روند صعودی پرخاشگری با افزایش دمای هوا
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۷۴۹۲۰
به گزارش خبرآنلاین، «بنا بر بررسی محققان، آبوهوا روی خلقوخوی افراد اثرات متفاوتی میگذارد که البته بیشتر از اینکه مثبت باشند، منفی هستند. روزهای گرم تابستان وقتی دمای هوا بسیار بالا میرود، موجب بروز احساساتی آزاردهنده همچون زودرنجی، اضطراب، پریشانی یا حتی خودکشی در افراد میشود.
این وضعیت نهتنها هنگام گرمایش هوا، بلکه موقع بارش شدید باران هم صادق است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
افکار خودکشی در فصول گرم سال
با اینکه فصلهای گرم سال مانند بهار و تابستان برای بسیاری از افراد امیدبخش هستند، افراد مبتلا به بیماریهای افسردگی را آزار میدهند. در بررسیها مشخص شده نور بیشتر روز و دمای گرمتر فصلهای بهار و تابستان باعث میشود افراد مستعد افسردگی که بیرون از ساختمانها و در فضای باز کار میکنند، بیش از ماههای سرد سال به خودکشی فکر کنند. این افکار در روزهای بسیار گرم تابستان معمولا به اوج خود میرسند.
بنا به گفته محققان نرخ خودکشی به عوامل متعدد روانشناختی، بیولوژی و اجتماعی مرتبط است اما هوای گرم هم میتواند در خودکشی موثر باشد. البته محققان در گذشته علت این موضوع را تغییر مواد شیمیایی مغز ناشی از گرما میدانستند اما آنها در بررسیهای بیشتر دریافتند، دمای بالا موجب زودرنجی، پرخاشگری و رفتارهای آنی میشود.
در بررسیهای بیشتر مشخص شد، وقتی دمای هوای منطقهای علیرغم سالهای قبل بیش از حد بالا میرود، افراد آسیبپذیر بهراحتی نمیتوانند با شرایط جدید سازگار شوند و روی خلقوخویشان اثر منفی میگذارد که گاه منجر به خودکشی میشود.
وضعیت شناختی افراد در گرما
بررسیهای متعدد نشان داده است که گرمای بیش از حد موجب نقص در عملکرد شناختی افراد میشود. محققان دانشگاه هاروارد وضعیت شناختی، تمرکز، پردازش اطلاعات، زمان واکنش و وضعیت حافظه ۴۴ دانشجوی داوطلب در آزمایش را بررسی کردند. نتایج آزمایش نشان داد، دانشجویانی که در خوابگاههایی با تهویه هوای مناسب زندگی میکردند، در امتحانهای آزمایشی محققان عملکرد بسیار بهتری داشتند. در حالی که دانشجویانی که در خوابگاههای بدون تهویه مناسب و گرم بودند، نتایج خوبی از امتحانهای خود نگرفتند.
همین محققان در بررسی دیگر، وظایف شناختی پیچیده دانشجویان، مانند حافظه کاری (فعال) آنها را بررسی کردند. حافظه کاری بخشی از حافظه بلندمدت است که دسترسی به اطلاعات مربوط به کارهای روزمره را ممکن میکند. نتیجه بررسی نشان داد، حافظه کاری افرادی که دچار تنش حرارت شده بودند، به طور چشمگیری دچار اختلال شده بود.
اختلال خواب در گرما
خواب کافی و مناسب ضروریترین عملکرد برای سلامتی انسان است. محرومیت از خواب، اثرات منفی روی حال روحی، افسردگی و شرایط شناختی افراد میگذارد. وقتی دمای هسته بدن رو به خنکی میگذارد، فرد به آرامی به خواب میرود. اما دما و گرمای زیاد جلوی روند طبیعی خنکشدن بدن را میگیرد و موجب بیخوابی فرد میشود. این وضعیت زمانی که رطوبت هوا افزایش مییابد، بدتر هم میشود.
افزایش خشونت در گرمای زیاد
شواهد علمی نشان داده است که بین دمای بالا و پرخاشگری ارتباط مثبتی وجود دارد. البته این موضوع را در زبان محاورهایمان را، وقتی میگوییم خونمان به جوش آمد، هم مطرح کردهایم. محققان در بررسی ارتباط بین پرخاشگری و دماهای بالا دریافتند هر قدر دما بیشتر میشود، پرخاشگری و خشونت مردم به ترتیب ۱۴ و چهار درصد افزایش مییابد. در ضمن در روزهای خیلی گرم و طاقتفرسا، خشونتهای خانگی زیاد میشود و معمولا زنان و کودکان از این نوع خشونتها صدمه میبینند.
دمای زیاد و بیماران مبتلا به ناراحتیهای اعصاب
بیماران مبتلا به اختلالهای شدید روانپریشی یا خلقی، اختلالهای سوء مصرف مواد یا دچار بیماریهای شناختی معمولا در برابر گرمای بسیار زیاد هوا حساستر از دیگران هستند و تواناییهای شکنندهشان را در زمینه درست فکر و عملکردن از دست میدهند و نمیتوانند بهخوبی از خودشان مراقبت کنند. احتمال ابتلا به گرمازدگی و سایر عوارض ناشی از گرما در این افراد بسیار بیشتر است.
در ضمن فقر، مسکن نامناسب و عدم دسترسی به محیطهای خنک موجب تشدید این صدمات میشود.
چهار شخصیت آبوهوایی
محققان هلندی در تحقیقی روی ۴۱۵ نوجوان دریافتند آبوهوا روی نیمی از آنها اثر خاصی ندارد؛ در حالی که خلقوخوی نیمی دیگر از نوجوانان تحت تاثیر شرایط آبوهوایی قرار میگیرد. این محققان با بررسی بیشتر روی ویژگیهای شخصیتی این نوجوانان به چهار نوع شخصیت آبوهوایی پیبردند. البته ممکن است نتوان این چهار نوع شخصیت را به تمام مردم سراسر دنیا تعمیم داد اما این شخصیتها بهطور بالقوه وجود دارند و با توجه به آنها میتوان رفتار افراد در برابر تغییرات آبوهوا را تا حدی پیشبینی کرد. این شخصیتها عبارتاند از:
۱. عاشق تابستان (۱۷درصد)
این افراد وقتی نور خورشید میدرخشد و دمای هوا بالا رفته است، شادتر هستند و کمتر عصبانی میشوند یا جسارتشان در برابر مشکلات بیشتر میشود. اما روزهای بارانی آنها را بسیار کلافه و حتی مضطرب و عصبانی میکند.
۲. بیزار از تابستان (۲۷درصد)
این افراد برعکس گروه قبل هستند و وقتی خورشید در اوج آسمان قرار دارد و همه جا را گرم کرده است، احساس خوبی ندارند و زودرنج میشوند. اما وقتی هوا بارانی است، شاد و خوشحال هستند و کمتر چیزی باعث رنجششان میشود.
۳. بیزار از باران (۹درصد)
این افراد به هیچ وجه نمیتوانند روزهای بارانی را تحمل کنند و معمولا در این روزها عصبانی، ناراحت و کلافه هستند. برعکس وقتی هوا آفتابی است، حال و روحیه خوبی دارند.
۴. بیتاثیر از آبوهوا (۴۷درصد)
حدود نیمی از نوجوانان مورد بررسی گفتند که تغییرات آبوهوا روی آنها اثری ندارد.
اقدامات موثر در برابر گرما
با روشهای زیر میتوانید از خود در برابر گرمای زیاد هوا محافظت کنید:
- آب فراوان بنوشید؛ حتی اگر احساس تشنگی نمیکنید! (البته اگر به دلایل پزشکی نمیتوانید مایعات فراوان بنوشید، از پزشکتان بپرسید که در هوای داغ چقدر نوشیدن آب برایتان مجاز است.)
- با استفاده از حولههای مرطوب، خودتان را خنک نگهدارید. پاهایتان را در آب خنک بگذارید و حمام آب خنک (نه سرد) بگیرید.
- تا جایی که میتوانید در مکانهای خنک مجهز به تهویه هوا بمانید و از رفتن به فضاهای باز پرهیز کنید.
- هنگام روز پردهها را جلوی پنجرهها بکشید تا نور خورشید داخل خانه یا محل کارتان را گرم نکند.
- هر زمان که خبری از خورشید نبود و نسیم خنکی میوزید، پنجرهها را باز کنید تا فضای داخل ساختمان خنک شود.
- لباسهای روشن و گشاد از جنس نخهای طبیعی مانند پنبه و کتان بپوشید.
- کمتر از معمول غذا مصرف کنید و البته غذاهای مناسب فصل گرما را انتخاب کنید.
- از کارهای سنگین مانند ورزشهای سخت، کارهای ساختوساز زیر نور خورشید و باغبانی پرهیز کنید.
منبع: الف
کلیدواژه: بررسی ها دمای هوا آب وهوا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۷۴۹۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
الگوی مهاجرت دانشمندان در جهان چیست؟ / فاصله جغرافیایی کمتر؛ احتمال انتقال دانش بیشتر
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ دانشمندان و محققان معمولا برای پیشرفت شغلی و تحقیقات خود مبادرت به مهاجرت به کشورهای دیگر میکنند. مطالعه روی این جابهجاییها در سراسر مرزها کار دشواری است و تا همین اواخر عمدتا در حیطه مطالعات موردی و نظرسنجی بوده است. اما با افزایش دادههای منتشر شده که به طور غیرمستقیم ردپای دانشمندان را به تصویر میکشد، به محققان سیاستگذاری و اطلاعرسانی فرصت جدیدی برای ترسیم جابهجاییهای جهانی دانشمندان میدهد.
درک جریان جابهجایی دانشمندان، ردیابی جایی که آنها آموزش دیدهاند، کشوری که به آنجا مهاجرت کردهاند و ربط آنها به رشتهای که در آن فعالیت میکنند و نوع دانشگاه تحقیقاتی که در آن استخدام میشوند، برای سیاست علم و مهاجرت امری بسیار مهم است.
شواهد 2 دهه گذشته نشان میدهد که الگوهای گستردهتری پیرامون جهانی شدن در حال تغییر هستند که به طور خاص از نظر اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به هم پیوسته هستند، زیرا جریانهای ایده و جابهجایی دانشمندان و کلا مردم نه تنها از کشوری به کشور دیگر، بلکه از قارهای به قاره دیگر اتفاق میافتد. با این حال تفاوتهای اساسی بین نوع جابهجایی دانشمندانی که از اروپا به آسیا مهاجرت میکنند یا آنهایی که از آسیا به اروپا مهاجرت میکنند، وجود دارد. درک این پویایی هم از نظر مطالعات علمی و هم از منظر سیاست علمی مهم است. به عنوان مثال، جابهجایی دانشمندان بین مناطق فراملی میتواند پیوندها با یک جامعه تحقیقاتی ملی را تا حد زیادی تضعیف کند. این به طور بالقوه اثرات منفی فرار مغزها را رد میکند و در عوض میتواند انتقال دانش مثبت را تقویت کند، چیزی که برخی از محققان آن را «گردش مغز» نامیدهاند.
در مقالهای که در ماه اوت 2020 در مجله «ساینس دایرکت» منتشر شده، محققان از دادههای ORCID استفاده کردند. ارکید یا شناسه آزاد پژوهشگران و نویسندگان/مشارکتکنندگان برای شناسایی منحصر بهفرد دانشمندان و دیگر نویسندگان دانشگاهی است. در واقع، ارکید یک سازمان غیرانتفاعی، برای شناسایی همه کسانی است که در تحقیقات، دانش و نوآوری مشارکت میکنند، به صورت یکتا شناسایی میشود و بین فعالیتهای علمی آنها با شناسهشان ارتباط برقرار میکند. این دادهها شامل تحصیلات دانشمندان از جمله مدرک تحصیلی، موسسه اعطا کننده مدرک، تاریخ اعطای مدرک، جزئیات شغلی آنها شامل همه سمتهای پس از دکتری و همچنین کتابشناختی شامل عناوین انتشارات، تاریخ انتشار و نام مجلات مقالات و کتابهایی است که دانشمندان منتشر میکنند. بنابراین، دادههای ارکید میتواند فاکتورهایی چون پیشرفت شغلی را برای ترسیم مشاغل و جابهجایی جغرافیایی دانشمندان ارائه دهد. از آنجا که میتوان نقطه شروع جغرافیایی مشاغل علمی دانشمندان را در زمان شناسایی کرد، میتوان روندهای جغرافیایی را با وضوح بالاتری نسبت به پایگاههای داده سنتی کشف کرد.
محققان این مقاله روی 116 هزار و 400 دانشمندی تمرکز کردهاند که دارای مدرک دکتری هستند و بین سالهای 1980 تا 2010 پس از دریافت مدرک دکتری خود حداقل در یک موسسه علمی استخدام شدهاند. آنها سپس مهاجرت دانشمندان را به سه دسته کوچ داخلی (یعنی در داخل همان کشوری که تحصیل کردهاند)، مهاجرت منطقهای (یعنی به یک کشور در همان منطقه) و مهاجرت جهانی (به یک منطقه یا قاره دیگر) تقسیم کردند.
این رویکرد درک بسیار عمیقتری از مهاجرت ارائه میکند، زیرا گردش دانشمندان مثلاً فرار مغزها و دستاوردهای مغزها (brain drains and brain gains) نه فقط مهاجرت آنها را در سطح بینالمللی نشان میدهد، بلکه به طور ویژه روابط جغرافیایی، سیاسی یا اجتماعی بین جایی که دانشمندان ترک کردهاند و جایی که به عنوان مقصد مهاجرت انتخاب کردهاند را نشان میدهد.
محققان این مقاله میگویند: ما متوجه شدیم که مهاجرت بین کشورها از دهه 1980 نسبت به مهاجرت در داخل کشورها راکد مانده است. با این حال، دانشمندانی که در سطح بینالمللی حرکت میکنند، نه تنها به طور فزایندهای در همان منطقه مهاجرت میکنند، بلکه به طور مکرر و به مسافتهای کوتاهتر نیز سفر میکنند.
مهاجرت علمی نیروی کار و انواع آندانشمندان به دنبال کمک مالی، پیدا کردن تیمهای تحقیقاتی نخبه و اعتبار از یک کشور به کشور دیگر نقل مکان میکنند و این امر تا حدود زیادی به رشتههای خاص بستگی دارد. این تاثیر به ویژه در میان پراستنادترین محققان جهان که به طور سیستماتیک و دسته جمعی به کشورهایی با سرمایه گذاریهای تحقیق و توسعه بالا مهاجرت میکنند، بسیار دیده میشود. البته کیفیت زندگی و نگرانیهای خانوادگی نیز تا حد زیادی در تصمیم گیریهای مهاجرت موثر است. برای مثال، بسیاری از دانشمندان و به ویژه بسیاری از زنان تمایلی به مهاجرت فرزندان نوجوان خود به خاطر فرصتهای شغلی در خارج از کشور ندارند.
نکته دیگری که محققان این مقاله ساینس دایرکت بیان میکنند، این است که معمولا دانشمندان با مهارت بالا، وعدههای رشد اقتصادی، نوآوری و توسعه را از کشورهای مقصد خود دریافت میکنند. زیرا هر چه جامعه علمی یک کشور در همکاریهای بینالمللی بیشتر مشارکت داشته باشد و مهاجرت بیشتری در میان دانشمندان آن کشور وجود داشته باشد، تأثیر کار علمی آن کشور بیشتر میشود.
افزایش مهاجرت علمی به طور نامتناسبی به نفع کشورهایی است که از قبل دارای جوامع علمی بزرگ و با بودجه کافی هستند. نگرانی ناشی از به دست آوردن مزایای مرتبط با مهاجران با مهارت بالا - یا از دست دادن این مزایا در هنگام خروج - از پایان جنگ جهانی دوم منجر به بحثهای سیاستی و تحقیقات سیاسی در سطح بالا شده است.
چشمانداز در حال تغییر مهاجرت علمی جهانییکی از محورهای این بحث، تغییر موازنه قدرت در جامعه علمی جهانی است؛ آن هم با تسلط طولانی مدت آمریکا به طور فزایندهای توسط اروپای منسجم و اقتصادهای رو به رشد در آسیا مثل چین، کره جنوبی و هند به چالش کشیده میشود. اگرچه آمریکا در جذب محققان پربار و کارآمد از خارج از کشور موفق است، اما در مقایسه با 20 سال پیش، سهم کمتری از تحقیقات پیشگامانه را در سراسر جهان تولید میکند. در واقع، در طول مدت زمان مشابه، بسیاری از کشورهای آسیایی مانند چین و کره جنوبی خود را در زمره تأثیرگذارترین کشورها در علم و مهندسی قرار دادهاند و از نظر تعداد مقالات تولید شده و تولید تعداد فزایندهای از تحقیقات با استناد بالا پس از آمریکا در رتبه دوم قرار دارند. برای دانشمندان کشورهایی چون برزیل، هند و روسیه، یکی از عوامل محدود کننده اصلی در آسیا مانع زبانی است و دید بسیاری از تحقیقات آنها را محدود میکند.
تأثیر مهاجرت توسط خود دانشمندان نیز احساس میشود. دانشمندانی که مهاجرت میکنند پراستنادتر هستند، دانشمندانی که آمریکای شمالی را ترک میکنند به طور متوسط 10 درصد استناد بیشتری به دست میآورند و همکارانی که به خارج از اروپای شرقی مهاجرت میکنند، 170 درصد بیشتر به دست میآورند.علاوه بر این، مهاجرت همکاریهای علمی بینالمللی بیشتری را به همراه دارد. به نظر میرسد این امر به جای افزایش اعتبار، نتیجه داشتن یک شبکه اجتماعی گستردهتر باشد، زیرا اندازه شبکه تحقیقاتی بینالمللی برای دانشمندان مهاجر بزرگتر از دانشمندان غیر مهاجر است.
بیشتر بخوانید: محقق در 2 دانشگاه آمریکا: نفس مهاجرت خوب است؛ به شرطی که شرایط برگشت وجود داشته باشدعلاوه بر این، دانشمندانی که به دانشگاههای نخبهتر مهاجرت میکنند، عملکرد بهتری نسبت به کسانی ندارند که این کار را انجام نمیدهند؛ اگرچه در هنگام رفتن به دانشگاه کمتر نخبه، افت جزئی در عملکرد علمی وجود دارد. افزایش بهرهوری ناشی از مهاجرت در آن سوی مرزها برای یک فرصت شغلی جدید میتواند به زمان نیاز داشته باشد.
گردش منطقهای در مهاجرت جهانیمرزهای جغرافیایی در مورد نیروی کار و محصولات در حال از بین رفتن است، زیرا اقتصادهای سراسر جهان خود را به سمت تجارت آزاد و تولید و توزیع اطلاعات در طول چند دهه گذشته سوق دادهاند. این اغلب به عنوان نشانهای از جهانی شدن اقتصاد جهانی تلقی میشود. شواهد نسبتاً مبهم است. به عنوان مثال، در همین دوره، اقتصاد جهانی در سطح منطقهای به هم پیوستهتر شده است، حتی زمانی که در سراسر جهان ارتباط متراکمتری پیدا کرده است. بنابراین، اقتصاد جهانی، شاید به طور غیر شهودی، به طور همزمان جهانیتر و منطقهایتر میشود.
این موضوع به طور خاص برای مهاجرت نیز صادق بوده است. شبکه جهانی مهاجرت در چند دهه گذشته به ویژه با ظهور کشورهای مقصد جدید در خارج از آمریکای شمالی و اروپا، بیشتر به هم مرتبط شده است. در عوض، بزرگترین تغییرات در سطح منطقهای رخ داده است، به طوری که اروپا، آفریقا و آسیای شرقی هر کدام در طول یک دوره زمانی بیشتر به صورت منطقهای در هم تنیده شدهاند. منطقهبندی در مقیاسهای کوچکتر نیز عمل کرده است، زیرا الگوهای واضحی در اروپای مرکزی، غربی و شمالی در شبکه مهاجرت پدیدار شدهاند.
مطالعات نشان میدهد که کشورهایی که بیشتر به روی علم باز هستند - یعنی کشورهایی که بیشترین همکاریهای بینالمللی و بیشترین مهاجرت را در بین دانشمندان خود دارند - همچنین از تولید تأثیرگذارترین تحقیقات علمی سود میبرند. ولی با این حال، احتمال همکاری بین هر 2 دانشمند هنوز به فاصله فیزیکی حساس است و احتمال بازگشت به کشور پس از مهاجرت با همان پیوندهای مشترک افزایش مییابد. در نتیجه میتوان گفت که مزایا و هزینههای مرتبط با مهاجرت به مسافت طی شده بستگی دارد. به طور خاص، مهاجرت منطقهای ممکن است برای کشورهایی که از «فرار مغزها» رنج میبرند مضر نباشد، زیرا انتقال دانش ناشی مهاجرتی که فاصله بین کشور فرستنده و پذیرنده کم باشد، محتملتر است؛ یعنی احتمال برگشت نخبههایی که مهاجرت منطقهای کردهاند، بیشتر است.
البته ناگفته نماند که این مورد همیشه هم صادق نیست. زیرا برخی کشورها از جمله کشورهای اروپایی وجود دارند که هزینههای هنگفتی را برای مهاجرت دانشمندان خود میپردازند و برای اینکه آنها را دوباره به کشور برگردانند، مزایای بسیاری برایشان قائل میشوند. علاوه براین، محققان علاقهمند به وضعیت علم جهانی به کاهش هژمونی یا سلطهگری آمریکا و اهمیت فزاینده مراکز تحقیقاتی در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین هستند، روشی مشابه را در پیش میگیرند.
به طور کلی، هدف از این مقاله ارائه برخی از اولین آمارهای توصیفی مربوط به نحوه مهاجرت دانشمندان در سطح بینالمللی است. یعنی چه تعداد از کسانی که از طریق مرزها مهاجرت میکنند در مقایسه با کشورهای دور به یک کشور نزدیک میروند؟ این میزان در سراسر جهان چگونه متفاوت است و در طول زمان چگونه تغییر میکند؟
پاسخ به این سوالات از این رو حائز اهمیت است که شور و نشاط یک جامعه تحقیقاتی ملی به نزدیکی دانشمندانش بستگی دارد، زیرا دانشمندان نزدیک به کشورشان نسبت به دانشمندانی که دورتر هستند، همکاریهای بیشتری در حوزه تحقیقات با کشور خود دارند.
انتهای پیام/
نسترن صائبی صفت کد خبر: 1229172 برچسبها آموزش عالی