همصدایی برای شنیدن سوت کشتیهای تفریحی در مازندران
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۵۵۳۰۳
به گزارش خبرنگار ایرنا، گردشگری دریایی در مازندران حکایتی پیچیده و پروعده دارد. اگر بخواهیم به پیشینه خبرهای مرتبط با رونق گردشگری دریایی در مازندران بپردازیم، دورترین خبرها، قولها و پیشبینیهای مثبت، تقریباً مربوط به زمانی است که اینترنت اینقدر فراگیر نشده بود. مثلاً سال ۱۳۹۳ مدیرکل اسبق میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی مازندران از ورود یک فروند کشتی کروز با ۱۴۰ سوئیت مجهز توسط سرمایهگذار بخش خصوصی خبر داده بود و گفته بود: «این هتل شناور طی دو سه ماه آینده به استان منتقل میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از این دست خبرها طی یک دهه اخیر بارها اعلام شده است. سالها از اعلام این خبرها و تدابیر مدیران و مسوولان وقت مازندران و کشور برای غلبه بر نادیده گرفتن مزایای گردشگری دریایی میگذرد و هنوز مازندران فاقد اسکله و مارینای مناسب برای لنگر انداختن کشتیهای تفریحی بزرگ و کروز است. در حالی که از حدود ۶ هزار کیلومتر طول نوار ساحلی دریای خزر، ۹۰۰ کیلومتر آن (بر اساس مطالعاتICZM) متعلق به ایران است و طبق همین مطالعات، ۴۸۷ کیلومتر آن در استان مازندران قرار دارد.
اکنون بیشتر از هر زمانی مازندران به عنوان یکی از معدود استانهای ساحلی کشور نیازمند تدابیر و برنامههایی است تا شاهد حضور مؤثر گردشگر و مسافر در استان باشد و از آسیب دیدن بیش از اندازه جنگل، کوهستان و ساحل توسط گردشگران و شهروندان جلوگیری کند.
وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خرداد امسال در آخرین سفرش به مازندران از مذاکره برای حضور شناورهای بزرگ و کروز در ایران خبر داد و گفت: «طی صحبتی که با مدیران بنیاد جانبازان شده، اعلام کردند در آینده نزدیک یک فروند کشتی تفریحی از نوع کروز خریداری میکنند که برای فعالیت در جنوب کشور به طور جدیتری در حال پیگیری است. ولی به نظر من ساحل خزر از ظرفیتهای بهتری برخوردار است.»
به گفته ضرغامی، با مصوبه دولت مقرر شد سوخت و تجهیزات دریایی یارانهای به افرادی که در گردشگری دریایی فعال هستند تعلق بگیرد. با این تفاسیر و اعلام نشانههای مثبت برای اتفاقات خوش در دریای خزر، برای کسب اطلاعات بیشتر با مهدی ایزدی، سرپرست اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی مازندران گفتوگو داشتیم:
برای اینکه شاهد حضور کشتیهای کروز و شناورهای تفریحی مدرن در دریای خزر باشیم ابتدا نیاز داریم که مارینا (بندر کوچک) برای پهلوگیری این نوع کشتیها داشته باشیم. سازمان چه اقداماتی در این باره انجام داده است؟
اگرچه مازندران یکی از سه استان ساحل جنوبی دریای خزر و دارای بیشترین مرز ساحلی و امکانات بندری و گمرکی در بخشهای شرقی و غربی شامل بنادر امیرآباد، نوشهر و فریدونکنار است، اما این بنادر کاربری تفریحی ندارند. لذا با مکانیابی اسکلههایی به عنوان مارینا میتوانیم به اقتصاد دریامحور در طول نوار ساحلی برای چرخش اقتصاد مازندران کمک کنیم. همه تلاشمان بر این است با برنامهریزی و پیگیریهای در حال انجام، سال ۱۴۰۲ حداقل سه مارینای تفریحی و گردشگری در مازندران به بهرهبرداری برسد.
با اینکه دریا یکی از محورهای توسعه مازندران محسوب میشود، اما متاسفانه در بسیاری از موارد نتوانستهایم بهره کافی از این پتانسیل ارزشمند را ببریم.
همینطور است؛ طی سالهای گذشته سرمایهگذاران متعدد بخش خصوصی از ایجاد مارینا گردشگری و تفریحی در قالب شمع و عرشه و رستوران دریایی در مازندران استقبال کرده و در مواردی بر این امر پافشاری داشتند. اما علیرغم مصوبه شورای برنامهریزی و توسعه استان و مکاتبات متعدد، موانع و مشکلات مختلف که مهمترین آنها نبستن قرارداد از سوی ادارات استان، بویژه منابع طبیعی با طرحهای ارائه شده توسط متقاضیان است، سرمایهگذاران نتوانستند در اجرای طرحها به نتیجه برسند.
پس با وجود این مشکلات چگونه از بهرهبرداری مارینا در سال آینده خبر میدهید؟
درست است که با وجود استقبال سرمایهگذاران بخش خصوصی(دستکم پنج سرمایهگذار در حال حاضر) از ساخت مارینای تفریحی، به دلایل گفته شده تاکنون فرصت طلایی موجود در استان به درستی مورد استفاده قرار نگرفت و نتوانستیم رونق گردشگری دریایی و حتی گردشگری ساحلی و پیرو آن اقتصاد مازندران را رقم بزنیم، اما ادارهکل جلسات و نشستهایی با استانداری مازندران و مجموعههای منابع طبیعی و سازمان بنادر و کشتیرانی استان دارد. پیگیری برای ساخت مارینا تفریحی در سواحل رامسر، نوشهر، چالوس، ساری و بابلسر در دست اقدام است.
سالهای متمادی است که بسیاری از این پروژهها در مرحله صدور مجوز از منابع طبیعی و عقد قرارداد نهایی واگذاری بستر دریا، بلاتکلیف ماندهاند. اما خوشبختانه هماکنون با یکصدا شدن مازندران در این امر، شاهد بارقههای امید در به سرانجام رسیدن پروژه اسکلههای تفریحی هستیم.
به نظر میرسد وزارتخانه هم برای برداشتن موانع ادرای مصمم است.
بله. اما عمدهترین دلیل تأخیر در اجرای این طرحها، موانع اداری است. وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی به استان مازندران ماموریت داده تا درخواست متقاضیان را با برداشتن موانع موجود سرعت بخشیده و در صورت قرار گرفتن طرح در مرحله اجرایی با کمک وزارتخانه و شخص آقای ضرغامی پیگیریها برای بهرهبرداری از اسکلههای گردشگری انجام شود. در نشستهایی که با مجموعههای مرتبط، به ویژه استانداری و منابعطبیعی داریم پیگیر تسهیل امور و رفع موانع موجود هستیم.
البته منابع طبیعی هم برای ممانعتهایش دلایلی متقنی دارد.
درست است. ما هم معتقدیم که اداره کل منابع طبیعی حافظ اموال عمومی است و حق دارد شرایط را برای ساخت مارینا گردشگری در سواحل استان بسنجد و طبق قوانین رفتار کند. ما امیدواریم با رسیدن به یک راهکار مناسب و مشترک در آینده نزدیک شاهد تردد کشتیهای تفریحی به ویژه کشتی کروز در مازندران باشیم. در مجموع خوشبختانه روند ارائه طرحها و استقبال سرمایهگذاران در این بخش از جمله شرکتها برای ساخت مارینا و خرید کشتی کروز امیدوارکننده است.
تسهیلاتی هم به سرمایهگذاران و متقاضیان این بخش تعلق میگیرد؟
اتفاقا دولت با ارائه تسهیلات برای راهاندازی اسکله تفریحی حامی سرمایهگذاران است. مبلغ این تسهیلات هم بستگی به نوع و نحوه عرضه طرحها دارد و میتواند تا ۷۰ درصد هزینه پروژه را پوشش دهد.
مدیرکل بنادر و دریانوردی مازندران در روزهای اخیر با اشاره به ایجاد زیرساختهای لازم برای تردد ایمن شناورهای استاندارد مسافری و تفریحی در بنادر مازندران، از آمادگی کامل بندر نوشهر در پذیرش شناورهای مسافربری و تفریحی خبر داد. منظور همان شناورهای سبک و کمتر از ۱۲ نفر است؟
بله. خوشبختانه همانطور که اشاره کردم به نظر میرسد دستگاههای مرتبط در مازندران برای بهرهبرداری درست از دریا و شکوفایی گردشگری دریایی همصدا شدهاند. بندر نوشهراز زیرساختهای مناسب دریایی و بندری مانند اسکله، ترمینال مسافری و اسکله رو-رو مسافری برخوردار است
در حال حاضر با وجود تاسیسات و زیرساختهای استاندارد موجود در بنادر استان، چنانچه شناورهای دارای وضعیت فنی مطلوب، ایمنی مناسب و مطابق با الزامات مندرج در دستورالعملهای ایمنی شناورهای مسافربری یا تفریحی، توسط بخش خصوصی واجد شرایط تامین شود، امکان آغاز فعالیت شناورهای یاد شده در بنادر فراهم است. با بهرهبرداری از ماریناهای در دست ساخت، کشتیهای کروز میتوانند در دریای مازندران تردد کنند.
برچسبها گردشگری دریای خزر مازندران سازمان بنادر و دریانوردی اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری مازندرانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: گردشگری دریای خزر مازندران گردشگری دریای خزر مازندران سازمان بنادر و دریانوردی اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری مازندران گردشگری و صنایع دستی گردشگری دریایی سرمایه گذاران گردشگری دریای میراث فرهنگی بهره برداری منابع طبیعی ساخت مارینا بخش خصوصی دریای خزر کشتی کروز اداره کل کشتی ها طرح ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۵۵۳۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شنیدن ملودیهای شریف روی نُت «رعنا»/ موسیقی خوب برای سریال خوب است
کارکرد تیتراژ چیزی شبیه به جلد کتاب است که طراحش تلاش میکند با انتخاب عناصر، فرمها و چینشها با کمک گرافیک و موسیقی مخاطب یک اثر را در جریان موضوع قرار دهد. شرایطی که گاهی بسیار نکتهسنج، اندیشمندانه و حسابشده پیش روی مخاطبان قرار میگیرد و گاهی هم به قدری سردستانه و از روی ادای یک تکلیف اجباری ساخته میشود که بیننده را از اساس از یک اثر تصویری دور میکند.
آنچه بهانهای شد تا بار دیگر رجعتی به کلیدواژه «تیتراژ» داشته باشیم، مروری بر ماندگارترین و خاطرهسازترین موسیقیهای مربوط به برخی برنامهها و آثار سینمایی و تلویزیونی است که برای بسیاری از مخاطبان دربرگیرنده خاطرات تلخ و شیرینی است و رجوع دوباره به آنها برای ما در هر شرایطی میتواند یک دنیا خاطره به همراه داشته باشد. خاطرهبازی پس از آغاز و انتشار در نوروز ۱۴۰۰ و استقبال مخاطبان از آن، ما را بر آن داشت در قالب یک خاطرهبازی هفتگی در روزهای جمعه هر هفته، روح و ذهنمان را به آن بسپاریم و از معبر آن به سالهایی که حالمان بهتر از این روزهای پردردسر بود، برویم.
به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «رعنا» به کارگردانی داود میرباقری و آهنگسازی شریف لطفی رفتیم که به سال ۱۳۶۹ از شبکه اول سیما در قالب یک سریال هشت قسمتی پیش روی مخاطبان قرار گرفت. مجموعهای که به نوعی دومین سریال داود میرباقری بعد از سریال «گرگها» در مقام کارگردانی محسوب میشد و نشان داد که این کارگردان با تجربه و مخاطب شناس تلویزیون و سینما از همان ابتدا به موسیقی همواره به عنوان عنصری مهم، موثر و مولف برای جذب مخاطبان و ارایه محتوا نگاه میکند و در این چارچوب تلاش دارد تا از بهترینها برای ساخت و طراحی موسیقی پروژههای خود استفاده کند.
سریال «رعنا» قصه بخشی از زندگی رعنا، دختر مردی به نام سنایی از صابونپزهای قدیمی تهران است. پس از چندی دانایی که دبیر آموزش و پرورش است به خواستگاری رعنا آمده و با وجود مخالفتهای منصور (برادر رعنا) با او ازدواج میکند. اما پس از گذشت مدتی دانایی به دلیل شرکت در فعالیتهای سیاسی دستگیر و روانه زندان و کشته میشود. پس از سالها پسر رعنا که به شدت در حال مبارزه با رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۷ است، در یک درگیری خیابانی مفقود میشود. رعنا و دخترش به دنبال یافتن او هستند که ماجراهایی از گذشته دوباره زنده میشود.
گلچهره سجادیه در نقش رعنا، بهزاد فراهانی در نقش دایی منصور، سعید نیکپور در نقش جواد دانایی، رویا تیموریان در نقش تهمینه دانایی، رسول نجفیان در نقش پوریا، پرویز پرستویی در نقش رسول نجفی، فاطمه گودرزی در نقش مریم، حسین پناهی، مهری مهرنیا، فرخ لقا هوشمند، اسماعیل شنگله، محمد کاسبی، مهری ودادیان، بهمن زرین پور، علی اوسیوند، عیسی صفایی، عزیزالله هنرآموز و محمدتقی شریفی بازیگریان سریال «رعنا» بودند که بسیاری از آنها تاکنون همچنان در پروژههای داود میرباقری جزو بازیگران اصلی و ثابت محسوب میشوند و در آن دوران توانستند به واسطه حضور در این سریال موقعیتهای خوبی را در عرصه تصویر به دست آورند.
جبار آذین منتقد چندی پیش در گفتگو با خبرنگار مهر، پیرامون این مجموعه گفته بود: «رعنا» تجربه نمایشی جدیدی برای داود میرباقری و تلویزیون بود. این مجموعه برگرفته از فضای اجتماعی و سیاسی آن دوران ساخت شد. رعنا جزو کارهای خوب و پرخاطره تلویزیون از یک کارگردان متبحر در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون سالهای بعد کشور است. ساختار نمایشی خوب و شخصیت پردازیهای اصولی، مقبول و دیالوگهای خوب از امتیازهای مجموعه «رعنا» بود و میرباقری را در تولید کارهای تلویزیون توانا و خوش فکر نشان داد. این در حالی است که استفاده از بازیگران تئاتری و معرفی یک چهره مستعد که بعدها در سینمای ایران به عنوان بازیگری قدرتمند و محترم شهرت یافت (رویا تیموریان) و بهرهگیری از دکورهای تلویزیونی حجیم و مناسب، متن خوب و بازیهای روان از ویژگیهای «رعنا» محسوب میشود. تمام امتیازهای هنری و فنی «رعنا» آن را اثری دیدنی ساخته بود تا مضامین خوب را واگویه کند و از عشقها، رشادتها، مبارزهها، آرمانها، تلخیها و شیرینیها بگوید و چه خوب هم در آن سالهای کم رونقی تلویزیون اینها گفته شد و همینها «رعنا» را با تجربه اندوزیهایش در اذهان به یادگار گذاشت.
اما یکی از ویژگیهای مهم و موثر سریال تلویزیونی «رعنا» موسیقی تیتراژ و متن این مجموعه داستانی به آهنگسازی شریف لطفی بود که به دلیل طراحی یک تیتراژ متفاوت که در آن دوران بدعتی جدید به حساب میآمد توانست یکی از مولفههای مهم در ماندگاری آن تا به امروز به حساب آید. آن هنگام که ابتدا تصویر گلچهره سجادیه به عنوان بازیگر اول سریال روی یک تصویرگرافیکی شبیه به الواح تاریخی نمایان میشود و پس از آن عبارت «رعنا» در قالب لوگوتایپی متفاوت به نمایش در میآید. فضایی که موسیقی نقش مکمل را ایفا میکند و چارچوبی را پیش روی مخاطب قرار میدهد که دربرگیرنده حس و حال متفاوتی است.
موسیقی که به واسطه توجه لطفی به عنوان یک آهنگساز مولف و کهنه کار موسیقی کشورمان که سوابق آکادمیک او در عرصه موسیقی معرف تجربه بالای اوست، تلاش کرده تا ضمن توجه به مولفههای موسیقی ایرانی و ارایه درستی از آفرینش و خلاقیت در این نوع موسیقی با به کارگیری روشهای نوین برای در خدمت محتوای اثر بودن، موسیقی تیتراژ متفاوت و خلاقانهای را ارایه دهد. موسیقی که داود میرباقری همواره روی موسیقی به عنوان یکی از نقاط عطف و تاثیرگذار آثارش به آن توجه دارد و میکوشد تا در هر پروژه اش از این مولفه به درستترین و علمیترین شکل ممکن استفاده کند. آن چنان که اگر نیم نگاهی به کارنامه فعالیتهای او داشته باشیم متوجه چنین رسالتی میشویم که اغلب موسیقی هایش توانسته اند تبدیل به ماندگارترینها شوند.
طبیعتا در ساخت چنین موسیقی که بتواند دربرگیرنده مولفههای درست و اصولی از موسیقی متن باشد این نوازندگان هستند که بعد از آهنگسازی و ملودی پردازی نقش مهمی را ایفا میکنند. مسیری که به واسطه حضور هنرمندانی، چون ابراهیم لطفی نوازنده ویولن، عباس ظهیرالدینی نوازنده ویولنسل، فرشید حفظی فرد نوازنده ابوا، شریف لطفی و حسین میرزایی نوازنده هورن، عبدالنقی افشارنیا نوازنده نی، مهرداد دلنوازی و شهریار فریوسفی نوازندگان تار، فریبا اسدی و محمود علیقلی آواز، محمود منتظم صدیقی نوازنده سازهای ضربی و تعدادی دیگر توانست موسیقی درست و اصولی را به گوش شنیداری مخاطبان ارایه دهد.
گرچه در رسانهها مصاحبه چندانی از شریف لطفی درباره ساخت موسیقی سریال «رعنا» منتشر نشده است، اما این آهنگساز، نوازنده، پداگوژیست موسیقی و رهبر ارکستر که از او به عنوان بنیانگذار دانشکده موسیقی دانشگاه تهران هم یاد میشود، در برخی از گفتگوهای رسانهای خود درباره نحوه حضورش در آثار سینمایی و تلویزیونی به عنوان آهنگساز گفته بود: هروقت به من از سوی پروژهای تصویری پیشنهاد آهنگسازی آن ارایه میشود، اول از دست اندرکاران پروژه میخواهم که بخشهایی از تصاویر فیلمبرداری شده خود ر ابه صورت نامنظم در اختیار من قرار دهند که ببینم نتایج محتوایی تصاویر در چه قالبی است و وقتی ببینم نتیجه عمل چیست و هم در کارگردانی و هم در بازیگری همه چیز در جایگاه خوبی قرار دارد کاملا خودم را در اختیار کارگردان میگذارم و هر آنچه را که لازم باشد انجام میدهم.
این آهنگساز که در ساخت آثارش همواره تلاش میکند تا هم نشینی اصولی بین موسیقی ایرانی و موسیقی کلاسیک فراهم سازد، در یکی از گفتگوهای رسانهای اش توضیح داده بود: بالاترین تکیه گاه موسیقی ایرانی، دستگاههای موسیقی ایرانی برای روش مندی آفرینش در این گونه موسیقایی است که به اعتقاد من باید در کنار توجه به این مولفهها به مواردی، چون منش و خصوصیت انسانی این موسیقیها توجه کنیم. در این چارچوب من همواره تلاش میکنم تا هیچ وقت وارد مقوله سفارشی کار کردن نشوم، چون باید در ابتدای هر کاری خودم آن تفکر موجود در سریال یا فیلم سینمایی را دوست داشته باشم که اگر چنین نباشید هرگز چنین کاری را انجام نمیدهم.
همین نگاه ایده آل شریف لطفی است که همواره او را به عنوان آهنگسازی گزیده کار در سینما و تلویزیون کشورمان معرفی کرده و در مقام یکی از موثرترین و علمیترین آهنگسازان کشورمان معرفی کرده است. مسیری که میتوان در آهنگسازی فیلمهای «مادیان» به کارگردانی علی ژکان، «سامان» به کارگردانی احمد نیک آذر، «کنار برکه ها» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «دخترک کنار مرداب» به کارگردانی علی ژکان، «پرنده آهنین» به کارگردانی علی شاه حاتمی، «مسافران دره انار» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «آهوی وحشی» به کارگردانی حمید خیرالدین، «دو همسفر» به کارگردانی اصغر هاشمی، «سکوت کوهستان» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «عطر گل یاس» به کارگردانی بهمن زرین پور درک کرد.
چنین ساختاری در آهنگسازی آثار سینمایی و تلویزیونی مدتهای زیادی است که در جریان تولیدات سینمایی و تلویزیونی کشورمان به واسطه عقب نشینی آهنگسازان پیشگام موسیقی کمتر دیده شده و فقط عده محدودی از هنرمندان هستند که تلاش میکنند در یک مسیر منطقی منطبق بر آموزههای دانشگاهی و تئوریک حوزه موسیقی به ویژه موسیقی دراماتیک حرکت کنند. فضایی که به نظر میآید میبایست از تجربیات شریف لطفی و هم نسلانش بیشتر از اینها استفاده کرد تا بتوانیم دوباره به دوران باشکوه موسیقی فیلم و تیتراژ دهه ۶۰ با همان امکانات ناچیز و محدود برگردیم.
منبع: مهر
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی