احتمال استفاده فضانوردان از خاک سیارکها برای کشاورزی
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۳۹۳۰۸
فضانوردان ممکن است روزی برای ناهار و شام خود از سالادی استفاده کنند که گیاهان مورد استفاده در این سالاد در خاک سیارکها رشد کرده است.
به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری ساینس نیوز، محققان در شماره ماه ژوئیه نشریه «ژورنال علوم گیاهی» اعلام کردند که کاهو ، فلفل و سبزیجات دیگر در ترکیبی از «خزه تورب» (peat moss) و خاک مصنوعی سیارک ها رشد کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شری فیبر – بِیر اکولوژیست فضایی از دانشگاه «داکوتای شمالی» در آمریکا گفت: دانشمندان در گذشته اقدام به کاشت گیاهان در خاک ماه (lunar dirt) کردند اما مطالعه جدید بر شهابسنگهای کاندریت کربندار (carbonaceous chondrite meteorites) متمرکز بوده است که گفته میشود غنی از منابع ناپایدار و مخصوصا آب هستند.
این شهابسنگها و سیارکهای مولد آنها همچنین غنی از نیتروژن، پتاسیم و فسفر هستند که همگی مواد مغذی کشاورزی هستند.
ساییدن و نرم کردن این نوع شهابسنگها – شاید به عنوان بخشی از تلاش های معدنکاری فضایی – میتواند به طور بالقوه مواد کشاورزی را در فضا تامین کند.
فیبر - بِیر موادی با ترکیبات شبیه سنگهای فضایی خریداری کرد و از یک دانشجوی خود خواست که با استفاده از این مواد گیاهانی را پرورش بدهند.
استیون راسل بیولوژیست فضایی در دانشگاه ویسکانسین - مدیسون نوعی کاهو و فلفل را برای پرورش انتخاب کرد که همگی آنها در ایستگاه فضایی بینالمللی رشد کردهاند.
این محقق و دیگر همکاران وی نحوه رشد گیاهان در هر کدام از این مواد و ترکیبات آنها را بررسی کردند، به این ترتیب و با بررسی بیشتر و تکمیل این تحقیقات، فضانوردان در آینده میتوانند در آینده در فضا کشاورزی کنند.
منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: کشاورزی ، اکتشافات فضایی ، ایستگاه فضاییمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: کشاورزی اکتشافات فضایی ایستگاه فضایی سیارک ها سنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۳۹۳۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چین خاک سرخ مریخ را به زمین میآورد!
ایتنا - چین در آستانه تحقق یک رکورد بیسابقه در عرصه اکتشافات فضایی قرار گرفته است.
بر اساس اظهارات یکی از دانشمندان برجسته این کشور، چین احتمالاً اولین کشور جهان خواهد بود که موفق به آوردن نمونههایی از خاک مریخ به زمین میشود.
وو وایرن، عضو آکادمی مهندسی چین و چهره شناخته شده در سازمان ملی فضایی این کشور، اعلام کرد که چین در سال ۲۰۳۰ میلادی طی ماموریت "تیانون ۳" با هدف اکتشاف مریخ، اولین نمونههای خاک سیاره سرخ را به زمین خواهد آورد.
این ادعا نشان از تلاش و برنامهریزی دقیق چینیها برای پیشی گرفتن از رقبای فضایی مانند آمریکا، روسیه و کشورهای اروپایی در کسب این دستاورد تاریخساز علمی دارد.
وایرن در اظهاراتی اضافه کرد: "با وجود پیشرفت کنونی پروژههای اکتشاف مریخ سایر کشورها، انتظار میرود چین اولین کشوری باشد که ماموریت آوردن نمونه از مریخ را با موفقیت انجام دهد."
بر اساس برنامه پیشبینی شده، کاوشگر رباتیک "تیانون ۳" متشکل از چهار بخش فرودگر، صعودکننده، مدارگرد و ماژول ورود مجدد خواهد بود. این کاوشگر در دو پرواز با موشکهای سنگین حامل به فضا پرتاب خواهد شد.
پس از اجرای مانورهای لازم در مسیر زمین به مریخ و ورود به مدار سیاره سرخ، کاوشگر بر روی سطح آن فرود خواهد آمد و نمونههایی از خاک مریخی را درون یک ظرف فلزی جمعآوری و سپس به قسمت صعودکننده منتقل میکند.
در مرحله بعدی، نمونهها پس از قرارگیری در مدار مریخ به بخش مدارگر و ماژول ورود مجدد که در همان مسیر زمین به مریخ حرکت میکنند، منتقل شده و نهایتاً به زمین فرستاده میشوند.
موفقیت این ماموریت بزرگ که ترکیبی از چالشهای علمی و مهندسی بیسابقه است، میتواند اطلاعات با ارزشی را در اختیار دانشمندان قرار دهد. آنها با مطالعه این نمونهها، میتوانند به جستجوی آثار زیستی در مریخ بپردازند، از زمینشناسی و ساختار درونی این سیاره بیشتر بیاموزند و چرخه جوی آن را بهتر درک کنند.
با این وجود، انجام چنین مأموریت دشوار و پرهزینهای قطعاً نیازمند سطح بالایی از مهارتهای فنی و قدرت پردازش دادههای پیچیده خواهد بود.