به نقل از «فارس»

شهر برادر امام رضا(ع) عزادار حسین(ع) است

تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۱۲۵۱۶

خبرگزاری فارس-آستانه‌اشرفیه، سعید شفیعی؛ با رسیدن ماه محرم تمامی نقاط ایران حس و حال خاص خود را دارد و هر کسی خود را به گونه‌ای مهیا عزاداری سید الشهدا(ع) می‌کند.

گویی قبل از دیدن پرچم عزای امام حسین (ع)  و سیاهپوش شدن در و دیوار و دیدن مردم با پیراهن سیاه در گوشه و کنار شهر، قلب‌ها هم سیاهپوش شده و سنگینی عزای اباعبدالله(ع) بر قلب‌ها احساس می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

شهر آستانه اشرفیه به برکت وجود حرم مطهر حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف(ع) چهارمین شهر مذهبی کشور بوده و به همین واسطه مراسم عزاداری ماه محرم در این شهر حال و هوای خودش را دارد و مردم دیار سلطان چند روز قبل از ماه محرم بیرق‌های عزا را در و دیوار منازل خود نصب می‌کنند.

کافی است در شهری مانند آستانه اشرفیه زندگی کنید و هر روز چشمتان به حرم مطهر حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف(ع)  بیفتد، ناخودآگاه بعد از مشاهده پرچم مشکی بر فراز گنبد حرم مطهر غم عزای اباعبدالله(ع) به دل می نشیند و نوحه های محرمی را در دل مرور و زیر لب زمزمه می‌کند.

 

مردم شهرستان آستانه اشرفیه چند روز قبل از شروع ماه محرم فضای شهر را حسینی کرده و با نصب کتیبه‌های مشکی، حال و هوای شهر را عاشورایی کردند.

وقتی در سطح شهر دیار سلطان قدم می‌گذاری هر کسی خود را آماده عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) کرده است، یکی بر دیوار منزل خود به نشانه عزادار بودن پرچم‌ یا حسین نصب کرده و دیگری در مغازه خود طبل، سنج و زنجیر و پرچم فروخته و از این ‌طریق به امام حسین(ع) عرض ارادت می‌کند.

آری حال و هوای امام حسینی حرم مطهر حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف(ع)  غبار از دل و دیده می‌زداید و ناگاه می‌بینی که اشک از گوشه چشمت سرازیر شده و دلت هوای حرم و محرم و سینه زنی و روضه می‌کند و گویا هوای محرمی حرم، دلنشین‌ترین روضه دنیا است و برای اشک ریختن بر حسین علیه السلام نیازی به روضه خوان ندارد.

اگرچه بیماری کرونا در چند سال گذشته صفای تجمعات و عزاداری دسته جمعی را گرفته بود ولی امسال دیگر مردم علم عزای سیدالشهدا رو برپا کرده و با سیاهپوش کردن شهر آمدند که بگویند پای کار حسین(ع)ایستاده‌ایم.

با دیدن در و دیوار سیاهپوش حرم حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف (ع)و اشعار زیبایی که روی دیوارها نصب شده که هر کدام صحنه‌ای از عزای امام حسین علیه السلام را در ذهن مجسم می‌کند و دل آدم می‌گیرد که چه شب‌هایی که در هر گوشه حرم می‌نشستیم و در فراق کربلا روضه گوش می‌دادیم و غم و اندوه یک سال خود را که در سینه‌ها جمع شده با گریه بر مصیبت امام حسین علیه‌السلام تسلی می‌دادیم و با صدای گریه کنار دستی خود همنوا می‌شدیم و از ته دل اشک می‌ریختیم.

انتهای پیام/۸۴۰۰۷

منبع: فارس

کلیدواژه: سلطان حرم کربلا محرم سینه زنی حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف آستانه اشرفیه امام حسین ماه محرم حرم مطهر حسین ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۱۲۵۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مریم خمینی نوه امام در خارج از کشور چه کاره است؟

به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

 
 

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما ‌شدند و هول و هراس ایجاد ‌کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»