به نقل از «ایران اکونومیست»

ضد ویروس کردن سطوح تنها با یک اسپری

تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۵۳۵۰۹

پژوهشگران استرالیایی با تولید پوششی که می‌توان آن را بر روی سطوح اسپری کرد، به مقابله با شیوع باکتری‌ها و ویروس‌ها از جمله کووید-۱۹ رفته‌اند.

به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از مدیکال اکسپرس، این اسپری به دو صورت عمل می‌کند؛ مورد اول، دفع ویروس‌ها و باکتری‌ها از طریق یک سد پر از هوا است و دیگری، کشتن عوامل بیماری‌زا از طریق مواد میکروسکوپی در صورت آسیب‌دیدن یا قرار گرفتن لایه پوششی زیر آب برای طولانی‌مدت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این اسپری، سطحی پوششی ایجاد می‌کند که آب را دفع می‌کند. از آنجا که عوامل بیماری‌زا، آب‌دوست هستند، در قطرات به دام می‌افتند و سطح از آلودگی محافظت می‌شود. در صورت از بین رفتن این لایه محافظتی، یون‌هایی آزاد می‌شوند که نابودکننده عوامل‌بیماری‌زا هستند.  

این اسپری از ترکیبی از پلاستیک استفاده می‌کند که به قدری قوی است که می‌توان آن را جایگزینی برای شیشه‌های ضد گلوله در نظر گرفت.

این پوشش، جایگزین قابل اعتمادی برای ضدعفونی‌کننده‌های استاندارد بوده که کارایی کمتری دارند و نیاز به تمدید منظم دارند و تنها لایه سطحی دائمی است که کارایی آن در محافظت از سطوح در برابر آلودگی ویروسی، اثبات شده است.

پژوهشگران می‌گویند که این پوشش را می‌توان بر روی سطوح محیط‌های عمومی مانند دکمه‌های آسانسور، نرده پله‌ها، سطوح بیمارستان‌ها، خانه‌های سالمندان، مدارس و رستوران‌ها اسپری کرد تا از انتشار ویروس‌ها و باکتری‌های رایج جلوگیری شود.

این اسپری طی یک همکاری پنج ساله توسط تیم‌های تحقیقاتی چند دانشگاه ساخته شد.

پژوهشگران پایداری مکانیکی و انرژی سطحی، این پوشش را آزمایش کردند. آنها همچنین توانایی آن را در مقاومت در برابر آلودگی ناشی از باکتری‌ها و ویروس‌ها با قرار دادن آن در غلظت‌های بالایی از این دو عامل بیماری‌زا مورد آزمایش قرار دادند.

در این پژوهش، سطوح فلزی مورد آزمایش قرار گرفته است. با این حال، پژوهشگران در گذشته نشان دادند که این اسپری را می‌توان روی هر سطحی مانند پلاستیک، آجر، کاشی، شیشه و فلز اسپری کرد. این پوشش محافظتی ۹۹.۸۵٪ و ۹۹.۹۴٪ از رشد سویه‌های باکتری جلوگیری کرد. همچنین باعث کاهش ۱۱ برابری آلودگی ویروسی شد.

این اسپری مانند اسپری رنگ اعمال می‌شود، اگرچه مقادیر کمتری از آن مورد نیاز است.

پژوهشگران یک شرکت نوپا را برای توسعه این فناوری و در دسترس قرار دادن آن به صورت تجاری، تاسیس کرده‌اند و انتظار می‌رود این اسپری به طور بالقوه ظرف سه سال، وارد بازار شود.

 

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: پوشش ، کووید 19 ، باکتری

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: پوشش کووید 19 باکتری بیماری زا باکتری ها ویروس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۵۳۵۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت

مورد تاسف‌بار مرد هلندی که بیش از یک سال‌ونیم به کووید-۱۹ مبتلا بود، در گزارش جدیدی مستند شده است. این مورد با ۶۱۳ روز ابتلا، طولانی‌ترین عفونت کووید است که از آن اطلاع داریم. درواقع این عفونت به‌قدری طولانی بود که ویروس فرصت داشت تا در بدن این مرد به واریانت جدیدی تبدیل شود.

به گزارش خبرآنلاین، مرد ۷۲ ساله‌ی هلندی سابقه‌ی سلامتی پیچیده‌ای داشت. او قبلا برای درمان نوعی سرطان خون، پیوند سلول‌های بنیادی انجام داده بود؛ اما بعد‌ها سرطان دیگری به‌نام لنفوم بزرگ سلول بی منتشر (DLBL) در او تشخیص داده شد. این مرد در نتیجه‌ی دارو‌هایی که برای درمان بیماری خود مصرف می‌کرد به‌شدت دچار نقص سیستم ایمنی شد؛ به این معنی که مورد جدی ابتلا به کووید-۱۹ همیشه برای او به عنوان خطری بالقوه به‌شمار می‌رفت.

مرد هلندی در فوریه‌ی ۲۰۲۲ به کووید مبتلا شد و با ترکیبی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و استروئید‌ها تحت درمان قرار گرفت؛ اما متاسفانه دارو‌ها اثر نکردند و عفونت او ماندگار شد. اگرچه این مرد پیش از ابتلا به بیماری چندین دوز واکسن کووید دریافت کرده بود، هیچ شواهدی مبنی‌بر پاسخ آنتی‌بادی در بدن او مشاهده نشد.

بیمار برای بیش‌از ۶۰۰ روز آلوده به ویروس باقی ماند و مجبور شد چندین‌بار در بیمارستان بستری شود؛ اما خیلی زود و تنها ۲۱ روز پس از نخستین درمان، علائم جهش ویروس در او مشاهده شد. در ابتدا تعیین توالی نشان داد که ویروس در بدن مرد جهشی پیدا کرده که با سوتروویماب (یکی از دارو‌هایی که بیمار با آن تحت درمان قرار گرفته بود) مرتبط است.

ویروس در بدن بیمار بیش از ۵۰ بار جهش داشت

تجزیه‌وتحلیل‌های بیشتر ۲۷ سواب بینی جمع‌آوری‌شده بین فوریه‌ی ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳ حکایت از این داشت که ویروس در بدن این مرد بیش از ۵۰ بار جهش داشته است. برخی از این جهش‌ها در پروتئین اسپایک رخ داده بود؛ اتفاقی که نشان می‌دهد ویروس درحال سازگاری برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان است.

مشکلات سلامتی اساسی در مورد مرد هلندی به این معنی بود که سیستم ایمنی بدن او درواقع هرگز فرصتی برای پاکسازی ویروس نداشت. بستری‌شدن طولانی مدت در بیمارستان، همراه با نیاز به انجام اقدامات احتیاطی بیشتر برای جلوگیری از آلوده‌شدن دیگران، کیفیت زندگی مرد را تحت‌تاثیر قرار داده بود. به‌گفته‌ی تیم پزشکی، هیچ مدرکی وجود ندارد که واریانت جهش‌یافته در بدن این مرد، افراد دیگری را در جامعه آلوده کرده باشد.

بیمار در ماه اکتبر ۲۰۲۳ و در نتیجه‌ی عود بیماری زمینه‌ای خود از دنیا رفت. تاکنون هیچ موردی مشاهده نشده که تا این حد طولانی‌مدت دوام آورده باشد و از طرفی عفونت‌های پایدار پدیده‌ی شناخته‌شده‌ای هستند که با ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ ارتباط دارند. برخی از تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که از هر ۱۰۰ عفونت، تنها سه مورد ممکن است بیش از یک ماه باقی بماند.

مشکل این است که هرچه ویروس به‌مدت طولانی‌تری در بدن انسان تکثیر شود و تکامل یابد، شانس بیشتری برای ایجاد جهش‌های فرار ایمنی وجود دارد. این یکی از تئوری‌های مطرح‌شده در مورد چگونگی پیدایش اومیکرون است. باید توجه داشت که هر گونه‌ی جهش‌یافته به واریانتی نگران‌کننده تبدیل نمی‌شود؛ اما همچنان مهم است که عفونت‌های مداوم تحت نظر قرار گیرند و بیمارانی که از قبل با سایر مسایل پزشکی درگیر بوده‌اند، بهترین مراقبت‌های ممکن را دریافت کنند.

نویسندگان مقاله در بیانیه‌ای می‌گویند: «مدت زمان عفونت کووید در مورد مرد هلندی بسیار زیاد بود؛ اما عفونت‌های طولانی‌مدت در بیماران دارای نقص ایمنی در مقایسه با عموم افراد جامعه شایع‌تر است. کار بیشتر تیم ما شامل توصیف گروهی از عفونت‌های طولانی‌مدت بین یک ماه تا دوسال در بیماران نقص ایمنی بستری در بیمارستان بود. بااین‌حال به‌طور کلی عفونت‌های طولانی‌مدت اتفاق نادری است؛ چراکه افراد دارای نقص ایمنی تنها درصد بسیار کمی از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.»

مورد مرد هلندی در کنفرانس جهانی ESCMID ارائه خواهد شد.