رضایی: عدم اعزام امیدها اتفاق خوبی نبود/ رشد ما با مسابقه رودررو مشخص میشود
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۳۹۱۱۵
سرمربی پیشین تیم ملی کشتی آزاد امید عدم حضور تیم زیر ۲۳ سال در مسابقات قهرمانی آسیا را اتفاق خوبی ندانست و ابراز امیدواری کرد که در مسابقات جهانی چنین چیزی تکرار نشود. - اخبار ورزشی -
علیرضا رضایی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در مورد انتخاب دو تیم کشتی آزاد اعزامی به مسابقات کشورهای اسلامی و قهرمانی جهان، اظهار داشت: نباید مسابقات کشورهای اسلامی را دست کم گرفت، کشورهای صاحب کشتی از جمله آذربایجان، ترکیه، قزاقستان و قرقیزستان و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در مورد کشتیگیران جوانی که در خلال برگزاری مسابقات انتخابی تیم ملی شناسایی شدند، تاکید کرد: اینکه همیشه در کشتی ما بوده و بحث امروز نیست اما مسئله اینجاست که کار همیشه از همینجا به بعد شروع میشود که حفظ، پرورش و هدایت این جوانهاست. ما از نظر استعداد و ترافیک وزنی شرایطمان مطلوب است. همین نفرات و خیلیهای دیگر را به تورنمنتهای مختلف باید اعزام کنیم، هر تورنمنتی که شد. به هر بهانهای تیمهای خوب را به کشورمان دعوت کنیم که تیم به تیم مسابقه دهیم، مثلا تیمهای گرجستان و ترکیه که با تیم خوبشان به ایران بیایند. باید هزینه بدهیم، اینها چیزهای خوبی است و کمک میکند هم این بچهها فراموش نشوند و هم از نظر کارایی فنی جلوی حریفان سنجیده شوند. لیگ هم برای این جوانها خیلی مفید است نباید فقط به تیم اول و دوم بپردازیم.
رضایی افزود: قطعا باید برنامه باشد که هست. بابت تجربه ای که دارم این را میگویم که اینها هرچقدر فاصلهشان با نفر اول کمتر شود و به او نزدیکتر شوند، کیفیت نفر منتخب ما هم بالاتر میرود. این یک اصل ثابت شده در ورزش و خصوصا کشتی است. من امیدوارم هر دو تیم ما هم در مسابقات کشورهای اسلامی و هم قهرمانی جهان با بهترین و درخشانترین نتایج مسابقات را به اتمام برسانند که افتخارش برای همه جامعه کشتی است.
نایب قهرمان المپیک 2004 آتن درخصوص انتظاراتی که از کشتی آزاد بابت تکرار نتایج سال گذشته و رقم زدن بهترین نتایج در بلگراد وجود دارد، تصریح کرد: کشتی ورزش بی رکوردی است و مسابقه رودررو مشخص میکند که ما و حریفانمان چقدر رشد داشتهایم. اینکه حسن یزدانی تا پیش از مسابقات جهانی اسلو به تیلور باخته بود و در اسلو او را شکست داد، نشان از رشد ما داشت یا مسابقه امسال سرلک و گیلمان یا نخودی و باروفس اینها نشاندهنده تلاش ما و حریفان سنتیمان خواهد بود. امید دارم که حتما باز هم بچهها میتوانند بهترین عملکرد را داشته باشند. اولا که دوست دارم این اتفاق بیافتد چون اگر نتایج خوبی کسب شد لذتش برای همه ماست و اگر هم ناکامی باشد، ناراحتیاش برای همه ما خواهد بود. همه یک خانوادهایم فارغ از اینکه کجای کشتی قرار دادیم. ممکن است فقط کشتی را تماشا کنیم اما این باعث نمیشود عرقمان به کشتی کم شود.
رضایی همچنین با اشاره به عدم اعزام تیم امید به مسابقات قهرمانی آسیا گفت: به نظر من این مسئله لغو اعزام امیدها اصلا چیز خوبی نیست چون اصلیترین پشتوانه بزرگسالان بچههای امید هستند. مسابقات قهرمانی آسیا هم برای ما مهم بود، چون آنها حریفان ما در جهانی هم هستند، کشورهای هند، قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان و... اینها امروز در کشتی مدعیاند، نکند خدای ناکرده این لغو اعزام برای جهانی زیر 23 سال هم اتفاق بیافتد. ازبکها در کشتی آزاد خیلی رشد میکنند، آنها در ردههای پایه رقبای سرسختی برای کشتی ما شدهاند. این نظر من است حتما مسائل و مشکلاتی وجود داشته که اعزام آسیایی لغو شده ولی حیف است.
افتتاح خانه کشتی روستای ارمو توسط چهرههای نامدار کشتیامامی: حداکثر تا 2 ماه دیگر ثبتنام از کاندیداهای هیئت کشتی تهران آغاز میشود
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سیاسی سیاست ایران نظامی دفاعی امنیتی گزارش و تحلیل سیاسی مجلس و دولت امام و رهبری ورزشی فوتبال ایران فوتبال جهان والیبال بسکتبال هندبال کشتی و وزنه برداری ورزش های رزمی ورزش زنان ورزش جهان رشته های ورزشی بین الملل دیپلماسی ایران آسیای غربی افغانستان آمریکا اروپا آسیا اقیانوسیه پاکستان و هند ترکیه و اوراسیا آفریقا بیداری اسلامی اقتصادی اقتصاد ایران پول ارز بانک خودرو صنعت و تجارت نفت و انرژی فناوری اطلاعات اینترنت موبایل کار آفرینی و اشتغال راه و مسکن هواشناسی بازار سهام بورس کشاورزی اقتصاد جهان اجتماعی پزشکی رسانه طب سنتی خانواده و جوانان تهران فرهنگیان و مدارس پلیس حقوقی و قضایی علم و تکنولوژی محیط زیست سفر حوادث آسیب های اجتماعی فرهنگی ادبیات و نشر رادیو و تلویزیون دین قرآن و اندیشه سینما و تئاتر فرهنگ حماسه و مقاومت موسیقی و تجسمی استانها آذربایجان شرقی آذربایجان غربی اردبیل اصفهان البرز ایلام بوشهر استان تهران چهارمحال و بختیاری خراسان جنوبی خراسان رضوی خراسان شمالی خوزستان زنجان سمنان سیستان و بلوچستان فارس قزوین قم کاشان کردستان کرمان کرمانشاه کهگیلویه و بویراحمد گلستان گیلان لرس مسابقات کشورهای اسلامی کشتی آزاد کشتی ما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۳۹۱۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن یزدانی بحران ملی نیست
روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روزهای ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیهای از تمرینش با کشتیگیری به مراتب سبکوزنتر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیشازاین در تلویزیون وعدهای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را میبرد و هم طلا میگیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آنها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزهاش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سالهای اخیر بهخوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابلهای این دو هم بهخوبی گواه برتری تیلور در تقابلهای رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی اینها همگی در گرو محققشدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان میدهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و بهتازگی به تشک برگشته. او آنقدر درگیر فیزیوتراپی و آمادهسازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازیهای المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ بهویژه اینکه پیشتر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتیگیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتیگیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نهتنها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازیها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازیهای المپیک، به رقابتهای کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخدهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر میرسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر دادهاند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایتها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاریهای نزدیک به دولت از این شایعه نوشتهاند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقهای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پارهای دیگر هم از این میگویند که رقابتهای مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ بهویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ
نین تحلیلهایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقهمندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونهای رفتار میشود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتیگیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور میتواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازیهای المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم میکنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محکخوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجهای اسفبار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخگوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا بهموقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که میگفتند او برای رسیدن به پاداش بازیهای آسیایی، جراحیاش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آنها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیبدیدهاش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
اینها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقهای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس میشود و بسیاری را امیدوار میکند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتیگیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیلشدن احساسات باید دربارهاش تصمیمگیری شود. حسن هم تا رقابتهای مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفتهاش را بازیابد و خودش را در غیاب گربهسیاه آمریکاییاش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرونآمدن از آن میتواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشمبسته روی کتف آسیبدیده حسن قمار کند.