مسئولیتی که شرکتهای ملی نفت گردن نمیگیرند
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۴۱۴۰۵
در حالی که غولهای نفتی بابت عملکرد کند در روند کربنزدایی سرزنش میشوند اما یافتههای یک گزارش جدید حاکی از آن است که آلایندگی منتشره از فعالیتهای شرکتهای ملی نفت، بسیار بیشتر از غولهای نفتی است.
به گزارش ایسنا، عمده فشارهای جهانی برای کربنزدایی به ابرغولهای نفتی مانند بریتیش پترولیوم، اکسون موبیل و شل متمرکز شده است اما گزارش جدید اکونومیست نشان میدهد عمده این فشار و سرزنشها، جهت اشتباهی را هدف گرفتهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با در نظر گرفتن ابعاد قدرت تولید شرکتهای ملی نفت، توجه جهانی به اقدامات اقلیمی این موسسات، نگران کننده است. به خصوص وقتی میبینید سابقه اکثر شرکتهای ملی نفت در زمینه رویکرد سبز تا چه حد بد است. سابقه غولهای نفتی به خصوص در غرب آتلانتیک، در این زمینه درخشان نیست اما انتشار گازهای گلخانهای در فعالیت اکثر ابرغولهای نفتی در حال حاضر تثبیت شده یا به اوج خود رسیده است. در مقابل، تنها دو شرکت ملی نفت پتروبراس برزیل و اکوپترول کلمبیا میتوانند چنین ادعایی داشته باشند.
با این همه چرا به سراغ شرکتهای ملی نفت نمیرویم؟ پاسخ به این پرسش دشوار است. هر طور که بخواهید تحلیل کنید، کربنزدایی یک مسئله سیاسی است اما فشار به دولتها برای رها کردن صنعتی که اقتصاد آنها را سر پا نگه داشته و سیاستمداران را در سکان قدرت حفظ کرده، امر خطیر و دشواری است. بسیاری از کشورهایی که شرکتهای ملی نفت دارند، اقتصادهای انحصارگرایی داشته و هیچ برنامه فوری برای آینده بدون نفت ندارند.
همه شرکتهای ملی نفت به شکل یکسانی ایجاد نشدهاند و مثل کشورهایی که خانه آنهاست، متنوع هستند. کشورهای ثروتمندتر معمولا این شرکتها را بهتر اداره میکنند و از نظر زیست محیطی مسئولانهتر رفتار میکنند. همچنین این شرکتها اغلب از نظر جغرافیایی، ذخایر نفتی سودمندی دارند که تا حدودی، دلیل ثروتمندتر شدن آنها در وهله نخست است. در مقابل، بسیاری از شرکتهای ملی نفت کشورهای فقیر، ضعیف اداره میشوند و شیوههای ناکارآمد و نامطلوبی از نظر زیست محیطی دارند. شرکتهای الجزایری و ونزوئلایی در فرآیند استخراج نفت، سه تا چهار برابر کربن بیشتری در مقایسه با شرکتهایی مانند ادنوک و آرامکو تولید میکنند و مشعل سوزی و انتشار متان از سوی آنها، هفت تا ۱۰ برابر بیشتر است.
بر اساس گزارش اویل پرایس، نهایتا، تاکتیکهای ساده بایکوت، اعتراض و نام بردن و شرمسار کردن که در فضای خصوصی تا حدودی تاثیر دارد، در خصوص شرکتهای ملی نفت کاملا بیتاثیر است. بسیاری از شرکتهای ملی نفت که فعالیت آلایندهای دارند در فقیرترین کشورهای جهان فعالیت دارند و هیچ میزان فشار عمومی واقعیت اقتصادی آنها را تغییر نخواهد داد. فاینانس اقلیمی و جوابگو کردن ثروتمندترین کشورهای جهان برای وعدههای حمایت مالی از اقدامات کربنزدایی در فقیرترین کشورهای جهان، وعدهای است که تاکنون توخالی از آب درآمده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: شركت ملي نفت غول های نفتی آلایندگی شرکت های ملی نفت غول های نفتی کربن زدایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۴۱۴۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تغییرات آب و هوایی میانگین درآمد مردم جهان را کاهش میدهد
ایتنا - موسسه پژوهشی «پوتسدام» در گزارش تازه خود میگوید تغییرات آب و هوایی تا سال ۲۰۵۰ میلادی میانگین درآمد مردم در سراسر جهان را حدود یک پنجم کاهش خواهد داد.
این یافتهها هشدار میدهد تغییرات آب و هوایی در بسیاری از نقاط جهان دگرگونی شدیدی ایجاد میکند و ۳۸ هزار میلیارد دلار در سال هزینه بهبار میآورد.
ماکسیمیلیان کوتز، یکی از پژوهشگران این گزارش، به صدای آمریکا گفت که گزینههای بسیار محدودی در سطح جهانی برای کاهش پیامدهای تغییرات آب و هوایی وجود دارد.
او اظهار داشت که یافتههای این پژوهش نشان میدهد «طی ۲۵ تا ۳۰ سال آینده، پیامدهای اقتصادی، صرفنظر از میزان انتشار بالا یا پایین گازهای گلخانهای، ثابت میماند.»
کوتز تاکید کرد تغییرات آب و هوایی، بهویژه در دمای بالاتر، بر بهرهوری کارگران تاثیر میگذارد.
در این پژوهش، دادههای اقلیمی و اقتصادی ۴۰ سال گذشته از بیش از ۱۶۰۰ منطقه در سراسر جهان بررسی و از نتایج آن برای ارزیابی پیامدهای آینده استفاده شده است.
گزارش پوتسدام از نتایج این بررسی نشان میدهد کشورهایی که کمترین مسئولیت را در انتشار گازهای گلخانهای جهانی دارند، احتمالا بیشترین آسیب را خواهند دید.
دولت جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده، دسامبر گذشته با ارائه طرحی جدید، شرکتهای نفت و گاز را برای نخستین بار ملزم به پرداخت جریمه برای انتشار گاز متان کرد.
کنفرانس اقلیمی اخیر سازمان ملل متحد در دبی نیز ۵۰ شرکت بزرگ نفتی در سراسر جهان را متعهد کرد که تا سال ۲۰۳۰ میلادی انتشار گاز متان را نزدیک به صفر برسانند.