جهانگرد معروف ایرانی: اشیاء قبایل بدوی به موزه «برادران امیدوار» اضافه می‌شود
تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۷۶۱۶۳
عیسی امیدوار جهانگرد معروف ایرانی گفت: تعدادی اشیاء از قبایل بدوی نزد مرحوم برادرم (عبدالله امیدوار) باقی مانده بود که پس از فوت او قرار شده است آنها را از شیلی به ایران بفرستند تا به موزه برادران امیدوار در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد اضافه شود.
به گزارش ایران اکونومیست از روابط عمومی و امور بین‌الملل مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد، عیسی امیدوار در آیین یادبود مرحوم عبدالله امیدوار، جهانگرد ایرانی و شهروند جهانی، در محوطه بیرونی موزه برادران امیدوار گفت: سالی که قصد سفر کردیم، من کوهنورد و مؤسس باشگاه کوهنوردی نیرو راستی بودم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: از ۷۵ سال قبل صحبت می‌کنیم، سفر ما ناگهانی نبود. ما سه سال پیش از سفر را به مطالعه و رایزنی با مؤسسات گذراندیم. من به جامعه ورزشی کشور بدهکارم. یک دوچرخه کورسی خریدم و آن را تجهیز کردم و با آن سفرهای داخلی را آغاز کردم. پس از آن سفری را با دوچرخه به ترکیه و سوریه و عراق رفتم و از مرز خسروی، به ایران بازگشتم.
امیدوار درباره هدفشان از جهانگردی گفت: با موتورسیکلت سفرمان را شروع کردیم و چند هدف داشتیم؛ نخست شناساندن ایران به جهان بود و ۴۰ عکس از آثار تاریخی ایران را با خود همراه بردیم. همچنین جنبه پژوهشی سفر هم برایمان اهیمت داشت و می‌خواستیم درباره اقوام و قبایل جهان، مطالعه و مستندسازی کنیم.
زندگی با اسکیموها و با اقوام بدوی در آمازون
عیسی امیدوار خاطرنشان کرد: بر خلاف همه که از پاریس شروع می‌کردند، ما سفرمان را از مشرق‌زمین شروع کردیم. در این شهرها با مراجع فرهنگی از جمله دانشگاه‌ها تماس می‌گرفتیم و نمایشگاهی از مسایل تاریخی ایران برپا می‌کردیم. بعد از افغانستان، پاکستان و هند، تا تبت پیش رفتیم که آن زمان بسیار دشوار بود. تمام کشورهای آسیای شرقی را دیدن کردیم و از جاکارتا با کشتی به استرالیا رفتیم که حدود ۸ ماه آنجا روی بومیان استرالیایی مطالعه و حتی با آنها زندگی کردیم.
وی ادامه داد: از استرالیا به قاره آمریکا رفتیم و از کانادا، خودمان را به قطب شمال رساندیم. حدود ۷ ماه با اسکیموها زندگی کردیم. در آمریکای جنوبی، حدود یک ماه در کلمبیا توقف داشتیم تا بتوانیم به آمازون سفر کنیم. در آمازون حدود ۶ ماه با اقوام بدوی زندگی کردیم که بسیار خطرناک بودند. تا نزدیکی قطب جنوب هم پیش رفتیم.
با ۹۰ دلار از ایران حرکت کردیم
این جهانگرد ایرانی گفت: بعد از حدود ۷ سال، از آمریکای جنوبی با کشتی به غرب فرانسه رفتیم و سپس با موتورسیکلت‌هایمان به پاریس رفتیم. در آنجا سراغ کمپانی سیتروئن رفتیم تا یک خودرو تهیه کنیم و بتوانیم خودمان را به آفریقا برسانیم. البته با آن خودرو به ایران برگشتیم و سه ماه ایران بودیم و پس از آن، برنامه خودمان را برای سفر به آفریقا شروع کردیم. بدین منظور به کویت و عربستان رفتیم.
مردم ایران ما را امیدوار کردند و مردم جهان هم ما را کمک می‌کردندامیدوار خاطرنشان کرد: ما گردشگر نبودیم و توقفمان در کشورهای بزرگ حدود دو هفته بود. ما با ۹۰ دلار از ایران حرکت کردیم و در کشورهای بزرگ، عکس‌ها و مقالاتمان را می‌فروختیم تا بتوانیم سفر را ادامه دهیم. الان کتاب ما به ۳ زبان اسپانیولی، انگلیسی و فرانسوی ترجمه شده است.
این جهانگرد ایرانی خاطرنشان کرد: مردم ایران ما را امیدوار کردند و مردم جهان هم ما را کمک می‌کردند. مثلا ما هیچ‌وقت پول کشتی ندادیم.
وی در پایان اظهار داشت: تعدادی اشیاء از انسان‌های بدوی نزد عبدالله باقی مانده بود که قرار شده است آنها را به ایران بفرستند تا به موزه برادران امیدوار در مجموعه سعدآباد اضافه شود.
برادران امیدوار جزء آخرین نسل جهانگردان ایرانی بودند
آرش نورآقایی از فعالان عرصه گردشگری در سخنانی به ذکر فضائل زنده‌یاد عبدالله امیدوار پرداخت و گفت: با آقای عیسی امیدوار از سال ۸۷ آشنا شدم که برای گردهمایی راهنمایان گردشگری در یزد خدمت ایشان بودیم. وقتی دومین بار گردهمایی را برگزار و فیلم‌های سفر این دو برادر را پخش کردیم، شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که این بزرگواران در قید حیات باشند و حتی یکی از آنها هم در جمع ما حضور داشته باشد.
برادران امیدوار دهه ها قبل به آداب و رسوم قبایل احترام می‌گذاشتندوی ادامه داد: برادران امیدوار، نام‌هایی بودند که با سفر کردن از قالب اسم به فعل در آمدند. معتقدم برادران امیدوار جزء آخرین نسل جهانگردان ایرانی بودند، زیرا میان جهانگردی و گردشگری تفاوت وجود دارد و اکنون با نسل، گردشگران مواجه هستیم.
این فعال حوزه گردشگری گفت: در زمانی که برادران امیدوار سفرشان را مکتوب می‌کردند، سفرنامه‌نویسی یک علم نبود و این اقدام یک سنت‌شکنی محسوب می‌شد.
وی در پایان سخنانش با طرح پرسشی اظهار داشت: آیا سفر، برادران امیدوار را ساخت یا برادران امیدوار، سفر را ساختند؟ آیا سفر، سوژه آنها بود یا ابژه؟
برادران امیدوار پیام‌آوران صلح بودند
مرتضی ادیب‌زاده مدیرکل موزه‌های وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی در این مراسم با تسلیت فقدان عبدالله امیدوار ، گفت: میزان اثرگذاری سفر برادران امیدوار، علاوه بر اندوخته‌هایشان در موزه‌ای جمع شده است که حدود ۲ دهه از عمر آن در مجموعه سعدآباد می‌گذرد.
وی خطاب به عیسی امیدوار گفت: شما پیام‌آوران صلح بودید و دانش شما، فراتر از عصر خود بود و شما را به مراحلی برد که قرن‌ها قبل‌تر، ناصرخسرو رفته بود. امیدواریم راه شما همچنان ادامه پیدا کند. امروز جهانگردانی در ایران داریم که ادامه دهنده راه شما هستند.
لیلا اژدری، مدیرکل دفتر بازاریابی و توسعه گردشگری خارجی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعه دستی، در سخنان کوتاه با اشاره به مقوله گردشگری مسئولانه گفت: برادران امیدوار دهه‌ها قبل به این موضوع اشراف داشتند و به آداب و رسوم مردمان دیگر کشورها و قبایل احترام می‌گذاشتند.
به گزارش ایران اکونومیست، عبدالله امیدوار حدود ۶۸ سال پیش، همراه عیسی برادر خود به سرزمین‌های ناشناخته در قاره آمریکا، آفریقا و قطب جنوب و شمال قدم گذاشت. سفر کم‌نظیر این دو برادر ماجراجو از سال ۱۳۳۳ خورشیدی آغاز شد. آنها نخست یک سفر هفت ساله با موتورسیکلت «ماچلس» انگلیسی به قدرت cc ۵۰۰ که روی گلگیر چرخ جلوی آن شعار «همه متفاوت، همه خویشاوند» نوشته شده بود، داشتند و بعد هم یک سفر سه ساله را با اتومبیل سیتروئن دو سیلندر که هنگام بازگشت از سفر اول، شرکت سیتروئن فرانسه آن را هدیه داد، انجام دادند.
عبدالله امیدوار در پایان این ماجراجویی کاوشگرایانه ۱۰ ساله در قاره سیاه، جنوبگان (قطب جنوب)، آسیا، قطب شمال، اروپا، آمریکا و استرالیا، در شیلی ساکن شد و به حرفه سینما پرداخت، اکنون از او به عنوان یکی از نمادهای سینمای شیلی یاد می‌شود.
عیسی امیدوار پس از پایان آن سفرها به ایران برگشت و همین‌جا ماندگار شد. در کاخ سعدآباد موزه‌ای به برادران امیدوار اختصاص داده شده که داشته‌های و یادگاری‌های خود از ماجراجویی ۱۰ ساله را به نمایش گذاشته‌اند و ماجرای این سفرها در کتابی به نام «سفرنامه برادران امیدوار» به قلم عیسی و عبدالله منتشر شده است.
این دو برادر مدعی شدند در یکی از سفرهای خود با یک قبیله آدم خوار روبرو شده و ملاقات داشته اند. برادران امیدوار، پیشگامان جهانگردی معاصر و همچنین از اولین جهانگردان ایرانی شناخته می‌شوند.
عبدالله امیدوار یکی از این دو برادر جهانگرد ایرانی که به بیش از ۱۰۰ کشور سفر کرده و از آنها فیلم مستند ساخته بودند ۲۴ تیرماه ۱۴۰۱ در شیلی درگذشت.
منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: قطب جنوب ، کاخ موزه سعدآباد ، وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستیمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: قطب جنوب کاخ موزه سعدآباد وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی برادران امیدوار جهانگرد ایرانی عیسی امیدوار دو برادر قطب جنوب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۷۶۱۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بادامکی: باید برابر آلومینیوم باتجربه‌تر بازی می‌کردیم/ پرتاب اشیاء از سمت هواداران حریف بود
حسین بادامکی معاون ورزشی باشگاه پرسپولیس پس از حذف سرخپوشان در مرحله یک هشتم جام حذفی، اظهار کرد: باید به تمام بازیکنان و کادرفنی‌مان خسته نباشید بگویم. از طرفداران پرسپولیس هم که امروز همه جوره تیم را حمایت کردند تشکر می‌کنم. به هر حال ۲ بار در بازی جلو افتادیم، اما آلومینیوم در نیمه دوم خیلی شجاعانه، خوب و پرقدرت بازی کرد و توانست ۲ گل به ثمر برساند. در وقت‌های اضافی هم ۲ گل خوب به ثمر رساندیم که نتوانستیم آنها را حفظ کنیم. ضربات پنالتی هم ۵۰_۵۰ است و شانس همراه تیم ما نبود.
معاون ورزشی پرسپولیس درباره روند بازی و داوری که سبب اعتراض اوسمار شد، گفت: امیر عرب براقی امروز خیلی سخت‌گیرانه عمل کرده و سر هر صحنه‌ای خیلی زود کارت زرد می‌داد. خیلی از بازیکنان ما هم اخطار گرفتند، اما خودمان باید باتجربه‌تر بازی می‌کردیم. وقتی ۲ بار ۲ گل جلو افتادیم باید کار را تمام می‌کردیم. گل دوم را دقیقه ۹۷ و گل چهارم را دقیقه ۱۲۲ خوردیم. اتفاقات امروز و گل خوردن در وقت‌های اضافی برای تیمی مثل پرسپولیس که نفرات باتجربه‌ای دارد، نباید رخ بدهد.
بادامکی درباره اینکه به نظر می‌رسید پس از ۲ بر صفر شدن بازی اوسمار کار را تمام شده دانست و تعویض‌های بدی انجام داد، عنوان کرد: نمی‌توان اینگونه گفت. به هرحال کادرفنی تصمیم گرفت این تعویض‌ها را انجام بدهد. جام حذفی هم تک بازی است و آلومینیوم در نیمه دوم با یک فوتبال خیلی خوب، به بازی برگشت. نفراتی که به زمین آمدند، باید بهتر عمل می‌کردند، اما روی توپ‌های بلند مقداری ضعف داشتیم و گل‌های بدی خوردیم.
او درباره اینکه صحبت‌های اوسمار نسبت به بازیکنان موردعلاقه‌اش برای فصل آینده در یکی از برنامه‌های تلویزیونی روی برخی نفرات فعلی این تیم تاثیرگذاشته بود، گفت: فکر نمی‌کنم اینگونه باشد. ته تنها اوسمار بلکه سایر مربیان نیز به برخی بازیکنان علاقه‌مند هستند و این موضوع تاثیرگذار نیست.
معاون پرسپولیس درباره پرتاب اشیا توسط هواداران این تیم، عنوان کرد: شنیده‌ام ابتدا این کار توسط هواداران آلومینیوم انجام شده و خودتان بهتر از من می‌دانید پرسپولیس به هر شهری می‌رود، هواداران زیادی دارد و در اراک نیز مردم طبیعی است این تیم را دوست داشته باشند و به ورزشگاه بیایند تا از تیم ما حمایت کنند.
بادامکی تصریح کرد: البته مسئولان مقداری فضای ورزشگاه را ملتهب کرده و پس از گل آلومینیوم اشیایی پرتاب شد که حتی جایی که من نشسته بودم هم آمد. البته ابتدا طرفداران حریف شروع کردند و سپس هواداران ما واکنش نشان دادند.
او درپاسخ به این سوال که آیا شکست در جام حذفی ممکن است تمدید قرارداد اوسمار را تحت الشعاع قرار بدهد، گفت: به هر حال فوتبال است و ما هم روزی می‌باختیم که قرعه به امروز و آن هم در ضربات پنالتی افتاد. قرار نیست همه بازی‌ها را ببریم. اوسمار تا اینجا عملکرد خوبی داشته و تصمیم‌گیرنده مدیرعامل و هیئت مدیره پرسپولیس هستند.
باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی فوتبال و فوتسال
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد