تئاتر هنر صلح است
تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۹۷۰۳۱
«توراندخت» نمایشی است به کارگردانی مشترک نسیم ادبی و ندا شاهرخی که این شب‌ها ساعت ۲۱ در سالن شماره یک سپند روی صحنه می‌رود. این نمایش که متن آن از برتولت برشت است اثری کمدی است و مثل بسیاری دیگر از آثار برشت نگاهی نقادانه و البته آگاهی‌بخش دارد همان‌طور که خودش معتقد است: «ضرورت اجرای تئاتر ایجاد آگاهی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روزنامه ایران: در این اثر هم موسیقی و آواز جایگاه ویژه‌ای دارد که در اجرای این نمایشنامه سعی شده به این موضوع بخوبی پرداخته شود.
از ایده تا اجرا
ندا شاهرخی یکی از کارگردان‌های این نمایش در گفت‌وگو با «ایران» درباره روند شکل‌گیری ایده تا اجرای این نمایش می‌گوید: «در واقع این نمایش کار پایانی کارگاه ایده تا اجرای مؤسسه فانوس است که من و نسیم ادبی آن را هدایت و کارگردانی کردیم. بچه‌ها‌یی که از ترم‌های مقدماتی با ما همراه بودند و به ترم متوسط و پیشرفته رسیدند و وارد مرحله ایده تا اجرای این کار شدند. در واقع ما فقط با شاگردان مؤسسه خودمان کار را پیش بردیم. آنها را آموزش دادیم و درانتهای دوره پیشرفته‌شان یک کارگاه ایده تا اجرا تعریف کردیم و آن را با بچه‌ها پیش بردیم و هدف‌مان هم این بود که بچه‌ها روی صحنه دیده شوند و از طرفی هم با سختی کار و پیچیدگی‌های آن آشنا شوند. به‌هر صورت از آنجا که کارگاه ایده تا اجرای ما همراه با آموزش بود تقریباً 6 -7 ماهی طول کشید و تقریباً دو سه ماه هم من و نسیم ادبی داشتیم تکنیک‌های ماسک خنثی و دلقک را با بچه‌ها کار می‌کردیم برای اینکه به این سیستم‌ها و تکنیک‌ها مسلط شوند و بعد متن را شروع کردیم و روی هم از زمانی که آموزش مرتبط با متنی که قرار بود اجرا بشود را شروع کردیم تا کار روی متن و... حدود 7 تا 8 ماه طول کشید.» شاهرخی در پاسخ به این سؤال که نمایشنامه برشت چه جذابیت‌هایی برایش داشته که تصمیم به اجرای آن گرفته می‌گوید: «نمایشنامه توراندخت نوشته برشت بسیار نمایشنامه جذابی است موضوعش مرتبط است با ساختارهای قدرت، نقش پول رانت و اختلاس و... ولی نگاهش کمدی است و جهانی را می‌آفریند و در این جهان با استعاره‌ها و نمادها صحبت می‌کند. توراندخت برشت یک اپرای خیلی جدی بوده و برشت با استفاده از نام اپرا و کمی از داستان، یک نمایشنامه دیگری را خلق می‌کند. این نمایشنامه را برشت در سال 1954 نوشته ولی خیلی جالب است که خیلی به‌روز است. نمایشنامه‌های بزرگی مثل آثار برشت، شکسپیر، ایبسن، چخوف و... در هر زمان و هر مکانی قابل اجرا هستند چون محصول قلم و تفکر نوابغ جهان در این حوزه هستند و طوری نوشته شده‌اند که در تمام روزگاران قابل تعمیم و درک باشند.»
فاصله برشتی با مخاطب
او در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره برخورد آنها با متن برای اجرای نمایشنامه هم می‌گوید: «ما کاملاً وفادار هستیم به متن برشت. ممکن است 5 درصد کلمات بداهه و یک‌سری چیزهای کوچک توسط بازیگر به کار اضافه شود که آن‌چنان زیاد نیست. در واقع می‌توانم به جرأت بگویم کاملاً متن برشت را اجرا میکنیم. البته طبیعتاً دراماتورژی انجام شده چون متنی که خود برشت نوشته سه ساعت است و ما آن را به یک ساعت و ده دقیقه رساندیم و در واقع صحنه‌هایی را حذف کردیم ولی چیزی را به متن و ادبیات برشت اضافه نکردیم یا چیزی از خودمان در نیاوردیم. صرفاً یک‌سری از صحنه‌ها را حذف کردیم تا متن کوتاه‌تر شود. زمان بازبینی هم بازبین‌های محترم اشاره کردند که وقتی متن را خواندند گفتند یک متن طولانی چطور قرار است کوتاه شود ولی وقتی پای کار نشستند، گفتند بسیار قابل تحسین بود که هم به متن وفادار بودید و هم ضمن کوتاه شدن کار، لطمه‌ای در متن اصلی ایجاد نشده است. او اضافه می‌کند: «ما سعی کردیم در اجرا فاصله‌ای که برشت نسبت به بازیگر و تماشاگر مد نظر داشته را عملی کنیم. یعنی وقتی تماشاگر این کار را می‌بیند هم از یک طرف احساس می‌کند این فرد خود نقش است و از یک طرف احساس می‌کند نه خود آن آدم نیست و با آن فاصله دارد و در واقع ما اصلاً به سمت رئالیستی بودن پیش نرفتیم و این فرم بازی بسیار سخت است و برای اینکه بازیگری را بین فرد و نقش ایجاد کنیم که همزمان باید این اتفاق برای تماشاگر بیفتد که نقش را دوست داشته باشد و آن را دنبال کند و در عین حال بفهمد که بازیگری دارد نقش آن را بازی می‌کند. در این اجرا ما از تکنیک ماسک خنثی استفاده کردیم که بسیار تکنیک عالی بود و یک فرم جدید است که بازیگران ما آن را در «توراندخت» تجربه کردند.»
هنر صلح
شاهرخی در پایان این گفت‌وگو تجربه کار با هنرجویان تئاتر را این‌طور توصیف می‌کند: «تمام تلاش ما این است که شناخت درستی از تئاتر به هنرجوها ارائه بدهیم و این مسأله را برایشان جا بیندازیم که تئاتر جای معروف شدن و پولدار شدن نیست. تئاتر یک شیوه و راه برای زندگی است و شما وقتی واردش می‌شوید مثل یک راه عرفانی باید در تعالی روح‌تان قدم بردارید و با خودتان و جهان به صلح برسید. به همین علت می‌گویند تئاتر هنر صلح است. به‌همین دلیل وقتی هنرجو در یک کار گروهی شرکت می‌کند علاوه‌بر مسئولیت‌های دیگر، نسبت به خودش و گروهی که با آنها کار می‌کند هم مسئول است. باید یکدیگر را دوست داشته باشند تا بتوان یک کار موفق را روی صحنه برد. البته که حتماً مشکلات و چالش‌هایی وجود خواهد داشت اما باید بر همه آنها فائق آمد و به عشق و دوستی فکر کرد. همه اینها به هنرجو کمک می‌کند خودش را بهتر بشناسد و در نهایت اینکه وقتی فرد با خودش به صلح می‌رسد با جهان به صلح می‌رسد و هدف ما این است که این مفهوم تئاتر را برای هنرجویان‌مان روشن کنیم.»
انتهای پیام/
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: ایده تا اجرای ایده تا اجرا بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۹۷۰۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش‌های بدون سلبریتی شگفت‌انگیز هستند/تئاتر باید تماشاگر را به چالش بکشد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «اسب قاتلین» از ۱۹ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. فرزاد پریدار، این روز‌ها در نمایش «اسب قاتلین» نقش کشیش یا مانوس را بازی می‌کند.
پریدار درباره تجربه حضورش در «اسب قاتلین» به خبرنگار آنا گفت: در نسخه اصلی نمایشنامه؛ کشیشی به نام مانوس به واسطه طمع، خودش را به شیطان می‌فروشد. ولی در اجرای ما به صلاحدید کارگردان، مانوس در واقع فردی کلاهبردار است که خود را به جای کشیش جا زده است و این کار من را به عنوان بازیگر دچار چالش می‌کند، چون درواقع باید دو نقش بازی کنم، ولی وجه تمایر نقش من نسبت به بقیه نقش‌ها این است که یک تیپ را بازی می‌کنم و از آن‌جایی که من ذاتاً بازیگر تیپیکال هستم این نقش برایم جذاب است.
او ادامه داد: تماشاگر در نمایش «اسب قاتلین» با اعجاز نور، صدا و قاب‌های زیبایی روبرو می‌شود. وجه تمایز نمایش «اسب قاتلین» نسبت به نمایش‌های دیگر تغییر صحنه است، صحنه‌ها خیلی سریع و در تاریکی مطلق از این رو به آن رو می‌شوند و واقعا چیزی شبیه شعبده بازی اتفاق می‌افتد.
پریداربه اهمیت نوردر این نمایش اشاره کرد و گفت: محمد هاشم زاده کارگردانی است که کار با نور را خیلی خوب می‌فهمد و در این نمایش هم به بهترین شکل از نوراستفاده کرده و در واقع نور جزئی از بازی و بازیگر‌های اصلی این نمایش است.
او با اشاره به اینکه نمایش «اسب قاتلین» روایت خطی ندارد توضیح داد: همین موضوع باعث می‌شود تماشاگر وقتی به خانه می‌رود هم ذهنش درگیر این نمایش می‌ماند، پازل‌ها را کنار هم می‌چیند و از کشف‌های جدیدش لذت میبرد. این به چالش کشیدن فکر تماشاگر به نظر من بسیار جالب است و خیلی از مخاطبان به ما گفتند یا برایمان نوشته‌اند که این نمایش را باید چند بار دید.
این هنرمند شیرازی اجرا در تهران را برای کسانی که از استان‌ها و شهرستان‌های دیگر می‌آیند رویدادی بزرگ ارزیابی کرد و افزود: به هر حال تهران پایتخت است و هنرمندان بهتر دیده می‌شوند. مخاطبینی که در پایتخت تئاتر می‌بینند حرفه‌ای‌تر هستند، چون تئاترهای مختلف ازشهر‌های ایران و حتی خارج از کشور دیده اند و برای بازیگر اجرا در مقابل مخاطبی که تئاتر را می‌شناسد خیلی ارزشمند است و باعث می‌شود که بیشتر تلاش کند و در نتیجه اجرای با کیفیت تری ارائه کند.
پریدار افزود: ما هیچ سلبریتی نداریم، ولی نمایش اسب قاتلین در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر بیشتر جوایز را کسب کرد. متاسفانه بعضی اوقات، فقط حضور سلبریتی برای مخاطبین اهمیت دارد و خیلی‌ها به تماشای آثاری که چهره‌های شناخته شده ندارد نمی‌روند، درحالی که حضور یک بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و تئاتر؛ به تنهایی تضمین خوب بودن آن اثر نیست و همچنین ممکن است تماشای نمایشی که هیچ چهره‌ای ندارد، تماشاگر را شگفت زده کند.
این بازیگر، حضور هنرمندان شهر‌های دیگر در تهران را در ارتقا سطح تئاتر کشور بسیار موثر دانست و گفت: در تهران سطح رقابت از سایر استان‌ها بالاتر است و وقتی هنرمندان شهر‌های دیگر برای اجرا به تهران می‌آیند سعی می‌کنند به بهترین خودشان تبدیل شوند و این انگیزه‌ای است که بازیگر، تلاش کند از لحاظ تجربه اجرا ومطالعه و سواد کاری؛ سطح خود را ارتقا بدهد و از مسئولین و دست‌اندرکاران حوزه نمایش درخواست می‌کنم از پتانسیل شهرستان‌ها بیشتر استفاده کنند.
انتهای پیام/
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت