به نقل از «مهر»

واکسن استنشاقی بهترین گزینه برای دوز یادآور واکسن کووید

تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۵۷۸۳۲

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، از همان اوایل پاندمی کووید، برخی از محققان حدس می‌زدند که مؤثرترین راه برای مبارزه با کووید از طریق واکسن‌هایی است که نه تنها باعث تحریک پاسخ ایمنی در خون، بلکه در غشای مخاطی بینی و بقیه دستگاه تنفسی می‌شود.

این نوع پاسخ ایمنی، که ایمنی مخاطی نامیده می‌شود، با ویروس‌ها در نقطه ورود به بدن برخورد می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«جی سان»، محقق ارشد این مطالعه از دانشگاه ویرجینیا، توضیح داد: «به لحاظ تئوری، واکسن اسپری بینی می‌تواند به بدن کمک کند تا دفاع اولیه قوی‌تری در برابر کروناویروس ایجاد کند و مانع از نفوذ آن به بدن شود.»

سان در ادامه افزود: «چنین واکسنی که پس از واکسیناسیون تزریقی به عنوان یک دوز یادآور داده می‌شود، به طور بالقوه می‌تواند از عفونت‌های سریع و انتقال ویروس جلوگیری کند.»

وی گفت: «واکسن‌های فعلی ما برای محافظت در برابر کووید شدید، از جمله بستری شدن در بیمارستان و مرگ، عالی هستند.»

اما از آنجایی که کروناویروس جهش یافته و سویه های جدید غالب شده‌اند، واکسن‌های موجود در پیشگیری از بیماری‌های خفیف‌تر و انتقال بیماری تأثیر کمتری دارند.

محققان در این مطالعه ۱۹ نفر را که در هشت ماه گذشته علیه کووید واکسینه شده بودند و ۱۰ نفر را که به دلیل کووید شدید در دو تا سه ماه گذشته بستری شده بودند، بکار گرفتند. از هر شرکت کننده نمونه خون و مایع ریه گرفته شد تا پاسخ ایمنی آنها به انواع کروناویروس تجزیه و تحلیل شود.

خبر خوب: افراد واکسینه شده پاسخ‌های ایمنی قوی علیه ویروس در خون خود داشتند از جمله میزان بالای آنتی بادی، سلول‌های B (که آنتی بادی تولید می‌کنند) و سلول‌های T (که به تنظیم پاسخ ایمنی کمک می‌کنند و مستقیماً ویروس را از بین می‌برند).

خبر نه چندان خوب: مایع ریه آنها فقط سطوح پایینی از آنتی بادی‌های خنثی کننده را علیه هر دو نوع دلتا و اومیکرون که تیم سان آزمایش کردند نشان داد. در مقابل، مایع ریوی بیمارانی که با کووید شدید در بیمارستان بستری شده بودند، دارای آنتی بادی، سلول‌های B و سلول‌های T مخصوص کروناویروس بود، اگرچه پاسخ به سویه اومیکرون ضعیف شده بود.

به گفته سان، «همه اینها به یک مورد اشاره می‌کند: واکسن‌های استاندارد پاسخ قوی در سیستم ایمنی مخاطی ایجاد نمی‌کنند.»

وی در ادامه افزود: «این چیزی است که بسیاری از محققان حدس می‌زنند، و در حال حاضر واکسن‌های استنشاقی بینی در حال توسعه برای مبارزه با کووید هستند.»

تیم سان به نکات اولیه‌ای دست یافتند که واکسن‌های بینی می‌توانند به عنوان یک دوز یادآور خوب برای واکسیناسیون کووید عمل کنند.

محققان نشان دادند موش‌هایی که پس از واکسیناسیون کووید، یک دوز یادآور واکسن بینی دریافت کردند، پاسخ آنتی بادی خنثی کننده قوی ای در برابر همه سویه های آزمایش شده کروناویروس در خون و مایعات ریه داشتند.

کد خبر 5554577

منبع: مهر

کلیدواژه: واکسن استنشاقی کووید 19 ویروس کرونا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ویروس کرونا آمار کرونا واکسن کرونا طرح دارویار سازمان انتقال خون ایران اهدای خون سازمان غذا و دارو شیوع کرونا کووید 19 آلزایمر پوکی استخوان سازمان نظام پرستاری هپاتیت پاسخ ایمنی دوز یادآور آنتی بادی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۵۷۸۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با«مست عشق» کرک و پر حسن فتحی ریخت؟!

همه‌چیز در مست عشق سردستی است. چه رابطه مرید و مرادی مولانا با شمس باشد چه خواستگاری دفعی شمس از کیمیا خاتون، چه رابطه آن سردار نظامی با آن کنیزک مسیحی و چه جمع شدن این سه ضلع در کنار هم.

به گزارش مشرق، مثلا اسمش را بگذاریم نهضت آنتی تورکیش کانسپچوآل آرت! پدیده یک دهه اخیری که به مدد خط تولید سری‌دوزی همسایه شمال‌غربی‌مان در ترکیه راه افتاده.

این نهضت باید بفروشد، صادرات داشته باشد و دلار وارد کند. لاجرم باید عامه‌پسند باشد و لاجرم‌تر آنکه برای این عامه‌پسند بودن نباید خیلی توی مسائل غور کند. هر چیزی که بخواهد دستگاه هاضمه مخاطب را به زحمت هضم و پرداخت بیندازد و او را به گاوگیجه گرفتن انداخته باید قیچی شود.

جالب است بدانید که این نهضت از سال ۲۰۱۰ سایر پهلوان‌های رقبای سریال‌ساز در دنیا را زده به گاراژ و بعد از صنعت عظیم فرهنگ سریال‌ساز ایالات‌متحده در رتبه دوم دنیا قرار گرفته و مدام هم دارد به طول و عرض و ارتفاعش اضافه می‌شود.

سر ریز این خروجی هم به مدد ده‌ها شبکه ماهواره‌ای ریخته می‌شود توی حلق مردم منطقه در خاورمیانه و منطقه بالکان و برگردانش در ایران هم پر کردن سبد مصرف فرهنگی بخشی از قشر متوسط و رو به پایین جامعه که زیر ضرب مشکلات اقتصادی و در فقر تولیدات رسانه ملی، سرگرمی فرهنگی رایگان دیگری ندارد جز شبکه‌های ماهواره‌ای ترک و تخم‌وترکه‌های ایرانی‌شان. حتما صنعت سریال‌سازی ترک -‌حداقل آن قسمی که مخاطب فارسی‌زبان در یک دهه اخیر با آن روبه‌رو بوده- را هزار و یک ویژگی مخصوص به خود را دارد اما اگر خواسته باشیم دال مرکزی این هزار و یک ویژگی مخصوص را ذیل یک دال مرکزی جمع کنیم، آن دال مرکزی آن چیزی نیست جز «پرداخت سردستی»!

خصوصیت اصلی این جناب آنتی تورکیش کانسپچوآل آرت در همه‌ چیز، سردستی و سطحی بودن است چه زمانی که روایت زندگی می‌کند، چه زمانی که روایت حماسه می‌کند، چه زمانی که راوی خداست و کنش و واکنش‌های غیرمادی این عالم چه زمانی که با لعاب اروتیسم و جاذبه‌های غلیظ جنسی در جایگاه روایت عشق و خیانت خلق‌الله نشسته.

اصلا مساله این نیست که مای انسان ایرانی چقدر با این مفاهیم سر صلح داریم یا آشتی؛ مساله آن است که همه‌ چیز در این خط تولید سردستی است و فاقد عمق و فست‌فودی. در منظومه زیستی انسان امروز جایی برای «تامل» نیست. همه چیز برای مصرف است. لاجرم صنعت فرهنگ آن هم ورژن ترکش هم از این قاعده مستثنی نیست.
آنتی تورکیش کانسپچوآل آرت شاید قصه بگوید، پیرنگ داشته باشد و برخلاف صنعت فرهنگ مد شده این سال‌های سینمای ایران، پایان مشخص و غیر شرحه شرحه‌ای هم داشته باشد، اما خروجی محتوم هر نوع ورودی ولو متعالی به این دستگاه پرداخت تحلیلی، سطحی شدن است و سردستی و مبتذل شدن. هر چیزی تولید می‌شود که فقط «مصرف» شود. «تامل» کردن، سرعت مصرف را پایین می‌آورد پس باید از آن دور شد.

خروجی این حالت سطحی و سردستی شدن است آنقدر که بعضا حس می‌کنی دارد به شعور مخاطب توهین می‌شود. این ۴۵۱ کلمه را عارض شدم که این را بگویم «مست عشق» هم بدجور به این آفت مبتلاست حالا گیریم راوی نوعی عشق باشد در جایگاه صلح کل عالم هستی نشسته بدون زهرماری‌های مرسوم در همتایان ترکش! خروجی اما همان همیشگی است؛ سردستی و سطحی و به‌قدر اقتضائات سینمای ایران بهره گرفته از مثلث و مربع‌های عشقی!

همه‌چیز در مست عشق سردستی است. چه رابطه مرید و مرادی مولانا با شمس باشد چه خواستگاری دفعی شمس از کیمیا خاتون، چه رابطه آن سردار نظامی با آن کنیزک مسیحی و چه جمع شدن این سه ضلع در کنار هم که قرار است مفهوم اصلی مست عشق را بسازد که از سنتز پا گذاشتن هر یک از کاراکتر روی شخصیت سابق‌شان حاصل می‌شود.

مولانایی که دیگر آن فقیه سنگین سر کرده در کتاب و درس نیست و شمسی که معترف است به شکستن خویش و فروتنی در برابر عشق کیمیا خاتون و درنهایت هم خودشکنی آن فرمانده نظامی که به خود می‌آید! انگار که مخاطب باید همه‌چیز را پیش‌فرض پذیرفته‌شده بداند تا کارگردان به‌سرعت قصه‌اش را بگوید و به سرانجامی برساند و سوژه را مصرف کند. این سطحی‌نگری و سردستی بودن نقطه مقابل کارنامه حسن فتحی است.

کافی است مست عشق را بگذارید کنار «شب دهم»، «مدار صفر درجه»، «پهلوانان نمی‌میرند»، «میوه ممنوعه» یا حتی «شهرزاد» که بین ساخته‌های فتحی، عامه‌پسندترین اثرش محسوب می‌شود تا مشخص شود این آنتی‌ تورکیش کانسپچوآل آرت چه بلایی سر فتحی آورده. آقای فتحی! چه داری می‌کنی با خودت؟!

منبع: روزنامه فرهیختگان