تاثیر دستگاه پرکن بر افزایش کیفیت محصولات

آیا دوران دستگاه پرکن مایعات دستی به سر رسیده است؟

دستگاه پرکن مایعات دستی تقریبا منسوخ شده است. چرا که در بازار رقابتی امروز، سرعت و دقت، از جمله مهمترین شاخص های موفقیت یک کسب و کار به شمار می آیند. دستگاه پرکن مایعات دستی علاوه بر سرعت کم، نیازمند نیروی انسانی و در نتیجه هزینه های جانبی زیادی هم هست! امروزه حتی برای کسب و کارهای کارهای کوچک نیز از دستگاه پرکن مایعات خانگی استفاده می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی از مدلهای دستگاه پرکن خانگی، دستگاه پرکن مایعات دو نازله هستند.

مکانیسم های مختلف دستگاه های پرکن مایعات

مکانیسم های مختلفی برای این دستگاه ها وجود دارند. مکانیسم های سیلندری-پیستونی، ثقلی و پمپی، جزو مهمترین و پرکاربردترین مکانیسم ها در این دستگاه ها هستند. طرز فعالیت دستگاه پرکن مایعات پمپی، به این صورت است که مایعات مختلف، تحت فشار هوا و با فشار بسیار زیادی وارد ظروف مدنظر می شوند. از این رو استفاده از دستگاه های پرکن مایعات، برای مواد غلیظ که وزن سنگین تری دارند ( یا بسته بندی محصولاتی که حجم بیشتری دارند) مناسب تر هستند. در این صورت میزان هدررفت مواد، بسیار ناچیز خواهد بود. مکانیسم پمپی تقریباً برای همه نوع مایعات قابلیت کاربرد دارد.

مکانیسم ثقلی در دستگاه پرکن مایعات به این صورت است که وزن خود سیال، سبب می شود که به سادگی و بدون هیچ مشکلی، مایع مدنظر وارد ظروف شود. در واقع این دستگاه شبیه دستگاه های پرکن مایع دستی بوده و اساس کار آن بر طبق وزن مایعات است.

طرز کار مکانیسم سیلندری –پیستونی

مکانیسم سیلندری -پیستونی دقت بیشتری نسبت به مکانیسم پمپی دارد. عمدتاً دستگاه هایی که از سیلندر و پیستون استفاده می‌کنند، برای پر کردن مایعات غلیظ مناسب تر هستند. مایعات غلیظ معمولاً مایعاتی هستند که مقاومت بسیار زیادی برای جاری شدن دارند. برای مثال در صنایع غذایی سس، مربا، رب، ماست و ... مایعات غلیظ هستند. در صنایع شیمیایی، بهداشتی و دارویی نیز مایعات غلیظ بسیار زیادی را می توان مثال زد. مواد شوینده، مایعات دستشویی و ظرفشویی، انواع روغن ها و گریس ها، جزو مایعات غلیظ غیرخوراکی به شمار می آیند.

در مکانیسم دستگاه پرکن سیلندری- پیستونی، حجم ظروف، تنظیم کننده حجم سیلندر است. یعنی در هنگام تنظیم سیلندرها، ابتدا باید حجم ظروف در نظر گرفته شود و سپس متناسب با این حجم، فعالیت سیلندر مشخص شود. این دستگاه ها فقط برای پرکردن ظروف نیستند. بلکه مدل های جدید آنها علاوه بر پر کردن ظروف، آنها را به سمت نوار نقاله هدایت می‌کنند تا دستگاه های بسته بندی، فعالیتهایی مانند تاریخ زنی، لیبل زنی، درب گذاری و ... را انجام بدهند.

یکی از مزیت های استفاده از دستگاه پرکن مایعات سیلندری-پیستونی، این است که با دقت زیادی، ظروف را پر می کنند. معمولاً در دستگاه های دیگر، سیال به مقدار دقیق وارد ظروف نمی‌شود و شاهد تفاوت بین حجم تعیین شده و حجم مواد در ظروف هستیم. اما در دستگاه های پرکن مایعات سیلندری- پیستونی، کمترین خطای مقدار تزریق مواد وجود دارد.

اینکه شما از کدام یک از دستگاه های پرکن مایعات استفاده کنید، به نیاز و محصول شما بستگی دارد. توصیه می‌کنیم در ابتدا نیازسنجی کنید و تمام ویژگی های مد نظر کارخانه یا کارگاه خود را در نظر بگیرید و سپس اقدام به خرید دستگاه پرکن مایعات کنید.

خرید دستگاه های پرکن مایع

در بین انواع دستگاه های پرکن مایعات، دستگاه ثقلی از همه ارزان تر است. به خاطر اینکه ساختار ساده تری دارد و صرفاً با استفاده از وزن خود مایع و جاذبه، مواد به درون ظروف هدایت می‌شوند و از سیلندر و پیستون استفاده نمی کند.

تقریباً هر سه مکانیسم، از دقت، سرعت و قدرت بسیار زیادی برخوردار هستند. اما دقت دستگاه پرکن سیلندری- پیستونی از پرکن های پمپی و ثقلی بسیار بیشتر است. سرعت آن نیز نسبت به دو نوع دیگر بیشتر است. اما از لحاظ قدرت، دستگاه های پرکن پمپی قوی تر هستند. متناسب با این ویژگی ها، دستگاه های پرکن مایعات سیلندری- پیستونی از دو نوع دیگر گران تر هستند. اما قدرت و سرعت عملکردی بسیار زیادی را ارائه می دهند. برای موادی که چسبندگی، گرانروی و غلظت بالایی دارند، استفاده از دستگاه پرکن مایعات پمپی به مراتب بهتر است. چرا که این مواد ( مثلاً گریس ها ) نیازمند فشار یا توان زیادی برای تزریق به ظروف هستند. به همین دلیل توصیه ما این است که اگر قصد خرید دستگاه پرکن مایعات برای مایعاتی با غلظت و چسبندگی بسیار زیاد دارید، خرید دستگاه پرکن مایعات پمپی، مقرون به صرفه تر است.

برای تولید چه محصولاتی بهتر است از دستگاه پرکن مایعات رقیق استفاده کنیم؟

اگر محصول شما، جزء مایعات رقیق مانند جوهرها، آب معدنی، الکل، انواع سفید کننده ها و ... است، نیازی به فشار یا توان بالایی برای هدایت سیال به درون ظرف نیست. از این رو می توانید از دستگاه پرکن ثقلی استفاده کنید. چرا که این دستگاه به سادگی و بر اساس نیروی جاذبه و وزنی که سیال دارد، آن را وارد ظروف می‌کند. نکته مهم در مورد دستگاه پرکن ثقلی به جز قیمت کم، این است که به تعمیر و نگهداری خاصی احتیاج ندارد. به عبارت دیگر هزینه تعمیر و نگهداری آنها بسیار ناچیز است. اما دستگاه های پرکن ثقلی نسبت به دو نوع دیگر، قدرت تزریق کمی دارند و سرعت آنها نسبت به نوع سیندری-پیستونی به مراتب کمتر است. از این رو اگر تعداد و کمیت محصولات برای شما مهم است، خرید دستگاه پرکن مایعات سیلندری- پیستونی را پیشنهاد می کنیم.

شرکت آروند ماشین نیتا

شرکت آروند ماشین نیتا معتبرترین شرکت ایرانی در زمینه تولید و تهیه انواع دستگاه های پرکن مایعات است. به جز دستگاه های پرکن مایعات، ما تولید کننده انواع و اقسام بالابر پودر، لیبل شیرینگ، میکسر مایعات، میکسر پودر و ... هستیم. از این رو کافی است به سایت ما مراجعه کنید و از محصولات مختلف ما که با قیمت مناسب و کیفیت بسیار بالایی عرضه می شوند، دیدن فرمایید.

کد خبر 1655206

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: دستگاه های پرکن مایعات دستگاه پرکن مایعات مایعات غلیظ بسیار زیادی مکانیسم ها دستگاه ها وارد ظروف تر هستند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۸۸۵۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دنیای فیزیک در آستانه یافتن تک‌قطبی‌های مغناطیسی؟

دو پیش‌مقاله از تیم بزرگی از دانشمندان گزارش داده است که آن‌ها هرچند نتوانسته‌اند تک‌قطبی‌های مغناطیسی را پیدا کنند (فقط قطب‌ مغناطیسی شمال یا جنوب، بدون وجود دیگری) اما محدوده وجود احتمالی تک‌قطبی‌های مغناطیسی را مشخص کرده‌اند.

به گزارش خبرآنلاین، این پیش‌مقاله‌ها که در سرور آرکایو منتشر شده‌اند حتی عجیب‌ترین ایده‌ها را هم موردبررسی قرار داده‌اند، مثلا این‌که ممکن است سال‌ها پیش تک‌قطبی‌های مغناطیسی را ساخته باشیم و تصادفا به آن‌ها توجه نکرده باشیم. البته پیش‌مقاله‌ها هنوز موردبررسی همتایان قرار نگرفته است.

تک‌قطبی مغناطیسی چیست؟

یکی از اولین درس‌های فیزیک دبیرستان آن است که آهنرباها همیشه دو قطب مخالف دارند، یکی شمال و دیگری جنوب. اگر آهنربایی میله‌ای را به دو قسمت تقسیم کنید، قطب‌های جدیدی در نزدیکی شکاف ظاهر می‌شوند به‌طوری‌که هر آهنربای کوچک‌تر همچنان یکی از هر قطب را خواهد داشت. هرقدر که این شکاف را ریز و ریزتر کنید، باز به آهنربای ریزتری می‌رسید که یک قطب شمال و یک قطب جنوب دارد.

بااین‌حال، از قرن نوزدهم دانشمندان به این فکر می‌کردند که آیا راهی وجود دارد که یک قطب مغناطیسی منفرد (تک‌قطبی مغناطیسی) جدا و منفک از قطب مخالف دیگر وجود داشته باشد. این درحالی است که بارهای الکتریکی مثبت و منفی برای وجود خود، نیازی به وجود بار مخالف ندارند.

جیمز کلرک ماکسول، یکی از بنیان‌گذاران نظریه الکترومغناطیس فکر می‌کرد که مشکل تک‌قطبی مغناطیسی را برای همیشه حل کرده است، اما چند دهه بعد، «پل دیراک» نشان داد که وجود تک‌قطبی می‌تواند کوانتیزه بودن بار الکتریکی را توضیح دهد؛ و ازآنجایی‌که بار الکتریکی به شکل گسسته وجود دارد، پس بار (تک‌قطبی) مغناطیسی نیز باید کوانتیزه باشد و از واحدهایی به نام «بار دیراک» ساخته شده باشد که مقدار آن ۶۸٫۵ برابر بار الکترون است. از آن روزگار به بعد، نظریه‌پردازان به شکل فزاینده‌ای نسبت به این ایده اطمینان پیدا کرده‌اند اما تجربی‌گرایان نتوانسته‌اند نشانه‌ای بر وجود تک‌قطبی مغناطیسی بیابند.

درواقع، تئوری تک‌قطبی آن‌قدر توسعه یافته است که فیزیکدانان در حال حاضر کاملاً موافقند که آن ها احتمالاً وجود دارند؛ اما تأیید تک‌قطبی‌های مغناطیسی زیراتمی هنوز در هاله‌ای از ابهام است.

بیشتر تئوری‌های تک‌قطبی مغناطیسی نیازمند آن است که قوانین تقارن را نقض نکنند. درنتیجه، نمی‌توان تعداد مازادی قطب شمال یا جنوب مغناطیسی در عالم داشت؛ تعداد هر دو باید برابر باشد اما برخلاف قطب‌های مغناطیسی شناخته‌شده، نیازی نیست که تک‌قطبی‌ها به هم اتصال داشته باشند.

چگونه تک‌قطبی مغناطیسی بسازیم؟

آزمایش «آشکارساز تک‌قطبی و دیگر پدیده‌های غریب» (MoEDAL) از سال ۲۰۱۲ به‌عنوان بخشی از آزمایش عظیم «برخورددهنده بزرگ هادرون» به جست‌وجوی تک‌قطبی‌های مغناطیسی مشغول بوده است.

تک‌قطبی‌های مغناطیسی به روش‌های متعددی می‌توانند ساخته شوند. مثلا دانشمندان MoEDAL به دنبال نشانه‌هایی از تولید تک‌قطبی از فوتون‌های مجازی هستند. فوتون‌های مجازی نیروی الکترومغناطیسی را بین دو حامل بار حمل می‌کنند، اما به‌عنوان ذرات آزاد وجود ندارند.

فوتون‌های مجازی را می‌توان با کوبیدن ذرات با سرعت‌های بسیار بالا به یکدیگر ایجاد کرد. فیزیکدانان نظری دو راه را پیشنهاد کرده‌اند که از این طریق می‌توانند تک‌قطبی‌های مغناطیسی تولید کنند. یکی شامل ادغام دو فوتون مجازی است و دیگری که به فرآیند Drell-Yan معروف است، قادر به تولید یک تک‌قطبی از یک فوتون مجازی است.

اگرچه ممکن است انتظار داشته باشیم بهترین راه برای یافتن یک تک‌قطبی مغناطیسی از طریق میدان مغناطیسی آن باشد، لزوماً این‌طور نیست. یکی از ویژگی‌های اساسی تک‌قطبی‌های نظری آن است که آن‌ها بار زیادی را حمل می‌کنند. کشف چنین جسمی با بار الکتریکی بالا (HECO) نشان‌دهنده وجود فیزیک خارج از مدل استاندارد است و به‌طور خاص، سرنخ بزرگی برای تک‌قطبی‌های سرگردان باشد، هرچند می‌توان اجرام عجیب‌وغریب دیگری را نیز مانند بقایای ریزسیاهچاله‌های میکروسکوپی مسؤول چنین پدیده‌هایی دانست.

پژوهشگران آزمایش MoEDAL محدودیت‌های پایین‌تری را برای جرم یک تک‌قطبی تعیین می‌کنند که می‌نویسند «به‌مراتب قوی‌ترین موارد منتشرشده تا به امروز» است. با انجام این کار، آن‌ها ادعا می‌کنند که از آزمایش بسیار بزرگ‌تر ATLAS که از LHC برای همان هدف استفاده می‌کرد، فراتر رفته‌اند.

مکانیسم شوینگر

پیش‌چاپ دوم، جست‌وجوی متفاوتی را مبتنی بر مکانیسم نظری شوینگر توصیف می‌کند. این مکانیسم زمانی رخ می‌دهد که یون‌های عناصر سنگین در طول اولین اجرای LHC به هم برخورد کردند. مکانیسم شوینگر، پیشنها می‌کند که جریان الکتریکی یا مغناطیسی به اندازه کافی قوی می‌تواند ذراتی را از خلأ خلق کند. اگر تک‌قطبی‌ها ذراتی مرکب باشند، مکانیسم شوینگر می‌تواند نخستین و بهترین راه برای مشاهده آن‌ها باشد.

پژوهشگران در این روش به بررسی این ایده پرداختند که آیا ممکن است تک‌قطبی‌ها در حین آزمایش سرن، ایجاد شده باشند ولی در جایی از LHC به دام افتاده و نادیده گرفته شده باشند. هرچند نشانه‌ای بر درستی این ایده یافت نشد، اما فیزیکدانان به این نتیجه رسیدند که برای ساختن یک تک‌قطبی مغناطیسی، انرژی زیادی لازم است؛ به‌طوری‌که با اطمینان ۹۵ درصد می‌توان گفت که جرم آن‌ها باید بیش از ۸۰ میلیارد الکترون‌ولت ( ۸۰GeV) باشد.

صدالبته که این یافته‌ها، بسیاری از فیزیکدانان نظری را شگفت‌زده نخواهد کرد. تک‌قطبی‌های مغناطیسی راه را برای دستیابی به نظریه‌های یکپارچه بزرگ هموار خواهند کرد، نظریاتی که به دنبال سازگار کردن مکانیک کوانتومی با گرانش هستند. بر اساس رهیافت‌های نظریه یکپارچه بزرگ، تک‌قطبی‌های مغناطیسی می‌بایست جرم‌های عظیمی از مرتبه هزاران میلیارد الکترون‌ولت داشته باشند و بار آن‌ها دست‌کم ۲ یا ۳ برابر بار پلانک خواهد بود.

منبع:iflscience

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902778