مخالفان هدایت بشر چه کسانی هستند؟
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۲۹۸۱۲
به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی در مراسمی که به مناسبت دهه اول ماه محرم در مسجد حضرت امیر برگزار شد، اظهار داشت: ما تا ابد مدیون امام حسین (ع) و یاران با وفای ایشان هستیم و شرط مروت است که در مجالس حسینی نام شهدای کربلا برده شود. در کتب تاریخی نام شهدای کربلا ذکر شده که بعضاً این اسامی متفاوت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این کارشناس مذهبی ادامه داد: یکی از شهدای کربلا «حنظلة بن مروه همدانی» است ایشان برای حضرت از مدینه یار جمع کرد که تعداد آنها به ۹ هزار تن می‌رسید اما زمانی که به کوفه رسیدند تحت ارعاب ابن زیاد، این شخصیت را تحویل آن ملعون دادند و ایشان را به شهادت رساند. مقصود از این سخن آن است که یکی از تکالیف ما آن است که برای امام زمان یار جمع کنیم. یاری که دلبسته امام زمان شود نه اینکه چون نیازمند است به حضرت رجوع کند. این مساله بسیار مهم است که عده‌ای در دستگاه امام حسین جمع می‌شوند و توقع دارند در هیچ برهه‌ای نباید با مشکل روبرو شوند و اگر با مشکل مواجهه شدند خود را از حضرت جدا کنند.
وی با بیان اینکه امام حسین (ع) لطف و کرمی بی انتها دارد اما بنا نیست ایشان مشکلات ما انسان‌ها را حل کند، اضافه کرد: بلکه بناست که ما برای حضرت و امام زمان سپر بلا باشیم بنابراین این مسؤولیت را نباید فراموش کرد.
علوی تهرانی در خصوص برگزاری مجالس عزاداری و بزرگداشت امام حسین در صورت و قالب اعضا، اظهار داشت: یکی از راه‌های بزرگداشت و پاسداشت اباعبدالله الحسین، اقامه عزا است. شاید کسی بگوید آیا امروز وقت این کار است در حالی که مردم با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند و جوانان به شکل دیگر درگیر مشکلات هستند، مگر نسبت به مشکلات جامعه آگاهی ندارید؟ همه این پرسش‌ها و شبهات پاسخ دارد.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: در مکتب تشیع برای پاسداشت و بزرگداشت امام حسین (ع) لزوم قائل شده و این امر لازم است بر این اساس این امر که انجامش لازم است سخن گفتن از آن نیز ضرورت دارد. در کتب تاریخی که در این زمینه نگارش شده در شئون مختلف برای بزرگداشت حضرت در صورت و قالب اعضا آثار، برکات، فواید و نتایج حیرت آوری ذکر شده است. بنابراین باید دید این آثار چیست و همچنین یقین داشت که آن برکات توهم نیست و امری واقعی است.
وی افزود: نباید کسی تصور کند برگزاری بزرگداشت و پاسداشت امام حسین (ع) ساخته و پرداخته طایفه و قشری چون روحانیت است تا در کنار این اقدام به شهرت دست یابد. ممکن است نیت عده‌ای از مجریان این جلسات همین پدیده شوم ثروت و قدرت باشد اما مساله نیت یک امر قلبی، درونی و پنهانی است. چگونه می‌توان نسبت به این مراسم چنین قضاوتی داشت؟ همچنین چگونه و با چه مقیاسی می‌توان میزان خلوص افراد را سنجید؟؛ بنابراین تنها خداوند نیات را می‌داند اما مخالفین هدایت و نجات بشریت هنگام نزدیک شدن به اقامه عزای اباعبدالله الحسین شروع به بیان این شبهات می‌کنند.
علوی تهرانی با اشاره به اقدامات مخالفان هدایت و نجات بشریت عنوان کرد: دلیل این اقدامات آن است که امام حسین راه هدایت بوده و پناهگاه نجات به شمار می‌رود کسی که با حضرت دشمنی می ورزد در اصل با هدایت بشر دشمنی می‌کند. طبق صریح روایات؛ آگاه باشید و بدانید حسین راهی از راه‌های بهشت است کسی که با حسین دشمنی کند خدا استشمام بوی بهشت را بر او حرام می‌کند.
این کارشناس مذهبی با طرح این پرسش مبنی بر اینکه مخالفان هدایت بشر چه کسانی هستند؟ گفت: پاسخ این پرسش داستان ابلیس و حضرت آدم است. در قرآن کریم آمده زمانی که خداوند فرمود من می‌خواهم بشری را از جنس گل خلق کنم و زمانی که از خود به او دمیدم به او سجده کنید، ملائکه همه سجده کردند غیر از ابلیس که تکبر ورزید و از کافران شد. پروردگار خطاب به ابلیس فرمود چه چیزی باعث شد سجده نکنی در برابر کسی که من آن را خلق و به آن امر کردم. ابلیس حسادت و تکبر کرد و خود را بالاتر دانست. وقتی ابلیس چنین تحلیلی را ارائه داد، در این هنگام پروردگار او را از خود راند و فرمود تا قیامت از رحمت من به دور هستی. ابلیس فرصت خواست و قسم خورد همه انسان‌ها را از هدایت باز دارد. بنابراین مخالف هدایت ابلیس و پرچم هدایت در دستان امام حسین است. از این رو مخالفت با امام حسین مخالفت با هدایت و پیوند با ابلیس محسوب می‌شود.
وی با بیان اینکه جهنم پر از افرادی می‌شود که از ابلیس تبعیت کنند، اظهار داشت: دنیای امروز جهان منازعه است و دشمن هزینه‌های هنگفتی در راستای ایجاد شبهه انجام داده تا بتواند مردم را از هدایت باز دارد. بر همین اساس امروز برگزاری مجالس برای امام حسین ضروری است چرا که راه هدایت تنها با اباعبدالله الحسین است. فقر در معیشت حل شدنی است اما انسان باید مراقب باشد فقر در فهم نداشته باشد.
علوی تهرانی با بیان روایات، گریه بر امام حسین را بسیار ارزشمند دانست و تصریح کرد: در روایت آمده اگر کسی برای امام حسین تباکی کند و یک قطره اشک روی صورتش جریان پیدا کند و یا روی سینه‌اش بریزد هر کدام اجر و پاداش‌های متفاوت دارد. دشمنان این را می‌دانند برای همین تا چراغ مجالس عزاداری امام حسین روشن می‌شود اقدام به شبهه پراکنی می‌کنند، آنان با این مجالس مشکل دارند چون هدایت کننده است.
این کارشناس مذهبی در پایان خاطرنشان کرد: دهه اول محرم ایام حزن است امام رضا (ع) فرمودند هر زمان که وارد ماه محرم می‌شدیم هرگز بر چهره پدرم خنده نمی‌دیدیم؛ اهل بیت در دهه اول محرم اقامه عزا می‌کردند بر این اساس دهه اول محرم ایام حزن اهل بیت است.
منبع: مهر
کلیدواژه: حوزه علمیه قرآن کریم اباعبدالله الحسین کربلا مدینه محرم 1401 حسینیه مهر محرم 1401 امام حسین ع قرآن کریم حسینیه مهر عاشورا آیت الله خامنه ای ماه محرم نمایشگاه عطر سیب سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران هیات مذهبی انقلاب اسلامی ایران تهران سازمان اوقاف و امور خیریه قرآن کارشناس مذهبی علوی تهرانی امام حسین دهه اول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۲۹۸۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلایل توصیه ائمه(ع) به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع)
شاید بسیاری از زائران آستان حضرت عبدالعظیم (ع) ندانند که در روایات از ائمه(ع) آمده که ثواب زیارت آن حضرت برابر با زیارت امام حسین(ع) است اما چرا حضرت عبدالعظیم (ع) راهی شهر ری شدند و چه نقشی در ترویج معارف دین در این منطقه داشته و چگونه به جایگاهی رسیدند که چنین مورد عنایت و لطف ائمه(ع) قرار گرفتند؟
حجت‌الاسلام ابوالفضل حافظیان، نویسنده «مأخذشناسی حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) و شهر ری» که فهرست‌نویسی نسخه‌های خطی کتابخانه حضرت عبدالعظیم را برعهده داشته است به معرفی تعدادی از کتاب‌هایی پرداخت که در خصوص حضرت عبدالعظیم (ع) نوشته شده است و گفت: شیخ عزیزالله عطاردی کتابی با عنوان «عبدالعظیم حسنی حیاته و مسنده» (زندگانی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و روایات او) نوشته است که کتاب ارزشمندی است. همچنین کتاب احوال حضرت عبدالعظیم حسنی نوشته شده توسط علی قلی‌میرزا اعتماد السلطنه قاجار که اخیراً به چاپ رسیده و کتاب «جنات النعیم فی احوال سیدالشریف عبدالعظیم»، نوشته مولامحمد اسماعیل کزازی اراکی نیز از دیگر کتاب‌های خوب در خصوص حضرت عبدالعظیم(ع) است. این کتاب قبلاً به صورت چاپ سنگی چاپ شده بود اما بعدها در کنگره حضرت عبدالعظیم حسنی با تصحیح و شکل جدید به چاپ رسید که در این کتاب به صورت مفصل به شخصیت آن حضرت پرداخته شده است.
پیدا شدن نسخه کهن روایات حضرت عبدالعظیم
وی با اشاره به اینکه در خصوص حدیث عرض دین نیز مرحوم آیت‌الله صافی گلپایگانی در کتابی به شرح این حدیث پرداخته گفت: اخیراً در کتابخانه‌ای در خارج از ایران نسخه خطی کهنی پیدا شده که روایاتی که حضرت عبدالعظیم(ع) روایت کرده‌اند در آن آمده بود. این جزوه نیز تصحیح و به چاپ رسیده است.
این متخصص کتاب‌شناسی و نسخه‌شناسی در پاسخ به این سؤال که آیا احتمال دارد منابع کهنی در خصوص حضرت عبدالعظیم(ع) وجود داشته باشد که هنوز شناسایی نشده است؟ گفت: بله؛ حتماً منابعی در تاریخ اهل بیت(ع) وجود دارد که هنوز شناسایی نشده‌اند یا نسخه‌ای از آن به دست نیامده است. کتاب‌هایی وجود دارد که به صورت مستقل به شخصیت ایشان پرداخته و کتاب‌هایی نیز داریم که در خصوص اصحاب و روایات ائمه(ع) نوشته شده است که در این کتاب‌ها نیز از حضرت عبدالعظیم(ع) یاد شده و روایاتی که ایشان نقل کرده‌اند را بیان کرده‌اند. در کتاب‌هایی که برای شرح حال رُوات نوشته شده است نیز نام عبدالعظیم(ع) آمده و از مراتب علمی و معنوی ایشان نیز سخن گفته شده است.
حجت‌الاسلام حافظیان در پاسخ به این سؤال که چرا حضرت عبدالعظیم(ع) ری را به عنوان مقصد هجرت خود انتخاب کرده بود؟ گفت: آن حضرت از سوی ائمه(ع) به شهرها و سرزمین‌های مختلف رفته و به تبلیغ دین می‌پرداخت. به همین جهت خلیفه عباسی قصد کشتن ایشان را داشت و حضرت عبدالعظیم در حال خوف و ترس از سامرا خارج شدند و تصمیم گرفت به سمت ایران بیاید.
وی ادامه داد: یکی از دلایلی که بزرگانی از اهل بیت(ع) و اصحاب ائمه(ع) ایران را برای هجرت انتخاب می‌کردند این بود که دوست داشتند به دیدار و زیارت امام رضا(ع) بروند و لذا امامزادگان فراوانی در شهرهای مختلف ایران وجود دارد که به قصد زیارت امام رضا(ع) وارد ایران شدند اما در بین راه در اثر بیماری وفات یافته‌اند و یا به شهادت رسیدند.
چرا حضرت عبدالعظیم به ری مهاجرت کرد
این پژوهشگر و مؤلف یکی از دلایل انتخاب ری توسط حضرت عبدالعظیم(ع) را ارتباطات خوب مردم ری با ائمه(ع) عنوان کرد و گفت: مردم ری با امام جواد(ع) در ارتباط بودند و سؤالات خود را برای ائمه اطهار(ع) ارسال می‌کردند. رسول جعفریان کتابی به نام مکتب و میراث شیعیان ری نوشته است که در این کتاب به علت مهاجرت حضرت عبدالعظیم(ع) به ری و ارتباط اهالی آن با ائمه اطهار اشاره کرده است. بنابراین شهر ری می‌توانست محل مناسبی برای ورود حضرت عبدالعظیم(ع) باشد و ایشان از دست حکومت عباسی در امنیت باشد.
وی ادامه داد: طبق روایاتی نیز امام رضا(ع) دستور دادند که حضرت عبدالعظیم(ع) به ری بروند و معارف دینی را در آنجا تبلیغ کنند. البته ممکن است این دستور از سوی امام هادی(ع) صادر شده باشد. شهر ری بعد از این تاریخ نیز مرکز شیعه بوده و مدارس شیعی در آنجا وجود داشته و بزرگان زیادی از آنج برخاسته‌اند مثل مرحوم کلینی و شیخ صدوق که این نشان می‌دهد شهر ری مرکزی برای تشیع در جهان اسلام بوده است.
حجت‌الاسلام حافظیان در پاسخ به این سؤال که چند سال حضرت عبدالعظیم در ری حضور داشتند؟ گفت: بر اساس آنچه در کتاب‌های تاریخی آمده حدس زده می‌شود که ایشان در حدود سال 250 قمری به ایران آمده است. وفات ایشان را برخی از بزرگان در سال 252 قمری ذکر کرده‌اند. بنابراین حدود یک سال یا کمی بیشتر در ری بودند؛ البته مدتی نیز به صورت مخفیانه در منزل یکی از شیعیان زندگی می‌کردند و گاهی به صورت پنهانی از منزل خارج می‌شدند و به زیارت حضرت حمزه می‌رفتند و می‌فرمودند ایشان از اولاد امام کاظم(ع) است.
وی افزود: یکی از دلایلی که ایشان به ری آمد این است که مرقد امامزادگان در آنجا بوده و این مسئله نشان‌دهنده ارادت مردم ری به اهل بیت(ع) است. بعد از مدتی زندگی مخفیانه، مردم با حضرت عبدالعظیم(ع) آشنا می‌شوند و برای دریافت معارف دینی نزد ایشان می‌روند.
نویسنده کتاب «رسائل فی درایة الحدیث» ادامه داد: روایاتی که ایشان از اهل بیت(ع) نقل کرده‌اند به خصوص حدیث عرض دین که در آن معارف اسلامی درج شده است جنبه آموزشی مهمی برای شیعیان در طول تاریخ و به خصوص برای شیعیان آن عصر داشته است.
نسبی که به امام حسن مجتبی می‌رسد
وی به نسب حضرت عبدالعظیم (ع) نیز اشاره کرد و گفت: نسب ایشان با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد و ایشان ارتباط بسیار زیادی با امام جواد(ع) و امام هادی(ع) داشتند و بیشتر وقتشان را در همراهی با ائمه اطهار(ع) می‌گذرانده و معارف دینی را از حضرات کسب و به مردم منتقل می‌کرده است؛ بنابراین وقتی چنین شخصیتی وارد شهری شود که مردم آن شهر نیز علاقه‌مند به معارف شیعه هستند، خیلی می‌تواند مؤثر واقع شوند.
این مؤلف و پژوهشگر دینی عنوان کرد: شخصی نزد امام هادی(ع) رفت و سؤالاتی در خصوص معارف دینی پرسید؛ امام هادی(ع) وی را به حضرت عبدالعظیم(ع) ارجاع داد و فرمود شما که در شهر ری شخصیتی مثل عبدالعظیم دارید، سؤالاتتان را می‌توانید از وی بپرسید. این مسئله نشان می‌دهد که حضرت عبدالعظیم(ع) این موقعیت را داشته که به ترویج احکام دینی بپردازد.
حجت‌الاسلام حافظیان خاطرنشان کرد: اطلاعات تاریخی گسترده‌ای در خصوص فعالیت‌های آن حضرت در آن دوران در شهر ری نداریم اما وجود چنین شخصیتی در شهر ری می‌تواند واسطه مستقیمی با اهل بیت(ع) برای مردم باشد.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا ائمه(ع) بعد از وفات حضرت عبدالعظیم(ع) تلاش می‌کردند که ایشان را به مردم بشناسانند؟ گفت: در روایات است که زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) در ثواب با زیارت امام حسین(ع) برابری می‌کند. همچنین نقل شده است که کسی که به زیارت ایشان برود بهشت بر او واجب می‌شود؛ این روایات نشان می‌دهد حتی پس از وفات حضرت عبدالعظیم(ع) ائمه(ع) تلاش می‌کردند ایشان را به مردم بشناسانند.
حرم حضرت عبدالعظیم (ع) محل استجابت دعا
این پژوهشگر ادامه داد: بیشتر علمای شیعه و رجالیون در کتاب‌هایشان به مقامات حضرت عبدالعظیم(ع) اشاره کرده‌اند و بزرگانی مثل مرحوم میرداماد فرموده‌اند که حرم حضرت عبدالعظیم (ع) محل استجابت دعا است. اینکه ائمه(ع) به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) را توصیه می‌کردند نشان‌دهنده عظمت شخصیت ایشان است و این ظرفیت وجود داشت که مرقد ایشان محوریتی برای اجتماعات شیعیان پیدا کند.
وی در خصوص اینکه چرا در حدیث آمده است که زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) در ثواب، شباهت به زیارت امام حسین(ع) دارد، گفت: علمای بزرگ در این خصوص دلایل مختلفی را بیان کرده‌اند. جناب شیخ صدوق این روایت را در ثواب‌الاعمال آورده است. در کامل‌الزیارات نیز این حدیث آمده است. در لئالی الاخبار از امام رضا(ع) نقل شده است که «هر کسی بعد از وفاتم مرا زیارت کند من برای او بهشت را ضمانت می‌کنم و کسی که قادر بر زیارت من نیست پس به زیارت برادرم عبدالعظیم حسنی در ری برود» که نشان‌دهنده عظمت شأن و مقام ایشان است. همچنین در همین کتاب آمده است که امام رضا(ع) فرموده است اگر عاجز شدید از زیارت جدم حسین(ع) سید زاهد عابد جناب عبدالعظیم را در ری زیارت کنید که این کفایت می‌کند تو را از زیارت سیدالهشداء (ع).
حجت‌الاسلام حافظیان ادامه داد: یکی از ادله‌ای که برای مشابهت زیارت حضرت عبدالعظیم با زیارت سیدالشهداء(ع) نقل شده این است که در زمان امام هادی(ع) حکومت عباسی برای زیارت امام حسین(ع) شرایط بسیار سختی در نظر گرفته بودند و چه بسا شیعیانی که در راه زیارت سیدالشهداء به شهادت می‌رسیدند. به دلیل اینکه زیارت حضرت سیدالشهداء از بلاد مختلف بسیار سخت و تهدید آمیز و برای شیعیان خطرناک بود، ائمه(ع) شیعیان علاقه‌مند به زیارت سیدالشهداء را ترغیب می‌کردند که به زیارت حضرت عبدالعظیم بروند که وی هم از بزرگان منسوب به اهل بیت(ع) است.
وی افزود: البته احادیث مشابه این حدیث نیز در منابع شیعی آمده است. مثلاً از امام رضا(ع) نقل شده است که هر کس خواهرم حضرت معصومه(س) را در قم زیارت کند مانند این است که مرا زیارت کرده است. پس زیارت منسوبان به اهل بیت(ع) همانند زیارت خود اهل بیت(ع) ثواب دارد و چون به خاطر محبت به اهل بیت(ع) به زیارت بستگان اهل بیت(ع) می‌روند این ثواب زیارت اهل بیت(ع) را درک می‌کنند.
حجت‌الاسلام حافظیان تصریح کرد: البته این حدیث دلالت بر این نمی‌کند که شأن حضرت عبدالعظیم دقیقا برابر با امام حسین(ع) باشد. بلکه این معنا را می‌رساند که چون زیارت امام حسین(ع) در آن زمان مشکل بوده به جهت اینکه شیعیان علاقه‌مند به اهل بیت(ع) محل اجتماعی با هم داشته و به یاد اهل بیت(ع) باشند به آنها توصیه می‌شد که به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) بروند.
وی در پایان تصریح کرد: در هر محلی وقتی امامزاده‌ای به خاک سپرده شده در طی قرون آنجا محل اجتماع شیعیان بوده و تأثیر ژرفی بر بقای شیعه داشته است.
افزایش حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی در ۱۴۰۳ کی اعمال می‌شود؟