به نقل از «مشرق»

بازگشت دیرهنگام علی ربیعی به تنظیمات کارخانه

تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۸۳۰۶۱

علی ربیعی، سخنگوی دولت روحانی به انتقاد از مفهومی به نام "آدم‌هایی با عناوین نامعلوم که به یک‌باره به تحلیلگران حوزه‌های مختلف تبدیل شدند" پرداخته است.

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

بازگشت دیرهنگام علی ربیعی به تنظیمات کارخانه!

علی ربیعی، فعال اصلاح‌طلب و سخنگوی دولت رئیس‌جمهور روحانی، طی یادداشتی در شماره دوشنبه گذشته روزنامه اعتماد با تأکید بر لزوم ایجاد آرامش محیطی و تزریق امید در ذهن جامعه، به انتقاد از مفهومی به نام "آدم‌هایی با عناوین نامعلوم که به یک‌باره به تحلیلگران حوزه‌های مختلف تبدیل شدند" پرداخته است.

ربیعی در یادداشت خود به برشمردن رفتارهایی مثل توهین، ‌ اظهارات غلوّآمیز در بحث تشرّف و موهوم‌گویی از سوی این افراد می‌پردازد و در خاتمه می‌نویسد:

"این روزها، فضای اجتماعی و افکار عمومی به اندازه کافی نگرانی‌هایی دارد؛ تداوم تحریم، کاهش امید به آینده با این‌گونه اظهارات و برخی سیاست‌های اجتماعی موجب تشدید ناتاب‌آوری اجتماعی خواهد شد. به نظر می‌رسد ایجاد فضای آرام، ارایه سخنان امیدبخش و نیز سیاست‌های اجتماعی کم‌تنش ضرورت جامعه امروز ما برای عبور از شرایط سخت است."[۳]

*منظور آقای ربیعی از کسی که با مدعای تحلیل اما موهوم‌گویی و توهین می‌کند و حتی ادعای تشرّف به محضر حضرت صاحب‌الزمان(عج) را هم مطرح کرد برای اهل فن در فضای رسانه‌ای و سیاسی کشور قابل حدس است.

در واقع ارکان جامعه باید با چنین روندها و افرادی برخورد کنند زیرا آنها به مثابه "نی‌نواز هاملین"، عده‌ای را به دنبال خویش می‌کشند و در ادامه با فرقه‌سازی، سبب فجایع بزرگ می‌شوند.

کما اینکه سطحی‌سازی جامعه، تحلیل‌های غلط و مصاف با عقلانیت از نشانه‌های خطرات این افراد است که هم‌اکنون نیز به طرز واضحی در برخی اضلاع جامعه ما رخ‌نمون شده است.

مع‌الوصف این "شکر با شکایت" نیز از دکتر ربیعی لازم است که ایشان چرا در دوره صدارت خود با چنین جریانات و افرادی برخورد نکردند؟

مسئله دردآور دیگر اینست که دکتر ربیعی که این همه به لزوم تزریق امید به جامعه اشراف دارند پس چرا در دوران مسندداری خود از چروکیدگی جامعه حرف می‌زدند، از احتمال بروز فتنه‌ای با خشونت فیزیکی می‌گفتند و مهمتر از همه اینکه بعد از آبان ۹۸ از این گفتند که "حکایت همچنان باقیست..."! [۴]

اینکه تقصیر اصلی با چه کسی است را نیز مردم قضاوت خواهند کرد!

***

نمره صفر مدیران استان سیستان و بلوچستان در استفاده از قیر رایگان

ابراهیم ویسی، مدیر کل دیوان محاسبات استان سیستان و بلوچستان در مصاحبه با خبرگزاری ایرنا از عدم جذب "قیر رایگان" در سال گذشته از سوی دستگاه های اجرایی این استان انتقاد کرد و گفت: متاسفانه در سال ۱۴۰۰ جذب قیر رایگان در استان صفر بوده که این با توجه به نیاز استان درست نیست.

وی افزود: نظام جمهوری اسلامی ایران در اعطای بودجه؛ استان سیستان و بلوچستان را به طور ویژه در نظر گرفته اما متاسفانه یکی از چالش‌های پیش رو در چند سال اخیر عدم توانایی برخی مدیران در جذب و حتی هزینه کردن اعتبارات است.[۵]

*صحبت‌های آقای ویسی روایتگر دردی عمیق پیرامون استانی است که بیشترین نیاز را به راهسازی و هموارسازی مسیرها دارد.

اما می‌بینیم که در سال گذشته به رغم طرح مطلوب حاکمیتی برای اعطای قیر رایگان اما هیچ میزانی از این امکان استفاده نشده است.

مدیران استانی ذیربط در این مسئله اگر دلیل و توجیهی دارند بایستی بیان کنند و اگرنه حتما بایستی توبیخ شوند که چرا چنین ظرفیت بزرگی را از مردم نجیب استان سیستان و بلوچستان دریغ کرده‌اند؟

***

1_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1560981

2_ mshrgh.ir/1399170

3_ https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/188179

4_ https://irna.ir/xjwnW5

5_ https://irna.ir/xjK5bd

منبع: مشرق

کلیدواژه: بازار خودرو تحولات اوکراین قیمت سردار حسین اشتری فراجا گشت ارشاد حجاب بدحجابی نماینده مجلس فاطمه قاسم پور وبلاگ مشرق علی ربیعی سیاه نمایی رائفی پور دولت روحانی قیر رایگان سیستان و بلوچستان ناکارآمدی راهسازی مشرق نیوز حکمرانی توییتر اخبار داغ خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت استان سیستان و بلوچستان قیر رایگان علی ربیعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۸۳۰۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راه حل مسائل فرهنگی بازگشت به سیاست و سیاستگذاری

جهان غرب همواره تلاش می‌کند هر نوع دین و فرهنگی را به تسخیر خود درآورد و آن را مصرف کند. در وضع کنونی اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی را در موقعیت پاسخ به بحران انسان معاصر قرار دهیم؛ راه‌حل شناخت و استفاده درست از رویکردهای سیاستگذاری است. - اخبار اجتماعی -

به‌گزارش خبرگزاری تسنیم، علی نیکوکار- جهان غرب همواره تلاش می‌کند هر نوع دین و فرهنگی را به تسخیر خود درآورد و آن را مصرف کند. در وضع کنونی اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی را در موقعیت پاسخ به بحران انسان معاصر قرار دهیم باید آن را چیزی غیر از رسم و عادت و مراسم و مناسک بدانیم و نگاه‌های قاعده‌مند و فرایند محور به آن داشته باشیم.

بر اساس مبانی اعتقادی و تربیتی، برای اینکه دین و فرهنگ راهنمای رفتار و کردار قرار بگیرد باید با جان آدمیان پیوند خورد. متاسفانه سیاست فرهنگی کشور در جهتی است که گمان می‌شود با تدریس چند ساعت دین و فرهنگ می‌توان رفتار و عمل انسان را تغییر داد، فراموش می‌کنیم که آموختن و تربیت، حفظ کردن و یاد دادن الفاظ و عبارات نیست. نباید محدود به دانسته‌های سطحی و عادات در عمل و رفتار شویم. به عبارت دیگر زمانی افراد آداب ظاهری احکام دینی و فرهنگی و عرفی جامعه را رعایت می‌کنند که آنها را با جهان خود پیوند داده باشند.  

اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی که آثار بزرگی در تاریخ ایجاد کرده را به دور از نگاه سطحی و ظاهری، با جان جامعه ایرانی پیوند دهیم، لازم است بدانیم که روابط و مناسباتی که بر انسان امروز حاکم شده به صورت قهری تلاش می‌کند هر نوع فرهنگی را در خود منحل یا نفی و انکار کند. متاسفانه مواجهه جهان اسلام و به طور خاص ایران و سیاست های فرهنگی در مقابل این امر، محدود و محصور به ترمیم ظواهر شده، یعنی نه تنها تلاش نکردیم به طریق غیرمستقیم و نرم، متعادل و متناسب با شرایطِ زبان و زمان فعلی پیش برویم بلکه تعارضات درونی در ظاهر و باطن موجب تشدید وضعیت هم شده است. لذا گام نخست توجه به این امر، احساس وضع کنونی، عدم غفلت، پذیرش و مواجهه با آن است.

ناگفته نماند با وجود شرایط فعلی همچنان بخش عظیمی از مردم تعلق به فرهنگ و جهان اسلامی و ایرانی دارند، اما در جامعه ایران با دو قشر دیگر نیز مواجه هستیم که باید آنها از هم تفکیک کرد، دسته اول افرادی هستند که می توان با زبانِ متناسب با روزگار کنونی آنها را به دین و فرهنگ و سنت تاریخی خویش بازگرداند.

رایزن فرهنگی ایران در اندونزی: کار فرهنگی خارج از کشور هزینه‌بر است و موازی‌کاری بلای جانش

در جهان این افراد فردیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است و فردیت چیزی غیر از انتخاب آزاد نیست. آنچه اهمیت دارد نه اعمال قهر در انتخاب، بلکه آگاهی فرد از گزینه‌های پیش رو و نتایج آن است. به تعبیر دیگر سیاست فرهنگی ما باید در جهتی باشد که فرد با انتخاب آزاد به سمت فرهنگ اسلامی ایرانی خویش حرکت کند. چراکه بخش عظیمی از آنها دچار تقلید بی‌حساب و پراکنده شده‌اند و نمی‌دانند چه می‌کنند و نتایج آن چیست.

 اما دسته دوم کسانی هستند که پیش از آنکه تجربه توسعه و پیشرفت کشورهای غربی را داشته باشند وارد بحران‌های آن در مقام نظر و عمل شده‌اند. به عبارت روشن مصرف‌گرایی، لذت‌جویی، افسردگی، بی‌بنیادی و بی‌اعتنایی به ارزش‌های دینی و اخلاقی و... معیار و ملاک آنها قرار گرفته و تلاش می‌کنند صورت محلی و منطقه‌ای از جهان مدرن و حتی پست مدرن را به نمایش بگذارند. لذا دشوار می توان در زمان محدود تغییری بنیادین در جان این دسته ایجاد کرد. چراکه این قشر از جامعه اساساً در پی دین و فرهنگ نیستند. به تعبیر دیگر این دسته مقلد مناسبات و روابطی هستند که به مبادی و مبانی، آثار و نتایج آن کاری ندارند. حتی ممکن است پوچ و بیهوده بودنش را هم درک کنند اما اهمیتی به آن نمی دهند.

جهانگیر الماسی: غرب جامعه ایرانی را هدف گرفته است

بنابراین جامعه هدف و راهکار نویسنده مربوط به دسته اول است که خواسته یا ناخواسته بخشی از مناسبات و روابط جهان مدرن بر آنها حاکم شده است.

در جهان کنونی حفظ و اعمال هر نوع حاکمیتی با هدف تغییر و تاثیر در مناسبات و روابط از دریچه سیاستگذاری پیش می‌رود. اگر بخواهیم سیاستگذاری را در یک کلمه معنا کنیم چیزی غیر از پیوستگی نیست. به عبارت دیگر هر مسئله ای بخصوص مسائل فرهنگی را باید در پیوستگی وضعیت آموزش و پرورش، مدیریت و اشتغال، تولید و رسانه و... دید و حل کرد. به همین جهت با طرح و دستورالعمل نمی توان به نتیجه مطلوب رسید.

در شرایطی که سیاستگذاری  به روش‌های چند دهه گذشته هم در حال تغییر است و رویکردهای جدیدی در حکمرانی مانند هوشمندسازی مطرح شده، دیگر با روش های سیاستگذاری چند دهه اخیر هم نمی‌توان پیش رفت، چه رسد به دستورالعمل‌های یکطرفه و سنتی! بنابراین شناخت و استفاده از رویکردهای سیاستگذاری و حکمرانی در جهان امروز، یک ضرورت است.

سیاستگذاری و حکمرانی روز به روز بیشتر به سمت شبکه‌ای شدن، مشارکتی شدن و دیجیتالی شدن، حرکت می‌کند. یعنی اولاً باید ابعاد مختلف هر سیاستی را در پیوند با دیگر بخش ها مشاهده کرد. ثانیاً توجه به مشارکت تمامی اقشار و طبقات اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاستگذار داشت. ثالثاً شبکه‌های اجتماعی، وب سایت‌ها، برنامه‌ها و هوشمندسازی را به عنوان یکی از بازیگران موثر بخش عمومی در نظر گرفت.

لذا سیاستگذاری فارغ از جهت و محتوای آن مستلزم استفاده از داده‌ها و روش‌های جدید است و بدون استفاده از آن نمی‌توان نه تنها مسائل فرهنگی، بلکه هر مسئله‌ای را حل کرد.

گفت‌وگو|رایزن فرهنگی ایران در دمشق: دشمن می‌خواهد هزینه چالش‌های سوریه را به گردن مقاومت بیندازد

آنچه که می توان در این مطلب به عنوان راهکار برای رفع بخش عظیمی از مصائب فرهنگی مطرح کرد؛ بازگشت به محوریت خانواده در جهت تامین نیازهای طبیعی، عاطفی، جسمی، تربیتی، آموزشی و تفریحی و...است. به عبارت دیگر تامین این نیازهای فطری خارج از چهارچوب خانواده آغاز انحراف است و این مهم محقق نمی‌شود مگر با تسهیل تشکیل خانواده برای بخش عظیمی از جوانان، از طریق طرح‌های ملی مسکن و ارائه زمین برای زوجین و ....

پایان پیام/