راهبردی بین دو کشور چه در سطح دوجانبه و چه در صحنه جهانی است. روسیه و ایران پتانسیل بسیار زیادی برای همکاری دارند، از تجارت گرفته تا کریدور حمل و نقل شمال-جنوب که دریای بالتیک را به بنادر ایران در دریای عرب متصل می‌کند. یعنی اتحادیه اروپا از طریق دریای خزر به هند می‌رسد».

این گزارش می‌افزاید: نباید فکر کنیم که درگیری روسیه با غرب آن را بی‌ربط کرده است - پتانسیل تجارت شمال- جنوب هنوز بسیار بالا است. حتی اگر جنگ تحریم‌ها بین روسیه و اتحادیه اروپا برای مدت طولانی ادامه یابد، کریدور برای تجارت روسیه با خاورمیانه و آسیا مورد نیاز خواهد بود.

به باور نویسنده این تحلیل، «از همه مهمتر این است که نزدیک شدن به ایران در راستای منافع استراتژیک روسیه است. زیرا ما صرفاً با وارث تمدن‌های بزرگ، با یک کشور ۸۶ میلیونی قوی سر و کار نداریم، بلکه با یکی از قوی‌ترین ملت های جهان از نظر روحی روبرو هستیم. ایران واقعاً یک کشور مستقل است، راه خودش را می‌رود، به دنبال اشکال حکومت و سازمان‌دهی اجتماعی خود است، از منافع ملی خود دفاع می‌کند و در برابر هیچ فشار خارجی سر فرود نمی‌آورد».

در ادامه این گزارش آمده است: این دقیقاً همان کاری است که روسیه انجام می‌دهد، اما ما هنوز این روند را به طور کامل تکمیل نکرده‌ایم. و فقط بحث تجربه ایران از زندگی و توسعه تحت چند دهه تحریم‌های غرب نیست - که این هم مفید خواهد بود، بلکه دنیای قدیمی که در آن غرب می‌تواند به طور قابل توجهی مانع کشورهای ناخوشایند برای خود شود (و آن‌ها را تهدید به نابودی کند) چیزی مربوط به گذشته است. مهمتر از آن، ایران توانسته فرمول ساختار حکومتی و روابط اجتماعی خود را بیابد، فرمولی که دقیقاً هویت و آرزوهای ملی آن را بیان می‌کند.

به نوشته این خبرگزاری روسی، «جمهوری اسلامی کپی از نمونه‌های خارجی، غربی و شرقی نیست، اختراع منحصر به فرد ایرانی است. این پیچیده است، هم بر اساس سنت (مذهبی و ملی) و هم بر مفهوم شکل صحیح نمایندگی مردمی و اجرای قوانین اسلامی. با مشکلات، اشتباهات و درس‌هایش، اما دوام آوردن در سخت‌ترین شرایط بیرونی. هیچ یک از قدرت‌های بزرگ - که بی‌شک ایران در میان آنهاست - در دهه‌های اخیر چنین خلاقیتی را در ساخت نوع جدیدی از حکومت از خود نشان نداده‌اند. آخرین موردی که تجربه مشابهی داشت اتحاد جماهیر شوروی بود».

نویسنده این مطلب در ادامه می‌افزاید: اکنون ما (روس‌ها) دوباره با یک چالش بزرگ روبرو هستیم - باید شکل جدیدی از موجودیت را برای مردم و کشور خود ابداع کنیم. نه تنها برای مقاومت در برابر رویارویی با غرب، بلکه به این دلیل که خودمان مدتهاست به آن نیاز داریم. تجربه ایران به طور مستقیم در مورد روسیه قابل اجرا نیست، اما آرزوی آن‌ها برای یک ساختار اجتماعی ایده‌آل به روس‌ها نزدیک است، و همچنین این رویا که حکومت باید حامی عدالت، تجسم و حفاظت از آرمان‌های مردم باشد و این که رهبران باید صادق باشند، روحیه قوی داشته باشند و در برابر مردم و خداوند مسئولیت خود را بدانند.

در پایان این تحلیل در اشاره به دیدارهای اخیر پوتین در تهران آمده است: و به همین دلیل است که پنجمین دیدار پوتین با رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، فقط گفت‌وگوی دو دولتمرد بسیار تأثیرگذار و بسیار باتجربه نیست، بلکه دیدار دو فردی است که چیزی برای گفت‌وگو علاوه بر مسائل و چالش‌های جهانی دارند. زیرا اگر دو کشور مانند روسیه و ایران راه معنوی و ملی خود را بروند، آن وقت با هم این مسیر را طی خواهند کرد. و هر یک قوی‌تر خواهند شد - نه تنها به چالش‌های غرب پاسخ می‌دهند، بلکه با هم دنیای جدیدی را می‌سازند که در آن مردم سنت‌گرا می‌توانند با روش‌ها و قوانین خودشان زندگی کنند./فارس

منبع: فردا

کلیدواژه: مسکو و تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۳۷۷۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بخش خصوصی؛ ضد تحریم، ارزآور

زمانی که صحبت از خصوصی‌سازی به میان می‌آید، برخی کارشناسان اقتصادی رد دیون در ذهن‌شان نقش می‌بندد و برخی دیگر می‌گویند به بخش خصوصی در میدان اقتصاد اجازه بازی نمی‌دهند. نکته قابل‌توجه این است که بخش خصوصی در همه کشورها نقشی پیش‌رو در اقتصادشان دارد. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، به طوری که مسئولان دولتی زمانی که برای مذاکره یا دیدار به کشورهای دیگر می‌روند، نمایندگانی از بخش خصوصی را به همراه دارند تا بتوانند ظرفیت‌های اقتصادشان را معرفی کنند. موضوعی که هنوز در کشور ما اجرایی نشده و جای خالی آن حس می‌شود. درباره چگونگی توانمند‌سازی بخش خصوصی در ایران گزارشی تهیه کرده‌ایم که مشروح آن را در ادامه می‌‎خوانید. 

سال 84 بود که اصل 44 قانون اساسی از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی به دولت وقت ابلاغ شد. کارشناسان معتقدند دولت وقت در زمینه اجرای آن عملکرد مطلوبی نداشت و اغلب شرکت‌ها در قالب رد دیون واگذار شد در حالی که قرار بود بخش خصوصی سکاندار اصلی اقتصاد ایران شود و در کنار دولت به فعالیت خود ادامه دهد. فعالان اقتصادی معتقدند خصوصی‌سازی در اقتصاد ایران می‌تواند مشکلات را تا حد زیادی کاهش دهد. به این دلیل که تحریم‌ها دقیقا معطوف دولت، زیرمجموعه‌ها و مسئولان است و بخش خصوصی می‌تواند کمک ویژه‌ای در این زمینه داشته باشد. بررسی‌ها نشان می‌‎دهد هرجا که بخش خصوصی توانمند وارد اقتصاد شده، مشکلات آن بخش کاهش یافته است. متولدین دهه 60 به قبل به خاطر دارند که در اوایل دهه 60 و تا اواسط دهه 70، اجناس به صورت کوپنی عرضه می‌شد. از خودرو گرفته تا لبنیات اما در طول دهه 70 به بعد، صنعت لبنیات رشد زیادی کرد و اکنون یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان در منطقه و آسیا هستند. اکنون لبنیات ایران به کشورهای عراق، افغانستان و اغلب کشورهای حاشیه خلیج‌فارس صادر می‌شود اما خودرو که در اختیار دولت ماند، باعث شد محصولاتی با کیفیت پایین به دست مردم برسد که نارضایتی مصرف‌کنندگان را نیز به دنبال دارد.سال 98 بود که وجود قرص‌ در کیک‌های خوراکی، باعث ترس از مصرف آن شد. در نگاه ابتدایی این موضوع شاید سطحی به نظر می‌آمد اما بررسی ریشه‌ای در این زمینه نشان می‌داد صنعت غذایی ایران نه‌تنها خودکفا شده بلکه بازارهای صادراتی زیادی برای خود تعریف کرده است. از این رو دشمنان کشور به دنبال این بودند که صنعت غذایی ایران را به چالش بکشند و زمینه‌ای را فراهم کنند که این صنعت ضدتحریم از چرخه فعالیت خارج شود. 
     
کمبود رایزنان اقتصادی
یکی از مواردی که دولت می‌تواند به تولید و صادرات بخش خصوصی کمک کند، حضور رایزنان اقتصادی در کشورهای مختلف از جمله همسایگان است. متأسفانه در طول سال‌های گذشته، رایزن اقتصادی حتی در کشورهایی که ایران با آنها تجارت زیادی داشت هم فعالیت نمی‌کرد. هرچند این رویکرد در دولت سیزدهم تغییر کرده اما هنوز نتوانسته دستاورد اقتصادی برای ایران به دنبال داشته باشد. به‌عنوان مثال به منظور حضور در بازار سوریه با این‌که مواضع سیاسی دو کشور در یک راستا قرار دارد، همچنان کند است. از سوی دیگر حضور اقتصادی ایران در کشورهای محور مقاومت نیز می‌تواند ثمره اقتصادی را برای دو کشور به همراه داشته باشد. همچنین این امکان وجود دارد که در صورت نیاز به سرمایه، سهام شرکت از طریق بازار سرمایه تأمین مالی شود اما شرکت‌های دولتی از این شرایط بی‌نصیب هستند. 
     
اول توانمندسازی، بعد واگذاری
حمید حسینی، فعال اقتصادی در گفت‌وگو با جام‌جم درباره چگونگی حضور بخش خصوصی در اقتصاد ایران توضیح داد: بخش خصوصی ابتدا باید توانمند شود و بعد سراغ اعطای اختیارات برویم. در طول سال‌های گذشته، برخی مقامات دولتی برای این‌که اثبات کنند بخش خصوصی و تعاونی توانمندی زیادی ندارد، بدون درنظر گرفتن ظرفیت آن بخش، اقدام به واگذاری‌های گسترده می‌کردند که نتیجه آن عدم حضور بخش خصوصی بود. پس از آن گفته می‌شد که دولت قصد واگذاری داشت اما تمایل حضور بخش‌های دیگر برای خرید وجود ندارد. وی افزود: براساس قانون ابتدا باید بخش خصوصی توانمند شود و بعد سراغ واگذاری‌ها برویم. حسینی تاکید کرد: نگاهی به طلب ایران از عراق که بیندازیم، متوجه خواهیم شد که بخش دولتی از دولت عراق بابت صادرات برق و انرژی طلبکار است. این در حالی است که بسیاری از محصولات ایرانی توسط بخش خصوصی به این کشور صادر و پول آن هم پرداخت می‌شود. این فعال اقتصادی ادامه داد: درواقع بخش خصوصی توانایی بازگرداندن پول خود را دارد اما دولت باید از قوانین بین‌المللی بانکی تبعیت کند و تحریم‌ها مانع توسعه در این نوع روابط می‌شود. 
     
دولت به دنبال صادرات بخش خصوصی
مهدی ضیغمی، رئیس سازمان توسعه تجارت در گفت‌وگو با خبرنگار جام‌جم تصریح کرد: تراز تجاری غیرنفتی ایران منفی است و به منظور ارتقای تجارت و همچنین توانمند‌سازی بخش خصوصی، نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی ایران موسوم به اکسپو ایران در این هفته برگزار شد و امروز اختتامیه آن است. وی افزود: در طول این مدت تجار بیش از 100 کشور از این نمایشگاه بازدید کردند و پیش‌بینی می‌شود قراردادهایی تا پنج میلیارد یورو به امضا برسد. ضیغمی تاکید کرد: دولت در این زمینه نقش حامی را ایفا کرده و مذاکرات B2B را برای شرکت‌های بخش خصوصی با طرف‌های خارجی برگزار کرد. 

تاکیدات اخیر رهبر انقلاب درباره بخش خصوصی
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار سران قوا، جمعی از مسئولان و کارگزاران نظام و چهره‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، ظرفیت‌های طبیعی و انسانی کشور (‌15 فروردین 1403)
در مقابل، مسائل شیرین متعددی هم وجود دارد که زیرساخت‌های وسیع در دست انجام، راه‌اندازی تعداد قابل‌توجهی بنگاه‌های نیمه‌تعطیل یا تعطیل، فعالیت هزاران مجموعه جوان و باانگیزه و با امید در شرکت‌های دانش‌بنیان و شکل‌گیری بنگاه‌های توانا و کارآمد در بخش خصوصی و مردمی از جمله آنهاست. 

رهبر انقلاب اسلامی در دیدار با تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی (10 بهمن 1402) 
یکی از کمک‌های ضروری دولت به بخش خصوصی، کمک به توسعه صادرات و بازارهای خارجی است که در این زمینه باید دیپلماسی اقتصادی با کار مشترک دولت و بخش خصوصی تقویت شود.

رهبر انقلاب اسلامی در دیدار با کارگران و فعالان اقتصادی: (28 آبان 1398)
مسأله‌ سیاست‌های اصل 44 را هم که عرض کردیم، مجددا تأکید می‌کنیم که سیاست‌های اصل 44 مسأله‌ جایگزینی بخشِ خصوصی به جای بخش دولتی نبود‌؛ بخش خصوصی شأنی دارد، بخش دولتی هم شأنی دارد‌؛ اینها باید به هم کمک کنند، مزاحم هم نباید باشند. ما گفتیم «بخش دولتی مزاحم بخش خصوصی نباشد»‌؛ یعنی چه؟ یعنی آن کاری را که سرمایه بخش خصوصی می‌تواند انجام بدهد، بخش دولتی وارد آن نشود‌؛ اگر هم هست، بکشد کنار، بگذارد در اختیار بخش خصوصی‌؛ اینها بشوند مکمل هم.

منبع: جام‌جم

انتهای پیام/