پوتین از ایران می‌آموزد که چگونه تحریم‌ها شکست دهد
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۶۰۸۳۲
به گزارش همشهری آنلاین، سفر رئیس جمهور روسیه به تهران کماکان در کانون توجه رسانه‌های جهان قرار دارد به طوری که وبگاه یک شبکه خبری مطرح آلمانی در این زمینه نوشت، «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه از ایران می‌آموزد که چگونه تحریم‌ها شکسته می شوند.
وبگاه شبکه خبری «دویچه وله» آلمان روز شنبه در این زمینه نوشت، «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه روزهای گذشته با آیت الله سیدعلی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در تهران بازدید کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«مارک کاتز» استاد «دانشگاه جورج میسون» به دویچه وله گفت، از آنجایی که روسیه و ایران هر دو تحت تحریم های غرب هستند، هر دو علاقه زیادی به همکاری برای خنثی کردن آنها دارند. اما اینکه ایران چقدر می‌تواند کمک کند بحث برانگیز است.
ناظران بر این باورند که در کوتاه مدت تاثیر قیمت نفت برای روسیه مهم تر از تحریم هاست. روسیه در سال گذشته ۱۱۹ میلیارد دلار از فروش نفت و گاز به دست آورد که میانگین قیمت آن ۶۹ دلار در هر بشکه بود. در این ماه قیمت ها به ۱۱۵ دلار در هر بشکه رسیده و درآمد نفتی ۴۰ درصد از بودجه روسیه را تشکیل می دهد.
«نیکلاس مولدر» مورخ و تحلیلگر آمریکایی گفت: «ما می‌دانیم که حتی در بهترین شرایط، تحریم‌های اقتصادی ۱۰ تا ۳۰ درصد موفقیت دارند. این تصور ساده لوحانه و آرزومندانه است که کشور بزرگی مانند روسیه به سادگی زیر بار آنها خم شود.»
مولدر گفت: «ابتدا باید تعریف کنیم که می‌خواهیم با تحریم‌ها به چه چیزی برسیم. آیا تغییر رژیم امکان پذیر است؟ غرب آن را در ایران، در ونزوئلا، در کره شمالی امتحان کرده و هرگز جواب نگرفته است.»
به گفته مولدر،همانطور که اروپا می تواند منابع دیگر انرژی بیابد، روسیه نیز منابع دیگری از کالاهای تحریم شده مانند ریزتراشه ها را پیدا خواهد کرد.
از سویی دیگر، ناظران خاطرنشان می‌کنند که تحریم روسیه و ایران به طور همزمان ممکن است بهترین راه پیش رو نباشد.
«کاتز» استاد دانشگاه «جورج میسون» معتقد است که رویکرد منطقی‌تر این است که دولت‌های غربی بین روسیه و ایران یکی را در اولویت قرار دهند. اگر روسیه در حال حاضر تهدیدی بسیار بزرگتر برای منافع غرب است، پس کاری که دولت‌های غربی می توانند انجام دهند پیشنهاد لغو تحریم‌های ایران است.
کاتز گفت: «در زمانی که آمریکا از اروپا می‌خواهد خرید نفت روسیه را متوقف کند، اما منابع اضافی از متحدان آمریکا در جهان عرب در دسترس نیست، پس خرید نفت ایران به جای نفت روسیه برای اروپا منطقی است.»
هفته‌نامه آمریکایی «نیوزویک» نیز چهارشنبه گذشته در این باره نوشت، پوتین در سفر هفته گذشته خود به تهران، برای اولین بار از زمانی که دستور حمله به اوکراین را صادر کرد، به خارج از مرزهای اتحاد جماهیر شوروی سابق سفر کرد. این نوع جدیدی از اتحاد است که می‌تواند در مقابل غرب قرار گیرد و بر آن فشار وارد کند. این سفر در راستای برگزاری نشست «روند آستانه» که برای حل و فصل بحران سوریه تشکیل شده، برگزارشد. این نشست با اقدامات اصولی خود باعث شده تا حجم قابل توجهی از مشکلات سوریه حل شوند.
«یانیس کلوگ» کارشناس آلمانی در برلین گفت، ایران در زمینه مقابله با تحریم‌ها، می‌تواند درس‌هایی به مسکو بدهد. وی به خبرگزاری «رویترز» گفت: «روسیه در ازای همکاری با ایران، می‌تواند کالاهای نظامی و به طور محتمل مواد خام یا غلات ارائه دهد.»
کد خبر 692507 منبع: فارس برچسب‌ها روسیه - ولادیمیر پوتین تحریم ایران و روسیهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: روسیه ولادیمیر پوتین تحریم ایران و روسیه تحریم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۶۰۸۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سقوط پوتین؟ شاید آرزو بر جوانان عیب نیست / گورباچف مایه عبرت ولادیمیر پوتین شده است / چرا روسیه پوتین با شوروی در آستانه سقوط متفاوت است
به گزارش جماران، پیتر روتلند، استاد در دانشگاه وسلین و دانشیار مرکز دیویس برای مطالعات روسیه و اوراسیا در دانشگاه هاروارد در تازه ترین نوشتار برای Responsible Statecraft درباره خطرات توهم فروپاشی حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نوشت:
ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیراً مقاله‌ای را با عنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده و استدلال کرده که مانند حکومت شوروی ، سیستم سیاسی پوتین نیز همیشه در آستانه فروپاشی است. این استدلال بر اساس یک قیاس مستقیم تاریخی به دست می آید. نظام شوروی قوی و تغییرناپذیر به نظر می رسید و عملاً هیچ کس فروپاشی آن را پیش بینی نمی کرد اما فروپاشید. به همین ترتیب، سیستم پوتین قوی و مقاوم به نظر می رسد و کمتر کسی می تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما فروپاشی آن نیز رخ خواهد داد.
می توان فهمید که چرا این استدلال برای Foreign Affairs جذاب است. آرزو همیشه مخاطب را جذب می کند: مردم دوست دارند آنچه را که می خواهند بشنوند به آنها گفته شود. شاید بهتر باشد اینطور القا شود که بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضد حمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریو برای پیروزی اوکراین، فروپاشی رژیم در روسیه است.
قیاس های تاریخی می توانند جذاب اما گمراه کننده باشند زیرا ممکن است توجه ما را بر شباهت های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت های ساختاری را نادیده می گیرند. واقعیت این است که چندین جنبه مهم وجود دارد که رژیم پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی قرار دارد.
اولاً، میخائیل گورباچف تنها شش سال در قدرت بود و هرگز نتوانست کنترل مؤثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی و یا بوروکراسی در کل ایجاد کند. در نتیجه، ابتکارات سیاستی او با اجرای مؤثر همراه نشد و او را مجبور به اتخاذ اقدامات رادیکال‌تر کرد که کل سیستم را بی‌ثبات کرد. در مقابل، پوتین خیلی سریع پس از به قدرت رسیدن در سال 2000، کنترل قوی بر نخبگان رقیب اعمال و «عمود قدرت» را احیا کرد. او 24 سال است که این مسئولیت را بر عهده داشته است و اکثر تحلیلگران موافقند که پایه های نهادی رژیم پوتین قوی است و احتمالاً پس از مرگ بنیانگذار خود ، نیز جان سالم به در خواهد برد. دوم، یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این واقعیت بود که این شوروی در حال مبارزه با یک جنگ غیرقابل پیروزی در افغانستان بود که آن را مجبور به مذاکره با غرب کرد. روسیه در حال جنگ در اوکراین است در حالی که هنوز به پیروزی خود مطمئن است. سوم، اتحاد جماهیر شوروی ورشکست شده بود، کسری تجاری داشت و در خارج از کشور پول قرض می گرفت. اما اکنون علیرغم فشار تحریم های غرب، روسیه در سال گذشته 50 میلیارد دلار مازاد تجاری داشت. اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده شوروی سفت و سخت و گودالی از یارانه‌های دولتی بود. بر خلاف اتحاد جماهیر شوروی، روسیه دارای یک اقتصاد سرمایه داری پویا است که به خوبی با اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان آن در دور زدن تحریم های غرب ماهر شده اند. چهارم، اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که 52 درصد جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که روس ها 82 درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند.مسلماً احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف، رهبر چچن را به یک رعیت وفادار مسکو تبدیل کرد، در مورد هر جانشینی صادق است: بهتر است از جریان کمک های مسکو لذت ببرید و لامبورگینی بخرید تا اینکه آواره ای با جیب خالی باشید. چچنی ها از جنگ های اول و دوم درس گرفته اند: استقلال طلبی ارزش تلاش ندارد. هیچ یک از جمهوری های قومی دیگر در فدراسیون روسیه علاقه ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.
حمله 22 آوریل به تالار شهر کروکوس نه تنها یادآور این نکته بود که تروریسم اسلام گرا همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است، بلکه نشان دهنده شکست اطلاعاتی گسترده توسط سرویس های امنیتی روسیه بود. ایالات متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله ای در راه است: آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن های کنسرت در مسکو قرار می دادند. با این حال، حملاتی مانند کروکوس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی شود.
تروریست ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده اند. این نشان می دهد که 8 میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه هستند. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه با نیروی کار کم، حداقل در حال حاضر از چالش امنیتی آن بیشتر است.
شورش واگنر در ژوئن 2023 یک تحول خارق‌العاده بود؛ جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال 2000. ما هرگز نمی‌دانیم اگر او به کرملین می رسیدچه اتفاقی می‌افتاد. اگر یوگنی پریگوژین به عقب برنگشته بود، اما به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند چه سناریویی شکل گرفته بود. آنچه ما می دانیم این است که قیام شکست خورد. پریگوژین مرده و دفن شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شد.
اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما یک امر دور از ذهن باقی می ماند و نمی تواند به عنوان پایه ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.
برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم اما پوتین (و رئیس جمهور چین، شی جین پینگ) از اشتباهات گورباچف درس گرفته اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض استوار کند که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد خواهد کرد.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان